Morgunblaðið - 10.08.1973, Side 7

MORGUNBLAÐIÐ — FÖSTUDAGUR 10. ÁGOST 1973
7
Bridge
Árlieg-a fer fram bridgebátíð í
Juan-Les-Pins í Frikkiandi og
íer þair fram margvisieg keppni
og eru góð verð’laun veitt. Tvi-
menningskeppuin dregur þó að
flesta þátttakendur og í ár tóku
340 pör þátt i þessari vinsælu
keppni. Sigurvegarar urðu
brezku spiiararniir Terence Reese
og John Collings. Hér fer á eft-
ir spil frá þessari keppni.
NORÐUR
S: Á K-G-8 3
H: D-G-10-8-4
T: 10
VEISTIÖR
S: D-10-7
H: 6-3-2
T: Á-K-D-8
L: K 10-4
AUSTUR
S: 6
H: Á -K - 9
T: 6 5-4-3-2
L: Á-D-G 8
SUÐUR
S: 9-5-42
H: 7-5
T: G-9-7
D: 9-7-5 3
Sagnir gengu þannig:
A. S. V. N.
1 t. P. 3 gr. 4 t.
DI. 4 sp. DQ. Allir P.
Með 4 tiglum óskar norður eft-
ir að féiagi hans veij: spaða eða
hjarta, sem fórnarsögn og var
það von hans að spiiið yrði ekki
meira en 2 niður og A—V fengju
500 íyrir í stað 600, sem fást fyr-
ir að vinna 3 grönd. — Þetta
beppnaðist því A—V tóku strax
2 s'Iagi á hjarta og gat sagnhafi
siðar svináð spaða gosa og gaf
einn slag á tigul og 2 á iiauf eða
2 náður.
Taki A—V ekki 2 slagi á
hjarta strax, heidur iáti út tigul
og siðan aftur tigul, þá verður
sagnhafi að trompa. Siðan iáta
A—V tigui, þegar þeir komast
inn á hjarta og spila laufi þrisv-
ar þegar þeir komast inn á hjarta
í annað sánn, þá kemst sagnhafi
ekki hjá þvi að gefa slag á spaða
drottningu og vercur 3 niður og
tapar 800, en ekki 500 eins og
íynr segir.
||||iiiiiiiiiiiíiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiniiiiiiiiiiiiniiiiiniiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!liiiiiii||
SMÁVARNINCUR
Illlllllll|jlllllllll!IIIIIH!llll!llll!llllllllllllll!llllll!llllllll!IIII[||||[|{||ll!j|||li[j[||l!lij|l|||j|j|ll|j||
— Veiztu, hvers vegna Duke
of Eiiington var ekki jarðaður
með mikilii viðhöfn 1850. — Nei,
það veit ég ekki. — Hanin dó
ekki fyrr en 1852.
— Heyrið þér þjónn, lítið bara
á. Það er rautt hár í súpunni.
Þjónninn: — Það er kokkurinn . .
en ekki getur hann gert að þvi
etrákgreyið, þó hann sé rauð-
hærður.
— Jakob litii: — Mamma, sjáðu
manminn, sem situr þarna. Hann
hefur ekki eitt einasta hár á
höfðinu.
Mamma: — Uss hann getur heyrt
tiQ þin.
Jakob: — Veit hann það ekki
sjáifur.
Móðirin: — Ef þú ætlar að
vera óþekkur aftur, þá ioka ég
þig inni i hænsnahúsinu.
Hans iitii: — Það er þýðingar-
laust.Ég kann ekki að verpa.
— Mcumma, hvað varstu lengi
að læra margföidunartöfluna?
— Ég var ekkert iengi að þvi.
Svo, þá hefur taflan hlotið að
vera léttari, þegar þú varst ung.
FRÉTTIR
Minningarspjöld Dómkirkjunnar
eru afgreidd hjá bókabúð Æsk-
unmar, Kirkjuhvoli, verzluninni
Emirnu, Skólavörðustig 5, verzl-
uninni Öldugötu 29 og prestkon-
unum.
DAGBÓK
BARMMA..
CUSTUR
eftir Önnu K. Vilbjálmsdóttur
ÞAÐ var dag einn í apríl, að á bóndabæ, sem hét Brekka,
voru allir, er þar bjuggu, komnir inn í hesthús, því að
hún Jörp gamla var að kasta. Guðrún húsmóðir kom
með mjólkursopa og heytuggu til henrcar, og Jörp s3ó
ekki hendinni á móti slíku góðgæti, þótt hún væri að
kasta. „Þetta er enginn smágripur," sagði Jón bóndi,
og horfði ánægður á Jitla svarta folaldið. „Hvernig lízt
ykkur annars á það?“ spurði hann. „Það er yndislegt,"
sagði Ásta litla, og allir voru henni sammála. „Þá ex
bara eftir að vita, hvort -það er hryssa eða hestur,“
sagði Guðrún og gekk til folaidsins. „Hestur er það og
verður vafaiaust gæðingur miki]].“
Jörp var nú búin að sleikja fo]aldið og það fór að
reyna að standa upp, en það gekk ekki vel. Það var eitt-
hvað svo dæmalaust valt á litlu fótunum sínum svona
nýkomið í heiminn.
„Hvað eigum við að kalla hann?“ spurði Denni. „Það
liggur ekkert á, Denni minn,“ sagði mamma hans, „fyrst
skulum við sjá hann, þegar hann verður orðinn þurr,
því e.t.v. er eitthvert einkenni á honum, sem við get-
um skírt hann eftir.“
Næsta dag vaknaði Denni snemma. Hann hafði dreymt
undarlegan draum. Litla folaldið var orðið að stórum
og glæsilegum gæðingi og bar nafnið Gustur. „Þessi
draumur hlýtur að tákna eitthvað sérstakt,“ hugsaði
hann og flýtti sér fram úr rúminu og klæddi sig í föt-
in sín, borðaði morgunverðinn og hljóp síðan beint út
FRflMWtLBSM&flN
'í hesthús. Þegar hann opnaði dyrnar heyrði hann
hn-egg, sem hann hafði aldrei heyrt fyrr, og vissi strax
hvaðan það kom. Auðvitað var þetta litli nýfæddi vin-
urínn að fagna honuxn. „Hvað viltu, karlinn,“ sagði hann
og æ-tláði að klaþpa honum, en folaldið var styggt og
Denni varð að 3áta sér það lynda að tala bara við það.
„Ósköp ertu nú fallegur, vinur, ég vildi að ég ætti þig.“
Folaldið kumraði, því virtist sannarlega líða vel.
Hvern dag fór Denni í hesthúsið til þess að leika
og gæla við folaldið og hændist það því snemma að
honum og sýndi honum enga styggð, enda þótt það
væri þrælstyggt við alla aðra.
Kvöld eitt, er fjölskyldan var setzt að snæðingi, sagði
Jón bóndi: „Við móðir þín höfum ákveðið að lofa þér að
velja nafn á folaldið, Denni minn, fyrir það, hvað þú
hefur verið duglegur að hugsa um það.“ „Ég,“ sagði
Denni, „má ég velja nafnið?“ „Gustur skal hann heita,“
sagði hann strax. „Þú ert ekki lengi að ákveða það,“
sagði Jón íaðir hans, „en ég held annars að Gustur sé
alveg skínandi nafn. Hvernig datt þér það í hug?“
Denni sagði þeim nú drauminn og allir voru sammála
um, að þetta væri alveg upplagt nafn á hestinn.
Denni og Ásta litla systir hans fóru nú út í hesthúsið
sem fyrr og var Gustur að sjúga. En er hann varð
var við þau hætti hann og hljóp út í eitt hornið.
„Svona, Gustur minn, þú þarft ekki að vera hræddur
við hana systur mína,“ sagði Denni, „hún er nú ekkert
hættuleg.“ Þau gengu til Jarpar og gáfu henni mjöl
og þá varð Gustur forvitinn og vildi líka fá þetta góð-
gæti, sem hann þefaði vel af fyrst í hendi Denna og át
það síðan með beztu lyst. En ekki vildi hann með nokkru
SMÁFÓI.K
— Ég var vanur að reyna — Skihirðu, lifa einu <Iag í — Ufsskoðun nnín hefur — Ég er kominn niður í
að taka hverjum degi eins og eimu . . . breytzt. háifan <tag í einu!
hann bar að . . .