Morgunblaðið - 07.12.1979, Blaðsíða 24

52
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. DESEMBER 1979
MORö'Jív-
KAf r/Nö
f
u rfe *söJí
GRANI GÖSLARI
Þetta er hvorki staður né stund íyrir þig, væni minn, að gera
þig sætan!
Auðvitað datt ég í sjóinn —
heldurðu að ég eigi heima hér?
Nær barnaárið
tilgangi sínum?
Margt hefur verið skrifað nú á
barnaárinu og eiginlega ætti það
að duga til að breyta viðhorfum til
málefna barna. Tilgángurinn er jú
að benda fólki á ýmislegt sem þarf
að lagfæra. Maður hefur líka
heyrt öryrkja kvarta undan því að
lífið er þeim leitt vegna þess að
alls staðar eru gildrur og tafir á
vegum þeirra og það gerir þeim
erfiðara að komast ferða sinna í
almanna færi. Það lítur út fyrir að
við sem erum heilbrigð og fullorð-
in tökum afskaplega lítið tillit til
þeirra hópa sem hér voru nefndir.
Mér koma alltaf í hug árin
þegar sonur minn var lítill og við í
innkaupaferð í miðbæ Reykja-
víkur, á kaffihúsi, í bíó eða á
ferðalögum erlendis. Vandræði
komu allta fupp þegar sá litli
þurfti að fara á salernið. Hvergi
voru aðstæður þannig að hægt
væri fyrir lítinn mann að athafna
sig. Skálarnar á karlasalerninu
eru allar svo háar að strákar geta
ekki notað þær. Og hvar finnst
klósett sem er svo lítið að börn
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Sókn varnarspilaranna gerði
sagnhafa mjög auðvelt um vik í
spili dagsins. Umhugsunarlítið
vann hann sitt spil. En hefði
vörnin verið spiluð á yfirvegað-
ari hátt var þörf á sérstakri
vandvirkni.
Allir á hættu og vestur gaf.
Norður
S. 7
H. Á1086
T. G10972
L. D76
Vestur Suður
S. DG85 S. K64
H. 54 H. KD972
T. K T. ÁD8
L. ÁG9842 L. 105
Austur
S. Á10932
H. G3
T. 6543
L. K3
Vestur Norður Austur Suður
1 Lauí P 1 Spaði 2 Hjðrtu
2 Spaðar 4 Hjörtu allir pass.
Ekki er hægt að segja, að 2
hjörtu suðurs hafi verið fögur
sögn og eftir hækkun norðurs í
fjögur hjörtu var austur í dálítið
erfiðari aðstöðu. Vestur hafði ekki
sagst eiga sérlega góða opnun
þannig, að 4 spaðar höfðu varla
miklar vinningslíkur og líklegra
var, að þeir félagar næðu fjórum
slögum í vörn.
Utspilið var spaðadrottning,
sem austur tók með ás og skipti í
laufkóng. Vestur lét tvistinn og
austur skipti aftur um sóknarlit.
Hann spilaði tígli.
Auðvitað tók sagnhafi eftir
þessu öllu og var fyllilega með á
nótunum. Vörnin hafði sýnt hon-
um anzi mikið af háspilum. Vestur
hafði opnað og austur sýnt bæði
spaðaás og laufkóng. Hann gat
blátt áfram ekki átt tígulkónginn
að auki. Þar að auki var lauftvist-
urinn dálítið áberandi spil. Suður
tók því á tígulásinn og fékk ellefu
slagi fyrir.
En eftir að spaðadrottningin
kemur út í upphafi á suður að
vínna 4 spaða þó vörnin sýni ekki
skiptingu háspilanna í laufinu.
Vestur á sennilega ekki bæði
laufás og kóng úr því, að hann
byrjar ekki í laufinu. Austur á því
annað þessara spila en það þýðir,
að vestur getur ekki átt opnun
nema með tígulkónginn.
COSPER
8l5fe
Sólarlandaferðin okkar er í þriðja sæti!
CLausnargjald í Persíu
133
við Nizza. Skyndiáhlaup lög-
reglu höfðaði ekki til hans, en
Ardalan fullvissaði hann um að
Interpol myndi fara að öllu með
gát. í millitíðinni hafði að
frumkvæði keisarans sjálfs ver-
ið haft samband við sýrlenzku
stjórnina og farið opinberlega
fram á aðstoð við að hafa
samband við hryðjuverkamenn-
ina og semja um skilmála fyrir
þvi að henni yrði sleppt úr
haldi. Hvorug stjórnin hafði
minnzt á Saiid Homsi. Hann
hafði verið grafinn ásamt öðr-
um fórnardýrum Savaks
skammt fyrir utan Teheran.
Logan hafði varla mælt orð
af vörum siðan flugvélin hóf sig
á loft. Janet reyndi ekki að yrða
á hann. Hann hafði ekki leitað
eftir fundi hennar og viðmót
hans við hana var kalt og
fjandsamlegt. Hún hafði grátið
sig í svefn kvöldið áður.
Hann var henni langt frá
þakklátur fyrir að láta sér
detta í hug hvar Eileen kynni
að vera faíin. Hann kærði sig
ekkert um að vita það. Ekki
vegna þess að honum stæði á
sama, heldur vegna þess að
málið var honum meira virði en
hann gat hugsað sér að viður-
kenna fyrir sjálfum sér.
Hann spennti beltið sem vélin
bjó sig undir að lenda á flug-
vellinum við Nizza. bau myndu
ekki finna neitt. Rödd innra
með honum hvislaði að Eileen
myndi aldrei finnast lifandi.
Nóttina áður í einsemd i her-
bergi sínu hafði Logan brotnað
niður og grátið. Hann hafði
ekki viijað koma til Nizza, en
hann hafði enga afsökun fyrir
því að dvelja um kyrrt í Teher-
an. Það var Ardalan hershöfð-
ingi sem kaldur og kurteis
hafði boðizt til að ljá honum
herflugvél, ef hann gæti ekki
tekið leiguvél með svona stutt-
um fyrirvara. Allir voru að
þrýsta á hann að gera það sem
hann vildi ekki — að fara og
verða kannski að horfast i augu
við það að koma að dáinni konu
sinni i tómu húsi. Enginn
myndi nokkurn tíma vita kvöl
hans sem nagaði hann við
tilhugsunina. Hann gat varla
afborið að vita af Janet við hlið
sér. Ef martröðin yrði að virki-
leika myndi hann skella skuld-
inna á hana, hversu ósann-
gjarnt sem það var.
Þau lentu mjúklega og starfs-
maður vallarins kom og fylgdi
þeim gegnum tollinn. Yfirmað-
ur lögreglunnar kom og hcils-
aði. Svita sló út um Logan áður
en maðurinn mælti orð af vör-
um.
— Monsieur Field? Ég er
mcð bíl hér úti fyrir. Við höfum
íundið eiginkonu yðar. Vin-
samiegast komið með mér.
— Hvers vegna komstu aft-
ur? Peters sneri sér fjúkandi
vondur að henni. Höfuðið var að
springa og það bogaði af hon-
um svitinn. Madeleine var dáin,
hann sá hana liggjandi úti
fyrir. En Frakkinn var hinn
raunveruiegi andstæðingur. At-
vinnumorðingi, þjálfaður sér-
Eftir Evelyn Anthony
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri á íslenzku
fræðingur í sínu fagi. Peters
var svo veikur og máttvana að
hann sá naumast hvað var í
kringum hann. En hann vissi að
Eileen var þarna hjá honum,
hún kraup við hlið hans í stað
þess að hafa fært sér írelsið i
nyt og farið og sloppið heil á
húfi. Það greip hann næstum
óviðráðanleg iöngun að bresta í
grát vegna þess að ekkert hafði
leystst. Hann elskaði hana svo
mikið og innilcga að það lá við
borð að hann rotaði hana fyrir
að koma aftur.
— Ég sagði að ég fer ekki án
þín, sagði Eileen tryilingslegri
röddu. — Ég er búin að opna
hliðin. Komdu, ég skal koma
þér inn í bílinn og við reynum
að forða okkur.
Hann hristi hana af sér.
— Resnais er þarna úti,
sagði hann — Við verðuttt
skotin i tætlur i sömu andrá og
við birtumst í gættinni. í guð-
anna bænum Eileen — farðu í
bílinn — ég skal reyna að skýla
þér með því að halda uppi
skothrið.