Morgunblaðið - 14.08.1976, Qupperneq 14

Morgunblaðið - 14.08.1976, Qupperneq 14
14 MOHC.L'NBLAÐIÐ. LAUOAKDAGUH 14. Aí’.ÚST 1976 fHttrgtmMafrtfe Utgefandi Framkvæmdastjóri Ritstjórar Ritstjórnarfulltrúi Fréttastjóri Auglýsingastjóri Ritstjórn og afgreiðsla Auglýsingar Askrif targjald 1000,00 í lausasölu 50. hf Arvakur, Reykjavík Haraldur Sveinsson. Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson Þorbjörn Guðmundsson Björn Jóhannsson. Árni Garðar Kristinsson. Aðalstræti 6, simi 10100 Aðalstræti 6, sími 22480 kr. á mánuði innanlands. 00 kr. eintakið o vi) aó st-^ja daglega v * greina fjölmiðlar frá uniferðaróhöppum eða um- ferðarslysum. Við ljáum þessum fréttum augu eða eyru stutta stund í dagsins önn — en drögum ekki nógu oft réttar ályktanir af þeim, þegar þær snerta okkur ekki persónulega eða vini og vandamenn. Langoftast eru þessi um- ferðaróhöpp minniháttar í þeim skilningi, að þau leiða ekki til meiðsla á mönnum, þó að eignatjón sé í flestum tilfellum óhjákvæmilegt. Mörg þeirra leiða þó til meiðsla á fólki, stundum í þeim mæli, að ævilöng ör- kuml hljótasí af. Þegar verst gegnir leiða þau til dauða — og sagt er að fleiri menn hafi beðið bana í um- ferðarslysum á þessari öld í mannheimi en í tveimur heimstyrjöldum, sem yfir mannkynið hafa gengið á sama tíma. Okkur er öllum nauðsyn- legt að leiða hugann að þeim umferðarslysum, sem eru daglegt fyrirbrigði i lífi þjóðarinnar. Þá megum við gjarnan minnast þeirr- ar staðreyndar, að fjöldi umferðaróhappa leiðir til manntjóns eða ævilangra örkumla. Umferðaróhappi lýkur ekki með tryggingar- bótum einum saman í öll- um tilfellum, heldur harm- sögu einstaklings eða ein- staklinga, sem enginn mannlegur máttur fær bætt, þó að góður hugur og heilbrigð samfélagsleg við- brögð geti mildað sorg og örlög þeirra, er fyrir verða og af lifa. Langflest umferðarslys, bæði á þjóðvegum og í þétt- býli, orsakast af of hröðum akstri eða af því að umferð- arreglum er ekki hlítt, þ.e. af tillitsleysi. Þetta þurfa bifreiðarstjórar að leggja sér rikt á minni. Það er of seint að hugleiða þetta eft- ir á, þegar slys er orðið. Og margur sá, sem tjóni veld- ur, verður sjálfur fyrir sári á sál, sem seint eða aldrei gær. En aðgát og umferð- arreglur ná einnig til gang- andi vegfarenda, sem á stundum bjóða hættunum heim með kæruleysi. Og ábyrgð fullorðinna á börn- um í umferðinni má oftar koma fram í meiri aðgát og eftirliti. Mestu máli skiptir þó að fræðslukerfið haldi uppi stöðugri umferðar- fræðslu, frá því börn koma fyrst á skólabekk og upp úr, þann veg að hver ein- staklingur hafi greipta í hug sér þá hegðan, sem honum ber að virða í um- ferðinni, hvort heldur hann er akandi eða gang- andi. Dagblööin skýrðu frá því í gær að verulg fækkun hafði orðið á árekstrum og umferðarslysum í Reykja- vík á þessu ári miðað við sama tíma á liðnu ári. Fyrstu sjö mánuði þessa árs urðu 1720 árekstrar í Reykjavík á móti 2119 á sama tíma í fyrra. Á þeim tíma slösuðust 133 manns i umferðinni í Reykjavík á móti 176 i fyrra. Þetta er þróun í rétta átt, þvi einnig í fyrra urðu árekstrar færri en árið þar á undan, þó bílum fari stöðugt fjölg- andi í borginni. Þessari þróun ber vissulega að fagna. En við skulum samt ekki gleyma því að engu að síð- ur urðu árekstrarnir 1720 á þessu sjö mánaða tíma- bili, eða á milli 240 og 250 á mánuði og yfir 8 á dag að meðaltali, í höfuðborginni einni. Við skulum heldur ekki gleyma því að 133 manns slösuðust á þessum tíma vegna umferðar- óhappa, aöeins hér í Reykjavík, og sú tala er nokkru hærri, sé miðað við landið allt. Örugglega hefði meiri aðgát í akstri og meiri tillitssemi í annarra garð getað komið í veg fyr- ir mörg þessara umferðar- óhappa og slysa á mönnum. Nú fer sú árstíð í hönd, sem reynzt hefur mesti slysatíminn í umferðinni, skammdegið. Það er skemmst að minnast frétta frá því i fyrrahaust, þegar hvert banaslysið rak annað í umferðinni. Þau umferð- arslys verða ekki aftur tek- in, fremur en önnur slik. En þau mega gjarnan verða okkur öllum til varn- aðar, minna okkur á, að alltaf er þörf varúðar og tillitssemi í umferðinni, en aldrei fremur en í skamm- deginu. Og við skulum jafnframt minnast þess að hægt er að komast langt í umferðaröryggi, ef fólk er samtaka um að hlíta sett- um reglum og sýna tillits- semi. Um það vitnar sú þróun í rétta átt, sem minni slysatíðni ber vott um, þó enn megi og þurfi betur að gera. Við skulum varðveita sól í sinni í um- ferðinni, þótt skammdegi fari íhönd, halda vöku okk- ar í aðgát og tillitssemi við náungann, og lofa hvurn dag að kveldi, sem líður án þess að umferðin valdi tjóni meðbrærðum okkar í borginni. Umferðin og skammdegið bankok — „öeir munu lúta stjorn iildunna- «n þorps- hiifúinnja cins «k artrir Thai- lendinttar. Viú raunum Kera áætianír um ad skapa þeim bjarta frarntíð í þessu landi. Þeim verður veitt atvinna, biirnum þeirra verrtur séð f.vrir menntun «íí þar fram eftir ííiit- unum.4' Þessi tilvitnun í rærtu innan- rfkisrártherra Thailands varrtar ekki hinn fjiilmenria h«p flóttamanna frá Laos, Kambódíu «>> Víetnam sem býr í flóttamannabúrtum mertfram landamærum, heldur er hér átt virt annan hóp, sem eifíinlejía ætti að heyra siipunni til. Þart er 9.3. deild hers kínverskra þjórternissinna, Ku«mintan>í. Hún flúrti undan sinursælli framsókn hersveita Mao Tse- tunf> í Yunnan hérarti í surtur- hluta Kína á árunum 1949—1950. Fyrsta athvarf her- mannanna var Burma, en sírtan héldu þeir inn í Thailand að norrt-vestanverrtu. Þótt þeir hefrtu þurft art láta undan sífta voru þeir hinir bjartsýnustu «k ætlurtu sér art safna kriiftum, en halda því næst inn í Yunnan, hefja þar mikla sókn til sifturs «K „frelsa" art lokum allt me}>in- land Kína. Stjórnvöld í Tapei «}> Washinston stiíppurtu í þá stálinu op styrktu þá fjárhafjs- lega. Hernartaryfirviild í Thai- landí voru þeim afar eftirlát og köllurtu þá ,,au};u «}> eyru" landsins ge}>n uppreisn kommúnista. Þeir reyndu stundum að hrinda áformum stnum í framkvæmd :;kömmu eftir komuna til Thailands, en fóru ávallt halloka. Dálítill hópur manna úr KuomintanK, sem kallaður hefur verirt Fyrsta herdeildin, hefur stundart njósnir í Kína. Lanut er hins ve}>ar sírtan Fimmti herinn, sem stofnartur var í Chien}> Hai hérarti í norrturhluta Thailands «« þrirtji herinn, stofnartur í Chiens Mai hérarti, hafa beitt sér }>e}>n Maó formanni erta barizt ge}>n kommúnistum í Thailandi Fyr- ir liinMU urrtu þeir þess áskynja, art lan}>tum arrtvænle}>ra er að stunda framleiðslu «}> dreif- inpu á ópium, morfíni «}> heróini heldur en art berja á kommúnistum. Þeir hafa reyndar státart af herferrtum á hendur „Kaurta Meo“ ætt flokknum, en þeir hafa þar fátt annart }>ert en art setja upp vej>atálmanir «}; heimta inn skatt. I Chienj; Kai héraði hafa uppreisnarmenn hreirtrart um þar jafnvel úi eijjin mynt og einn þrirtji hluti Shan- hérartanna er á valdi kommúnistaflokks Burma, sem nýtur sturtninss frá Peking. (iestjíjafar Kuomintan}< í Thailandi hafa fyrir löngu gert sér grein fyrir því, art lítill dug- ur er í þessu landvarnarlirti og komirt hefur verirt upp ströngu eftirliti með því. Þart er ekki lengur á vegum varnarmála- rártuneytisins í landinu. heldur er innanríkisrártuneytið ábyrgt fyrir því. Samkvæmt heímildum thai- lenzkra yfirvalda eru Kuomin- tang-hermenn í landinu um 11.000 að meðtöldum konum og börnum, En alll er snertir þetta fólk, virrtist hjúpað leyndar- dómsblæ, og enginn veit með vissu, hvart þart er margt. Þart hefur búirt um sig í afskekktum fjallahérurtum og óboðnum gestum er þar illa tekirt. Þart er jafnvel ekki Ijóst hverjir tilheyra þessum hópi með réttu. begar 9.3. herdeildin flúrti frá Yunnan komu all- margir óbreyttir borgarar frá Kína í kjölfar hennar. Margt af þessu fólki hefur síðan mægzt virt Thailendinga og lagað sig að þjórtfélagsháttum. Hins vegar eru þeir fleiri, sem fylgt hafa Kuomintang og aðstoða þá virt ræktun og dreifíngu á ópí- um eða starfa í sérstökum vinnslustörtvum, sem komirt hefur verirt á fót við landamæri Burma, Kínverjar í Bankok telja, að um 50.000 ríkisfangs- lausir Kínverjar dveljist á um- ræddum sværtum. Fyrir skömmu var um 11000 iSkb THE OBSERVER Eftir Brian Eads manns úr þessum hópi veittur ríkisborgararéttur í Thailandi. Mun sú ákvörrtun yfirvalda hafa byggzt á því, að það væri bezta lausnin eins og nú væri komið málum. 1. júlí 1975 tóku Thai- lendingar upp stjórnmálasam- band við Kínverska alþýðulýð- veldið og sleit jafnframt stjórn- málasambandi við Formósu- stjórn. Aðstæður i Suð- Austur-Asíu hafa gerbreytzt á skömmum tíma. Bandaríkja- menn eiga þar iítil ítök lengur, og valdastreitan stendur milli Kínverja og Sovétríkjanna. Thailendingar vilja fara bil beggja og halda hlutleysi sínu, en þart samræmist þvf ekki, að í ríkinu dveljist hópur hermanna, sem talar digur- barkalega um að hernema Peking, enda þótt enginn taki mark á því. Af þessum sökum hefur verið ákveðið art veita Kuomintang- lirtinu flóttamannavist í Thai- landi. Þeir sem búa á svæðum, þar sem kommúnistar seilast til valda, fá að-bera létt vopn, en artrir verrta afvopnartir. Liðið hefur til þessa haft góðan vopnabúnart, þar á meðal öflug- ar loftvarnabyssur, sprengju- vörpur, vélbyssur og ýmislegt fleira. Allt verður þetta gert upptækt. Síðan hefur fólkið verið hvatt til þess að láta af ópíumframleiðslu, og snúa sér þess i stað að búskap og verzlun. Thailendingar vilja með þessu móti laga sig að breyttum aðstæðum í alþjóðamálum og vissulega er það góðra gjalda vert. Hins vegar eru ekki horfur á að vandinn sé leystur með þessari nýju tilskipun. Margar ríkisstjórnir í Thai- landi hafa reynt að stemma stigu fyrir aðgerðir Kuomin- tang með markvissum áætlun- um, en allt hefur komið fyrir ekki. Þeim hafa verið afhent stór landsvæði til ræktunar, en búskapurinn hefur algerlega hvílt á kvenfólkinu og karl- mennirnir haldirt áfram við sína fyrri irtju. Þeim hefur áður verirt fyrirskipart áð láta vopn sín af hendi, en ekki hafa þeir afhent annað en gamla, aflóga og ryðgaða grípi. Arið 1973 var þeim boðinn ríkisborgararéttur í Thailandi, en það voru aðeins 5.000, sem tóku þann kostinn og gáfu sig fram virt yfirvöld. Undanfarin ár hefur ópíum- verzlunin i Thailandi verið að langmestu leyti í höndum hópa af Shan-ættflokknum. Hins vegar eru Kuomintang öflugustu samtökin, sem starfa sjálfstætt art þessari grein. Illa launaðir thailenzkir embættis- menn, lögreglumenn og her- menn þiggja með glööu geði mútur frá þeim og greiða hina hrjóstrugu leið frá Gullna þríhyrningnum til Bankok, sem ópíumið er flutt eftir og þaðan á markaði í Hong Kong, Amsterdam og Niw York. Yms- ir háttsettir aðilar í landinu hafa flækzt inn í þetta mál, og þræðir ópíumsölunnar liggja yíða. Vafalaust munu aðgerðir Thailendinga hafa einhver áhrif. Pekingstjórnin fagnar því, að Kuomintang-liðið skuli hafa fengið thailenzkan ríkis- borgararétt og mun láta Thai- lendinga njóta þess á einhvern hátt. Um þessar mundir berjast stjórnvöld í Burma af alefli gegn eiturlyfjavinnslu og dreif- ingu í landinu. Þar með ættu Thailendingum að vera hægari heimatökin með að ná tökum á þessu gífurlega vandamáli í landinu. Ef til vill gætu þeir komið í veg fyrir dreiiingu á ópíum frá Gullna þríhyrningn- um, en talið er að þaðan komi á ári hverju 700 tonn af þessu efni. En yfirmenn Þriðja hersins og Fimmta hersins, þeir Lee van Mai hershöfðingi og Tuna Shi-wen hershöfðingi, eru báðir aldurhnignir menn og jafnan hefur reynzt erfitt að kenna gömlum hundi að sitja. Vafalaust þarf annart og meira til art £4 þá til að breyta um hátterni en að bjórta þeim ríkis- borgararétt í Thailandi. sig á stórum sværtum og gefa Kínverskir þjóðemissinnar stunda ópíumsmygl í Thailandi

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.