Morgunblaðið - 16.11.1979, Síða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. NÓVEMBER 1979
23
Guðmundur Kvaran
flugmaður - Minning
Fæddur 22. janúar 1958.
Dáinn 8. nóvember 1979.
Guðmundur Kvaran var fæddur
22. janúar 1958.
Foreldrar hans eru Kristín
Helgadóttir Kvaran, dóttir Helga
Guðmundssonar fyrrv. banka-
stjóra og konu hans Karitasar
Ólafsdóttur, og Einar G. Kvaran,
sonur Gunnars Kvaran stórkaup-
manns og konu hans Guðmundu
Guðmundsdóttur.
Það er erfitt að valda penna
þegar rita þarf nokkur orð um
ungan vin og heimagang frá æsku,
en þó það sé eflaust ekki Guð-
mundi að skapi að vera borinn
verðskulduðu lofi fyrir það hvað
hann hafði ræktað með sér þá
mannkosti sem honum höfðu verið
úthlutaðir, þá veit ég að hann mun
fyrirgefa það.
Mér kom oft í hug máltækið
„Sjaldan stendur góður maður hjá
og horfir á“ þegar ég var samvist-
um við Guðmund. Hann var einn
frábærasti atorkumaður til allra
starfa sem ég hef kynnst og ávallt
var hann hlaupinn til þar sem
álagið var mest í hverju starfi,
hlaupinn til sagði ég, því Gummi
eins og við vinir hans kölluðum
hann gekk aldrei þegar hann var
við störf. Að afloknu stúdentsprófi
fór hann í flugnám og gekk að því
með þeirri einbeitni sem ávallt var
hans aðalsmerki. Að loknu einka-
flugprófi hér heima fór hann utan
til Bandaríkjanna og tók þar
loka-próf í flugi. Nú í sumar festu
hann og fjórir félagar hans kaup á
lítilli kennsluflugvél, vel búinni til
þeirra hluta er henni voru ætlaðir
og hugðust þeir félagar læra flug
undir handleiðslu Gumma.
En nú hafa grimm örlög hagað
því svo, að eftir standa þrír ungir
menn sem hafa orðið að sjá á bak
tveimur beztu félaga sinna. Mér
þótti gott að vita það að Guð-
mundur Kvaran hefði kosið sér
flugið að starfi, og taldi víst að
hann mundi veljast til forystu á
þeim vettvangi.
I erfiljóði Jónasar Hall-
grímssonar um Tómas Sæmunds-
son, vin sinn og einn af ættfeðrum
Guðmundar Kvaran er þetta er-
indi:
Nei, ég vil ei hæða hinn
iifanda födur allra anda,
ástina þina, verkin handa,
dýrðina þína, drottinn minn.
Fast ég trúi: Frá oss leið
vinur minn til vænna funda
og verka frægra, sæll að skunda
fullkomnunar fram á skeið.
Ég get ekki lokið þessum línum
án þess að minnast annars ungs
manns, sem í dag verður til
moldar borinn ásamt Guðmundi.
Hauk Jóhannesson þekkti ég ekki
jafn vel og Guðmund, en á annað
ár hafði hann ásamt vinum sínum
verið tíður gestur á heimili okkar.
Þessi prúði og glaðværi hópur
ungra manna gaf manni aukna trú
á framtíðina, því það var vinna og
áætlanir um það sem gera þyrfti
sem manni fannst skipa öndvegi í
athöfnum þessara drengja. Það
fann maður strax að Haukur var
hreinskiptinn og ákveðinn ungur
maður, eins og hann átti kyn til.
Haukur hafði ákveðið að feta í
fótspor föður síns og gera flugið
að ævistarfi.
Á þessari sorgarstundu brestur
mann orð til að tjá sig, en ég bið
algóðan guð að styrkja foreldra og
aðstandendur Guðmundar og
Hauks.
Karl Eiriksson.
Harmafregnin berst heim í
sveitina. Tveir ungir efnilegir
menn, lærðir á sviði flugsins, —
kaupa flugvél með vinum sínum,
— horfðu björtum augum til
framtíðarinnar, — þessir góðu
drengir eru horfnir af sjónarsvið-
inu.
Annar þeirra var Guðmundur
Kvaran, drengurinn, sem kom að
Skarði til sumardvalar fyrst ellefu
ára gamall. Sumrin urðu sjö og
aldrei bar skugga á veru hans hér.
Hann kom strax og skóla lauk að
vorinu. Foreldrar hans óku honum
hingað. Það var komið vor og
Félag íslenskra
atvinnuflugmanna
Áríöandi félagsfundur að Háaleitisbraut 68 föstu-
daginn 16. nóv. kl. 18.00.
Mætiö stundvíslega. Stjórnin.
Bækur — skjöl — handrit
Nýkomið m.a.: Bör Börsson 1—2, Vestfirskar þjóðsögur Arngríms
og Helga 1—3, Tímaritiö Óðinn, allur, Ævisaga sr. Árna
Þórarinssonar 1—6 (frumútg.), Saga íslendinga í Norður-Dakota,
Strönd og vogar og Frásagnir eftir Árna Óla, Kongen paa Island,
gömlu revíurnar, Spánskar nætur, Eldvígslan, Lausar skrúfur o.fl.,
Píslarþankar Jónatans Pálssonar, Kvæðabók Káins (alskinn),
Störin syngur eftir Guðmund Frímann, Ljóöabók Sigfúsar Daða-
sonar, í svörtum kufli eftir Þorstein frá Hamri, Ijóö Einars Braga,
Kötlugosið, Ljóðmæli Herdísar og Olínu, Þjóðsögur Guöna
Jónssonar 1 —12, Rauöskinna 1—9, Nýjar andstæöur Elivoga-
Sveins, Frumútgáfur Árbókar Feröafélagsins 1928, 1929, 1930,
1931, 1938 og síöan, Y og Z eftir Adam Þorgrímsson,
Leyndardóma Parísarborgar 1—5, Skáldverk Kambans 1—7 og
Gunnars 1—23, Frumútgáfu Njálu, Kh. 1772, Skáldatal Möbiusar,
Lipsiae 1856, Árrit Prestaskólans 1850, Andvari 1—3. árg.,
Ættfræðibúta Steins Dofra, Ættartal og afkomendur Thors
Jensens, Die Geschichte der islándischen Vulkane eftir Þorvald
Thoroddsen, Listamannaþing Ragnars í Smára, báðir flokkar,
samtals 20 bækur, íslendingasagnaútgáfa Sigurðar Kristjánssonar,
The Life of Jon Olafsson 1—2, Ævisögur Rembrandts, Leonardo
da Vinci, Thorvaldsens o.fl. stórmenna, hið sígilda stórleksikon
Salomonsen í 26 bindum í fallegu skinnbandi, Lexikon Poeticum og
ævisögu Alberts Guömundssonar eftir Jónas frá Hriflu.
Viö höfum pólitískar bókmenntir fyrir vinstri intelligentiuna og
hægri villingana, þjóðlegan fróöleik, ættfræði, sögu og gömul bréf
og skjöl fyrir fræðimenn og grúskara, Ijóð og skáldverk fyrir
fagurkerana, bækur um trúarbrögð, spíritisma og guðspeki fyrir
viðkomandi, svaðilsfarasögur og ferðabækur fyrir ævintýrasálir,
afþreytingarbækur fyrir erfiðisfólk, ævisögur erlendra stórmenna
og íslenzks alþýðufólks fyrir upprennandi stjórnmálamenn, bækur
ungu skáldanna fyrir hina fordómalausu, erlendar pocketbækur í
öllum greinum fyrir lestrarhestana — og barnabækur í úrvali.
Kaupum og seljum allar bækur, gamlar og nýjar, íslenzkar og
erlendar. Sendum í póstkröfu.
Bókavarðan
Gamlar bækur og nýjar
Skólavörðustíg 20,
Reykjavík. Sími 29720.
birtan framundan, þegar Guö-
mundur stóð á hlaðinu hjá bílnum
hans föður síns með stóru tösk-
una, sem hann bar léttilega inn og
upp á loft, þar sem sumardvalar-
unglingarnir höfðu aðsetur sitt.
Þannig vann Guðmundur öll sín
störf af dugnaði. Hann sagði
aldrei: „Ég get ekki“, heldur: „Ég
skal.“ Hann hafði mikinn og
heilbrigðan metnað. Aldrei fór
hann að haustinu, fyrr en daginn
áður en skóli átti að hefjast.
Þannig vann hann okkur heilshug-
ar, því hann skildi svo vel haust-
annirnar. Á fjall fór hann í
smalamennsku og er hans minnst
með þakklæti. Og ekki skal kapp-
reiðunum gleymt, þar sem hann
naut sín meðal hestanna. Sat hann
oft fyrir okkur keppnishesta og
komst alltaf í úrslitasprettinn.
Þannig minnumst við hans hér í
Skarði, heimilisfólkið og aðrir
vinir með þakklæti fyrir samveru-
stundirnar.
Guðmundur E. Kvaran var
fæddur 22. jan. 1958 í Reykjavík,
sonur hjónanna Einars G. Kvaran
og konu hans Kristínar Helga-
dóttur. Átti hann til góðra að telja
og eru báðar ættir hans vel
kunnar. Hann átti heimili sitt með
foreldrum sínum og systkinum að
Kleifarvegi 1 í Reykjavík, vafinn
ástúð og hlýju þeirra alla tíð. Eftir
að sumardvöl hans lauk í Skarði,
starfaði hann á sumrum hjá
Landsvirkjun við lagningu raf-
magnslína. Réyndist hann þar
sami góði starfsmaðurinn, sem
síðan hefúr oft verið minnst af
samstarfsmönnum vegna dugnað-
ar og ljúfmennsku. Á vetrum
stundaði hann skólanám og lauk
stúdentsprófi frá MS vorið 1978.
Engum gat dulist að flugið átti
huga hans allan strax frá ungl-
ingsárum. Hafði hann nýlokið
atvinnuflugmannsprófi er hann
lést. Við, sem þekktum Guðmund,
teljum að hinn fríði flokkur
íslenskra flugmanna hafi mikið
misst við fráfall hans. Heimilis-
fólkið í Skarði sendir foreldrum
hans og systkinum innilegustu
samúðarkveðjur, og þegar ég
hugsa um Guðmund koma mér í
hug ljóðlínur langafa hans, Einars
H. Kvaran, þegar hann segir í einu
ljóða sinna:
„Vér oft munum huKsa um það allt, sem þú
varst,
hve andi þinn hreinn var og fa«ur:
ok einlæ^nin sönn, er í sálu þú barst,
og svipurinn bjartur sem daKur.“
Sigríður Th. Sæmundsdóttir.
Fátt hefur komið mér jafnt á
óvart sem fráfall vinar míns
Guðmundar Einarssonar Kvaran
flugmanns.
Á besta aldri, gæddur hreysti,
lífsvilja og einstökum skapsmun-
um hrifsar dauðinn hann til sín,
ásamt vini hans, Hauki Jóhann-
essyni. Þvi miður kynntist ég
Guðmundi fyrst fyrir fáeinum
árum síðan og naut því ekki
vinskapar hans eins lengi og ég
hefði kosið. Okkar fyrstu kynni
urðu er við eignuðumst saman
flugvél og frá þeim tíma sameigin-
legt áhugamál, sem við báðir
störfuðum að af kappi. Fljótt varð
ég þess var að Guðmundur var
gæddur þeim eiginleikum sem
einkenna sannan vin. Hann var
gæddur léttri kímni, hreinskilni
og drenglyndi fremur flestum öðr-
um. Alltaf varð mér það ljósara og
ljósara að Guðmundur stefndi æ
lengra á sviði flugsins og hafði
hann þroskað hæfileika sína þar
ágætlega. Hann fór til Bandaríkj-
anna síðastliðið sumar og öðlaðist
þar réttindi atvinnuflugmanns,
ásamt tilskildum blindflugsrétt-
indum. En Guðmundur var í þann
veginn að öðlast réttindi flug-
kennara. Sárt er að ungur maður
sem er að hefja sinn starfsferil
skuli falla svo fljótt frá, sem
raunin hefur orðið. I síðustu
viðræðum okkar Guðmundar
skýrði hann mér frá því að hann
stefndi æ lengra, en þá var hann
rétt nýbúinn að eignast sína
síðustu flugvél, sem hann taldi
mjög vel úr garði gerða. Var
ætlunin að eiga saman margar
góðar stundir í framtíðinni sem
áður og þá í flugi sem annars
staðar. Heillandi framtíð beið.
Fljótt hafa veður skipast í lofti því
að Guðmundur hefur farið sína
hinstu ferð og maður verður þess
óneitanlega var að enginn veit
hvað átt hefur fyrr en misst hefur.
Frá er fallin hæfileikamaður sem
án efa hefði náð langt á sinni
starfsbraut, sem annars staðar.
Ég þakka fyrir það að hafa
fengið að kynnast Guðmundi.
Foreldrum hans og öðrum að-
standendum votta ég mína dýpstu
samúð.
Minningin um góðan mann og
góðan vin varir.
B.B.