Alþýðublaðið - 11.11.1958, Blaðsíða 6

6
Alþ ý 8 u b laSífl Þriðjudagur 11. nóv. 1958

C
ÞA£) má eiginlega segja að
íslenzka póststjórnin ætli að
þurrausa vasa frímerkjasafn-
aranna fyrir jólin. Fyrst á að
gefa út fánamerkin og kosta
þau bxði 53,50.
l>á hefur verið boðuð ný út-
gáfa Þann 9. desember, merki
með mynd stjórnarráðsins. 2
krónur og fjórar krónur. Er
ekki hægt að gefa út enr. eitt
sett fyrir jól?
Hvers vegna var mynd stjórn
arráðsins höíð á merkjunum,
í stað þess að nota tækifærið til
að gefa út landheigismerki? Er
póststjórnin éitthvað smeik við
De la Rus? Hvers vegna voru
merkin ekki prentuð í Bretlandi
— heidur í Sviss?
Það er vitað mál að De la Rue
hafa betri vélar til prentunar
á.merkjum. Það er því miður
ekki hægt fyrir póststjórrnna
að dyljast lengur í þsssu máli.
De la Rue, prentar msrkin fvr-
ir Sameinuðu þjóðirnar og á
kvikmynd sem sýnd var oftlega
á frímerkjasýningunni var
sýnt í hverskonar vélum, fuil
komnum nýtízku vélum, merki
þeirra eru prentuð. Svo var
TIL ÞEiSS að almenningur
eigi auðveldara með að fylgj-
ást með vöruverði, birtir skrif-
stofan eftirfarandi skrá yfir út-
söluverð nokkurra vöruteg-
unda i Reykjavík, eins og það
reyndist vera 1. þ. m.
Verðmunurinn sem fram
kemur á nokkrum tegundanna,
stafar af mismunandi tegund-
um og eða mismunandi inn-
kaupsverði.
Nánari upplýsingar um vöru-
verð eru gefnar á skrifstofunni
eftir því sem tök eru á, og er
fólk hvatt til þess að spyrjast
fyrir, ef því þykir ástæða til.
Upplýsingasími skrifstofunn-
ar er 18336.
Matvörur og
nýlepduvörur:
Lægst: Hæst:
Rúgmjöl pr. kg. Kr. 2.90 3.10
Hveiti - - - 3,30 3.70
Haframj. - - 3.10 3.85
Hrísgrj. - - - 6.85 6.85
Sagógrj. - - - 4.95 5.65
Kart.mj. - - - 6.85 6.85
Te, 100 gr. pk. - 5.85 6.00
Kakó, Wess 250 g. - 11.35 14.05
SuSusúkk. Sír kg. - 97.40 99.80
Molasyk. pr. kg. - 5.85 7.10
Strásyk. - - - 4.45 4.70
Púðursyk. - - - 5.35 6.10
Rúsinur - - - 31.00 34.95
Sveskj70-80 - - - 23.75 32.15
Kaffi br. og malað 43.00
Export 21.00
Smjörlíki niðurgr. 10.20
Smjörlíki óniðurgr. 15.20
Fiskbollur 1/1 ds. - 12.75 15.00
Kjötfars 21.00
Þvefni Rinso 360 g- 9.00 10.05
Sparr.250 g - 4.30 4.40
Perla 250 g - 4.30
- Geysi 250 g - 4.05
Framhald á 9. síðu
sýnd önnur mynd, sem hingað
hafði verið lánuð af fyrirtæk-
inu sjálfu, af merkjum hins
, unga ríkis Malaya, hvílíkur
raunur á vélum. Safnararnir
bókstaflega hrukku við að sjá
þá gamaldags rokka. í fyrsta
i lagi: Eru það þær vélar, sem
ís’enzku merkin eru prentuð
; í? Ef svo er, er þá ekki meira
vit að fá Þau prentuð áfram
hjá sama fyrirtæki á betri vél-
ar. 1 öðru lagi: Hafi þau ver-
ið prentuð á gömlu vélarnar,
var það þá sökum þess, að það
væri ódýrari framleiðsluaðferð
: og var það þá gsrt með v-it-
und og vilja póststjórnarinnai ?
Við skulum vona að bessi
nýju merki, sem prenta á '1-
Sviss verði ekki ilia „Center-
uð“!!!
JÓLAMERKI.
Nú er Akureyrar- og Thor-
valdsensfétags-jóiamerkin korn-
in út í ár, og er Akureyrar-
merkið einkar smekklegt að
| þessu sinni. Mun það rætt nán-
ar í næstu viku.
j Thorvaidsensfélagsmerkið, er
I aftur á móti ekki nærri eins
gott. Halldór Pétursson hefur
i tejknað þaö, en þar sem mér er
kunnugt um að það var valið
úr þrem tiliögum hans, hvar
af að minnsta kosti ein, sem var
jólamynd af dómkirkjunni, var
miklu betri. Því mun í einhverj
um nxsta þátta birtast
af öllum þessum tillögum og
samanburður gerður móguleg-
ur fy.rir lesendur sjálfa.
Hvernig væri að Thorvald-
sensfélagið kveddi á sinn fund
til skrafs og ráðagerða nokkra
jólamerkjasafnara hverju sinni
— er það hyggðist gefa út rýtt
jólamerki. Það er að vísu alls
ekki með því sagt, að útkoman
yrði miklu betri, en safnararn-
ir yrðu ánægðari með hana og
nú er svo komið, að það hefur
þó nokkuð orðið að sega íyrir
| félagið, því að sá hluti er þeir
kaupa af merkjum félagsins, er
alltaf vaxandi.
FÉLAG ÍSLENZKRA
JÓLAMERKJASAFNARA.
| Nokkur áhugi hefur komio
fram um að stofna Félágssam-
| tök Jólamerkjasafnara og hef-j
’ ur ritstjóri þáttarins um frí-1
merki hér í blaðinu ákveðið að
beita sér fyrir því að úr fram-
kvæmdum yrði.
Þeir sem hafa áhuga eru beðn
ir að skrifa sem fyrst annað
hvort til Frímerkjaþáttar Al-
þýðublaðsins, eða til Sigurðar
H. Þorsteinssonar í pósthólf
319, Reykjavík.
Ef hægt yrði að stofna fé-
!ag jólamerkjasafnara um jólin,
væri það áhugamálinu, jóla-
merkjasöfnuninni góð jólagjöf.
rvis
O!
Framhald af 2. síðu.
Georges Pire kvaðst vera
mjög hrærður yfir þeim sóma,
1 sem sér væri sýndur og að I
'iann væri sér þess fyllilega ;
-neðvitandj hver áhyrgð jiví j
"ylgdi að fá slík aljiióðleg verð
laun. Hann kvaðst mundu
verja fénu til að stofna flótta-
mannaþorp, sem beri nafn
ínnu Frank, sem nazistar
óku af lífi í fangabúðum. —
íéra Pire taldi æskilegast að
•'isa þorpið í Noregi, en til
’ ess þyrfti að sjálfsögðu sam-
'tykki norskra yfirvalda. Eg
vona aðe'Ms, að ég sé verður
bessara Iauna og ég finn til á-
’iyrgðar gagnvart öllu mann-
kyninu, sagði hann að lokum.
JERTJSALEM, ísrael, (UPI).
ísraelsmenn eru ákveðnir í
að láta ekki undan hótun-
um nágranna sinna. Og
helzta vörn þeirra er hinn
þaulæfði her, sem þeir hafa
byggt upp síðastliðin tíu ár.
Fyrir skömmu !ét forsæt-
isráðh rra ísraels. David
Ben Gurion, svo ummælt á
þingi ’andsins, að ísraels-
menn yrðu að gæta þess að
vera svo hernaðarlega sterk
ir, að enginn þori að ráðast
á þá. Hershöfðingjar ísra-
elsmanna telja að Arabar
geti ekki án aðstoðar frá
öðrum ríkjum hafið skyndi-
árás á ísrael. En þeir segja
að hættan á árás Araba á
ísrael sé alltaf yfirvofandi
og því megi ekki slaka á
vörnum landsins fyrr en ör-
uggur friður hefur verið
saminn.
Undanfarið hafa ísraels-
menn eflt her sinn allmikið.
Þeir fengu nýlega tvo stóra
kafbáta frá Bretum og eru
þeir góð viðbót við flota
þeirra. ísraelsmenn geta
boðið út 250.000 manna her-
liði á tveim dögum. Er mjög
mikil áherzla lögð á þjálfun
hersins og ströng herskylda
er lögfest. Arabaríkin geta
boðið út 400.000 manns, þau
hafa yfir að ráða 300 orr-
ustuþotum, 2000 skriðdrek-
um og ógrynni fallbyssna.
Álit hernaðarsérfræðinga er
að her ísraels sé betur þjálf
aður en herir annarra ríkja
í Austurlöndum nær. Isra-
elsmenn segja að það sé
vegna þess að framtíð lands-
ins sé undir því komin, að
herinn sé ávallt til taks, ef
á þá verði ráðist.
Jón Leif's:
HEIMKOMINN úr utan-
fréttir undirritaður,
revndi þar að halda uppi
heiðri íslendinga sem réttar-
samfélags og menningarþjóðar,
að fram sé komin á Alþingi til-
iaga um að heimila hljóðfest-
ingu hugverka í heimahúsum
endurgj aldslajist.
Ekki hefur frézt að neinn
Untningsmanna þessarar til-
lögu 'hafi átt viðtal við höf-
unda eða höfundaréttarfræð-
inga um þetta mál, enda mundi
tillagan tæplega vera fram
borin, ef svo hefði verið.
Höfundasamtökin og höf-
undaréttarfræðingarnir munu
svara fyrir sig og kljúfa málið
til mergjar, en til bráðabirgða
vill undirritaður hér aðeins
taka fram þetta:
Skyldi Alþingi slysast til að
samþykkja slíka tillögu, mundi
ákvæðið tvímælalaust. verða
úr gildi numið með dómi, þar
sem það brýtur í bága við
stjórnarskrána og bá megin-
hugsun höfundaréttarins, að
hugsmiðir hafi eins og aðrir
smiðir einkarétt á bví, sem þeir
hafa smíðað og ráði því hvort
og með hvaða skilyrðum þeir
láti það af hendi. Menn rnega
ekki taka eignir annarra til af-
nota hvort sem það er í ábata-
skyni eða ekki. Þetta er mjög
ríkt í réttarmeðvitund allra
menningarþjóða.
Viija menn t. d. leyfa veiðar
í landhelgi til heimilisþarfa?
Eiga sauðaþiófar að fá að stela
kindum og slátra þeim án refs-
j ingar, ef verknaðurinn er að-
eins framinn til heimilisþarfa?
Ætla háttvirtir þingfulltrúar
íslenzkra bænda að gerast for-
: mælendur shks réttarfars?
j Nú má skilja að fátækir
i menn og hungraðir steli ti!
) heimilisþarfa, enda þótt refs-
| ing liggi við, en eigendur hljóð-
ritunartækja eru yfirleitt efn-
aðir menn, því að tækin eru
dýr. Þess vegna er ekki hægt
að viðhafa þau mannúðarsjón-
armið gegn þeim, sem gætu
valdið náðun hjá öðrum. Sam-
tök höfundanna hafa hins veg-
ar fallist á að leyfa hljóðritun
til keimilisþarfa ótakmarkað í
heilt ár gegn gjaldi, sem væri
hæfileg greiðsla fyrir leyfi til
að hljóðrita eitt verk til heim-
ilisnotkunar.
Flutningsmenn framan-
greindrar tillögu segjast vilja
að tónskáld fái ré’ttmæt laun
fyrir sín verk. Hafa þá þessir
flutningsmenn athugað hvern-
ig launakjör tónskáldanna
eru? Þau fá yfirleitf engin laun
fyrir sín verk fyrr en verkin
eru flutt eða hljóðrituð, og upp
hæðirnar, sem tónskáldin fá,
eru ekki nema vasapeningar
þangað til verkin eru mjög oft
og mjög víða flutt og hljóðrit-
un þeirra selst í miklum fjölda
eintaka út um allan heim, en
þegar svo er komið eru tón-
skáldin venjulega dauð. —
Hljóðritun í heimahúsum dreg
i ur hinsvegar úr plötusölunni.
Það er skiljanlegt að óvin-
sælt sé hjá veiðiþjófum, sem
veitt hafa í landhelgi öldum
saman, að banna þeim allt í
einu veiðar innan slíkrar land-
helgi, en vér íslendingar stönd
um fast á vorum rétti og verð-
um að varast að ganga á rétt
annarra, ef vér viljum að rétt-
ur vor sé virtur.
Framangreind tiPaga ef hún
væri samþvkkt er einnig brot
á milliríkjasamningi, sem heit-
ir Bernarsamþykkt. Sumir
segja að ef tillagan næði fram
að ganga, þá væru hæg heima-
tökin fyrir höfundasamtökin
að innheimta afnotagjöldin
beint frá ríkissjóði íslands og
að slíkt væri í sjálfu sér auð-
veldara og æskilegt.
Vér vei^ium hins vegar að
vona að flutningsménn sjái að
sér og taki tillöguna til baka.
Annars mætti búast við því að
bráðlega kæmi fram tillaga um
að allir megi hnupla bíl hvar
sem er til eigin afnota í heim-
iliserindum. Slíkt yrði ef til vill
vinsælt hjá öðrum en bíleig-
endum.
Reykjavík, 6. nóv. 1958,
Jón Leifs.
UMFERÐ
LÖGREGLAN í Wichita í
Kansas neitaði að trúa bílstjór-
anum Johnny Eli, þegar hann
kærði yfir því, að farþegaflug-
vél hefði revnt að þvinga hann
út af veginum, og handtók hann
fyrir að kevra dauðadrukkinn
eftirflgbraut á flugvelli borg-
arinnar.