Morgunblaðið - 23.01.1973, Side 30

30
MORGUNBLAEHÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. JANÚAR 1973
í GÆR voru afherot í Höfða
verðiaum fræðsluráðs Reykja-
víkurborgar fyrir bamabæk-
ur, þau fyrstu sem úthlutað er
fyrir bamabækur á íslandi:
Verðlaun fyrir frumsamdar
bartnabækur voru veitt hjón-
imuim Jennu og Hreiðari
vegna framlags þeirra til ís-
ienzk.ra bamabókmenmta allt
frá því þau hófu að skrifa
bamabækur fyrir 28 eða 29
árutm. En þýðinigarverðlaunin
hlaut Steinunm Briem fyrir
þýðingar bóka finmsku skáld-
konun.nar Tove Jansison um
mútmínáifiaina, eims og Eiríkur
Hreitnm Fitnmibogason formað-
ur dómmefndar skýrði frá um
leið og hann afhenti verðlaun-
in. í forföMmm Steinumnar
Brietm, sem er erlemdis, tók
faðir hennar, Eggert Briem
við verð'Jautnunum.
Við afhendingu barnabókaverðlaunanna í Höfða. Frá vinstri: Birgir ísl. Gunnarsson, borgar-
stjóri, baj-nahókahöfundarnir Jenna og Hreiðar, þá Eggert og Sigríður Briem, sem tóku við
verðlaununum fyrir dóttur sína, Jónas B. Jónsson, fræðslustjóri og Eiríkur Hreinn Finnboga-
son, formaður dómnefndar.
Úthlutað barnabókaverð-
laununum fræðslu-
ráðs Reykjavíkur
— til Jennu, Hreiöars og Steinunnar Briem
Birgir ísleifur Gumtnarssom
fTutti ávarp. Ræddi hamn m.a.
mikilvægi þess að bamabæk-
ur væru vel úr garði gerðar
og góðar. Þær væru sá hluti
bókaútgáfummar, sem er hvað
mieistur er að vöxtum og böm
væru iðnir lesendur. Bókin
þytrfti því að vera þroskandi
og þess yrði að gæta að mál-
far bókamma stuðli að ræktum
íslemziks máls, em auk þess
þurfi bók að vera heillamdi.
Bamabækur þurfi að ala upp
góða menm, þegar fram liða
stutndir. Því hefðu barnabóka-
höfumdar mikiu hlutverki að
gegna. Þær hefðu mikið upp-
eidisgildi. Til að stuðla að því
að þessi grein bókmenmta
megi eflast hefði fræðsluráð
Reykjavíkurborgar ákveðið á
árinu 1970 að veita árlega
verðlaum fyrir beztu frum-
sörndu söguna og fyrir bezt
þýddu bamabókima. í dóim-
nefnd hefðu verið skipuð Ei-
ríkur Hreinn Finmbogason,
borgarbókavörð-ur, Sigrún K.
Hannesdóttir, skólabókavörð
ur og Þórhildur Jónasdóttir
kemmari.
Eiríkur Hreinm Fimnboga-
son afhemti síðan verðiauna-
höfum verðlaunim. Hamm, sagði
m.a.:
„Jemsína Jemsdóttir og
Hreiðar Stefámsson eru, eins
og kumnug.t er, hjón og bæði
kemmarar og hafa samið allar
bækuirm.ar í sameimimigu. Og
barnabækur þeirra eru orðn-
ar mokkuð margar, alls rúm-
lega 20 talsims, og bafa suim-
ar þeirira komið út í mörguim
útgáfum. Fyrsrta bók þeirra
Jensímu og Hreiðars lét ekki
mikið yfir sér — þetta var
lítíð kver, seim mefnist Skóg-
arævintýri Kalla litla og kom
út 1944. Á titiisíðu stóð:
Samið í simábarmaskóla
Jemmu og Hreiðáms á Akur-
eyri. Þessu orðal'agi um
samminigu bóka þeirra Jemmu
og Hreiðars er haldið á titil-
síðu fjöigurra fyrstu bókanma.
Það er yfirlætislaust og gefur
ofurlitla vísibemdinigu um skap
lymdi þess'ara ágætu hjóma.
Sama yfirlætisleysis gætir í
öliuim þeirra bókum.
Jennu og Hreiðari er mikil-
vægi barmabókarimnar fyrir
þroska barnsins greinilega
ljóst. Þau taka fyrir vamdamál
í bófcum sínum, Viamdamál
barnsins eða umiglimgsins —
þ.e. þess, sem skrifað er fyrir
— þanmig að það veki til um-
hugsumar, eru leiðtoeinemdur
án þess að predika, leggja
stumidum fram vanda til úr-
lausnar, ám þess að gefa svar.
Og uitan um þetta hefur þeim
tekizt að gena þvíiiíkar sogur,
að börtnim i'aðast að þeim,
vilja lesa þær. Þessir eigin-
leikar höfundaruna Jenmu og
Hreiðars réðu úrslitum um
það, að nefndin mælti með
því, að þau hlytu barmabóka-
verðlaum fræðsluráðs að
þessu simni.
Margar þeirra barmabóka,
sieim út koma hér árlega eru
vitaskuld þýddar. Veldur þá
miklu, að vel takist bæði um
val bóka og meðíerð í þýðimgu
og í prentsimiðju. Þetta mum
hafa va'kað fyrir fræðsluráði,
þegar það ákvað verðlaun fyr-
ir þýðimgar barmabóka — og
er ég því inmilega sammála.
Nefndin kjmmti sér ræki-
lega þýddar barmabækur síð-
ari ára, og var á eimu máli
um að mæla með þýðingum
Steiruunmar Briem á Múmím-
álfunum. Bæði er það, að bæk-
ur þær, sem hér um ræðir,
eru einstiaklega geðþefckar
bönnum og þýðingar þeiora á
þanm veg frá málfarslegu
sjómianmiði, að þser ættu að
vera allgóður skóli í meðferð
móðurmálsims þeim ungu les-
emidum, sem þessar bækur eru
ætlaðar. Þýðlmgar Steinumnar
Briem eru einkar liðlegar og
hvergi þýðingarbragð. Málið
er fjarska eðlilegt og gætt
listrænum þokka — m.ö.o.
mneðferð sem hæfir v>el ágæt-
um barmabókum mikillar
komn.“
Steimum Briem
Einar Sveinbjörnsson
— leikur meö Sinfóníunni
Fiðdluieikaæimm Einar G. Svein-
bjömnsson hefur veriö komsert-
mieisitairi Sinfómíubl'jótmsveitar-
immar i Mállmey frá þvi 1964, em
áður lék hamm hér mieð Siniftómíu-
BÍÐUSTU tónleikar Sinftóníu-
hljtómsveitar íslands á fyrra
misseri verða haldnir í Hásktóla-
bitói n.k. fimmtudag og hefjast
bL 20.3Ö. Stjtórnandi verður
tékkne&ki hljómsveitarstjtórinn
Eduard Fischer, en einleikari
Einar G. Sveinbjörnsson, fiðlu-
leikari.
Á efinisskrá tónGieikaninia verða
Sinifómiísk tilbrigði eftir tékikn-
eska ttónskáldið Jirko, fiiðiluikom-
siert eftir Mandelssohn og Sin-
fónia nr. 9 eftír Dvorak.
hljómsvei/t ísdamds. Hamm fiæddist
í Reykjajvik 1936, og situndaði
nám í Tónlistarsikólamum í
Reykjavík frá 1943 til 1955, em
stumdaði siðam fraimhailidsinám í
Bamidarf’k jumum.
Myndir
og texti...
Á BLAÐSÍÐU 14—15 í blaðimu í
dag er siíðari hluti greiíniar Ólafs
I. Magmús'somar Lamdlheilgi og lög
saga. Tvær mymdir fyífeja greim-
immfi., en þau mistök urðu að
myndiaitextamir urðú efitir, er
giemgið var frá sáðuinium til premt
umiar. Á fynni myndimmi er va>rð-
skipið Þór á siglim,gu í þumigum
sjó, em á þesrtri sáðœri, siem tekian
var í fyrra þorefcastríðinu, sést
er Hultogarinn Banque siglfir á
gamlla Ægi. Þessar mymdir og
þær er fylgdu fynri gmein ÓOafs
tók Garðar Páfissom skipiherra.
Kílarbréfinu hafnað
- af yfirmanni hafrannsóknastofnunarinnar þar
Persónulegt en ekki opinbert
skjal, segir prófessor Hempel
efnahagslíf sitt nær eingöngu
á fiskveiðum, er varðveizla
fiskstoftnanma lífsspursimál.
Þá segir enmíremur í opma
bréfinu, að samdráttur síldar
stofmigims hafi ekki bara átt
rtót sina að rékja til hærri
sjávarhita, heldur einnig til
ofveiði. íslenzka stjómin var
því aðeins að tryggja lífsaf-
komu þjóðarinnar, þegar húm
ákvað að færa lamdhelgina út
í 50 mólur.
í ummæl'um prófesisors
Heimpels um þetta oprua bréf
segir, að mat á efnahagstmál-
efnum og þjóðfélagslegum af-
leiðinigum þeirra sé ekki á
mieðal verkefna sitofnunar
hams.
Kiel, 22. janúar AP.
Einkaskeyti til Morgumbl.
YFIRMAÐUR hafrannsókna-
stofnunar háskólans í Kiel,
prófessor Gotthilf Hempel,
vísaði í dag á bug opnu bréfi,
sem ýmsir affstoðarmenn
hans höfffu skrifaff, þar sem
þeir studdu sjónarmiff íslend-
inga í Landhelgisdeihinni. Var
haft eftir prófessor Hempel,
að þetta opna bréf væri ekki
opinbert skjal, sem samiff
væri af stofnun hans, heldur
kæmu þar fram persónuleg-
ar skoðanir minni hluta að-
stoðarmanna hans. Þá bætti
hann ennfremur viff, aff í
bréfinu væru rangar upplýs-
ing ar og einhliffa röksemdir.
í framangreindu opnu
bréfi, sem stílað var til TV,
sambands flutningaverka-
manma og undirritað af 46
starfsmömnum við hafranm-
sóknastofnun háskólans í
Kiel, var sagt: — Fiskstofn-
arnir við íslamdsstremdur
verða að fá að lifa. Þá sagði
þar ennfreimur: — Vestur-
þýzki út’hafsflotinn má reikna
með tjóni, sern' kanm að nálg-
así gjaldþrot hans, ef hann
hættir að veiða innan 50
mílma landhelginnar.
— Af rannsóknum, sem
gerðar hafa vei'ið af íslenzk-
um starfsbræðrum okkar og
okkur sjálfum, er það vitað,
að þorskurinm í Norður-At-
lantshafi og karfastofninm
þar sæta sennilega mikilli of-
veiði. Fyrir ísland, seim byggir
i den Kilslen ihrer Inseirf Fiir
mtsche Position heiöt es: „Dle
Fyrirsögnin í Kieler Nachrichten 19. janúar um opiff bréf vísindamanna hafrannsóknastofn-
nnarinnar þar. Þar stendur: Vísindamenn í Kiel við ÖTV: Efnahagslegt hrun ógnar íslandi.
Niðurstaffa opins bréfs um fiskveiðideiluna: Það er um lífsafkomu fólksins að ræða.