Morgunblaðið - 23.01.1973, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. JANÚAR 1973
Fa
JJ lli LA IÆIUA \
'ALVRl'
22-0-22-
RAUDARARSTIG 31
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
n 21190 21188
14444 S'25555
14444S25555
HÓ7FERÐIR
Til leigu í lengri og skemmri
ferðir 8—34 farþega bílar.
Kjartan Ingimarsson,
símar 86155 og 32716.
SKODA EYÐIR MINNA.
Skoor
LE1GAN
AUÐBREKKU 44- 46.
SÍMI 42600.
FERÐABÍLAR HF.
Bilaleiga — sími 81260.
Tveggja manna Citroen Mehari.
Rmm martna Citroen G.S.
8—22 manna Mercedes Benz
hópferðabílar (m. bilstjórum).
HEKLAhf
STAKSTEINAR
Hvað les Einar?
Öðru hverju kippir iðnað-
arráðherrann í litlu brúðurn-
ar sínar; svonefndan for-
mann Alþýðubandalagsins og
skáldkonuna sína og leyfir
þeim að skrifa i blaðið sitt.
Stundum birtir hann líka af
þeim undurfagrar myndir.
Svava Jakobsdóttir, sem átti
að verða eitt skæðasta leyni-
vopn Alþýðubandalagsins á
yfirstandandi kjörtímabili —
þótt á nöturlegri veg hafi far-
ið fyrir henni en ætlunin var
— ritar til að mynda grein í
Þjóðviljann á sunnudaginn og
þar fjallar hún að sjálfsögðu
um hersetuna. Hún hefur
orðið fyrir þeirri Iífsreynslu,
að tala við „forhertan heims-
valdasinna“, sem hefur tjáð
sig um viðhorf sitt til „her-
námsins“ og er sá ekki ýkja
sannfærandi að dómi þing-
mannsins. Né heldur eru skoð
anakannanir Visis sannfær-
andi segir þingmaðurinn og
það er yfirleitt fjarskalega
fátt, sem er sannfærandi, þeg
ar hersetunni er mæld bót.
Svo fer Svava að vitna í Gal-
braith, hagfræðing og „einn
viðurkenndasta gáfumann
Bandaríkjanna" — minna gat
það nú ekki verið, fyrst er
verið að vitna i heimsvatda-
sinna í útlöndum og rekur í
fáeinum kjarnyrtum orðum
efni einnar bókar hans, þar
sem hann ritar um samheng-
ið milli atburða eftirstríðsúr-
anna í Evrópu og þess sem
gerðist í Asiu . . .“ Eftir að
hafa síðan vikið dálrtlu nán-
ar að ýmsu í bók Galbraiths
kemst þingmaðurinn að ákaf-
lega gáfulegri niðurstöðu; þó
með smávegis aðstoð frá hin-
um greinda hagfræðingi:
„Það kom í ljós“ segja Svava
og Galbraith „að hin fjand-
samlegu samtök, hið komm-
úniska veldi, sem \ið vorum
að beita okkur gegn, var ekki
til.“ Þar með er málið afgreitt
og þingmaðurinn er þó aug-
sýnilega efins í að utanrikis-
ráðherrann hafi gert sér grein
fyrir þessum sannindum,
því að nefndur framsóknar-
ráðherra er örvaður til að
lesa Galbraith og sérstaklega
ber þingmaðurinn kvíðboga
fyrir því að Einari
hafi láðst að glugga í Galbra-
ith áður en hann hélt til
Bandaríkjanna að ræða varn-
armálin við þarlenda áhrifa-
menn. Það er nefnilega alls
ekki vist, að þeir í Washingt-
on séu eins greindir og Gal-
braith og gæti verið að þeir
létu hjá líða að benda ráð-
herranum á þessa stórmerku
uppgötvun.
Hver verður
niðurstaða
könnunarinnar?
Og í framhaldi af þessu er
vert að vekja athygli á orðum
Einars Ágústssonar, sem
hann hefur látið falla nú þeg-
ar hann heldur til þessara
mikilvægu viðræðna. Aug-
ljóst er að framsóknarráð-
herrarnir hafa þumbazt við;
sé það haft í huga að ríkis-
stjórnin hefur setið í meiraen
eitt og hálft ár, án þess að
nokkuð hafi verið gert í því
meginmáli sem brottför varn-
arliðsins var i málefnasamn-
ingnum. Og Einar þumbast
reyndar enn við. Því að hann
lýsti þvi á sinn alkunna og
skorinorða hátt yfir, áður en
hann fór, að „hér er aðeins um
könmmarviðræður að ræða“.
Það er ómögulegt að segja
hvernig þessar könnunarvið-
ræður enda og það er allt eins
líklegt að hann komi heim án
þess að hafa komizt að þeirri
niðurstöðu, sem Svava og
Galbraith fundu út i saniein-
ingu. Og hvað gerir iðnaðar-
ráðherrann og fylgifiskar
hans þá?

Cf8P spurt og svarad Lesendaþjónusta MORGUNBLAÐSINS Hringið í sínia 10100 kl. 10—11 frá mánudegi til föstudags og biðjið um Lesendaþjónustu Morg- unblaðsins.
AÐ TILK.YNNA UM
OAUÐASLYS
Guðmundtir Guðjónsson,
Vallartröð 7, Kópavogi, spyr:
„Er lögreglan í Reykjavik
og Kópavogi hætt að leita til
sóknarpresta um að tilkynna
aðstandendum, ef dauðaslys
verður og ef svo er, af hvaða
ástæðu? Hafa sóknarprestar
færzt undan að gera slíkt?
Magnús Eggertsson, yfirlög
regluþjónn rannsóknarlög-
reglurmar í Reykjavik svar-
ar:
„Rannsóknarlögreglan ger-
ir ekki mikið af því að leita
tii presta í þessu sambandi.
Við teljum okkur skylt að til-
kynna aðstandendum um
dauðaslys svo fljótt sem
verða má og það getur tekið
langan tíma að ná í prest, svo
að við gerurn ekki mikið af
því.“
Ingólfur Ingvarsson, varð-
stjóri hjá Kópavogslögregl-
urmi, svarar:
„Við erum ekki hættir að
biðja presta að tilkynna að-
standendum dauðaslys. Prest
ar hafa oft annazt slíkt fyrir
okkur, en við höfum einnig
annazt slíkar tilkynningar
sj&lfir. Venjan hefur verið, að
við hötfum reynt að ná í prest,
sem hefur aðeins verið einn í
Kópavogi, þar tii fyrir stuttu,
en hafi það ekki tekizt strax,
höfum við anrvazt tilkyinning-
una sjálfir.
Varðandi síðari Lið spum-
ingarinnar, get ég fullyrt, að
prestar hér hafa aldrei færzt
undan því að annast slíkt fyr
ir okfour, en þeir hafa sínum
störfum að sinna og eru ekki
alltaf tiltækir."
SKATTAMÁL
Eiríkur Viggósson, Fögru-
hrekku 43, Kópvogi, spyr:
„Ég stend í húsbyggingu og
iangar að fá að vita, af
hverju þau laun, sem ég sann
anJega g-reiði iðnaðarmönnum
er viinna við húsbygigimgiu
mina, fást ekki dre-gin frá
heildartekjum mínum, áður
en útsvar er á mig lagt —
líkt og gert er í sambandi við
skattgreiðslur manna árið á
undan.
Sveinn Þórðarson, skattstjóri
i Reykjanesumdæmi, svarar:
La-unagreiðslur vegma hús-
byg-gingar teljast eignaaukn-
ing og koma þvi ekki til frá-
dráttar tekjum til álagndngar
útsvars og tekjuskatts og hef
ur svo ætíð verið.
Að sldkt hafi verið gert „ár
ið á undan" ems og fram virð
ist koma hjá spyrjanda í orð-
um hans — „líkt og gert er i
sambandi við skattgreiðslur
manna árið á undan“ virðist
byggt á misskiliningi.
FYRIRSPURN TIL
LANDLEIÐA
Ásdís Ingólfsdóttir, Bröttu-
kinn 22, Ha-fnarfirði, spyr:
1. Er ekki hægt að bæta við
viðkomiustöðum mili Norður
bæjarins og Hrauinsholtsins?
2. Eru auknar ferðir innan
Hafnarfjarðar t.d. hrin-gferð-
ir í athugum hjá Landleiðum?
Ágúst Hafberg, forstjóri
Landleiða, svarar:
1. Spurniíigin varðandi við-
komustaði miLIi Norðurbæjar
og Hraunsholts er i athugum.
Við gerum ráð fyrir að fljót-
Lega komi stöð norðantvert á
hrauninu við Reykjavíkurveg,
sunnan Engidals, þó ekki svo
nærri brekkubrúninni að það
valdi slysahættu. Ætti sú stöð
að leysa af hólmi stöðina,
sem heíur verið við Bngidal.
2. í langan tíma hafa stað-
ið viðræður miLli Landleiða og
bæjaryfirvalda um betra fyrir
komulag á hringferðunium um
Hafnarfjörð. Þessar hrinig-
ferðir eru nú þegar fyrir
hendi eins og fólk getur séð
á áætlun með s'kiptinigu leið-
arinnár í Hafnarfirði í „Leið
1“ og „Leið 2“, sem verið hef-
ur í gildi alMeragi.
Hins vegar hef ur þessi skipt
kng að mjög takmörkuðu
leyti getað þjónað suður-
hluta Hafnarfjarðar, þar sem
vag-ninn hefur orðið að fara
Lækjargötu, meðan ekki
geta talizt aðrár forsvaran-
legar götur fyrir svo stóra
vaigna að fara um.
Vonir standa til að á yfir-
standandi ári opnist Hrirag-
braut, en hún er fyrirhugiuð
sem meiri háttar umferðar-
gata efri hl<uta Suðurbæjar-
ins. Laindleiðir bíða með eft-
irvænt .ngu eftir að hún terag
ist saman, svo að við getum
aukið þjónustu okkar við
Hafrafirðiraga.
Fyrirhugað er, að strax og
tengirag opnast, aki „Leið 2“
um Hringbraut, allt suður að
Suðurgötu í stað þess að fana
Lækjargötu og Strandgötu
eins og við verðum að gera í
dag.
Hins vegar skal fólki bent
á, að núverandi hringaksUixs-
kerfi með „Leið 1“ ag „Leið
2“ kemur stórum hluta bæjar
búa að góðum notu-m. Með
því að taka sér áætlun í vögn
umu-m getur fólk kynnt sér
kosti þessara leiða.
TILLITSSEMI VI®
ALDRAÐA
Brynjólfur Þorvarðsson,
Óðinsgötu 17, spyr:
„Hvers vegna tilkynnir
starfsfólk Tryggingastoifnun-
ar ríkisins ekki fólki, hve
mikla upphæð það á að fá
greitt, þegar útborgianir fara
fram?
Að nefna upphæðina sem
greidd er, rouin vera gert I
flestum peningasrtofraunuim
öðrum. Þetta ætti að vera
sjálfsögð kurteisi og tiltóts-
semi af hálfu Tiygginigastofn-
unarinnar, ekki sízt þegar ait-
hugað er, að buið er fyrir-
íram að kvitta fy-rir greiðsi-
unni og mjög aft er það gam-
ait fólk, sem við henni tek-
ur.“
Örn Eiðsson, upplýsinga-
fullrtnii Trygigiragastofnunar-
innar svarar:
„Sá háttur er við útborgun
bóta í Tryggingastofiraun rík-
isins, að viðtakandi bóta kvitt
ar fyrir þeim hjá afigreiðslu-
fólki á þar til gert spjald, sem
síðan er afhent gjaldkera og
er þvi viðtakanda ljóst, hvaða
upphæð hann á að fá. Greiðsi
an er tvítaiiin af gjaldkera í
auigsýn viðtakanda og að auki
mjög oft gemgið frá penirag-
unum í umslagi fyrir viðkom-
anda.
Varðandi kurteisi og tillits-
semi orkar tvímælis, hvort
þeirri kröfu er fuillnægt með
því að raefna upphátt fjárhæð
þá, sem afhent er, þar eð ekki
verður hjá þvi komizt oft á
tíðum, að margir óviðkom-
andi heyri, en ólíklegt, að
móttakandi kæri sig um, að
þannig sé opinberað, hverra
hóta hann eða uimfojóðandi
hans nýtur, enda er að sj&lf-
sögðu farið með slíkt sem
trúnaðarmál af hálfu Trygg-
ingastofnunarinnar gagmvart
öllum óviðkomandi."
UM LÍFEYRISÞEGA
Brynjólfur Þorvarðsson,
Óðinsgötu 17, spyr:
„Hvernig fýlgist Trygig-
ingastofnun ríkisins með þvi,
hvort Mfeyrisþegi, (t.d. lifeyr
issjóðs starfsmamna ríkis-
stofnana) sem dvelur, jafn-
vel árum saman, erlendis og
á þar heima, heldur réttind-
um áfram eða er búinn að
missa rétt sinn til Lifeyris
hér?“
Örn Eiðsson, upplýsingafull
trúi Tryggiragastofnunarinm-
ar svarar:
Tryggingastofraun rikisins
annast reikningshald og af-
greiðslu fyrir nokkra lög-
boðna lífieyrissjóði, svo sem
Láfeyrissjóð starfsmanna rík-
isins, þar á rrveðal greiðsLu líf
eyris úr þeim. Þessir sjóðir
hafa það sameigirdegt, að bú-
seta Ufeyrisþega hefur ekki
áhrif á lifeyrisrétt, sem sjóð-
félagi hefur öðlazt, og hefur
það því eragin áhrif í þessu
sambamdi, hvort lííeyrisþegi
tekiur sér heimili erlendis. —
Sé svo, þarf hlutaðeigandi að
hafa hér á landi umboðs-
iraanm, sem veitir viðtöku bóta
fé hams.