Morgunblaðið - 18.02.1976, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 18. FEBRUAR 1976
Ingunn setti met
Ingunn Einarsdóttir úr ÍR er
greinilega að komast aftur I mjög
gott form, eftir meiðsli sem hún
átti við a8 stríða meiri hluta
slðasta keppnistimabils. Á innan-
félagsmóti sem KR-ingar efndu til
um siðustu helgi, setti Ingunn
nýtt íslandsmet i 50 metra
grindahlaupi, sem hún hljóp ó 7,4
sek. Eldra metið áttu þær Lára
Svöinsdóttir. Á, og Erna Guð-
mundsdóttir, Á, og var það 7,5
sekúndur.
Ingunn lék sér þetta ekki
nægja heldur jafnaði metið i 50
metra hlaupi, hljóp á 6.5 sek.
Erna Guðmundsdóttir, KR varð
önnur á 6,6 sekúndum.
„Gamii maðurinn". Valbjörn
Þorláksson, sigraði I 50 metra
grindahlaupi á 7,1 sek., en Jón
Sævar Þórðarson, ÍR. varð annar
á 7,2 sek. I 50 metra hlaupi karla
sigraði Bjarni Stefánsson, KR, á
5,8 sek. Björn Blöndal, KR. sem
er i mikilli framför sem frjáls-
iþróttamaður, varð annar á 5,9
sek., og þeir Jón Sævar Þórðar-
son, ÍR. og Þorvaldur Þórsson,
UMSS, hlupu báðir á 6,2 sek.
Stumrað yfir Arnari Guðlaugssyni sem varð fyrir smá meiðslum snemma ( leiknum. Það eru Pálmi
Pálmason og Ingólfur Óskarsson sem krjúpa hjá Arnari en vfir standa Vfkingarnir Jón Sigurðsson og
Stefán Halldórsson. Framararnir Hannes Leifsson (nr. 15) og Sigurbergur Sigsteinsson nota tlmann til
að ræða málin.
FRAM
Guðjón Erlendsson
Magnús Sigurðsson
Sigurbergur Sigsteinsson
Pálmi Pálmason
Arnar Guðlaugsson
Arni Sverrisson
Andrés Bridde
Hannes Leifsson
Jón Sigurðsson
Gústaf Björnsson
Pétur Jóhannesson
Birgir Jóhannesson
VlKINGUR:
Rósmundur Jónsson
Viggó Sigurðsson
Stefán Halldórsson
Þorbergur Aðalsteinsson
Jón Sigurðsson
Ölafur Jónsson
Magnús Guðmundsson
Sigfús Guðmundsson
Skarphéðinn Öskarsson
Páll Björgvinsson
Erlendur Hermannsson
Eggert Guðmundsson
DÓMARAR:
Kristján örn Ingibergsson og
Gunnar Kjartansson
ARMANN:
3 Ragnar Gunnarsson
2 Vilberg Sigtryggsson
3 Stefán Hafstein
3 Björn Jóhannesson
2 Hörður Harðarson
2 Pétur Ingólfsson
1 Friðrik Jóhannsson
3 Hörður Kristinsson
1 Jón V. Sigurðsson
2 Skafti Halldórsson
2 Jens Jensson
1
1 VALUR:
2 Ólafur Benediktsson
2 Bjarni Guðmundsson
1 Guðjón Magnússon
1 Agúst ögmundsson
2 Steindór Gunnarsson
1 Gfsli Blöndal
1 Jón Karlsson
2 Jón Pétur Jónsson
2 Þorbjörn Guðmundsson
2 Gunnar Björnsson
1 Jóhannes Stefánsson
DÓMARAR:
Óli Olsen og
2 Kjartan Steinbeck
Gfsli Blöndal kominn f skotstöðu f leiknum við Armann, en að þessu sinni náðu þeir Jens Jensson og
Hörður Kristinsson (nr. 10) að verja&t.
Valsmenn kv^ðn npp íall-
(iiiiiiinii yt'ir irmenníngnm
í FYRRAKVÖLD slökktu Valsmenn
endanlega vonarneista Ármenninga
um að halda sér uppi I 1. deildinni I
handknattleik með þvi að sigra
22:16 í leik liðanna sem fram fór i
Laugardalshöllinni. Þessi úrslit þýða
það i senn, að Ármenningar eru
fallnir i 2. deild og Valsmenn hafa
enn möguleika á að hljóta fslands-
meistararitilinn. Kemur það nokkuð
á óvart að það skuli vera hlutskipti
Ármenninga að falla, eftir að þeir
höfðu svo gott sem tryggt sæti sitt,
og auðvitað er það lika nokkurt
undrunarefni eftir það sem á undan
var gengið að Valsmenn skuli aðeins
eiga von um að hljóta titilinn. Þetta
segir ef til vill nokkra sögu um
hvernig islenzkur handknattleikur
stendur um þessar mundir.
Mótið I vetur hefur verið með
daufara móti, og þrátt fyrir að ekkert
lið sé öruggt með hitt, hefur aldrei
náð að magnast upp veruleg stemm-
ing eða spenna. Verður það senni-
lega, þvi miður, að segjast að hand-
knattleiknum væri bezt lýst með
einu orði um þessar mundir — og
það orð er flatneskja.
Leikur Vals og Ármanns var mjög
jafn til að byrja með i fyrrakvöld og
virtust Ármenningar staðráðnir i að
selja sig dýrt. Þeir léku nokkuð vel,
héldu knettinum og biðu eftir
færum. Valsvörnin var hins vegar til
muna virkari og hreyfanlegri en hún
var t.d. i leiknum á móti Gróttu. en
gæfumuninn gerði samt sem áður að
Ólafur Benediktsson varði markið
eins og berserkur, sérstaklega þegar
liða tók á leikinn.
Það var ekki fyrr en undir lok fyrri
hálfleiksins sem Valsmenn náðu loks
tveggja marka forystu, en strax i
byrjun seinni hálfleiksins náðu þeir
að auka hana i fjögur mörk. Þar með
voru úrslit leiksins ráðin. Ármenn-
ingar fóru að taka meiri áhættu i
skotum sinum, og slikt var ekki væn-
legt þegar Ólafur var i jafngóðu
formi og hann reyndist vera i
þessum leik. Það verður lika að
segjast að Ármenningar voru oft
ákaflega óheppnir með skot sin. Áttu
t.d. nokkur stangarskot og önnur
sem rétt smugu framhjá Valsmark-
inu. Mestur varð munurinn í leiknum
8 mörk er staðan var 21:13 fyrir Val
og skammt var til leiksloka. Hafði
Guðjón Magnússon þá um tima
reynzt Ármenningum ákaflega erfið-
ur og skorað hvert markið af öðru.
Þrátt fyrir að það verði nú örlög
Ármannsliðsins að gista 2. deild
næsta vetur, ætti engin ástæða að
vera fyrir það að örvænta. Félagið
hefur að undanförnu átt ágæta yngri
flokka og var annar flokkur félagsins
t.d. sérstaklega góður i fyrra. Þá eru
flestir leikmanna meistaraflokksins
ungir að árum, en liðið hefur i vetur
einhvern veginn ekki náð verulega
vel saman, og einkum hefur vörn
þess verið til muna slakari en hún
var i fyrra. Keppnin i 2. deild næsta
vetur verður sjálfsagt enginn dans á
rósum fyrir Ármenninga, en eins og
málin standa núna er samt harla
óliklegt en að vera liðsins i deildinni
verði lengri en eitt ár.
Valsliðið lék betur í fyrrakvöld en
það hefur gert að undanförnu, enda
var um lif og dauða fyrir það að tefla
i baráttunni um fslandsmeistaratitil-
inn. Vörnin var t.d. til muna betri og
ákveðnari en verið hefur, þótt ekki
væri hægt að segja að hún væri góð
á köflum og harla litill mulnings-
vélarbragur yfir henni.
Skynsemi og festa
Framara lögðn óð-
látt Víkingslið
Fram lék sennilega sinn bezta
leik á keppnistímabilinu er þeir f
fyrrakvöld sigruðu Víkinga 29:20
f 1. deildinni í handknattleik.
Standa Framarar nú allvel aó vígi
f 1. deildinni, þeir hafa hlotiö 16
stig, eiga eftir að leika við FH,
sem er með 18 stig, en Valsmenn
sem eru þriðja liðið ! toppbarátt-
unni eiga eftir að leika gegn Vfk-
ingi, en Valur er með 17 stig.
íslandsmeistarar Víkings urðu
endanlega úr sögunni í keppninni
um meistaratitilinn á mánudag-
inn og svo sannarlega var þetta
magur dagur fyrir Víkingana.
Þeir léku hreint út sagt illa. ÆðU
bunugangurinn var allsráðandi,
vörnin hriplek og markvarzlan
engin. I sókninni ekki beðið færis
heldur skot reynd í tíma og þó
aðallega í ótíma. Að vísu sást ein-
staka falleg sóknarlota hjá Vík-
ingupum, en þær hefðu mun
fleiri gengið upp ef Víkingar
hefðu notað skynsemina í meira
mæli en þeir gerðu.
Framliðið leikur orðið all
skemmtilegan handknattleik,
knötturinn gengur manna á mjlli
og mikið er um skemmtilegar
skiptingar. Skyttur liðsins eru
drjúgar, sömuleiðis línumennirn-
ir, varnarleikurinn góður og
markvarzlan hefur ekki í
nokkurn tíma verið betri en hún
var í fyrrakvöld hjá Guðjón Er-
lendssyni. Þessi atriði sameinuð
gera Fram að mjög drjúgu liði,
sem erfitt er að sigra.
Framarar eiga möguleika á Is-
landsmeistaratitlinum, en til að
svo megi verða þurfa þeir að
vinna FH og Víkingur að vinna
eða gera jafntefli við Val. Kæmi
þá til aukaleiks eða — leikja um
hinn eftirsótta tilil. Valur og Vík-
ingur leiða saman hesta sína í
kvöld og kemur þá i ljós hvort
Framarar verða áfram með í bar-
áttunni.
Víkingarnir ætluðu sér stóra
hluti í þessu Islandsmóti, en við
mótlætið hefur liðið brotnað,
áhugi fyrir leikjum og æfingum
datt niður og liðið verður að sætta
sig við fjórða sætið í deildinni.
Víkingar hafa að vísu náð einum
og einum leik mjög góðum, en svo
dottið niður á milli. Þannig var
það í fyrrakvöld og einhvern veg-
inn hafði maður það á tilfinning-
unni að liðsandinn væri ekki
nægilega góður.
Gangur leiksins var sá að síðast
var jafnt 11:11 fjórum mínútum
fyrir lok fyrri hálfleiksins. Þá
skoraði Fram þrjú mörk í röð og
leiddi 14:11 í hálfleik. Seinni hálf-
leikinn byrjuðu Framarar með
því að gera fimm mörk og gerðu
þar með út um leikinn. Staðan var
orðin 19:11 og eftir það fengu
Víkingar ekki rönd við reist. Úr-
slitin urðu 29:20, yfirburðasigur,
sem fæstir hafa sennilega átt von
á.
Beztu menn Fram voru þeir
Pálmi Pálmason og Guðjón Er-
lendsson, ásamt Hannesi Leifs-
syni, sem góður Framari sagði
eftir leikinn að væri að fullorðn-
ast og þá væri ekki að sökum að
spyrja, hæfileikarnir hefðu alltaf
verið fyrir hendi.
Af Víkingum var það raunveru-
lega enginn, sem lék eins vel og
gera hefði mátt ráð fyrir.
— áij.