Morgunblaðið - 15.01.1976, Blaðsíða 1

28 SÍÐUR
11. tbl. 63. árg.
FIMMTUDAGUR 15. JANUAR 1976
Prentsmiðja Morgunblaðsins.
Brezkir
lávarðar
fagna ferð
dr. Luns
Ljósmynd Frióþjófur
Þremenningarnir eru þarna að ganga yfir stærstu rifuna á Kópaskersbryggju, en rifan er um 30 sm breið og
misgengi á hæð bryggjunnar er um 20 sm. Tjðnið á bryggjunni nemur tugum milljóna, en það var eins og
tröllkarl hefði gengið eftir henni, því hún var orðin eins og fjórar tröppur eftir stóra kippinn.
„Byrjum af fullum
krafti hér að nýju”
— segir Friðrik Jónsson oddviti Kópaskers
AHt kapp lagt á að koma vatnsveitunni í lag
Shepherd lávarður, leiðtogi
Verkamannaflokksins f lávarða-
deildinni, sagði f gær, að brezka
stjórnin fagnaði ferð Joseph
Luns, framkvæmdastjóra NATO,
til Islands Hann sagði að stjórnin
mundi einnig fagna þvf að ræða
við Luns þegar hann kæmi til
London.
„Við höfum aldrei snúið baki
við samningaumleitunum og er-
um þvf opnir fyrir öllum tillög-
um. Stjórnin hefur alltaf talið
þörfina á verndun fiskstofna
miklu varða og viðurkennt
áhyggjur Islendinga,“ sagði
Shepherd lávarður f umræðum f
lávarðadeildinni.
Jafnframt vísaði Shepherd
lávarður á bug þeirri hugmynd að
að því gæti komið að brezki sjó-
herinn yrði að taka til athugunar
þann möguleika að sökkva ís-
lenzkum skipum.
Paget lávarður spurði
Shepherd lávarð: „Hvenær
kemur að því að við segjum við
rfkisstjórn tslands: Ef þið hagið
ykkur og sýnið svona tillitsleysi
við lög og truflið skip okkar við
lögmæt störf verður ykkur
sökkt?“
Shepherd lávarður sagði:
„Þetta er árið 1975.“ Paget
lávarður svaraði: „Nei, alls ekki.“
Shepherd lávarður flýtti sér að
leiðrétta sig: „Ég hefði átt að
segja, að þetta er 1976, en við
verðum að fara aðrar leiðir til að
leysa alþjóðleg vandamál. Síðan
9. desember hefur enginn
brezkur togari misst veiðarfæri
vegna árangurs brezka sjóhers-
ins.“
Þorskastríðið bar á góma vegna
þess að Campbell lávarður,
skozkur forystumaður íhalds-
Kópaskeri 14. jan.
frá Ingva Hrafni Jónssvni
KÓPASKERSBOAR vöknuðu í
morgun eftir fremur ónæðis-
sama nótt, en segja má að stöðug-
ir eftirskjálftar hafi verið f pláss-
inu frá þvf að jarðskjálftinn
mikli varð skömmu eftir hádegis-
bilið f gær. Ekki mun öllum hafa
orðið svefnsamt og nokkrir menn
voru á vakt í alla nótt í öryggis-
skvni. Varðskipið Baldur kom til
Kópaskers f nótt og lagðist fvrir
utan höfnina til að vera fbúum til
halds og trausts.
Veður var hið versta i gær-
kvöldi og nótt og alveg fram undir
hádegi er skyndilega lægði og
birti til og hið fegursta veður
hélzt allan daginn. Strax og birta
tók af degi var hafizt handa við að
skipuleggja starfið. Menn sýndu
mikla ró og hörku, ákveðnir í að
hefja þegar starfið til að flýta
fyrir héimkomu þeirra, sem send-
ir voru á brott í gær. Efst á baugi
var viðgerð á vatnsleiðslu þorps-
ins sem fór i sundur í skjálftun-
um og hefur ekkert vatn verið þar
síðan, en vatn til nauðsynlegustu
hluta hefur verið fengið um borð
í Ljósafossi, sem lá við bryggju og
lestaði kjöt er ósköpin gengu yfir.
Þá var einnig hafizt handa við að
hleypa vatni af kerfum þeirra
húsa, sem voru með oliuhitun, til
Framhald á bls. 12.
Framhald á bls. 27
„Vona að þetta verði
ekki til að trufla mann”
— sagði Ólafur Jóh. Sigurðsson þegar hann
hlaut bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs
„ÉG bjóst alls ekki við
þessu. Ég hef verið að
hugsa um allt aðra hluti en
þessa verðlaunaveitingu að
undanförnu, — fyrst og
fremst um landhelgis-
deiluna, afkomu þjóðar-
innar, og landskjálftana
fyrir norðan." Þetta sagði
ölafur Jóhann Sigurðsson,
er honum höfðu borizt
fregnir af veitingu
bókmenntaverðlauna
Norðurlandaráðs í gær, en
hann er fyrsti Islendingur,
sem verðlaunin hlýtur.
Verðlaunin eru veitt fyrir
Ijóðabækurnar Af lauf-
ferjum og Að brunnum.
Blm. Morgunblaösins átti
viðtal við Ólaf Jóhann að heimili
hans í gær, og spurði hvers virði
verðlaunin væru honum og sú
viðurkenning, er þeim fylgdi:
Ólafur Jóhann Sigurðsson á
heimili sfnu f gær. Sjá grein um
skáldið á bls. 5.
„Ég veit það ekki ennþá. Ég hef
aldrei verið að hugsa um verðlaun
eða neins konar viðurkenningu
þegar ég skrifa. Ég vona bara að
þetta verði ekki til þess að trufia
mann frá störfum, en ég vona líka
að þetta verði til þess að ég geti
beitt áhrifum mínum til að sem
flestir íslendingar fái aukin tæki-
færi til að koma verkum sínum á
framfæri. Ég hef ekki verið
ánægður með þetta fyrirkomulag,
sem hefur verið á úthlutun bók-
menntaverðlauna Norðurlanda-
ráðs, því að þar hefur íslenzk
tunga, sem er hin óumdeilanlega
forntunga — hin klassfska tunga
— verið hálfgildis hornreka.
Islendingar hafa haft of
skamman tíma, bækurnar hafa
verið lagðar of seint fram til að
hægt væri að koma verkunum til
skila. Lagðar hafa verið fram
bækur þriggja ljóðskálda, sem
standa fyllilega jafnfætis beztu
ljóðskáldum á Norðurlöndum,
þeirra Jóhannesar úr Kötlum,
Framhald á bls. 27
TVÖ TONN A FERÐ — Þessi peningaskápur í vörugeymslu kaup-
félagsins er I, 8 tonn á þyngd, en þegar stóri kippurinn reið yfir
Kópasker kastaðist skápurinn á annan metra frá veggnum. Ljósmynd
Mbl. Friðþjófur Helgason.
Sjá fréttir og viðtöl frá
j arðsk j álf tasvæðunum
ábls. 2,3,12 og á baksíðu