Alþýðublaðið - 04.12.1958, Qupperneq 6

átt þennan fína bíl. því ég
seldi minn gamla aðeins á
150 þúsund, svo að ég varð
að selja hann á 300 þúsund
krónur, það var útgerðar-
maður. á Suðurnesjum sem
keypti. Þeir virðast hafa ó-
keypti. Þeir virðast hafa ó-
takmörkuð peningaráð á
Suðurnesjum. Þangað fara
allir nýju og dýrustu bíl-
arnir.
Er ekki þetta núm'er 20?
—- Jú takk, þetta verða 30
krónur, það er sko start-
gjaldið, sjáðu.
Og svo hvarf hann út í
myrkrið og rigninguna í
gamla bílnum, sem hann
keypti um daginn fyrir 1S0
þúsund, því hann seldi hinn
bilinn sinn, sem er mikiu
eidri, á aðeins 150 og
neyddist til að selja útgerð
armanninum nýja bílinn a
300 þúsund krónur.
*&■ KÍLÓVARAN
NÚ íer að líða að því að
nýju að eitthvað verði gert
í sambandi við úthlutun
kíióvörunnar að nýju, ef
fylg'ja á þeim tíma, sem
notaður var í fyrra, þ. e. að
látið sé líða ár á milli út-
hlutunar.
Það er n.ikkurn veginn
öruggt, að að þessu sinni
verður ekki hafður sami
háttur á og áður, að pok-
arnir verðd seidir áskrif-
endum. Ýmislegt kernur
því til greina og hefur ver-
ið rætt. um venjuleg upp-
boð, eða póstuppboð, þáð er
að menn sendi inn tilboð og
að pokarnir verði síðan
seldir hæstbjóðendurn.
. Ef um venjulegt uppboð
yrðj að ræða, þá kemur
tvennt til greina. Annað er
að fulltrúi borgarfógeta-
em.bættisins verði látinn
bjóða upp, en hitt að Sig-
urður Benediktsson verði
látinn bjóða upp.
Hvorugt er gott, söbum
þess að báðir aði
umboðsiaun, sem
laust er fyrir pó:
sjóoinn ..-.ð vera e
þar sem hann getu
anna,.t sölu og
pnkanna eins óg v
ur og þarf þá engi
aðkomandi að bo:
hana. Auk þess ka
að vandamál. tii
þarna, en það er I
pakkana ættj áð
eíngöngu yrði um
að ræða, þá tæki
nokkuð’ langan tírr
selt yrði í stærri
um, yrði aftur á:mi
á að safnarar yrðu
af sínum möguleiki
ná í pakka, sokum
dýrir. slærri p
yrðu.
Ef . selt yrði i
grundvellinum, þ.
. leitað yrði ; bréfli
boða frá þeim, (
vildu, gæti hver oj
ákveðið í sínu bi
mikið magn ha:
kaupa og á’ hva?
En þá gæti hanix hi
ekkj. fylgzt með ; þ
aðrjr biðu Iiærra
og hefði því ekkj
til að hækka tilbo
svo gæti farið, ac
menn yfirbyðu all;
keyptu kíLóvöru:
Þetta ér að sínn 1(
heppilegt, það m;
saka óeðlilega verí
og jafnvel ;það H
ekki -borgaði sig 1'
kaupa merkin á þ
. Einn möguleikin
enn fyrir hcpdi. H;
að láta Félag frími
ara bjóða merkin x
væri neitt óeðlilegt
tök safnaranna
þetta og fengju þ;
sérstakt leyfi 1
Mundi þá ■ vera
tryggt að mérkín I
söfnurum.
Það er vitað mál
varan mun. hækl
lega í ár, en hin!
gæta, að það er ek
legt að hún verði
sv.o mikið að aft
komi í söluna á r
um, en sökum þes,
ið er til af lienr
þessi möguieiki fy:
WW c r r
Hjatrii og
í SALZBURG í Austur-
ríki lifa enn þjóðsögur og
fornar venjur. Enda koma
ferðamenn þangað í hópum
árlega til að horfa á hinar
margvíslegu og kynlegu
venjur.
Um það bil 40 mílur frá
Salzburg er Langau-hérað.
Umkringt fjallahring Tau-
ernalpanna er þetta hérað
enn byggt bændum hjátrú-
arfullum og fastheldnum á
feðratrú. Og íhaldssemi
þeirra og hjátrú vekur sí-
fellt forvitni og áhuga
ferðamanna.
hindurvitni
Á liðnum öldum hafa
varðveitzt margar siða-
venjur kynslóð eftir kyn-
slóð. Meðal þeirra er til
dæmis Samsons skrúðgang
an. Þegar þessi siður komst
á í lok 18. aldar, trúðu
bændurnir því að þannig
mætti reka burt illa anda
og tryggja góða uppskeru.
Fyrst báru þeir myndir
og likneski af ýmsum per-
sónum biblíunnar í skrúð-
göngu Samsons, en síðar
bannaði kirkjan slík skrípa
læti með heilaga menn, og
bændurnir beygðu sig undir
vilja kirkjunnar.
„Hveiti faðir“ eins og
Samson er oft kallaður, er
kominn að nokkru leyti úr
þýzkri eða slavneskri goða-
fræði, en.annars að mestu
óþekktur. í skrúðgöngunni
fer Samson í fararbroddi,
tröllslegur að vexti rneð
sverð í hendi og spjút á-
samt tveim dvergum, sem
ganga á undan honum.
Önnur siðavenja, sem er
við líði, er Preberskotin.
Prebervatn er við rætur
Preberfjalls. Þar er skjöld-
ur settur upp, en mark skot
mannanna er ekki skjöld-
urinn sjálfur, heldur speg-
ilmynd ha.ns á vatninu,
11. nóvember'er Martini
dagux* í Lungau.
Þá ganga æpandi ung-
lingar um með dverg-
grímu í fararbroddi upp-
lýsta með kerti svo útlitið
verður enn draugalegra. Og
þeir fara frá einum sveita-
bssnum til annars með
bjölluhringingum og fer-
legum óhljóðum.
Helgisagnir herma að á
þessum degi yfirgefi dverg-
arnir, sem búa í fjöllunum,
sumarbústaöi sína og fari
um en fjöllin þekjast síð-
an margra feta þykkum
snjó — verða paradís skíða
manna.
Fjallahéruðin eru óbyggð
svo þetta er tími dverg-
anna að koma út og leika
lausum hala. En í myrkri
langra vetrarkvölda segja
bændurnir sögur af dverg-
unum, sem þeir kalla „Kas-
mandl“.
Þeir segja að dvergarnir
hjálpi nauðstöddum bænd-
um þegar mest á ríður. En
enginn hefur nokkurn
tíma séð „Kasmandl", jafn-
vel ekki neinn þessara trú-
uðu bænda.
I Gekk að elga I
I öskuna af
I unnustunni.
1 UNNUSTA Lee §
| Ghoon frá Seoul í =
| Kóreu framdi sjálfs- =
| mórð þegar foreldrar |
| hennar neituðu að =
! hún fengi að giftast 1
! honum. Hún tók mn !
! heila dós af svefripill- i
! um. En Lee Choon, \
| sem er 29 ára gamall, !
= lét það ekkí aftra sér i
| frá að giftast stúik- !
= unni, og hér á mynd- !
I inni er hann á leið til i
= prestsins, en hann er !
| kristinn, með öskuna |
i af. unnustu sinni, og I
i fór þessi undarlega 1
! hjónavígsla fram. =
I Eftir vígsluna sagði |
! presturinn, að þetta f
I væri á móti öllum 1
| kristilegum venjum, |
! en hann hefð'i geng- i
| izt inn á. þenna ráða- 1
| hag, því rneð' því gæti |
| sál stúlkunnar fengið |
= frið. i
mimfiiiifmiiifiifimniMiiiiiiiiiaiiKfiiffiiiiiiiil
Gaman væri að
ur frá lesendun
fyrirkomulag þe
heppilegast og ir
•FJOLDI þungana og
barnsfæðinga hefur tvö-
faldazt meðal 14—17 ára
síúlkna í Svíþjóð á síðustu
fimm árum. Þetta byggist
á upplýsirigum, sem fengizt
hafa frá fæðingadeildum og
skrifstofum, sem hafa með
þetta að gera. Á síðustu 10
árum hafa 280 af 14 200
fæðingum verið hjá ung-
Iingsstúlkum á þessum
aldri.
. Fósturlát meðal þessara
stúlkna eru einnig tíð og
helmingi fleiri tilfelli nú
1958 en árið 1949.
Að vísu hefur þetta ekki
verið rannsakað alls staðar
• íil hlítar, en þannig er nið-
urstaða rannsókna í Gávle
og því má draga þær álykt-
anir, að sama sagan sé ann-
ars staðar.
Þess vegna er skorað á
foreldra og aðra þá, er með
unglinga hafa að gera, að
gæta í kringum sig og
reyna að rétta afvegaieidd-
um unglingum hjálpar-
hönd.
Vanþekking er ótrúlega
oft orsökin. En þeir menn,
sem draga þessar barnungu
stúlkur á tálar, ættu að
sæta þungri refsingu.
Hafið þið bíl?
— Ja takk, og það er
kallað á bílstjórann, sem
næstur er í röðinni. — Af
stöðinni.
Lágvaxinn maður, kvik-
ur í hreyfingum, birtist í
dyrunum.
— Gjörðu svo vel. Og
hann hleypur við fót á und
an mér í rigningunni vfir
planið að bílnum sínum,
sém auðsjáanlega er orð-
inn nokkurra ára gamall.
— Þú verður að afsaka
brennivínslyktina í bílnum,
en ég var að keyra nokkra
náunga, sem dembdu niður
brennivíni, yfir sjálfa sig og
niður í bílinn. Nú vilja allir
brennivín, en í fyrra var
ekki litið við öðru en áka-
víti. Þeir halda víst að
brennivínið sé orðið gamalt .
og legið, en það er nú ekki
því að heilsa lengur. Nú er
það allt rifið út jafnóðum,
en ákavítið fær að lagerasi.
í friði og er því orðið miklu
bétra, og vera má að allir
drekki ákavíti næsta ár.
Annars er áfengi orðið
óheyrilega dýrt, ég skil
ekkert í mönnum, sem geta
staðið á börum og þjórað,
og eytt í það fleiri hundruð
krónum. Það er miklu ó-
dýrara að drekka í bílurn,
þótt dýrt sport sé, því e£
nokkrir eru um að borga bíl
inn verður það ekki svo
mikið á mann. Á nætur-
taxta kostar hann bara 85
krónur á klukkustund og
sjötíu krónur eftir það.
Ég held að fólk hafi
miklu meiri peninga undir
höndum nú á tímum en það
vill af láta. Það bruðlar
bara miklu meira en með
þarf og í alls kyns óþarfa.
Það er alveg ótrúlegt hvað
sumt fólk hefur mikla pen
inga og í hvað það eyðir
þeim. Og verðgildi pening-
anna, það er undarlegt fyr-
irbrigði.
— Ég skal segja þér, að
fyrir fjórum árum keypti
ég bíl á 105 þúsund krón-
ur, hef keyrt hann síðan á
stöð, og um daginn seldi ég
hann á 150 þúsund, út-
keyrðan. Ég hafði pantað
nýjan bíl, Ford 1959 mód-
el, og ótti hann að kosta
240 þúsund, en þegar hann
var kominn til landsins
hafði hann hækkað upp í
260 þúsund. Undarlegt
hvað þetta getur hækkað
mikið: — Bíllinn kostaði
bara 2000
lega fínn b:
þá á svörtum fyrir
stykkið, svo að það varð
ekki meira en 90 þúsund.
Og svo keypti ég sjómanna
leyfi á 2-5 þúsund krónur.
Þetta var ekki nema 115
þúsund, en hitt eru allt
tollar, yfirfærslugjöld og
skattar, og svo
hæklcað úr 240
upp í 260 þúsund,
varð til þess að ég gat
imiMiHiiiiiicimimiiiifiiiiitifiiifiifiimrttiMfiiiiiitiiiimiifiiitiimimiitmmtmimtiiiitiffintimtmimimttmiHttMHffttiititiiniiiiiiHiiiiimimiiiiiiitiifiuti
Enda þótt . Frans . sé viss
um að hann getur alis ekki
fengið bátinn til að, snúa
aftur, ákvað hann þó að
fara í rannsóknarleiðengur.
Hann hefur til eigin no.ta
litla eins manns flugyé!, en
. þar eð hann er óvanur þess-
ari gerð véla, fer hann
fyrst í reynsluferí
mig nú sjá tivaða
í þér, Fráns,“ segi
„eftir því sem B
ertu f.vrirtaks fii
en ég vil nú fá
Frans gretti sig, 1
6 4. des. 1958
Alþýðublaðið