Morgunblaðið - 22.03.1978, Page 18

Morgunblaðið - 22.03.1978, Page 18
18 MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. MARZ 1978 — Stórsala Framhald af bls. 32. af þorski í aflanum í gær fékkst rétt um 362 krónur og fyrir ýsuna um 404 krónur, og sagöi Jón Olgeirsson, ræðismaður íslands í Grimsby, sem fylgdist með þessari sölu, að menn þar um slóðir hefðu naumast trúað eigin eyrum þegar þeir heyrðu sölufjárhæðirnar sem þarna um ræddi. Ólafur Jónsson selur afganginn af aflanum í. dag. Skipstjóri á bátnum er Kristinn Jónsson en Miðfell hf. í Sandgerði gerir hann út. — Mokafli af ufsa Framhald af bls. 32. stjóranna og urðu þeir að taka netin upp og fara með þau í land. Afli Eyjaháta var misjafn í gær og áætluðu flestir að taka upp netin vegna þorskveiðihannsins en hins vegar setti þessi mikli ufsaafli strik í reikninginn og þeir sem lentu í ufsa munu halda áfram veiðum. I talstöðvarspjalli í gærkvöldi við Þórð Rafn Sigurðsson skip- stjóra á Dala-Rafni sagðist hann vera kominn með fullfermi af stórufsa um 65 tonn í 4 trossur af 8 sem hann ætti í sjó. Hann kvað þetta þriggja nátta síðan á laugar- dag, en öll netin væru ónýt vegna hins mikla afla, allt upp í 20 tonn í trossu. „Það er ábyggilega ágætt hjá sumum," sagði Þórður Rafn, „hins vegar er erfitt að eiga við þetta með þessum mokafla, því netin rifna niður í hengla. Við ætlum að reyna að fara með nýjar trossur út í fyrramálið, en alla- vega drögum við það sem eftir er í sjó. Þetta er allt stórufsi 8—10 kg á þyngd og með því stærsta sem gerist." „Við erum búnir að draga 6 trossur og erum komnir með 40 tonn af stórufsa," sagði Sveinn Valdimarsson skipstjóri á Kópa- víkinni, “en þetta er allt í henglum og ekkert annað að gera en láta steina niður nýtt. Þetta er svo til hreinn ufsaafli, við höfum fengið 2—3 þorska í trossu og minna getur það varla verið, en hins vegar er afli bátanna hér mjög misjafn, alveg frá rokafla og niður í ekki neitt. Ég hygg að flestir bátarnir muni taka upp netin á meðan þorskveiðibannið stendur yfir.“ — Staksteinar Framhald af bls. 7 vnri allt of hétt. Jónas sagói að fré banka- legu sjónarmiöi vœri visa sameining mskileg í banka- kerfínu, enda risi bé upp banki af peirri stmrðargréðu, að hann gmti veitt nokkuð alhliða fyrirgreiðslu eins og Landsbankinn, og vmri ekki of bundinn við ékveðna at- vinnugrein. Útibúakerfi myndu nýtast betur. Hins vegar vmri rétt að minna é ébendingu bankamélanefnd- ar, pess efnis, að sérstakar réðstafanir pyrtti að gera til að styrkja eigin- og lausafjér- stöðu slíks sameinaðs banka, ef til hans yrði stofn- að. Útvegsbankinn hefur gengt viöamiklu hlutverki í atvinnultfi pýðingarmikilla framleiðslustaöa og greina í pjóðarbúinu, sem fylgt hefur nokkur éhmtta er dreifa hefði métt meir. Ekki er með góðu móti hmgt aö gagnrýna Út- vegsbankann fyrir pé éhmttu og fyrirgreiðslu — nema jafnhliða að benda é aðrar leiðir til aö mmta peim pörfum, sem fyrir hendi vóru hjé framleiðslugreinum pjóðarbúskaparins. — 1200 íslend- ingar í hóp- ferðum ytra Framhald af bls. 32. Samkvæmt upplýsingum Urvals verða milli 70 og 80 manns í 16 daga páskaferð þeirrar ferðaskrif- stofu og milli 60 og 70 manns á Kanaríeyjum auk milli 30 og 40 manns í London. Að sögn talsmanna Samvinnu- ferða verða um 75 manns á þeirra vegum á Kanaríeyjum yfir pásk- ana auk þess sem ferðaskrifstofan gengst fyrir um 150 manna 5 daga páskaferð til írlands, og voru aðeins örfá sæti laus í þá ferð í gær. Á vegum Ferðamiðstöðvarinnar verða í kringum 200 manns erlendis um páskana, þar af bróðurparturinn í London eða um 150 manns en einnig verður hópur á Benidorm á Spáni. Hvað ferðalög innanlands varðar má nefna að á vegum Urvals dveljast 45 manns á skíðahótelinu í Hlíðarfjalli og á vegum Útsýnar verða 84 manns á hótelinu á Húsavík. Þá hlýtur það að teljast til tíðinda að á vegum Samvinnuferða mun um 100 manna hópur frá Irlandi dveljast hér um páskana, og m.a. í þeim tilgangi að fara á skíði. Þá er að geta ferðafélaganna tveggja. Ferðafélag íslands verður með tvær ferðir í Þórsmörk yfir páskana, þar sem farið verður á skírdag og á laugardag og var útlit fyrir í gær að þátttakendur yrðu um 120 talsins. Þá verður félagið einnig með dagsferðir í grennd við Reykjavík alla þessa daga, m.a. gönguferð á Vífilfell sem á að taka við því hlutverki sem Esjan gegndi í fjallgönguferðum félagsins í fyrra en alls gengu þá um 1700 manns á Esju. Útivist verður hins vegar með ferð á Snæfellsnes, þar sem farið verður á skírdag og komið aftur á annan í páskum, og var búizt við að þátttakendur yrðu um 70 talsins. — Hagvangur Framhald af bls. 2 ir, þar sem óvissusvið hvers flokks um sig spannaði langt inn á óvissusvið annars. í 1.500 manna úrtaki er þetta svið miklu minna og enn minna ef úrtakið er stærra en það. Hinn óvissuþátturinn er kerfis- lægur. Er það óvissa, sem myndast við myndun úrtaksins. T.d. gæti komið fram skekkja, ef valið er úr símaskrá úrtak ákveðinna persóna. Skoðanakönnun um kosn- ingaúrslit er persónukönnun og þarf þá fyrst í raun að velja heimili og síðan samkvæmt þjóð- skrá út úr fjölskyldunni einhvern ákveðinn meðlim. Gallup t.d. sendir menn í hús — sem virðist í þessu tilfelli eina leiðin. Verður þá að vinna eftir ákveðnu skema, velja ákveðinn fjölda karla og ákveðinn fjölda kvenna. Úrtakið verður að velja af mjög yfirlögðu ráði til þess að það sé ekki skekkt. Annar kerfislægur óvissuþáttur er óvissan sem skapazt af því að menn neita að svara eða segjast vera óákveðnir. Sé þessi þáttur mjög stór, rýrir það mjög áreiðan- leik könnunarinnar. Til þess að reyna að minnka hann, verður að virða það, að stjórnmálaskoðanir eru trúnaðarmál eða geta verið það. Getur það verið mismunandi eftir flokkum og eftir kynjum, sumir eru viljugri að svara en aðrir og skekkir það niðurstöðurn- ar. Því er nauðsynlegt að fara til fólksins og gefa því kost á að setja seðil sinn beinlínis í kjörkassa. Þorsteinn Þorsteinsson kvað þær kröfur, sem þyrfti að hafa á slíkri könnun um stærð úrtaksins og þar með nákvæmni, hleypa kostnaði við hana mjög upp. Væri alls kostar óvíst, hvort menn vildu leggja fé í slíkt. I Bandaríkjunum hefur t.d. Gallup komizt af með 1.500 til 2.000 manns, en þá er undirbúningur á vali úrtaksins mjög mikill og nákvæmur, valið er úrtak úr ákveðnum ríkjum, ákveðnum borgum og ákveðnum sveitum. Eru menn síðan sendir á staðinn, þegar úrtakið er fengið. — Ekki spyrst til Moros... Framhald af bls. 1 Vestur-Þýzkalandi og Bretlandi. Stjórnendur rannsóknarinnar hafa einnig sagt, aö það sé nauðsynlegt að láta sem minnst uppskátt um gang mála til að ræningjarnir fái ekki nákvæmar lýsingar á því hvar leitað sé. í Torino neituðu sakborningar Rauðu herdeildarinnar, sem eru þar fyrir rétti, að láta skipa sér verjendur og kröfðust þess að fá að verja sig sjálfir. — Kennara- háskólinn Framhald af bls. 10 þeirri deild tekur einn vetur og ef kennarar vilja bæta enn við sig námi t.d. í kennslu fjölfatlaðra barna og barna með önnur sjald- gæf afbrigði fötlunar þá verða þeir að leita til útlanda um frekara nám. Skipulagning og framkvæmd endurmenntunar fyrir starfandi kennara hefir verið í höndum skólans síðan árið 1974 og annast hana sérstakur starfsmaður, endurmenntunarstjóri. Þá eru um 30 hjúkrunarfræðingar við nám í skólanum í vetur og næsta ár og öðlast að því loknu réttindi sem hjúkrunarkennarar. Að lokum er Baldur Jónsson spurður um fjárhagsmál skólans: „Segja má að skólinn hafi verið í fjárhagslegu svelti um nokkurt skeið bæði hvað varðar tæki og fast kennaralið. Vantaði nú helzt fasta kennara í uppeldisgreinum. Það er ágætt að nota stundakenn- ara að vissu marki, en það má ekki verða of mikið. Við getum notað fyrirlestra líka að vissu marki, en það verður einnig að kenna mikið í smærri hópum, gengjum eins og við nefnum það og viljum við stefna að því að starfa sem mest á þann hátt.“ — Nú skyldu ísraelar... Framhald af bls. 1 sínu. Begin sem venjulega er mjög orðhvatur maður var hins vegar áberandi gætinn í orðavali sínu. Carter sagði að ef ísraelar féllust á ákveðin atriði sem miðuöu að tryggja öryggi ríkisins og sýndu meira traust myndi stórt skref stigiö fram á við. Carter sagöi ísrael nú sterkara en nokkru sinni fyrr í sögu sinni. Aö móttökuathöfninni í Hvíta húsinu lokinni héldu þeir Carter og Begin lokaðan fund með sér er stóð í klukkustund og síðan átti Begin aö hitta ýmsa fulltrúa úr utanríkismála- nefnd öldungadeildarinnar. Begin verður þrjá daga í Bandaríkjunum. Öllum ber saman um aö viðræður Carters og Begins geti orðið mjög þýðingarmiklar fyrir framvindu mála í Miðausturlöndum. Engum blandast hugur um að Carter muni leggja hart að Begin að sýna meiri sveigjanleika, en hins vegar er taliö að hann verði og að gæta nokkuö orða sinna, þar sem ísraelar séu nú tortryggnari í garð Carters og Bandaríkjamanna en nokkru sinni áður og veröi Carter því aö sýna mikla snilli og kænsku í viðræðum við Begin svo aö þær megi einhvern raunhæfan árangur bera. Jón Brunsted Bóas son — Minning F. 27. júlí 1889 D. 17. marz 1978 Hann kveður nú síðastur þeirra systkina frá Stuðlum í Reyðar- firði. Börn þeirra Stuðlahjóna, Bóasar Bóassonar og Sigurbjargar Halldórsdóttur, voru 11 ert 10 af þeim komust til fullorðins ára og varð dugandi fólk. Kunnust þeirra systkina mun vera Guðrún B. Brunborg, sem lengst af var búsett í Noregi. Eftir síðustu heimsst.vrj- öld dvaldi hún hér oftsinnis; ferðaðist mikið um landið, sýndi kvikmyndir og hélt fyrirlestra. Allur ágóði af þessari merku starfsemi Guðrúnar hér á landi og í Noregi var settur í sjóð er hún stofnaði í minnihgu um son sinn er lést í þýskum fangabúðum í stríðslok. Þessi sjóður hefur orðið ómetanlegur styrkur fyrir íslenska námsmenn í Norégi. Jón Bóasson var bæði útvegs- og landbóndi eins og alltítt var við sjávarsíðuna á hans manndómsár- um. Hann byrjaði sinn búskap að vísu að hluta á föðurleifð sinni, Stuðlum, 1914, þegar hann giftist einni af heimasætunum frá Hlíð- arenda í Breiðdal, Benediktu Guðlaugu Jónasdóttur. Ennfremur bjuggu þau 4 ár að Sléttu í Reyðarfirði. Árið 1920 hefja ungu hjónin búskap á Evri, sem er býli sunnan Reyðarfjarðar á móts við mynni Eskifjarðar, en þar búa þau til ársins 1964 eða í 44 ár. Atorku og ósérplægni Jóns á Eyri hefur löngum verið viðbrugð- ið hjá þeim sem til þekktu. Hann var fjölhæfur verkamaður og fylginn sér með afbrigðum. Þar má nefna að hann var landskunn- ur fláningsmaður við Sláturhús Reyðarfjarðar í tugi ára. Þótti dugnaður hans við það verk og afköst með ólíkindum. Síðar urðu bróðursynir hans einnig þekktir fyrir verkfimi á þessu sviði. Eyri var síður.en svo kostajörð áður en Jón Bóasson kom þangað. En hann og hans fólk átti eftir að breyta þessu koti svo rækilega að það var orðið glæsilegt býli og höfuðbiil þess tíma, sem breiddi faðm sinn á móti ferðafólki, ekki síst þeim er sjóveginn komu. Þá blasti við reisulegt, vel hirt íveruhús og tvö hús síðari árin. Önnur hús á jörðinni voru einnig í besta ásigkomulagi s.s. sjóhúsið við flæðarmálið og gripahúsin er staðsett voru nokkuð vítt og breitt um túnið, sem þá var orðið vel ræktað og víðáttumikið. Það er því engin furða þó í dag sé söknuður í huga hjá þeim er leið eiga um Reyðarfjörð að sjá á þessum slóðum og reyndar víðar á Sléttu- strönd (en svo heitir sveitin sunnan fjarðarins) horfna tíð. Athafnalífið þar er liðið undir lok, heyrir sögunni til. En hvernig mátti það vera að svona vel tókst með ævistarf Jóns Bóassonar og fjölskyldu hans á Eyri, sem raun bar vitni, þegar lífsorka hans var í mestum blóma? Ekki var vélvæðingunni fyrir að fara í þeim mæli er við þekkjum í dag. Handtökin urðu því mörg og fjölbreytileg til lands og sjávar. Vinnudagurinn langur, — já svo langur um bjargræðistímann í það minnsta, að vonlaust er að uppvax- andi kynslóð í dág tryði því þó vinnustundir yrðu hér nefndar í því efni. Hér fór saman hugur og hönd á ómetanlegan hátt. Árvekni og dugnaður með samstilltu átaki allra á heimilinu, en þar var lengst af nokkuð margt fólk, sem einnig undirstrikar vinsældir þeirra Eyr- arhjóna. Og nú þegar við frændalið, vinir og barnabörn Jóns lítum yfir farinn veg og unna sigra í lífsbaráttunni, þá má ekki gleyma meginþætti þess frá náttúrunnar hálfu, sem hefur gert þetta mögulegt. Reyðarfjörðurinn, sem aðrir firðir á Austurlandi, var gjöfull á þessum árum. Hvorki útlendir né innlendir voru þá búnir að for- djarfa lífríki við strendur landsins eins og síðar varð. Þessi gullkista, fjöðurinn, gaf heimilinu ómetin auðæfi til við- skipta útávið. Hann fæddi heimil- isfólk og ' búpening að stórum hluta. Sjórinn gaf einnig „áburð" til uppgræðslu, nýræktar og við- halds. Hann gerði gróðurríki bújarðarinnar svo gróskumikið og máttugt að allt lífsviðurværi fólksins varð eins og best verður á kosið með hollustu og þroska uppvaxandi kynslóða. Þau E.vrarhjón eignuðust 5 börn. Tvær dætur þeirra létust nokkurra daga gamlar. Af þeim sem upp komust var Bóas skipstjóri elstur, fæddur 7. jan. 1916. Hann lést 59 ára og var mikill harmdauði öllum þeim er áttu því láni að fagna að kynnast honum. Útför Bóasar Jónssonar, skipstjóra á Reyöar- firði, sem var gerð frá Búðareyrar- kirkju 12. maí 1975, verður lengi í minnum höfð. Fjölmenni var svo að önnur eins hluttekning nábýlissveita og kaup- staða í kring hafði ekki fyrr verið meiri. Bóas var með afbriðgum vinsæll skipstjórnarmaður og tryggur félagi yngri sem eldri. Skip hans, Snæfugl, eigendur samnefnt almenningshlutafélag á Reyðarfirði, var tíðum kallað „skólaskipið" svo stóran hóp æsku- fólks hafði hann stutt á braut þroska- og verklegrar mennta í sjómennsku í þau nær 30 ár er hann var formaður eða skip- stjórnarmaður fyrir útgerðarfélög Reyðfirðinga. Annar sonur er Jónas skipstjóri, fæddur 15. des. 1918. Kona hans er -^Arnfríður Þorsteinsdóttir frá Syðri-Brekkum, Langanesi. Yngst þeirra Eyrarsystkina er Jóhanna, fædd 21. febr. 1920. Hennar maður er Oddur Guðjóns- son, vélstjóri á Stöðvarfirði. Fósturbörnin eru tvö. Jóhann B. Valdórsson, vélstjóri, Reyðarfirði, fæddur 6. jan. 1917, og Bryndís Brynjólfsdóttir, hjúkr- unarkona, Toronto í Kanada; fædd 8. mars 1925. Þá var á heimili þeirra Eyrar- jóna til æviloka fósturbróðir Jóns, Gísli Einarsson, en hann lést 25. júlí 1977. Gísli heitinn var mjög vinnusamur og natinn við bústörf. Jón taldi sér það og heimilinu mikið lán að hafa notið hans við. Sjálfur var Jón Bóasson oft á tíðum burtu frá búsýslu. Hann var m.a. póstur í mörg ár. Stundaði sláturhúsavinnu inná Reyðarfirði sem áður getur, og fleira olli því, hann var oft að heiman. Það er táknrænt um heillaríkt og langt samstarf þeirra þriggja, Jóns, Benediktu og Gísla á Eyri, að þau nú að lokum kveðja þessa tilveru með stuttu millibili eða rétt á rúmlega einu ári, en Benedikta, hin virðulega húsmóðir á Eryi , lést 16. nóv. 1976. Dugnaður Jóns Bóassonar og farsæld var mikil er naut hann í ríkum mæli. Þar má nefna synina tvo, Bóas og Jónas, skipstjóra, sem hafa ásamt frændaliði verið styrkasta stoð sjávarútvegs í Reyðarfirði í 30—40 ár, — og það var mikil hamingja hjá Jóni föður þeirra að sjá, nú á efri árum, atvinnulífið blómgast og úrræðin rætast hjá áður fátæku og umkomulitlu sveitarfélagi. En það er enn annað sem ekki gleymist þegar minnst er Jóns á Eyri og er dýrmætur arfur hvers þess er hlýtur. Það er hlýjan, manngæskan sem frá honum geislaði í blíðu sem stríðu. Hann var sannkallaður mannvinur og bætti andrúmsloftið hvar sem hann fór um. Brosið og nærgætnin var þar í öndvegi. Blessuð sé minning hans. E.B. Malmquist.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.