Morgunblaðið - 29.04.1976, Page 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 29. APRÍL 1976
| raðauglýsingar — raöauglýsingar — raöauglýsingar
tilkynningar
ÆTTARMINNINGAR-
SJÓÐUR
HALLDÓRU ÓLAFS
Úr sjóðnum verður veittur styrkur, stúlku
til verslunarnáms og ættingja til fram-
færslu eða náms.
Umsóknir sendist Guðmundi Ólafs,
Tjarnarg. 37, fyrir 10. maí n.k.
Orðsending frá berklavarnadeild
Heilsuverndarstöðvar
Reykjavíkur
Til að stytta biðtíma þjónustuþega berkla-
varnadeildar og jafna starf deildarinnar,
hefur verið ákveðið að koma á tíma-
pöntunum.
Eru þeir, sem þangað þurfa að leita, því
vinsamlega beðnir að panta tíma áður.
Tímapöntun I síma: 22400 — kl.
8.20—16.15.
Sumaráætlun Akraborgar
frá 1. maí
Frá og með 1 . maí verða ferðir Akraborg-
ar sem hér segir:
Frá Akranesi kl. 8.30, 1 1 .30, 14.30 og
17.30.
Frá Reykjavík kl. 1 0, 1 3, 1 6 og 1 9.
Afgreiðsla í Reykjavík, sími 1 6420.
Afgreiðsla á Akranesi, sími 2275.
Framkvæmdarstjóri sími 93-1 996.
Talstöðvarsamband við skipið og af-
greiðslur á Akranesi og í Reykjavík FR
bylgja rás 2.
Útför
INGIBJARGAR MAGNÚSDÓTTUR.
frí Vik i Mýrdal.
sem lést 21 apríl, fer fram frá Háteigskirkju föstudaginn 30. apríl kl.
1:30
Einar SigurSsson,
Edda Fortier.
Sigrún Sigurðardóttir.
t
Útför móður okkar og tengdamóður.
GUONÝJAR JÓNASDÓTTUR,
Naustakoti, Vatnsleysuströnd.
fer fram frá Kálfatjarnarkirkju, laugardaginn 1 maí kl 1 30
Elin Björg Gisladóttir.
Eirikur Jónas Gíslason, Þorgerður Þorleifsdóttir.
Guðríður Gísladóttir, Haukur Einarsson.
Hrefna Gísladóttir. Ingimundur Ingimundarson,
Lóa Gisladóttir. Geir Valdimarsson
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
BRYNJÓLFUR BRYNJÓLFSSON,
skósmiður
andaðist i Landakotsspitala, þriðjudaginn 27 april
Guðriður Sigurðardóttir,
Hrefna Brynjólfsdóttir, Gisli Ólafsson.
bamaböm, tengdabörn og barnabarnabörn.
+
Bróðir okkar,
KRISTINN PÁLL FRIÐRIKSSON,
er andaðist 22 apríl, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju, föstudag-
inn 30 apríl kl 10 30
Bjami Friðriksson,
Jón H. Friðriksson,
Þorgrímur Friðriksson.
+
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður og ömmu,
INGRID SVEINSSON,
Kirkjumýrarbletti 10, við Sigtún.
Ásmundur Sveinsson,
Ásdis Ásmundsdóttir, Helgi E. Helgason,
Heiga Jenssen og barnabörn.
Þökkum mnilega auðsýnda samúð við andlát og jarðarför eiginmanns
míns, föður, tengdaföður, afa og bróður
JÚLÍUSAR BOGASONAR,
Fjólugötu 14,
Akureyri
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarfólki. Fjórðungs-
sjúkrahússins á Akureyri og samstarfsmönnum hans á Bifreiðastöðinni
Stefni
Hrafnhildur
Vilborg Sokka,
Haraldur Júlíusson,
Svandís Júliusdóttir,
Jónína G. Júlíusdóttir,
Stefán Jóh. Júlíusson.
Finnsdóttir
Oyvind Sokka,
Halldóra Eiriksdóttir,
Ragnar Sigurður Ólafsson,
Finnbogi Júliusson,
barnabörn og systkini hins látna.
Steingrímur Matthías
Sigfússon — Minning
F. 12. júní 1919
D. 20. apríl 1976
Vinur minn Steingrímur M. Sig-
fússon, organisti, andaðist I
Reykjavik þann 20. þ.m. eftir
mjög erfiða sjúkdómslegu. Hvíld-
in hefir því orðið honum líkn í
þraut.
Steingrímur var fæddur að
Stóru-Hvalsá í Kirkjubólshreppi í
Strandasýslu 12. júní 1919.
Foreldrar hans voru Kristín
Guðmundsdóttir og Sigfús Sigfús-
son er þar bjuggu. Steingrímur
var á miðjum aldri sinna systkina
en þau voru mörg. I samfylgd
foreldra sinna var hann til 3 ára
aldurs, en þá fór hann í fóstur að
Bæ í sömu sveit til systkinanna
Guðlaugar, Guðrúnar og Jóns
Jónsbarna er þar bjuggu, og ólst
þar upp sín bernskuár.
Þessum tímamótum ævi sinnar
lýsir Steingrímur skemmtilega i
bók sinni Blíð varstu bernskutíð,
er út kom hjá Leiftri 1959.
Á þessu æskuheimili sínu mun
hann hafa orðið fyrir fyrstu
tengslum sínum við tónlist, er
síðar varð ríkur þáttur í lífi hans
og starfi alla tíð. Innan við
tvítugsaldur kom Steingrímur
hingað til Patreksfjarðar. Mun
það að einhverju leyti hafa verið
fyrir áeggjan Einars Sturlaugs-
sonar, er þá var sóknarprestur
hér á Patreksfirði.
Samhliða því að hann þá hóf
nám í málaraiðn og lauk því námi,
gerðist hann organisti hér við
Patreksfjarðarkirkju, og gegndi
því starfi allt til þess tíma að
hann fluttist héðan 1961.
Hinn 1. október 1938 kvæntist
Steingrímur fyrri konu sinni
Guðrúnu Þórarinsdóttur frá
Patreksfirði, og bjuggu þau sín
samfylgdarár hér á staðnum allt
þar til hún lést hinn 10. nóv. 1959.
Guðrún var væn og elskuleg
Útfaraskreytlngar
blómouol
Groðurhusið v/Sigtun simi 36770
kona, er féll frá langt fyrir aldur
fram frá 6 börnum þeirra hjóna,
er flest voru á erfiðu aldursskeiði,
og því mikill missir góðrar og
umhyggjusamrar móður og konu,
manni og börnum.
Þau Guörún og Steingrímur
áttu saman 8 börn. Tvö þeirra
létust nýfædd, en þau sem eftir
lifa eru: Elma búsett að Hafra-
lækni Aðaldal, gift Ásgeiri Þór-
hallssyni. Magni, Patreksfirði,
kvæntur Sigríði Gísladóttur. Sig-
fús, Reykjavík, kvæntur Björgu
Benjamínsdóttur. Sjöfn, Reykja-
vik, gift Daníel Guðmundssyni.
Jóhann, Akureyri, kvæntur Önnu
Þorgilsdóttur. Ólafur, Patreks-
firði, kvæntur Kolfinnu Guð-
mundsdóttur.
Eins og að líkum lætur var
veraldlegt ríkidæmi ekki ráðandi
afl á heimili þeirra hjóna, en það
var hlýlegt að koma til þeirra, og
þau áttu flesta að vinum, er náið
kynntust þeim. Barnahópurinn
var stór og oft erfiðar aðstæður
sem þau bjuggu við, húsnæðislega
og á annan veg.
Hér að framan hefi ég sett í
ramma sögu vinar míns Stein-
grims, um uppruna hans og starf-
sögu meðan hann dvaldist hér á
Patreksfirði, en inni í þessum
ramma er miklu stærri mynd af
manninum sjálfum, en henni
verða ekki gerð nein tæmandi skil
í þessum línum, þótt ég leitist við
aðeins nánar.
Ég kynntist Steingrími mjög
fljótt og náið eftir aö ég gerðist
búsettur hér á Patreksfirði 1951.
Ég fann fljótt að í manninum bjó
merkur og margbreytilegur per-
sónuleiki. Steingrímur var
greindur vel, og margfróður þrátt
fyrir takmarkaöa skólagöngu, og
á sjálfsmenntunarbraut sinni
náði hann langt á mörgum svið-
um.
Hann var næmur á íslenska
tungu og ritaði fagurt og
skemmtilegt mál. Hann hafði
einnig gott vald yfir Norðurlanda-
málum og ensku. Fyrir þessa
sjálfsmenntun sína vissi hann
margt, og jók þekkingu sína með
lestri góðra, menningarlegra bók-
mennta. Steingrímur var hrif-
næmur og því var það tónlistin á
sínum margbreytilegu sviðum, er
hreif hann mest, og mun hafa átt
hug hans sterkast til hins síðasta,
enda lagði hann mikið fram til
þeirra mála með lögum sfnum,
bæði á sviði kirkjulegra tónsmiða,
almennra sönglaga og léttra dans-
laga, og mun á því sviði vera til
mikið safn, er ekki hefur áður
komið fram fyrir almennings-
sjónir.
Ufn nokkurt skeið ritaði Stein-
grímur smásögur og að minnsta
kosti tvær bækur undir dulnefn-
inu Valur Vestan og árið 1959
kom út bók hans Blíð varstu
bernskutfð, undurfalleg barna-
bók, er lýsir í grunntóni æsku
hans og uppvexti. Hann ritaði
einnig nokkrar greinar um tón-
listarmál og tónlistarfræðslu.
Hann samdi einnig sjálfur marga
texta við danslög sín, og sýndu
þeir að honum var létt um að rita
jafnt í bundnu máli og óbundnu.
Steingrímur var i orðsins fyllstu
merkingu sjálfsmenntaður lista-
maður á margvíslegu sviði.
Nú hin síðari ár átti Steingrím-
ur he.ima á Húsavík ásamt síðari
konu sinni, Guðbjörgu Þor-
bjarnardóttur, ættaðri frá Bakka-
koti i Borgarfirði. Á Húsavík
starfaði hann við Tónlistarskól-
ann sem skólastj. en áður var
hann skólastjóri Tónlistarskólans
á Fáskrúðsfirði og kirkjuorganisti
þar um nokkurt skeið.
Starfssaga Steingríms hér á
Patreksfirði verður ekki rakin til
hlítar í þessum minningahug-
leiðingum mínum, en það var
merkt og mikið starf, sem hann
lagði fram, oftast lítt eða ólaunað,
við kirkju staðarins, kirkjukór, og
aðra félagslega starfsemi hér á
staðnum, og fyrir það allt eru þeir
Patreksfirðingar er með honum
störfuðu honum þakklátir.
Steingrímur átti við margvisleg
vandamál að stríða í lífi sinu eins
og oft vill verða. Þar toguðust á
tvö öfl, veikleikinn og styrkleik-
inn, og á tíma var vart hægt að sjá
hvort aflið yrði hinu sterkara, en
styrkleikinn bar þó sigur af
hólmi. I bréfi til mín rakti Stein-
grímur þessa baráttu sína, og var
sigurglaður að vonum. Þar lét
hann fögur orð um það f-alla, að
kona sín, Guðbjörg hefði átt þar
sterkustu aðstoðina, enda væri
hún kærleiksríkur förunautur og
reyndust það orð að sönnu í
erfiðri sjúkralegu hans, þegar
Guðbjörg fylgdi honum eftir til
Reykjavíkur til að geta létt hon-
um siðustu stundirnar.
Steingrímur er genginn á fund
feðra sinna. Starfi hans í þessu
lífi er lokið. I heimkynnum al-
mættisins mun hann eiga endur-
fund við ömmuna góðu, er hann
lýsir svo fagurlega í bók sinni,
Blíð varstu bernskutíð, og alla
aðra ástvini sína, og í samfylgd
þeirra mun hann eiga fyrstu jólin
heima. Að lokum votta ég og fjöl-
skylda mín börnum Steingríms,
tengdabörnum og eiginkonu
hans, Guðbjörgu, okkar dýpstu
samúð og biðjum þeim blessunar
guós. Steingrími sé þökk fyrir
samfylgdina, vináttu hans og við-
mót,
Agúst H. Pétursson