Morgunblaðið - 13.04.1975, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. APRIL 1975
45
/

Ukið á.grasfletinum

//
32
gátu þó dulið þá staðreynd að
afmælisdagur Lou var gersam-
lega mislukkaður. — Enginn —
ekki einu sinni Petrensysturnar
töluðu um það, sem við vorum öll
að þugsa um og ef faðir minn
elskulegur hefði ekki komið til
hjálpar með því að hefja frásögn
um nokkra merka egypska forn-
leifafundi sína hefði stemningin
farið langt niður fyrir núllið.
Þegar við risum upp frá borðum
bað ég Lou mjög innilega að
syngja fyrir okkur og við gengum
öll inn i stóru stofuna, þar sem
flygillinn var og allir voru fegnir
því að þurfa ekki að halda uppi
þvinguðum samræðum stutta
stund.
— Hvað viljið þið heyra? spurði
Lou og ég blaðaði í nótnaheft-
unum, þangað til ég fann ariu,
sem ég er að minnsta kosti mjög
hrifin af og sem ég hélt að ætti
vel við rödd hennar. Það var ,,Ó,
Evridís" ur „Orfeus“ eftir Gluck.
Hún settist við flygilinn, strauk
sér yfir slétt hárið og byrjaði að
spila. Og áður en við var litið
streymdu tónarnir fram og feg-
urðin í rödd hennar fékk okkur
öll til að leggja við hlustir og lá
við að við héldum niðri i okkur
andanum.
En því lengur sem ég hlýddi á
kveinstafi Orfeusar yfir dáuða
elskunnar sinnar, þvi ókyrrara
varð mér innanbrjósts. Ef við
gerðum því skóna að einhverjir
sem hér voru staddir syrgðu
Tommy í einlægni, þá var varla
hægt að hugsa sér neitt sem var
jafn óviðeigandi og þessi harma-
söngur. Og ég leit á hin og sá að
Elisabeth Mattson var orðin ná-
bieik í framan og Agneta Holt var
eldrauð.
Og svo gerðist það.
1 stað þess að halda áfram,
lamdi hún allt i einu báðum hönd-
um á nótnaborðið og æpti tryll-
ingslega: — NEI NEI NEI. ÉG
VIL EKKI ... 0, TOMMY,
TOMMY . . .
Því næst hné hún niður á nótna-
borðið og grét beisklega. En það
var eins og tryllingur hennar
leysti eitthvað úr læðingi, sem var
enn eldfimara, því að Yngve Matt-
son gekk að henni, beygði sig yfir
hana og öskraði: — Nefndu þetta
nafn ekki! Ekki i minu húsi! Og
hvað svo sem þér dettur í hug . . .
þú skalt ekki leyfa þér að vekja
hneyksli.
Lou reis upp eins og örskot og
hljóp grátandi út úr stofunni og
eftir andartaks umhugsun þaut
ég á eftir henni. Ég fann hana
inni i svefnherberginu, útgrátna
og enn svo æsta, að mér varð
hverft við. Það þýddi ekki nokk-
urn skapaðan hlut að gera tilraun
til að tala við hana og því lét ég
duga að gefa henni róandi töflu
og leggja teppi yfir hana. Ég tíndi
fataplögg eins og ósjálfrátt upp af
gólfinu og ýtti undir rúmið inni-
skóm og sá að vantaði dúskinn á
annan þeirra. Síðan dró ég
gluggatjöldin fyrir og læddist út
og gekk heimleiðis og ég get ekki
neitað þvi að mér var þungt fyrir
brjósti.
Inn i viðkunnanlegu og hlýlegu
bókasafnsherberginu á Árbökk-
um sátu þeir Einar og Anders
Löving og Einar var í óða önn að
setja lögreglustjórann inn í það,
sem gerzt hafði. Hann kom einnig
með þær upplýsingar að almanna-
rómur hefði fyrir satt að meðan
Tommy hefði verið heima hefði
fólk rætt af miklum fjálgleik um
samþand þeirra Lous, en yfir
þessu hafði hann þagað nóttina
áður, þegar við ræddum málið.
— Ég get ekki annað en bölvað
þessum Mattsonhjönum! Mér
finnst alveg fráleitt að ekki sé
hægt að fá fólkið til að leysa frá
skjóðunni. . .
Löving var æstari en ég hafði
áður séð hann og líklegur til þess
að arka samstundis yfir í ná-
grannahúsið og hefja þar grimmi-
legustu yfirheyrslur. Ég benti
honum þá á, að Lou væri þessa
stundina þannig á sig komin, að
hún myndi ekki fær um að svara
neinum spurningum og þegar
Einar dró einnig niður í honum
með því að segja honum að Yngve
Mattson hefði einnig þotið burt
frá gestum sínum og að enginn
vissi hvert hann hefði farið var
sem hinn ágæti lögreglustjóri sef-
aðist ögn um hrið. Þeir Einar
héldu þvi áfram að bera saman
þær upplýsingar sem fyrir lágu.
Ég truflaði samræður þeirra
með atriði, sem virtist algerlega
óviðkomandi málinu.
— Nei, heyrðu mig nú Thotmes,
ósköp er að sjá þig! Littu á Einar!
Hún er kolsvört! Hvar getur kött-
urinn hafa verið?
— Sjálfsagt niðri í kola-
geymslu, sagói Einar og brosti
við. — Mig minnir að Hulda hafi
sagt að hún hefði séð köttinn
koma þaðan i gærmorgun. Þar
finnst henni sjálfsagt hlýtt og
notalegt að vera.
Thotmes gekk virðulega yfir
gólfteppið og allt i einu veinaði ég
upp yfir mig:
— Hún er með eitthvað i kjaft-
inum . . . Hún er með mús!!!
Sármóðguð á svip lagði Thot-
mes við fætur mér það sem hún
hafði verið með. Svo dró hún sig i
hlé og hreiðraði um sig í öðru
horni á stofunni og tók til við að
snyrta sig sem vissulega var ekki
vanþörf á. Karlmennirnir tveir
gengu úr skugga um það með
föðurlegu umburóarlyndi að
VELVAKAIMDI
Velvakandi svarar í síma 10-100
kl. 1 0.30 — 1 1.30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Átta litlir
gíraffar
með hálsbólgu
Guðríður Gísladóttir gagnrýndi
texta barnalagaplötu Ólafs Gauks
og Svanhildar hér í dálkunutn s.l.
föstudag, og tilfærir hún eina
ljóðlinu i þvi sambandi: „... alltaf
litlu gíröffunum illt i hálsinn
fengu“.
Olafur Gaukur hringdi, og
kvaðst hann vilja leiðrétta þenn-
an misskilning, en ljóðlínan væri
svona: „... átta af litlu gíröffun-
utn illt i hálsinn fengu".
Þá hringdi Sigríður Magnús-
dóttir, Kársnesbraut 22 i Kópa-
vogi, og vildi hún koma þessari
athugasemd á framfæri:
„Þessa plötu hef ég nú heyrt
svo oft, að ég hef ekki tölu á þvi,
þar sem þetta er uppáhaldsplata
þriggja ára dóttur minnar.
I tilgreindri Ijóðlinu syngur
Svanhildur: ....átta af litlu
giröffunutn illt í hálsinn fengu“,
og sé ég ekkert athugavert við
það, annað en að það hlýtur að
vera afar slæmt fyrir giraffa að fá
hálsbólgu.
Að lokuin, — beztu kveðjur til
Svanhildar og Ölafs Gauks, og
beiðni um að þau gefi út fleiri
plötur fyrir börn.“
0 Slysagildra
á hitaveitustokkn-
um
Sofffa Smith, sein býr við
Bústaðaveg, hringdi. Hún sagðist
oft ganga eftir hitaveitustokkn-
uin, en nú væri búið að vera gat á
stokknuin rétt við Tunguveginn
nokkuð lengi. Þeim sem þarna
færu um stafaði að sjálfsögðu
hætta af því, og margsinnis væri
búið að kvarta við rétta aðila og
fara frain á að þetta verði lagað,
en árangurslaust.
Soffía sagði:
„Síðast á fimmtudaginn horfði
ég á lítinn dreng detta þarna og
þegar hann stóó var hann rifinn i
andliti. Þetta var ljótt að sjá, en
sama dag var tengdadóttir inin að
fara með barnió sitt á gæzluvöll-
inn við Langagerði. Hún datt á
sama stað og meiddi sig svo illa,
að hún þurfti að fara i slysavarð-
stofuna til að láta sauina sainan
sárið.
Eins og áður sagði er búið að
fara frain á að svo verði gengið
frá stokknum að fólki stafi ekki
slysahætta af að fara þarna uin,
en því hefur ekki verið sinnt. Þvi
ætla ég nú að reyna þessa leið, en
ég er satt að segja hissa á því, að
þarna skuli ekki hafa oróið stór-
slys i skainmdeginu i vetur.
Ég ininntist áðan á gæzluvöll-
inn við Langagerði og mig langar
til aó lýsa ánægju ininni með
hann i leiðinni. Konurnar, sein
þar starfa eru alveg sérstaklega
elskulegar og þægilegar, og ef
hægt er að tala uin heiinilislegan
leikvöll þá er það völlurinn við
Langagerði."
0 Aðvörun?
Jón Páll Agústsson hringdi.
Hann sagðist vera hálfhissa á
blaðaskrifuin urn huldumann i
Loðinundarfirði. í fréttum uin
hann væru heiliniklar bolla-
leggingar uin að gera út leiðangur
til að athuga málið. Jón Páll
spurði, hvort þarna væri ekki ver-
ið að gefa inanninum tækifæri til
að komast undan, ef það væri nú
svo sem gefið væri í skyn, að
eitthvað væri gruggugt við veru
hans I Loðinundarfirðinum.
Jón Páll vildi óska eftir þvi i
leiðinni, að getraunaspá yrði birt
á íþróttasíðu blaðsins, eins og áð-
ur hefði verið gert.
Það er nú ekki endilega vist, að
rnaðurinn i Loðmundarfirði eigi i
útistöðuin við einn eða neinn.
Kannski vill hann bara fá að vera
í friði og nennir ekki að standa i
þrasi við annað fólk. Það ætti þó
alltént að vera leyfilegt.
0 Ætla að safna
milljón tii kaupa
á vítisvélum
Páll Jónsson skrifar:
„Velvakandi góður.
Hörmungarnar í Vfet-nain hafa
verið inikið i fréttum að undan-
förnu.
Ég hélt að allir hlytu að vera á
einu máli um, hvorum megin
hryggjar, sein þeir liggja, aó þjóð-
ir, sern eru flakandi i striðssárum,
séu hjálparþurfi. Þar hlýtur að-
stoð við fólkið sjálft að vera það
eina, sem koinið getur til greina
fyrir okkur Islendinga. En, nei,
ónei. Hér er til hreyfing, sein kall-
ast Vietnainhreyfingin. Hún
hefur alla tið borið fyrir brjósti
málstað kominúnista og Viet-
Cong. Maður hefði getað látió sér
detta í hug, að hún sæi sér hag i
því að hafa hægt urn sig nú, þegar
árásarher Viet-Cong vinnur
kerfisbundið að þvi að brytja nið-
ur saklaust fólk og er að ná tak-
inarki sínu, þ.e.a.s. þvi að koina
Suður-Vietnain undir járnhæl
koinmúnisinans.
Hjálparstofnun kirkjunnar og
Rauði kross Islands eru nú i þann
mund að hefja fjársöfnun fyrir
bágstatt fólk i Vietnam og
Kainbódiu. Verður fé safnað
handa fólki beggja vegna viglin-
unnar enda ráða hér inannúðleg
sjónarinið en ekki hernaðarleg.
A sama tiina fer íslenzk hreyf-
ing af stað til að safna milljón hið
minnsta handa árásaraðilanum i
Vietnainstríðinu. Ef einhver held-
ur, að það fé eigi að fara til kaupa
á inatvælum og lyfjum, þá fer sá
hinn saini villur vegar. Milljónina
á að afhenda árásarher
kommúnista til ráðstöfunar svo
að honum gangi enn betur að hrjá
það fólk, sem verið er að berja
endanlega niður. Þetta athæfi
heitir á íslenzku að leggjast á
hræ.
En hvernig er það annars ineð
gjaldeyrisvandræði okkar íslend-
inga. Takist koinmúnistuin að
kreista inilljónina út úr sinni
fylgisspöku og gagnrýnislausu
hjörð, verður þá hægt að fá pen-
ingana yfirfærða i gjaldeyri, sein
vinir þeirra i árásarliðinu hafa
gagn af til úthaldsins?
Ég vildi óska að söfnun Hjálpar-
stofnunar kirkjunnar og Rauða
kross íslands verði sem allra
árangursrikust og að sjálfsögðu
verður hver einasta króna af þvi
fé að yfirfærast i erlendan gjald-
eyri, en ég inótinæli því aó islenzk
yfirvöld heiinili yfirfærslu gjald-
eyris handa inorðsveituin
kommúnista i Vietnain.
Páll Jónsson."
32? SIGGA V/ÖGA t iiiVtMU
Bifreiöa-
eigendur
Með sihækkandi bila-
verði er nauðsynlegt að
lengja lif bilsins með
endurryðvörn á 2ja ára
fresti.
Ryðverjið
Tectyl
aður en það
er orðið
of seint
Komið við eða hringið
Ryðvörn
Grensásvegi 18,
simi 30945.
Electrolux
0]l
Frystikista
410 Itr.

Electrolux Frystlkista TC 14S
410 litra Frystigeta
28 kg á dag. Sjálfvirkur hitastill-
ir (Termostat). Öryggisljós með
aðvörunarblikki. Hraðfrystistill-
ing. Plata með stjórntökkum.
Lás á loki. Tvær körfur. Skilrúm.
Útbúnaður, sem fjarlægir vatn
úr frystihólfinu. Segullæsing.
Fjöður, sem heldur lokinu uppi.
Vörumarkaöurinn tif.
AmVtULA ÍA. SIMl Bt.IIS, Rt-VKJAVIK
MARGFALDAR
JHí»rgTml»IatTil>
MARGFALDAR
MARGFALDAR
■■