Morgunblaðið - 20.07.1973, Qupperneq 21

MORGUNBLAÐIÐ — FÖSTUDAGUR 20. JULÍ 1973
21
Frú Rósa B. Blöndals
— Afmæliskveðja
PRESTSFRÚIN að MosMli í
Grímaniesi, firú Rósa B. Blöndals
sfcáld'konia er sextag I daig.
Ég efa þaið ekki, að ég tala
íyrir miuin ailra sókraairbainna
þeirra pŒiastshjóna, frú Rósiu og
séra Ingólfls Ástimarssonar, eir é(g
filiyt þ.eáim báðium samieiigiinlega,
©iinilægusfiu þaJkkir fyrir kærteiks
rikt þjóniuisitiusitarf, er þaiu hafa
uininii0 söfinuðum sinium í Mos-
féHisprestakaililii, á .gteði- og sorg-
airsfiuindiuim um árat'uigaskeið.
Um afimæiiiBibairini'ð firú Rúsu,
miætti rifia liamiga afimættsgrein,
svo liitríikuir og sterkuir peirsiániu-
teiiiki sem húm er. Þetfia verða að-
eiins örfá þaíkkiætiisorð tál firú
Róeiu fiyriiir saimiskiptin öl'l, írá
fiynsfiu kynmurn og allar þær
mörgu ámægju- ag gteðiistumdiir,
siem ég befi motið í samviistium
við hama og raaon h enruar á umd-
aimgemgmium tveim áratuiguim.
FjöJiþætfiar igáfur, lisithmieáigð,
göfiuigair huigisijónir, bjargföst
og sanmfærandi Guðstirú, á-
saimit mæmum og Skilmiimtgis-
ríkum mammkærteiika, eru þeir
eðiiiisikosti.r, sem móta persónu-
igierð frú Rósu og gera hama
sitærri i sniðum em ailmiemmfi ger
isit. Fyriir fáeiitnum vikum gemig-
um við nokkrir viinir frú Rósiu
með hemni á Vörðufell á Skeið-
urn, em við rætur þests fjalis steit
hún bamsskánum. 1 þamm mumid
er igaingia skyldi á fjaliið, urðum
við vör við riigmiimigarský allt í
krirng. BláfeM huldist reignmóðu
og fj.alla.hrim;giurinm aiHur varð æ
óskýrari jafnvel Hestfjall, og
Langholtsfjall hurfu í regnsort-
amm.
„Þýðir nokkuð að giainga á
fjallið?" spurði eimhver efa-
semidamaminesikja i hópoum. -—
„Hanm gerir brátt helliiriigmim.gu
og byrgir aiit útsýni.“
Frú Rósa honfðii fiffl okkar með
eimbeiittum og mokkuð gllettmdis-
tegum skörumigissvip og sagðd:
„Það riigmár ekki á okkur og er-
uim viö elkki hiingað komim till -að
igamgia á fjallið?"
Síðiam á'kvað hún hvaða leið
skyldi farim, að vísu edma erfiða
göngiuteiöim, fyrtjr viðvanim'ga, em
hún veilfiti bezt útsýni yfiir b'lóm
tegar uppsvedfiiir Ámeasýsiu.
Frxi Rósu varð að trú sdnmi,
riigmi ngarskýim hurfiu og brátt
skeim sðl firá heiðum himmi.
Frú Rósa velur a’idreii auðveld
usfiu leiðáma ag kanmisiki ekki hedd
«r þá skynsiamteiguisfiiu, ef sú al-
igengia viðmiðun er hö'fð i hiugia,
að þaö eiina effiirsókniarverðia í
iífisbaráttumini sé það, sem gefii
miest í aðra hönd og ska.pi mögu
feika til mákráðna, áhyggju-
Iiausra daiga. öffl slik eflnishygigjia
er frú Rósu fjamri skapL
Inmiri hugsjónaeldur er aifdigj'af
inin í dagleigu llífi fiú Rósiu. ,—
Húm viinnur ekkert verk til
hálfs, hún er konain sem þorir að
taia fyrir hugsjóinum sinum og
filyfiiuir braiuitryðj'andaskoðiamiir sím
ar af sffikum kynngikrafti, að all-
ir hljóta að hlusta.
Hún fflytuir mál sitfi af reism og
Eikörumigsskap og ta'lar kjarmyrt
og þó svo hrein og fögur, einis
mótazt af lestri og íhuigum Bibl
iummair og ísliemdingasagma.
Þeigar firú Rósa var emm umig að
áruim, gaf hún út sina aðna bók,
skálidsög'uma „Liifiið er lieilkur“.
Mamgt hiafur drifjð á hiemmiar
daga, stíðian sú bók kom út og
hún vafiailaiust orðið að takaisfi á
við erfiðfeálka líflsims, eámis og afflir
aðriir, em í kmfiti slimmiar firúar og
jákvæðrar afistöðu til mammia og
miálefina, befur hemmi tekizt aö
heyja síma lifsbaráttu, eirnis og að
lifið sé, þrátt fyrir alilit, teifcur.
Vimmuafköst firú Rósiu eru ó-
trúteg. Auk húsmóðuinstarfis á
pnesitssetrli í sveiit, hefiur hún mær
affla sína búskapartíð verið skóla
stjóri, eða ke.nmiard imieð fiullLa
stöðu, váð barnaiskóla, síðustu
tvo áratugiina að Laugarvatnl.
Það þairlf þvi varla miklia skarp
skyggni tffl að sjá, að tíimi ffil
margháttaðra ritstarfa gefst
hemmi þá fynst, er aðrir ganga tffl
máða.
Við firú Rósa höfum oft rök-
rætt um sammiteik Islemdinga-
sagiriia, og ekki affltaf verið sam
mála. En hafi eitfihvað orðið tffl
þess að glæða hjá mér trúna á
raumveruleika þeirra mierku
saigma, þá eru það eámimiltt náim
kymni min af frú Rósiu, því aö í
orðium og gjörðuim iíkiist hún
miest afflra kvenma er ég þekki
þeiim merku.stu konum, sem Is-
lemdimigaisögiuirmar geta utn.
1 síðustu bók frú Rósu „Fjalia
glóð“, sem komi út árið 1966,
stemduir þetta erimdi:
„Þau 'Stíga upp úr ’moid'mmi,
mimmiinigammia blóm,
ekki miminimiga, neii, veruleáikams
blóm
og þó svo hrein og fögur,' eims
og fædd í helgidóm,
Hví fiara menm um vorSlms jörð
á skóm?“
Með þessá orð sjálfs aímælis-
barnisiims í hiuga, endu.rtek óg árm
aðaróskir mímar og bið Mosfells
fjöIskyMumini ailri, gæfiu og gemig
iis uim ókomim ár.
Gerður H. Jóhaimsdóttir,
Laugarvatni.
Herbert Jónsson
70 ára í dag
I DAG verður góðvimur mimm
Herbent J ónisson 70 ái'a, eða
Hebbi eimis og Við köllum hanm
og hamn kanm bezfi við. Herbeirt
er Norðlemdinigur, fædd.ur á
Akureyiri 20. júlí 1903.
Það kom snemima í ljÓ9 að
Herbert hafði góðar mámsgáfur
og fór hainm því í gagnifræða-
stoóLa, hanm haflði hugsað sér að
gamiga meinintaveginm., em það fóir
nú á anmain veg eirns og offi vill
verða. Berklairmiir hertóku hamm
og var hanm á hæluim í mörg ár,
siíðast á Reykjum í Ölifusi sem
þá va.r rekið sem bei'klahæli.
Geikk hanm umdlir sfiórar aðgerðir
til að losma við þamm sjúkdóm
sem lék hann svo grátt, Herbert
var aldirai hieill maður upp frá
því, em lífsigleði hams var tak-
markalaus og var hiamrn hrókur
alis fagnaðiar, þar siem Herbert
fiór vair engiin Logmmolla.
Eftir bata á Reykjahælimu fer
hanm til Dammerkur og dvelsit
hjá systur sinrni á Sjálandi. Hug-
ur Herberts dvaidi lömigum við
Hveragerði og kom hanm himigað
tffl að fá sér húsaslkjól og virnmu,
en kraftar hams voru ekltoi miklir
og erfiitt nxeð húsmœði.
Á þesisum tíma var Ámý
Fffliippusdóttír að byrja rekstur
kvenmaskóla í Hveiragerði, og
þar sem er hjartairúm er hús-
rúm og féklk Hebbi immi í
gkólainum. Lei'ðbeindi hann
námsmeyjumium mieð ýmisiegt
þar á meðal dönsfcu. Vegna
Mifstgleði hans uinnu meyjamnar
honum og gera emm í dag. Veit
ég að margar mumu þær ænda
homium hlýjar hugsamii.r á af-
mætisdaiginin.
Hebbi var lagbentur sama
hvað hamm tók sér fyri.r hendur
t. d. byrjaðá hanin að raimmia inin
myndir og tókst það mjög vel.
Herbert fór oft erlendis sem
hainn hafði mikla gleði atf, stumd-
um voru þetta embættistferðir
fyrdr Norræma féiagilð sem hamm
starfaði fiyrir og átti hug hons
aillam.. Síðastll3ðið ár hefur Her-
bert etklki gemigið beill til skógar
og höfuim við Vimir hams satonað
þess að sjá ekki gliaða brosið
hams á götum Hveragerðis.
Systir hans sem tók svo vel
á móti honum þegar hamm fór
utan effiir veiklindim er mú koimim
til að halda 70 ára aiflmælið með
honum og hefur það orðið hom-
uim uppáiyfting í lasieátoa hams.
Að sáðustu kæri Vimur á ég
þá ósto hei’ta'Sita a@ þú getiir bráð-
lega veráð á meðál okffcar, bros-
andi og léttur eims og þú alltai
hefia- verilð.
Georg Micheísen.
— Votheys-
verkun
Framhald af bls. 17
þar verður grasið otf gróft,
því skerinm á vagniinum sax-
ar ekki heyið nema mjög tak-
markað. Ástæöulaust er að
nota farg á heyið, en til mik-
iffla bóta er að þjappa og
jafina vei í votheysgeymslunni
þegar hirt er, siðan á að vera
nægfflegt að setja yíir heyið
plastdúk, og ofam á jaðrana
torf eða áburðarpoka fyllta
með sandi, þanmig að dúkur-
iirm falli þétt að heyinu svo
loft komist ekki að því.
Meðferð túnsins:
Nokkrar tiiraunir hafa ver-
ið gerðar hér á landi, til að
kamma hvaða áhrif mikil um-
ferð á ræktað larnd hafi á
gróðurinn og uppskeruna. Á
Sámsstöðuim, varð munur á
uppskeru þar sem mlikið var
ekið með traktor og þar sem
umferð var eðlifeg á siðast
liðnu ári 22.4 hestb. á ha.
Þannig að óhætt mun vera að
fullyrða, að hiirðing í vothey
fari mun bet-ur með túnið en
þurrkun á velli. Ef slegið er
með sláttutætaira, er aðeins
eim umferð með traktor við
slátt, en við þurrkun geta um-
ferðirnar orðið æði margar,
auk þess sem snúnimgs- og
múgavélar fara illa með gras-
rótina.
Tap á fóðri:
Þegar gamla heitverkunar-
aðferðin var notuð, þá var
þurrefnistap i votheyimr um
og yfir 50%, í kaldverkuðu vot
heyi án maurasýru mun al-
gengt að þurrefniistap sé 20—
30%, en í fyrsta flokks votheyi
þar sem notuð hefur verið
maurasýra getur tapið farið
niður i 6%. Við venjulega þurr
heysverkun, án þess að riigni
í heyið, þá er þurrefnis tap
um 20%, en getuir farið upp í
50%, ef oft rignir í það flatt.
Ef miðað er við góð skilyrði
bæði er varðar votheyið og
þurrhey, þá getum við gefið
okkur eftirfarandi dæmi:
Uppskera af hektara í grasi,
jafngffldir 3000 F.E. ef þetta
gras er slegið og hirt í vot-
hey, þá má reikna með að úr
geymslu takist að gefa tæpar
2800 F.E. Ef þetta gras hefði
verið þurrkað við hagstæð
skilyrði þá fengjust ekki meira
en 2600 F.E. I framhaldi af
þessu dæmi má reikna með að
bórndi, sem er með 20 ha tún
gæti haf t 40 ám meira ef hann
verkaði allt hey af túnimu í
vothey i stað þess að þurrka
það.
Aukin votheysverkun mun
spara erlent kjarnfóður, meira
vothey tryggir bóndanum
bætta afkomu.
Fró Samvinnuskólonum Biirösf
Tvær kennarastöður við Samvinnuskólann eru
lausar til umsóknar.
Önnur kenniarastaðian er í hagnýtum verzlunar-
greinum: Bókfærslu, vélritun og framleiðslufræði.
Hin kennarastaðan er í tungumálum: Ensku og
þýzku.
Umsóknir ásam t upplýsingum um nám og fyrri
störf sendist skrifstofu skólans, Ármúla 3, Reykja-
vík, eða skólastjóra að Bifröst, Borgarfirði, fyrir
15. ágúst nk.
SKÓLASTJÓRI.
® Notaðir bílar til sölu &
Volkswagen 1303, árg. ’73.
Volkswagen 1300, árg. ’66, ’69, ’70, ’71, ’72. fifc
Volkswagen 1200, árg. ’70.
V.W.-Variant, árg. ’66, ’72.
V.W.-Fastback 1600 T.L., árg. ’71.
Taunus 26 M, árg. ’71, sjálfskiptur, vökvastýri,
lofthemlar.
Moskwitch, árg. ’71.
HEKLAhf
Laugavegi 170—172 —r Sinm 21240

mKARNABÆR
Ti7.Ki’i #■;«i.i.r.v rvfei fólksins
UEKJARGÖTU2 LAUGAVEGI 20A OG LAUGAVEGI 66
•'4' v * > %
■ %vVV»* ; N * ■ V x