Morgunblaðið - 01.06.1980, Qupperneq 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 1. JÚNÍ1980
Óskar Ólason, skipstjóri á Akraborg:
Þyrftum að geta flutt fleiri bíla
Óskar í brúnni á Akraborg.
„Aðalvandamálið er. að við
Kotum ekki flutt nó^u mar«a
bíla,“ sagði Óskar ólason, skip-
stjóri, er við hittum hann um
borð í Akraborg.
„Þetta skip er á margan hátt
óhentugt. Það er mannaflafrekt
miðað við t.d þann fjölda bifreiða,
Eftir að Guðbjörg hætti að veiða
fisk fór hún að vinna fisk.
Erfiðast
að standa
í löndun
segir sautján ára
Skagamær, sem var
háseti á netavertíðinni
„ÞETTA var mjög skemmtilegur
timi fyrir mig og reynsluríkur,
sagði Guðbjörg Þórisdóttir, saut-
ján ára stúlka. þegar við hittum
hana á bryggjunni á Akranesi.
Guðbjörg var háseti á vélbátnum
Önnu í vetur.
„Að vísu var þetta erfiðara en
ég átti von á, en strákarnir voru
bestu félagar og hjálpuðu mér nú
frekar en hitt, þó að ýmsar
athugasemdir væru gerðar í byrj-
un. Veðrið var yfirleitt ágætt og
þá reynir ekki eins á mann. En
það, sem mér fannst erfiðast, var
þegar við komum með níutíu tonn
á þremur dögum, að standa í
löndun niðri í lest.“
— Á að fara á sjóinn aftur? —
„Nei, ekki í bráð. í sumar ætla
ég að bregða mér til útlanda og í
haust fer ég í nám á uppeldisbraut
í Fjölbrautaskólanum."
sem það getur flutt. Ný skip í
Noregi, en þaðan er þetta skip
keypt gamalt, flytja helmingi
fleiri bíla, með jafnstóra áhöfn.
Þau eru útbúin með tvöföldu
bílaþilfari. Þegar tekið er tillit til
þess, að fjölmarga daga á ári,
sérstaklega yfir sumartímann
verðum við að skilja eftir fjölda
„ÉG VAR búinn að vera í sigling-
um í 16 ár, áður en ég byrjaði hér
og vil helst líkja því við það,
þegar veiðihundur, sem flækst
hefur um skóginn fer i stutta
keðju við kofann,“ sagði Sigur-
björn Guðmundsson, 2. stýri-
maður á Akraborg.
„Eg hef siglt um öll heimsins
höf, nema Indlandshaf, og áður en
ég byrjaði hér var ég í siglingum á
Karabíska hafinu. Það, sem er
skemmtilegt og heillandi við far-
mennsku, er, hversu margt hægt
er að upplifa. Hversu ólíka heima
maður fær innsýn í og hversu
fjölbreyttu mannlífi maður kynn-
ist. Fegursti staðurinn, sem ég hef
komið til, er Acapulco í Mexíkó.
Þar er dásamlegt. Að sjálfsögðu
hefur margt á dagana drifið þenn-
an tíma. Við vorum á Hvassafell-
inu gamla, þegar borgarastyrjöld-
in geisaði í Alsír, þá urðum við að
fara inn vegna bilunar og vorum
þar í þrjár vikur. Það var hroða-
bíla má sjá að hentugra skig gæti
skilað mun betri afkomu. Á síð-
asta ári fluttum við 45.372 bíla,
þar af voru 3.828 flutningabílar og
499 vinnuvélar. Ekki er unnt að
taka stórvirkar vinnuvélar um
borð, sem gefa mestar tekjurnar,
þar sem bráðabirgðabrú er ennþá
í Reykjavík. Til samanburðar má
Rætt við
Sigurbjörn,
2. stýrimann
á Akraborg
legt að horfa á frönsku skipin
sigla inn með franska hermenn og
taka næsta dag við föllnum og
særðum. Svona gekk þetta dag
eftir dag.
I Afríku sá ég einu sinni undar-
lega sjón. Á torgi inni í miðjum
bæ lágu hálfnaktir menn hlekkj-
aðir við staur með hrísgrjónaskál
og vatnsbyttu sér við hlið. Það leit
út eins og þeir biðu aftöku, en
þegar farið var að grennslast fyrir
um málið kom í ljós, að þetta voru
skattsvikarar, sem lágu þarna, þar
til einhver ættingi leysti þá úr
haldi.
geta þess, að árið 1975 fóru 19.552
bílar með.
Vinnutíminn hér um borð er
langur, þrettán tímar á dag, en
ágæt frí þess á milli. Nú í sumar
bætum við kvöldferðum inn í
áætlunina, þannig að þá lengist
vínnutíminn í sautján stundir á
dag.“
Eitt sinn (þegar ég var sautján
ára strákpjakkur,) vorum við tveir
félagar staddir á bryggju í Bergen,
þegar að landi lagðist skip, sem
m.a flutti ísbirni, birnu og tvo
unga, sem fara áttu í dýragarð.
Ungarnir voru hafðir í einu búri
og birnan í öðru. Ungabúrinu var
skipað upp á undan og þegar
birnan sér það rífur hún utan af
sér búrið og stekkur í cinu vet-
fangi upp á bryggju. Þar var
töluverður hópur manna og það
var ekki að sökum að spyrja að
hann tvístraðist eins og hráviði í
allar áttir og við strákarnir stukk-
um hæð okkar í loft upp, og upp á
einhvern kassa. Sporvagnsbraut lá
niður á bryggjuna og vildi það til,
að í sömu mund kom sporvagninn
akandi, við það stökk birnan í
sjóinn og það tók fleiri klukku-
tíma að ná henni með neti á nýjan
leik. Ég held ég hafi aldrei orðið
eins hræddur á minni ævi og
þarna á bryggjunni í Bergen.
Bíðum
þolinmóðir
eftir því
að þorsk-
stofninn
stækki
„ÞAÐ hefur verið þokkalegur
afli hjá okkur, það er ekki hægt
að segja annað,“ sagði Gísli
Arnbergsson skipstjóri á Dag-
stjörnunni KE 9, í samtali við
Mbl.
„Að síðasta túr frátöldum þá er
aflinn hjá okkur um 2200 tonn. Nú
vorum við að koma úr fjögurra
sólarhringa útivist og erum með
fullt skip, 150 — 160 tonn, er þetta
aðallega grálúða og karfi sem við
tókum djúpt út af Víkurál,“ sagði
Gísli.
„Þorskveiðibannið hefur komið
bagalega við okkur. Bæði peninga-
lega og einnig skapar það okkur
miklar keyrslur, við þurfum alltaf
að vera að leita að fiskinum. En
við bíðum þolinmóðir eftir því að
þorskstofninn stækki. Vegna
þorskveiðibanna hefur skrapdög-
unum fjölgað gífurlega undanfar-
in ár, en þetta þýðir aukna sókn í
aðra stofna sem sagðir eru full-
nýttir. Ég held að þetta eigi eftir
að draga dilk á eftir sér.“
„Við togarasjómenn erum ekki
ánægðir með okkar kjör, þau hafa
versnað. Við getum aðeins náð
Gísli Arnbergsson.
þokkalegri krónutölu með miklum
afla og mikilli vinnu. Einnig
stöndum við illa í samanburði við
þá á Vestfjörðum, þeir hafa hag-
stæðari samninga en við. Þá liggja
þeir betur við hinum gjöfulu
fiskimiðum. Ég vona að nýju
samningarnir á Vestfjörðum verði
stefumarkandi fyrir landið allt.“
— Telur þú að taka eigi upp
kvóta á skip?
„Það væri hægt að jafna mis-
mun á fiskeríi frá einu skipi til
annars með því móti, og jafnframt
að jafna stöðu sjómanna og út-
gerðarmanna í landinu. Ef tekin
yrði upp kvótaskipting í einhverri
mynd þá yrði reksturinn hag-
kvæmari. Það yrðu minni keyrslur
og skipstjóri sem bundinn væri af
kvóta myndi veiða þegar hann
ætti best með það, þegar stutt
væri á miðin og aðstæður væru
góðar. Auk þess held ég að þetta
væri hagkvæmara fyrir útgerð-
ina.“
Fjölgun skuttogara?
„Togararnir eru nógu margir í
dag, en það þarf að stuðla að
nauðsynlegri endurnýjun flotans,
en togararnir ganga fljótt úr sér.
Ég held að fjölgun togara við
þessar aðstæður bitni aðeins á
þeim sem fyrir eru, það verður
minna til skiptana fyrir þá. Ann-
ars er fiskverðið stóra málið hjá
okkur, en það er fyrir neðan allar
hellur. Ég hef ekki trú á því að það
hækki í samræmi við hækkanir í
landi. En sjómenn eiga fullan rétt
á því að fiskverðið hækki ekki
minna en kaup fólksins í landi,"
sagði Gísli Arnbergsson.
Sigurbjörn, stýrimaður, ræðir við farþega um borð í Akraborg.
I siglingiim í 16 ár