Morgunblaðið - 07.06.1974, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. JUNI 1974
25
Gyða Arnadóttir frá
Brekku — Kveðja
TU moldar oss vígði hið mikla
vald
hvert mannsbarn sem jörðin elur.
E.B.
Þannig kemst Einar Benedikts-
son að orði í eftirmálum sem hann
yrkir eftir merkiskonu á sínum
tíma. Það er víst að þetta er lög-
mál sem við verðum öll að hlýða.
að vígjast dauðanum og moldinni
fyrr eða síðar. Hitt er svo kannski
annað mál, þegar við, sem eftír
lifum, verðum að horfa á eftir
vinum yfir landamæri lífs og
dauða, geti okkur fundist sem
þeir séu stundum kallaðir fyrir
tímann, en það er víst nokkuð
sem við erum ekki dómbær um.
Mig langar til þess að minnast
með nokkrum orðum mætrar vin-
konu okkar hjóna sem lést hér í
Reykjavík fyrir nokkru síðan,
Gyðu Árnadóttur frá Brekku í
Býrafirði.
Það er fyrir löngu síðan að
kynni konu minnar og Gyðu
hófust eða þegar báðar voru enn á
ungum aldri, enda kannski ekki
að furða þar sem þær voru
bræðradætur. Þær unnu saman
sumar eftir sumar í síldarvinnu á
Norðurlandi og eftir það slitnaði
aldrei þeirra góða vinátta, enda
held ég að Gyða hafi verið mjög
trygg og vinföst.
Á þessum árum fluttist Gyða til
Reykjavíkur og lærði hér kjóla-
saurrf og saumaði hjá fólki hér í
borginni og að ég held oftast hjá
sama fólkinu. Svo minnir mig að
hún hafi unnið í Markaðinum
þangað til þær stofnuðu Parísar-
tískuna frú Rúna Guðmundsdótt-
ir og Gyða og hef ég aldrei heyrt
annað en sú samvinna hafi verið
með ágætum og víst er það, að
mikinn dugnað og fórnfýsi sýndi
Rúna þegar Gyða var komin á
spítala til þessarar stóru aðgerðar
og þangað til yfir lauk.
Nokkur síðustu árin átti Gyða
fallegt heimili á Vesturgötu 50A.
Þannig lá leið hennar framhjá
heimili okkar, bæði þegar hún fór
í vinnu og úr, svo það gafst oft
tækifæri til að hittast. Stöku sinn-
um leit hún inn, annars notuðu
þær símann mikið til þess að tala
saman. Svo skeður það, að degi
áður enn hún er flutt á spftalann
kemur hún til okkar um kvöldið
svo glöð og kát og þegar hún
leggur á stað heim kveður hún
okkur svo innilega og þakkar sam-
veruna, það var næstum eins og
hún væri að fara úr bænum.
Við hjónin vottum öllum henn-
ar aðstandendum okkar innileg-
ustu samúð, og ekki síst hennar
háöldruðu foreldrum, sem verða
nú að sjá af þessari dóttur sinni.
En það er kannskí þeirra styrkur
i þessari raun, að aldurinn er orð-
inn svo hár hjá þeim, að þau gera
sér ekki fylliiega grein fyrir þvi,
hvað gerst hefur.
Gyða var jarðsett að Þingeyri í
Dýrafirði 17. maf í nálægð bræðra
sinna Gunnars og Steinþórs, sem
létust um borð í línuveiðaranum
Fróða á leið til Englands fyrir
rúmum 30 árum.
Blessuð sé minning þeirra.
I.L.
Olafur Torfason
vélstjóri—Kveöja
Ölafur Torfason vinur minn og
skólabróðir er dáinn. Ég stóð sem
lamaður eftir að síminn hafði
hringt síðla dags 30. maí sl. og
tengdasonur Ölafs tilkynnti mér
lát hans. Andlát hans bar mjög
brátt að, það var svo stutt síðan ég
fylgdi honum og konu hans,
Huldu Sigurðardóttur, til skips.
Skip hans, bv Snorri Sturluson,
var að fara í flokkunarviðgerð til
Þýzkalands. Ekki átti ég von á
því, að þær kveðjur yrðu þær
síðustu til hans í lifandi lífi.
Kynni okkar Öla hófust haustið
1946. er hann settist við hlið mér í
byrjun skólaárs í Vélstjóraskóla
íslands. Allt frá þeim tíma
þróaðist með okkur gagnkvæm
vinátta og traust. Á meðan á námi
okkar stóð var Oli daglegur gestur
og heimilisvinur. Það er því allt
annað en auðvelt að lýsa fjöl-
skylduvinum Öla Torfa með fáum
orðum. í hvert skipti sem hann
kom í heimsókn hreif hann alla,
jafnt börnin sem eldra fólkið með
einlægri glaðværð sinni og kímni.
Það var sama, hvað rætt var í
eldhússkotinu, Öli var þar hrókur
alls fagnaðar.
Það var mikið áfall að heyra, að
Öli væri horfinn okkur fyrir fullt
+
Þakka innilega öllum þeim, sem
sýndu mér samúð og vinarhug
við andlát og jarðarför konu
minnar,
KRISTJÖNU SIGURBORGAR
MAGNÚSDÓTTUR,
Innri Kóngsbakka.
Björn Jónsson.
og allt. Eg og fjölskylda min
kveðjum hann með miklum
söknuði. Ég votta konu hans og
aðstandendum mina dýpstu sam-
úð. Mun lengi lifa minning um
góðan dreng.
Helgi Loftsson.
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATHYGLI skal vakin á þvl,
að afmælis- og minningar-
greinar verða að berast blað-
inu fyrr en áður var. Þannig
verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast
I sfðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag, og hliðstætt með
greinar aðra daga. — Grein-
arnar verða að vera vélritað-
ar ineð góðu Hnubili.
ÞVÍ NÚ ER SUMAR
— sumar og sól eða (rigning) —
Tökum upp í dag úrval af:
□ GEYSILEGT ÚRVAL AF GALLABUXUM GÓÐ SNIÐ — GÓÐ EFNI □
BOLIR í GEYSIFJÖLBREYTTU ÚRVALI, ÞAR Á MEÐAL EKTA VELOUR
BOLI í FALLEGUM LITUM □ FLAUELSBUXUR □ STUTTERMA
JERSEY SKYRTUR Á DÖMUR OG HERRA Q LÉTTAR OG FALLEGAR
MYNSTRAÐAR HERRASKYRTUR □ BLÚSSUR □ KVENSPORTJAKK-
AR □ HERRASPORTJAKKAR □ DÖMUFÖT □ HERRAFÖT MEÐ
VESTI O.M.FL:
Póstsendum um land allt
TIZKUVERZLUN UNGA FOLKSINS
ijjl KARNABÆR
LÆKJARGÖTU 2 LAUGAVEGI 20A LAUGAVEGI 66