Morgunblaðið - 16.12.1979, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. DESEMBER 1979
67
þenkja um komandi hátið ljóss og
friðar.
í margar aldir mun hafa verið
haldið upp á jólaföstuinnganginn
með því að bregða eitthvað út af
með mat þann daginn, en einnig
hafa verið sérstakir siðir hér og
þar um land í þessum efnum og
má nefna sið Eyfirðinga og Þing-
eyinga sem mun enn vera til þótt
fáir haldi honum við en sá siður
sé nefnt. Mest þótti til koma ef
kvöldskatturinn var borinn óvænt
inn til heimilisfólks og varð þá
uppi fótur og fit og fjör hljóp í
mannskapinn. Menn lögðu þá frá
sér það sem þeir unnu að í
prjónaskap og öðru og tóku rösk-
lega til matar síns. Ef menn gátu
borðað kvöldskattinn upp á einu
kvöldi þótti naumt skammtað.
Stundum lögðu menn saman í
Hér hefur Halldór Pétursson teiknað Ketkrók þar sem hann er
kominn með þetta líka dýrindis læri í jólamatinn, enda brosir
hann út að eyrum.
Margter
ÞAÐ var almenn tízka á íslandi
víða um land að halda upp á
jólaföstuinnganginn. það er
fyrsta sunnudag í desember, og
margir halda þessum sið við á
ýmislegan hátt. Sumir gera það
með því að tendra ljós á aðventu-
skreytingum, breyta til í mat eða
einfaldlega gefa sér stund til að
Þrír jólasveinar með logandi kyndil til þess
að auka birtu og gleði um jólahátíðina.
til hátíðabrigða á jólum
Jólasveinninn
Ketkrókur hefur
löngum notað sér
matargleði
manna á jóiun-
um og þá fer
hann um bæi og
byggðir á fullri
ferð til þess að
krækja sér í væn-
an bita af keti. Á
þessari mynd Ha-
lldórs Péturss-
onar er hann ein-
mitt með krókinn
á lofti.
byggðist á því að menn fengu
kvöldskatt eitthvert kvöldið í
fyrstu viku jólaföstunnar. Kvöld-
skatturinn var gefinn á þann hátt,
að húsfreyja fór fram í búr svo
lítið bar á og fyllti sfor föt eða
diska með öllu því bezta sem hún
átti, hangikjöti, flatbrauði, magál,
pottbrauði og sperðli svo eitthvað
kvöldskattinn og varð þá oft glatt
á hjalla yfir góðum og miklum
mat.
Nú búa íslendingar við nægan
mat miðað við það sem löngum
hefur verið á okkar landi, en þó
reyna menn að vanda sérlega til
matargerðarinnar á jólunum.
Það ber þó að hafa í huga um
fram allt, að jólin eru fæðingar-
hátíð Jesú Krists og einmitt sú
staðreynd flytur frið og birtu inn í
hjörtu mannanna á þessari mestu
hátíð ársins, hátíð sem lýsir upp
skammdegi lands vors. — á.j.
Jólasveinarnir:

Nýraóallfiná
. VEISLUTERTA
wiagskipt iostaeli í einangrunarufnbúóuoi
Við látum okkur ekki segjast. Nú er það Veisluterta. Lagskipt lostæti sem slær
öllum ístertum við í glæsileik. Og nú þarftu ekki að hafa áhyggjur af því
að hún þiðni áður en heim er komið, því nýju einangrunarkassamir gefa
þér 2ja tíma forskot. En örlög hennar eftir heimkomu þorum við ekki að
ábyrgjast. Nema bragðið, það er gulltryggt.
ERIUR
í

r
_
■I