Morgunblaðið - 21.01.1981, Síða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. JANÚAR 1981
+
Maöurinn minn,
JÓN LAXDAL,
Blönduhlíó,
Höröudal, Dalasýslu,
lést mánudaginn 19. janúar 1981. Jaröarförin fer fram frá
Snóksdalskirkju, föstudaginn 23. janúar kl. 2.00.
Bílferö verður frá Umferöarmiöstöðinni kl. 8 á föstudagsmorgun.
Kristjana Ingiríöur Kristjánsdóttir.
+
SIGURGRÍMUR JÓNSSON,
bóndi,
Holti,
veröur jarösunginn frá Stokkseyrarkirkju, laugardaginn 24. janúar
kl. 14.00. Ferö veröur frá Umferðarmiöstööinni í Reykjavík kl.
12.00.
Aöstandendur.
+
Jaröarför eiginmanns míns og föður,
MAGNUSAR STEFÁNSSONAR,
Týsgötu 3,
fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 22. janúar kl. 1.30.
Lovisa Guðlaugsdóttir,
Sigrún Magnúsdóttir.
Minningarathöfn um
BARÐA ÞÓRHALLSSON,
sem fórst með m.b. Trausta 26. nóvember 1980, fer fram frá
Kópavogskirkju, fimmtudaginn 22. Janúar kl. 13.30.
Anna Helgadóttir,
Helga Baróadóttir,
Þórný Baróadóttir,
Þórhaltur Baröason,
Margrót Frióriksdóttir, Þórhallur Björnsson.
+
Bálför mannsins míns,
HELGA JÓNSSONAR,
Austurbrún 6,
hefur fariö fram í kyrrþey aö ósk hins látna.
Þakka af alhug auösýnda samúö og vinarhug.
GuóriÖur Halldórsdóttir.
+
Alúöarþakkir fyrir samúö og hlýhug viö fráfall og jarðarför
BALDVINS SIGURDSSONAR,
Sólvöllum 6, Akureyri.
Auóur Þorsteinsdóttir og börn.
+
Þökkum af alhug okkur auösýnda samúö og vinarhug viö andlát
og jaröarför mannsins míns, fööur okkar og tengdafööur,
GUNNLAUGSPÉTURSSONAR,
Grensásvegi 56.
Guö blessi ykkur öll.
Þóra Aradóttir,
Sonja H. Gunnlaugsdóttir,
Evar Gunnlaugsson, Jónína Einarsdóttir,
Ari R. Halldórsson, Eygló Elliöadóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö við fráfall og útför konu
minnar,
GUDRUNAR HULDU GÍSLADÓTTUR PROPPÉ.
Fyrir hönd barna og barnabarna.
Óttarr Proppé.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö viö andlát og jaröarför
fööur okkar, tengdafööur og afa,
ELLERTS ARNASONAR.
Sigrún Ellertsdóttir, Guólaugur Jóhannesson,
Sígurþór Ellertsson, Sigurborg Bragadóttír,
og barnabörn.
Guðmundur Brynjólfs-
son - Minningarorð
Á torgi mannlegrar hugsunar,
sjálfu Lækjartorginu, má oft sjá
samvalda spekinga í djúpum sam-
ræðum um úrræðaleysi íslenskra
stjórnmálamanna til að leysa
vandamál okkar. Hver og einn
þeirra á ótal ráð undir sérhverju
rifi. Erfiðustu vandamálin eru
margleyst daglega með sannfær-
ingarkrafti, ráðherrarnir hinum
megin við torgið fá hressilegar
gusur fyrir vesaldóminn. Þegar
líða fer á daginn hvíla þessir
spekingar sig á innlendum vanda-
málum og ræða smámál t.d.
heimsmálin. Einn af þessum
mönnum, sem settu svip á miðbæ-
inn síðustu árin var föðurbróðir
minn, Guðmundur Brynjólfsson,
sem lést 12. jan. sl. á Borgarspítal-
anum.
Guðmundur (Gummi) var fædd-
ur t Syðri-Vatnahjáleigu, A-Land-
eyjum, Rang. 25. maí 1909. Hann
kom úr stórum barnahópi, eins og
þá var almennt, sonur hjónanna
Margrétar Guðmundsdóttur og
Brynjólfs Jónssonar. Við lát
Brynjólfs fluttist fjölskyldan til
Vestmannaeyja.
Guðmundur tilheyrði þeirri
kynslóð, sem sett var fyrr en
kraftar leyfðu til að vinna fyrir
sjálfsbjörginni með berum hönd-
um. Lífsverk þessa fólks er það
velferðarþjóðfélag, sem við njót-
um í dag.
Snemma var hann settur á
sjóinn, reri á litlum skeljum. Oft
var það svo að fáir vissu að
morgni hverjir kæmu til baka að
kvöldi. Hverjar voru hugsanir
hetjulegra sjósóknarmanna á leið
út á vota gröf? Kannski vannst
ekki tími til slíkra hugsana, menn
stóðu og unnu meðan stætt var.
Afrek þeirra eru fljót að gleymast,
við erum svo upptekin við að njóta
árangurs erfiðis þeirra. Þessir
menn eru óðum að hverfa, sam-
ankrepptir, útslitnir.
Hann hafði markvissar, ákveðn-
ar skoðanir, málstaður þiggjand-
ans átti þar skeleggan talsmann.
Hann var trúr talsmaður þeirra,
sem minna máttu sín. Aðalgalli
hans var skortur á eigingirni.
Það hlýtur að hafa verið ein-
manalegt að búa einn og ógiftur
alla sína lífstíð. Þegar flestir
hverfa til unaðslegs fjölskyldulífs
þá falla hljóðar dyr annarra til
einveru. Sá harmur var aldrei
lagður á nein mannlífstorg. Marg-
ar, langar, hljóðar stundir gerðu
upp þau mál.
Hann taldi sig trúlausan en
ævinlega var það sagt með bros á
vör. Hann átti sér trú. Guðmund-
ur var einstaklega hjálpsamur og
greiðvikinn en ávallt með innilegri
gleði veitandans, oft sá ég t.d.
smáar hendur leiddar í næstu búð
og mola stungið í opinn munn.
Alltaf ljómuðu augu veitandans
skærar en barnsins. Börnin hænd-
ust að honum og kölluðu hann afa.
Það var synd að þessi barngóði
maður skyldi ekki sjálfur eignast
börn. Oft spyrja armæða konur
hversvegna bestu eiginmennirnir
séu alltaf ógiftir. Það er nú svo,
víst er að hann var einstaklega
húslegur og til þess var tekið hve
hann var ávallt snyrtilegur.
Ég þekkti frænda minn lengur
en minni mitt segir til um. Núna
síðast um áramótin var hann að
segja okkur sögu um samskipti
okkar þegar ég var eins og tveggja
ára. Við vissum ætíð um hvorn
annan, kynnin sífellt endurnýjuð
og um stund höguðu örlögin því
svo til að ég varð atvinnurekandi
hans í nokkur ár. Húsbóndaholl-
usta, heiðarleiki og snyrti-
mennska voru aðalsmerki hans.
Nú er okkar vinátta rofin en ljúf
endurminning situr eftir.
Guðmundur átti við mikla van-
heilsu að stríða. Alltaf reis hann
upp þó oft væri óttast um endur-
komu hans. Hann rétti úr sínum
rýra búk, brosti og sagðist hafa
niu líf eins og kötturinn.
Eftir að hann hætti á sjónum,
vann hann ýmis störf í landi, t.d.
verksmiðjustörf, lagerstörf og síð-
ast var hann næturvörður, fyrst
hjá Flugfélagi íslands hf., svo í
skrifstofubyggingu Flugleiða hf.,
þar til að það ágæta félag þurfti
að draga saman vængi. Síðustu
árin var hann á röltinu, hitti vini
sína, eins og fyrr er sagt, til að
leysa vandamál líðandi stundar,
eða heimsótti frændfólk sitt. Allir
fögnuðu komu hans.
Einn bróðir hans sagði á tylli-
degi föður míns, að mörgum þætti
það þversagnarkennt að hann,
kommúnistinn, skuli standa hér
og biðja góðan Guð að blessa
kaupmanninn.
Ég ætla einnig að enda þessi
fátæklegu kveðjuorð með því að
biðja góðan, almáttugan Guð um
að taka á móti og blessa þennan
frænda minn. Ef að slík kærleiks-
rík og veitandi sál fær ekki
inngöngu, mikið held ég hljóti að
vera einmanalegt efra.
Hafi Guðmundur þökk fyrir
langa og einlæga vináttu við mig
og mína fjölskyldu.
Reynir Þorgrimsson
ATHYGLI skal vakin á þvi, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði. að berast i
siðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera i sendibréfs-
formi. Þess skal einnig getið,
af marggefnu tilefni, að frum-
ort ijóð um hinn látna eru
ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunhlaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með
góðu linubili.
+
Þökkum af alhug öllum þeim nær og fjær sem auösýndu ok!<ur
samúö og vinarhug viö fráfall og útför sonar okkar og bróöur,
JÓSEFS HEIMIS OSKARSSONAR,
Aöalatræti 11, ísafiröi.
Dagný Jóhannadóttir, Óskar Hálfdánarson,
Siguröur G. Óskarsson,
Guóbiörn Þór Óskarsson,
Hálfdán Óskarsson.
+
Hjartans þakklr tll allra sem auösýndu okkur samúö viö fráfall og
úför eiginmanns míns og fööur okkar, tengdafööur og afa,
HANNESAR SVEINSSONAR,
Ásgarói 115.
Sérstaklega þökkum viö læknum og hjúkrunarfólki sem önnuöust
hann (veikindum hans.
Jóhanna Pétursdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Innllegar þakkir færum viö öllum þelm, sem vottuöu okkur samúö
og vináttu meö blómum, skeytum og gjöfum viö andlát og útför
móöur okkar, systur, ömmu og frænku,
SÓLRÚNAR ÞÓRU KRISTJÁNSDÓTTUR
frá ísafiröi,
Hverfisgötu 18, Hafnarfirói.
Þakkir til allra sem veittu hjálp og aöstoö.
Guö blessl ykkur öll og launi.
Fríöfinnur Konráósson,
Kristín Foster,
Hinrik Konráðsson,
Ragnar Konráósson,
Hildigunnur Kristjánsdóttir.
+
Innilega þökkum viö þeim sem sýndu okkur hjálpsemi og hlýhug
vlö andlát og jaröarför
JÓNU ÁGÚSTU SIGUROARDÓTTUR
frá Flateyri.
Sérstaklega þökkum viö læknum og hjúkrunarfólki á deild 3B
Landspítalanum fyrir alúö og ummönnum í veikindum hennar.
Markúsína Jóhannesdóttir, Jóhannes H. Guöjónsson,
Sigríóur Jóhannesdóttir,
Kristján Jóhannesson,
Arelía Jóhannesdóttir,
Gunnar Jóhannesson,
Ingibjörg Jóhannesdóttir,
Jón H. Guömundsson,
Sigríöur Ágústsdóttir,
Kristján Guömundsson,
Guórún Guömundsdóttir,
Helgi Sigurósson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegt þakklæti fyrir auösýnda samúð viö andlát og jarðarför
HANNESAR SVEINSSONAR,
fyrrverandi hefilstjóra,
Skriöustekk 23,
Arndís Jónsdottir,
Erla A. Hannesdóttir,
Sigríður H. Hannesdóttir,
Sveinn Hannesson,
Þórdís Bára Hannesdóttir,
Kare Toftevag,
Erik Olsen,
Margrete R. Heege,
Sigurgeir Bóasson,
Svava Randi Antonsdóttir, Bjarni Bjarnason,
og barnabörn.