Morgunblaðið - 30.03.1973, Blaðsíða 7
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. MARZ 1973
7
Bridge
TNýlega fór fram keppni milli
rSkja S Ameríku um þátttöku-
rétt í næstu heimsmeistara-
keppni. Hér fer á eftir spil frá
leiknum milli Brasiiiu og Col-
ombiu í þessari keppni.
Norður
S: lC-102
H: K-10-2
T: 10-6-5-2
L: Á 9-2
Vestnr Austur
S: Á-G9-3 S: D8754
H: G-9 8 7 6-3 H: 5-4
T: 7 T: D 9 8-7
L: G 8 L: 7-3
Síjður
S: 6
H: Á D
T: Á-K-G-3
H: K-D-10-6-5-4
Spilararnir frá Brasilíu sátu
N—S og sögðu þannig, en þessir
spilarar notá „Precision“-sagn-
kerfið.
S. N.
11. 1 gr.
31. 3 gr.
41. 41.
61. P.
Með grandsögninni segir norð
ur að hann eigi 8—13 punkta
og með 3 iaufum er suður að
spyrja um styrkleika og norður
segist hafa hámarksstyrkleika
og stuðning í laufi. Lokasögnin
er ágæt enda vannst hún auð-
velcllega, en vestur lét í byrjun
út spaða ás.
Við hitt borðið sögðu spiiar-
arnir frá Colombíu 6 tígla, en
slemman tapaðist eftir að vestur
lét út spaða ás.
Fyrir spilið fékk Brasilía 14
stig.
NÝIR
BORGARAR
Á fæðhugartteiM Sólvaugs
l'æddlist:
Ester Árelíusardóttur Ás-
garði 2, Garðahreppi og Sveini
Jóhannssyni, sonur, þann 27.3.
kl. 18.30. Hann vó 4530 g og
mældist 56 sm.
Guðrúnu Ólafsdóttur og Ás-
birni Vigfússyni, Reykjavikur-
vegi 23, Hafnarfirði, dóttir þann
28,3. kl. 1.53 Hún vó 3450 g og
mældist 50 sm.
FRflMHflbÐSSfl&flN
DAGBÓK
BARNAMA..
SVARTAVATN
Eftir Huldu Hilmarsdóttur
EINU sinnj var til vatn, sem vair mjög sitó-rt og djúpt
eftix því. í vatninu fólst leyndardómux, sem aðeins einn
gat léyst. Og það var Hinrik konnmg'ur, sem leysti hann.
Við skulum fara til þeixra í kvöld og fá að hlusta á
söguna um Svartavatn, með börnunum þeirra, sem
heita: Helen, Elsa og Haraldur.
Þegar þau eru háttuð, kemur faðir þeirra inn og sezt
á rúmstokkinn hjá þeim.
jrPabbi, byrjaðu strax á sögunini,“ segir Helen, sem er
elzt.
„Og reyndu að segja hana alla í kvöld, þa-ð er svo
skemmtile-gt,“ segir Elsa og Haraildur, sem er yngstur,
bætir við: „Byrjaðu pabbi.“
„Já, já, en leyfiði mér að komast að fyrst.“ Hinrik
hlær að ákafa barnanna og síðan byrjar hann:
„Einu sinni var til vatn, sem vax ákaflega stórt og
djúpt. Það var afar dularfullt. í því úði og grúði af alls
konax verum, sem fáir kunnu a-ð nefna réttum nöfnum.
Á botni vatnisins voru skrítin blóm, rauð að lit og
smá. 1 hverju blómi vax lítill glitrandi steinn, sem
lýsti upp smásvæði. En blómin voru svo mörg, að þar
niðri var nær bjart.
Allt í einu svifu yfir blómunum margar slæður, þakt-
ar smáum en fallegum kuðungum og skeljum. Þær
I DAG hefsí í Waðínij saj;-:ui „Svartavatn“ eftir Hnlnlii FjóJtu
Hilmarsdóttur, Hafnarstræti 63 á Akureyri. Hukia gendi þesea
sögu í smásagnakeppni Mbl. fyrir jólin. Dómnefndin komst
aó Ix'irri niðurstöðu, aó hún væri of löng, en ákveðið var að
kaupa ha.ua fvrir fram-
halössögji og láta Hulðu fá
sérstaka vjðurkenningu
fyrir þess;i, snjöliu og
spennandi sögu.
Hnlila er f'æiid 1. maí
1959 og hún segist hafa
ganian af góðuni bókum,
útiveru hvers konar og
hún hefur skemnitnn af að
teikna, föndra ýmsa hluti
úr pappír og gera tilraun-
ir nieð ýmisiegt. Hún hef-
ur gaman af söng, fugium
og saumaskap, svo að gjá
má að áhugamál þessarar
ungu stúlku ertt veruiega
f jölbreytt.
Hún segist vera trúuð
og gæti jafnvel hugsað sér
að Ieggja fyrir sig kristni-
hoð. En það er svo fjölda
margt sem er að brjótast
í henni. að hiin hefur ekkert ákveðið við sig enn.
Lesendtim er óskað ágætrar skemmtunai- við að fylgjast
itueð „Svartavatni".
stefndu ailar að miðju botnsins, en þar var stórt stjömu-
laga op, sem lá niður í jörðina.
Slæðurnar saúíu niður opið, og þá komu þær niður
á engi með bláum blómum. Voru líka litlir glitrandi
steinar í þeim, gulir að lit. Slæðurnar héldu áfram eftir
bleikum stíg, unz þær komu að silfurlituðu hásæti. En
í því sat sjálfur höfuðpaurinn. Sá var nefndur Svarti
Htilda Hilmarsdóttir
DRÁTTHAGI BLÝANTURINN
SMÁFÓLK
PENNAVINIR
Harald Bunes
Kolstadflata 13A
N-7078 Saupstad
Noregi
er rúmlega tvítugur að aldri.
Hann óskar eftir að skrifast á
við Islending.
Veronique Brunet
Troonstraat 17
8400 Ostende
Belgium
er nítján ára. Hiin safnar frí-
merkjum og hefur áhuga á tón-
list og kvikmyndum. Veronique
óskar eftir að skrifast á vlð ís-
lenzka jafnöldru sína.
— Veiztu hvað? — l»egar ég er með þér er — Hafðu engar áhyggjur af — Enginn hefur dáið úr
ég svo hamingjusöm, að ég því . . . „hjartahoppi“.
er hrædil nm að hjartað í mér
f'ari að hoppa.
FERDTNAND