Morgunblaðið - 06.01.1973, Side 30
30
MORGUINBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JAN’ÚAR 1973
Guðjón Guðmundsson !
Guðjón Guðmundsson með hinn veg-lega verðlaunagrip sem fylgir saemdarheitinu „íþrótfamað-
ur ársins".
íþróttamaður ársins:
21 árs i dag
Lærði að synda 6 ára
KIN’S og fram kemur annars
staðar á síðunni, þá voru f
gær tilkynnt úrslitin í kjöri
íþróttafréttaritara á „íþrótta-
manni ársins 1972“. Að þessu
sinni varð Guðjón Guðmunds-
son, sundmaður frá Akranesi,
fyrir valinu. Guðjón hefur
sýnt stöðugar framfarir síð-
astliðið ár og hápunkturinn á
ferli hans — hingað til — er
tvimælalaust 200 metra bringu
sund hans á Ólympíuleikun-
um í sumar.
Guðjón er gott fordæmi
iþróttamanna, hæglátur og
reglusamur, en jafnframt
áhugasamur við æfingar sín-
ar og hinn mesti keppnismað-
ur þegar út i keppnina er
komið.
Guðjón er ungur að árum,
en í dag á hann einmitt 21
árs afmæii. Um leið og iþrótta
síða Morgunblaðsins óskar
Guðjóni til hamingju með af-
mælið og titilinn „Iþróttamað
ur ársins 1972“ vonum við að
oft, í ókominni framtíð fáum
við tækifæri til að skrifa um
afrek Guðjóns.
Við ræddum stuttlega við
Guðjón í gær og spurðum
hann fyrst hvenær hann hefði
lært að synda.
— Ég var sex ára, þegar ég
lærði sundtökin, 7 ára tók ég
þátt í skólakeppni í sundi og
átta ára gamall hóf ég sund-
æfingar fyrir alvöru. Ég og
Finnur Garðarsson lékum okk
urur alltaf saman og við hóf-
um æfingar á sama tima, í
sumar vorum við svo báðir
meðal íslenzku þátttakend-
anna á Ólympíuleikunum í
Miinchen. Helgi Hannesson
þjálfaði okkur frá byrjun og
þar til í fyrra, að ég fluttist
til Reykjavíkur vegna náms
míns, en síðan þá hefur Guð-
mundur Harðarsson verið
þjálfari minn.
— Hvað hefur þú sett mörg
Islandsmet í sundi á ferli þin-
um?
— Fyrsta metið setti ég
1967, það var vitanlega í
bringusundi, drengjamet. Ár-
ið 1971 setti ég tvö íslands-
met en á síðastliðnu ári setti
ég 10 Islandsmet.
Guðjón er nú íslandsmet-
hafi í 100 metra skriðsundi,
mettiminn er 1:10,9 min. Guð-
jón á einnig fslandsmet í 200
metra bringsundi, en það met
er 2:32,4 mín., sett á Ólymp-
íuleikunum í sumar og er jafn
framt Norðurlandamet. Auk
þessara meta á Guðjón mörg
önnur héraðsmet, innanfélags
met og met sett í styttri laug
en 50 metra. Er við spurðum
Guðjón um ætt og uppruna
sagði hann:
— Ég er fæddur á Akra-
nesi 6. janúar 1952 og á því
21 árs afmæli i dag. Foreldrar
mínir eru Raf Ámadóttir og
Guðmundur Guðjónsson á
Akranesi. Ég ólst upp á Akra
nesi og helzta áhugamál mitt
var sundið, það leið varla sá
dagur að maður bleytti ekki
í sér. Sundlaugin á Akranesi,
Bjarnarlaugin er aðeins 12%
metri og þvi ekki heppileg til
sundæfinga, þar sem alltaf er
keppt í 50 metra laugum. Þeg
ar ég svo fluttist til Reykja-
vikur gat ég æft í 50 metra
laug og viðbrögðin voru geysi
leg.
Að ]r kum spurðum við Guð
jón hvað væri framundan hjá
honuin L þessu ári.
-- Á árinu fer fram Norð-
urtar>damót í Osló og ég er
ákvi ðinn í, ef ég verð meðal
þátttaiienda, að halda því
Norðurlandameti, sem ég setti
I sumar.
Framhald af bls. 32.
al annars í annarri grein: SkaJ
'hann, eða hún, kosinn í janúar-
mánuði ár hvert, úr hópd inn-
lendra iþróittamanna, og verður
f.ð haifa tekáð þátt i kieppni árið
á undan. Tekið skal tillit tíi ár-
anigurs það ár, oig undangengín
ár, reglusemi oig ástundunar,
prúðlmennsku og framfara.
I þriðju greiin reglugerðarinn
ar segir svo: Atkvæðisrétt hafa
aðeins aðalfélagar samtakanna,
og aldrei fleiri en einn frá
hverju dagblaði, útvarpi eða
sjómvarpd. Kosningu skal hagað
þanndig, að hver aðalféiagi með
atkvæðóisrétt tilnefnir tiu íþrótta
menn. Skulu þeir tiinefndir
þannig i röð, að sá, eða sú, er
fyrst er nefnd, eða nefmdur, fær
tíu stiig, næsti níu o.s.frv. Sá, sú,
sem flest stig hlýtur, fær táitíi-
inn Iþróttamaður ársins og far-
andgirip samtakanna.
Að þessu sinni höfðu sjö
íþróftafréttamemn atkvæðiisrétt
og neyttu hans aliir, það eru
fréttamann dagbiaðanna, Alþýðu
biaðsins, Margunbiaðsins, Tím
ans, Vísis og Þjóðviljans, sjón-
varpsims og útvarpsins.
Þvi er ekki að neiita, að oft
hefur það verið erfiðdeilkum bund
ið fyrir hvem og einn, að velja
íþróttamann ársins, enda þótt
oft hafi lika valið verið auðveit.
Þannig sýna Mka atkvæðatölum-
ar hverju sinni, að misjafnar
eru skoðanir manna. Stundum
hefur það komið fyrdr, að ekki
hefur verið neinn vafi á því,
hver skyldi hljóta titílimn, og
hefur þá sá fengið langflest
stig, og meira að segja hefur
það iáka komdð fyrir oftar en
einu sinni, að sama nafndð hef-
ur verið efst á öUum lástunum.
En það hefur líka komið fyrir,
að maður, sem heíur hafnað í
öðru sætí, hefur eklki verið til-
nefndur af öllum. Þannig hefur
þetta verið æði misjafnt frá ári
til árs.
í ár hefur vaiið senniiega vaf-
izt meira fyrir íþróttafréttamönn
um en oft áður. Það verður að
segja hverja sögu eins og hún
er, og því verður þess getið hér,
án þess að verið sé að kasta rýrð
á það íþróttafólk, sem að þessu
sinni skipar tíu efstu sætdn, að í
byrjum desembermánaðar komu
íþróttafréttamenn saman til
skrafs og ráðagerða og til að
taka afstöðu til kosninga á veg-
um Alþjóðasambands íþrótta-
f réttamanna og bar þá val íþrófcta
manns ársins á góma. Vafðist
möirgum tunga um tönn, og
gerðu margir mdkia leit i hug-
sikoti sínu, og varð það
almennt álit þeirra, að erfitt yrðd
að finna rétta manninn að þessu
simni. Og þá vaknar spumingin,
við hvað skal miða.
Hvað verður fyrst og
fremst látið ráða kjöri, og hver
á þenman heiður mest skilið, er
þc.ð einhver einn frekar en ann-
ar? Þessar og ótal fledri spum-
ingar hafa vafalaust komið upp
í hugann affcur, þegar menn svo
sefctust niður til þess að ganga
endaniega frá tílnefningu sinni,
hver á simum stað, og ekki er
einu sinni vist, að ailár heffi ver
ið vdssir í sinni söflt, þegar um-
slaginu var iokað.
Það kom fram fyrr í þessari
viku, er iþrótifcafréttamenn þess-
ir, sem nú hafa valið iþrótta-
mann ársins 1972, voru að því
spurðir á opdnberum vettvangd,
hver og einm, hvað þeim væri
minnisstæðast af íþróttaviðburð-
um ársins 1972, að ftestír töfldu
ldðið ár heidur viðburðasnautit,
ef frá em taldir sjáifir Olympíu-
ieikamdr í Miinchen. Og margir
voru þeirrar skoðunar, að islenzk
ir iiþróttamenn hefðu ekki unnið
veruieg afrek á árinu, hvort held
ur vœsrd á innlendum eða eriend-
um vettvang. Og yflrieitt var
það skoðun þedrra, að ekkert eitt
afrek vaari minnisstæðara en
cunnað, enda þótt i því etfni vœru
ekki affir sammiála.
Ef til vdQl hafa óskir mamgra
ekki rætzt. Kannski hetfa ein-
hverjir gert sér vondr um fræltí-
leg afrek íslenzkra iþrótta-
manna á árinu, kannski frekar
nú en oft áður, og kernur þar
ýmislegt tól. Fyrst er að nefna
Olympíuieikana. Alir heiztu og
beztu ílþróttamenn hverrar þjóð
ar leggja ávailt á það hötfiuö-
áherzlu að standa sig sem bezt
það ár, sem Olympduieikar eru
haldnir, og þvd skyldi ekki svo
vera ednnig hér á landi. Þess
vegna hafa sjálfsagt mangir
vænzt þess, að íslenzkir ílþrótita-
menn sýndu á sér sparilhliðdna,
og þvd beðáð þess i sumnudags-
fötunum sinum að skemmtunin
hæfist. Og það hlýtur að vera
leiðinlegt til lemgdar, að þurfa
að klæða sig upp hvað eftir ann
að til þess að njóta s'kemimtunar-
innar, sem svo aidrei verður.
Enda þófct íslenzkir iþrótta-
rnenn, áhorfemdur og aðrir
íþrótJtaáhugamenn hafd verdð
svo hvunndaigslegdr á ájrinu, sem
er nú idðið, sem raum ber vitni,
er ekki þar með sagt, að algjör
leiðimdi hafi verið rikjandi, þvi
Víst var otft gaman. Og þess vilj
um við minnast í dag.
íþróttafréttamönnum hefur,
eins og reyndar fleirum, aflt ver-
ið leigið á hólsi fyrir það að
hvetja tíl svonefndrar stjömu-
dýrkunar. Það er svo sem ekki
aiveg ófyrirgefanlegt þeirn, sem
það gera, oftast af vanþekkíngu
og vanhuigisuðu máli. Aldrei fyrr
hafa íþrótfcum verið gerð edms
glögig skil í islenzdcum fjöflmdðl-
um og á síðasta ári. Og það er
ekki nema von, að það rúm, sem
helgað hefur verið íþrótitunum
á þeim vettvangi, vaxi einhverj-
umn í augoun, og þá skýtur jafn-
framt upp kodlinum þessd skoö-
un sumra um stjömudýrtoum. —
Það vita hdns vegar þeir, sem
sfcarfað hafa imnan íþróttahreytf-
ingarinnar sjálfrar, að ektei sé
talað um íþróttafólkið sjáift, að
keppni er nauðsynleg. Og þetta
sagði ég Mka við sama tæddíæri
í fyrra. Keppni er nauðsyn til
vaxtar og viðgangs iþróftunum.
Keppnisíþróttír eru forsendan
Jólamót KRR
í innanhússknattspyrnu
FYRIR jólin gekkst Knattspymu
ráð Reykjavíkur fyrir móti í
knattspymu, innanhúss, og var
þá leikið í yngstu flokkunum —
fjórða og fimmta. Á morgun
verður svo aftur tekið til við
þetta jólamót og þá leiklð í öðr-
um og þriðja flokki. Leikirnir
hef jast klukkan 14.30 og verður
leikið stanzlaust til klukkan rúm-
Iega 22. Leikirnir verða í þess-
ari röð á þessum tímum:
III. FLOKKUR
Ármann — KR kl. 14.30
Fylkir — Víkingur kl. 14.45
Þróttur — Valur kl. 15.00
IR — Fram kl. 15.15
Ármann — Fylkir kl. 15.30
KR — Víkingur kl. 15.45
Þróttur — fR kl. 16.00
Valur — Fram kl. 16.15
Árrnann — Vítoiinigur ikd. 16.30
KR — Fylkir kl. 16.45
Framhald á bls. 20.