Morgunblaðið - 16.05.1981, Side 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. MAÍ 1981
. HLAÐVARPINN ,

Eyjapeyjarnir í hljómsveitinni Radíus taka lagið fyrir Eyjamenn.
Radíus á Stakkagerðistúni
HLJÓMSVEITIN Radíus í Vest-
mannaeyjum brá sér upp á vöru-
bílpall sl. laugardag í Eyjum með
hljómtæki og hátalarakerfi og
lagði sem leið lá á Stakkagerðis-
tún í miðbænum og hóf líflega
tónleika með gömlum og nýjum
lögum í bland. Fjöldi fólks mætti
á Stakkó og flatmagaði í sólskin-
inu um leið og það naut framtaks
ungu mannanna sem skiluðu sínu
hlutverki með mikiili prýði og
einn efnilegasti poppsöngvari
landsins í dag, Þórarinn Ólafsson
þrumaði yfir bæinn með sinni
styrku rödd og söngvissu.
Vestmanneyingar notuðu tækifærið í góðviðrinu siðastliðinn laugardag og flatmöguðu á Stakkagerðistúni.
'pflftff r f? ■■F 4

Ljósmyndir Mbl. SÍKur>?eir.
íleiðinni...
Fjölmenn samkoma
Islendinga í Washington
UM 300 manns söfnuðust saman í Holiday Inn í Washington þann
14. marz síðastliðinn til að halda þorrablót. Þarna voru
samankomnir íslendingar, sem búa á austurströnd Bandaríkjanna,
allt frá Flórída í suðri til Massachusetts í norðri. Sennilegast er
þetta fjölmennasta samkoma Islendinga vestanhafs í ár, s'krifar
Reuben M. Monson í bréfi til Morgunblaðsins.
Og hann hélt áfram: „íslendingafélagið í Washington efndi til
samkomunnar en hún var hin 12. í röðinni. Erlingur Ellertsson er
formaður íslendingafélagsins í Washington DC. Aðrir í stjórn eru
Ásgeir Pétursson, Elsa Pétursson, Guðrún U. Martyny og Peta
Holt.
Fyrir mörgum var samkoman eins og að koma „heirn". Vel fór á
með fólki og þorramaturinn bragðaðist vel.
Hans G. Andersen, sendiherra íslands í Washington, skýrði frá
gangi mála á Hafréttarráðstefnunni. Hann sagði, að ekki bæri að
hafa of miklar áhyggjur af því, að allt hið mikla starf, sem að baki
er, verði að engu með nýrri stjórn í Bandaríkjunum.
Þrjár hljómsveitir skemmtu gestum og var sungið og dansað
fram eftir nóttu. Gunnar Guðjónsson, sem er major í bandaríska
hernum, stjórnaði samkomunni af mikilli snilld. Hann kom til
Bandaríkjanna árið 1951 og síðan 1965 hefur hann verið í
sjóhernum.
Ljóst er, að margir íslendingar hér vestanhafs munu koma
saman til að halda upp á þjóðhátíðardaginn þann 17. júní.
Eru boranir mikið til fúsk?
Úr Iðnaðarblaðinu:
„Stærsta vandamál í vinnslu jarðhita eru tvímælalaust boranir,"
segir Sveinbjörn Björnsson, jarðeðlisfræðingur í erindi sem hann
flutti. „Þar er einnig stærstan ávinning að hafa með endurbótum,
því að kostnaður við boranir er meginhluti undirbúningskostnað-
ar,“ segir Sveinbjörn.
Segir hann okkur eiga marga færa bormenn, sjálfmenntaða og
með dýrmæta og dýrkeypta reynslu. Bortæki segir hann að séu
léleg og oft spennt til hins ýtrasta í verkum.
„Við höfum ekki tímt að manna fyrirtækið góðum stjórnendum
og rekstur jarðborana hefur því sjaldnast komist fram yfir að leysa
úr vandræðum líðandi stundar," segir Sveinbjörn.
Þá segir Sveinbjörn að þeir verði svolítið kindarlegir kennararnir
við Jarðhitaskóla Sameinuðu þjóðanna sem hér er staðsettur, þegar
skyggnst er eftir virkjun háhitasvæða hér. Að sjálfsögðu er Krafla
þar orsök vandræðaskapar kennaranna.
Kerfið verður að hafa sinn gang
Úr Sjávarfréttum:
„Austur á Reyðarfirði ríkir mikil eftirvænting eftir nýjum
skuttogara sem á að glæða atvinnulíf staðarins. Þar fréttu
Ratsjármenn af viðbrögðum kerfisins við móttöku togarans.
Togarinn sem keyptur er til staðarins er Guðbjörg ÍS og verður seld
Reyðfirðingum frá Flekkefjord í Noregi þar sem togarinn var
upphaflega smíðaður. Hinsvegar mun togarinn gangast undir
viðgerðir og eftirlit á Akureyri. Nú hefur það verið haft eftir
Steingrími Hermannssyni sjávarútvegsráðherra að togarann skuli
sækja til Noregs. Sem sagt: Guðbjörgu verður siglt að óþörfu til
Noregs, og þaðan (fánum skrýtt?) til heimahafnarinnar nýju þar
sem loks verður hægt að fagna honum. Var einhver að tala um
orkueyðslu??? Jú, kerfið verður að hafa sinn gang. Togari keyptur
frá Noregi, verður jú að koma frá Noregi!"
HELGARVIÐTALIÐ
Skipulagsleysið stendur íslensk-
um ferðamannaiðnaði fyrir þrifum
- segir Kjartan Lárusson, íorstjóri Ferðaskrifstofu ríkisins
„IIJÁ OKKÚR verða í suntar í
kringum 150 brottfarir í svokall-
aðar iengri ferðir um landið og
cr stærsti hluti þeirra 10 daga
hringferðir, en einnig er talsvert
um 5 til 6 daga ferðir um Suður-
og Vesturland og yfir háiendið.
Þá bjóðum við ferðamönnum upp
á fjoldan allan af eins dags
ferðum, hæði á landi og i lofti“,
sagði Kjartan Lárusson, forstjóri
Ferðaskrifstofu rikisins er blaða-
maður ræddi við hann um mót-
töku erlendra ferðamanna hér á
Iandi í sumar og þá þjónustu, sem
ferðaskrifstofan hýður viðskipta-
vinum sínum.
„Það eru að mestu útlendingar,
sem ferðast hér innan lands,
landinn virðist ekki hafa gert sér
næga grein fyrir því hvaða ferða-
möguleika hans eigið land býður
upp á,“ hélt Kjartan áfram. „Það
er tímabiiið frá maíbyrjun og til
loka ágústmánaðar, sem mest er
hér um erlenda ferðamenn og á
þeim tíma í fyrra komu hingað
tæplega 44 þúsund útlendingar.
Það var talið heidur lélegt ár, þar
sem ferðamönnum fækkaði um
11% frá árinu áður. Nú stefnum
við að því að þeir verði 50 þúsund
og mér sýnast þókanir gefa til
kynna að svo geti orðið, en þess
ber að gæta að á þessum tíma er
jafnan mest um afpantanir og
segja má í raun að ekkert verði
sagt um fjöida ferðamanna, sem
hingað koma og um hve mikill
hagnaður hefur orðið af þeim, fyrr
en þeir eru komnir og farnir, heizt
með tóma pyngju.
Hvað nýjungar varðar hjá
okkur, þá feiast þær aðallega í
breyttum og endurnýjuðum ferð-
um, beinar nýjungar eru sjaldgæf-
ari. Erlendir ferðamenn, sem
hingað koma, eru hér til að skoða
og kynnast landinu og því eru
allar okkar ferðir landkynningar-
ferðir, misjafnlega langar og til
sem fjöibreytilegastra staða. Eins
og ég sagði áðan, eru það aðallega
útlendingar, sem ferðast á okkar
vegum, en íslendingar gera það þó
einnig í mjög auknum mæli. Það
er að mínu mati nauðsynlegt fyrir
alla ferðamenn að kynnast eigin
landi til þess að geta notið betur
ferðalaga um önnur iönd og til að
vera færir um að bera eigið land
og önnur saman. Þegar ég tala um
ferðamenn, sem hingað koma þá
er í flestum tilfellum um alvöru
ferðamenn að ræða. Það er fólk
sem hefur ferðast víða og veit
hvað það viil. Það má J)ví telja
ábendingu um það að Island sé
eftirsótt og gott ferðamannaland.
Það er verulegur munur á þeim,
sem ferðast til tilbúinna ferða-
mannastaða á sóiarströndum og
gera varla annað þar en að sieikja
sólskinið og þeim sem fara tii
útianda tii að ferðast um og
kynnast landi og þjóð.
íslendingar hafa oft sett það
fyrir sig, að það sé dýrt að ferðast
hér innanlands, en það held ég að
sé regin misskilningur, sem stafar
mikið af því að samanburðinn
vantar. Fólk sér ekkert því til
fyrirstöðu að borga 10% ofan á
gjaldeyri og er jafnframt tilbúið
til að borga allt að 500 krónur
fyrir hótelgistingu eina nótt í
London, en telur allt of dýrt að
borga heimingi minna fyrir gist-
ingu hér heima. Þá telja menn að
bensín hér sé of dýrt til að ferðast
á einkabílum hér á landi, en viö
teijum okkur þó fært að eiga um
80 þúsund einkabíla í landinu á
talsvert hærra verði en aðrar
þjóðir heimsins. Þetta samsvarar
því að sæti í einkabílum séu um
250 þúsund, þannig að flytja má
alla þjóðina í þeim samdægurs
hvert á land sem er. Menn gera sér
heidur ekki grein fyrir því, að eftir
því sem meira er keypt af bensíni
verður meira til af peningum til
varanlegrar vegagerðar, sem aftur
myndi lækka ferðakostnaðinn hér
innan lands. Þá má heldur ekki
gleyma því að það hlýtur að vera
þjóðhagslega hagkvæmara að