Morgunblaðið - 09.07.1981, Blaðsíða 13

Morgunblaðið - 09.07.1981, Blaðsíða 13
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. JÚLÍ 1981 13 í brúðkaupsferð á íslandi Spjallað við hjónin Bruno og Evu Blomquist-Bjarnborg „Við erum hér i brúðkaupsferð ásamt öðrum nýgiftum hjónum.“ sögðu þau Bruno og Eva Blomquist-Bjárnborg, sem fyrir stuttu voru gefin saman i hjónaband í Sviþjóð. Þau búa nú í Stokkhólmi, en eru bæði ættuð frá Smálöndunum í Svíþjóð. „Þetta er í fyrsta sinn sem við heimsækjum ísland, en ekki það síðasta, því það er svo margt sem við eigum eftir að sjá,“ sögðu hjónakornin, en undanfarnar tvær vikur og hálfa viku hafa þau ferðast vítt og breitt um landið. „Við fórum fyrst til Akureyrar og þaðan til Mývatns og nágrennis. Síðan fórum við upp í Borgarnes og einnig skruppum við til Hafnar í Hornafirði og Kirkjubæjar- klausturs. í Skaftafelli dvöldum við í þrjá daga og heimsóttum einnig Gullfoss og Geysi. Það má því eiginlega segja að við höfum séð sitt lítið af hverju, en það er nóg eftir sem bíða verður næstu Islandsreisu." Það vekur athygli að meðal farangurs þeirra hjóna er fiðlu- kassi, sem vel virðist búið um. Það kemur í ljós, að unga frúin er nýútskrifaður fiðlukennari og skilur fiðluna sjaldnast við sig. „Þegar við erum komin í ró á kvöldin tek ég upp fiðluna mína og spila. Það er alveg yndislegt að spila úti í guðsgrænni náttúr- unni,“ sagði Eva og fór nú að leysa utan af fiðlunni sinni. Fyrr en varði ómuðu ljúfir tónar fiðlunnar í eyrum nærstaddra, en eiginmað- urinn horfði hugfanginn á og sló taktinn með fætinum. Hann vinn- ur hjá Umhverfisverndarráði Stokkhólmsborgar, en sagðist hafa skilið vinnuna eftir heima og því lítið veitt því athygli hvort Island hefði við umhverfisvanda- mál að glíma. „Reyndar hef ég tekið eftir undarlegri lykt, sem stundum hefur lætt sér inn á tjaldstæðið. Einhver sagði mér að hún væri kölluð peningalykt," sagði Bruno íbygginn á svip. Honum virtist ekki vera mikið um þessa lykt gefið, en taldi þó að Island væri tiltölulega ómengað land og það væri mikill kostur nú á hinum síðustu og verstu tímum. Cuthbert hjónin ásamt dætrum sínum Margareth sjö ára og Jennifer fjögurra ára. „Grettir sterki virðist haf a verið karl í krapinu44 Cuthbert-fjölskyldan heimsótt á tjaldstæðið í Laugardal í snyrtilegu tjaldi miðsvæðis á tjaldsvæðinu i Laugardal hafði Cuthbert fjölskyldan búið um sig. Við nánari athugun kom i ljós að þetta var fjögurra manna fjöl- skylda frá Edinborg i Skotlandi, nánar tiltekið hjón með tvær dætur, fjögurra og sjö ára. Er við gerðum vart við okkur sat frúin og þræddi teygju i sundskýlu eiginmannsins, enda var fjölskyld- an á leið i sund. „Við komum til landsins í gær og þar með rættist langþráður draum- ur um að heimsækja ísland," sagði fjölskyldufaðirinn og bætti því við að hér væri mun hlýrra en hann hefði búist við. „Ég hafði heyrt að hér væri oftast nokkuð svalt, en við virðumst ætla að verða heppin með veður. Ætlunin er að leigja bíl og ferðast eitthvað um óbyggðir og hef ég sérstakan áhuga fyrir að komast á veiðar," bætti hann við. Hann taldi líklegast að hann myndi renna fyrir silung, því laxveiðar væru ekki í hans verðflokki. „Ég hef lesið þó nokkuð af íslendingasögunum ykkar, og er mér sérstaklega minnisstæður maður að nafni Grettir sterki. Það virðist nú hafa verið karl í krap- inu.“ Nú eru dæturnar, Jennifer og Margareth orðnar óþolinmóðar, enda heyrast hlátrasköll og buslu- gangur frá sundlauginni í Laugar- dal, enda er hún ekki langt frá. Frúin hefur líka lokið við að lagfæra sundskýlu eiginmannsins og því ekki eftir neinu að bíða öðru en að losna við spurula blaðamenn. Heyrði um eldgosið í Heklu á bamaheimilinu Hann er ekki hár í loftinu hann David litli. enda aðeins sex ára, en hann veit þo hvað hann vill. Á barnaheimilinu heima i Sviþjóð heyrði hann um eldgosið í Heklu og varð það til þess að vekja áhuga hans fyrir eldfjöllum og öðrum furðufyrirbærum, sem finna má á jslandi. Sótti hann mjög fast að komast til íslands og varð það til þess að móðir hans, Jane, ákvað að nota sumarfríið til þess að ferðast um landið ásamt vinkonu sinni, Evu, og svo auðvitað David litla. „Mér finnst Island gott land og ég veit að það verður mjög spennandi að ferðast um landið," sagði David og móðir hans bætti við að þau hefðu komið til landsins í gær og því ekki enn fundið það sem þau væru að leita að. „Það vonumst við til að finna í sveitinni", sagði hún og hrærði ákaft í potti, sem virtist innihalda eitthvert lostæti. „Við ráðgerum að ferðast um landið í rútum og dveljast í tjöldum. Okkur finnst mjög gaman að vera í útilegu, enda er það ódýr ferðamáti, auk þess sem slíkt gerir manni kleift að komast í mun nánari snertingu við náttúruna, en ef dvalist er á hótelum." Að sögn Evu líkist Reyjavík mun meira norskum borgum en sænsk- um. „Ég dvaldi í Noregi um tíma fyrir tveimur árum og í Reykjavík finnst mér ég vera að sjá aftur það sem ég sá þar.“ Nú er maturinn hjá Jane tilbúinn og ferðalangarnir soltnir. Ekki má maturinn kólna og því best að hafa sig á brott. í leit að eldfjöllum og öðrum furðufyrirbærum. David sex ára, Eva og Jane. Farfuglaheimilið flytur í Laugardal TJALDSTÆÐIÐ í Laugardal er starfrækt á vegum Reykjavíkur- borgar en nýlega var Farfugla- deild Reykjavíkurborgar úthlut- að lóð á horni Sundlaugarvegar og Laugarásvegar, rétt ofan við tjaldstæðið. Ráðgert er að reisa þar nýtt og glæsilegt farfugla- heimili, sem fullbúið getur tekið við allt að 200 farfuglum. Að sögn Þorsteins Magnússonar, framkvæmdastjóra Farfugla- deildarinnar, er hægt að taka á móti 60 farfuglum í Farfugla- heimilinu við Laufásveg, en þeg- ar yfir flýtur þar eru farfuglar hýstir í Miðbæjarskólanum, en þar mun vera hægt að taka á móti eitthundrað farfuglum til viðbótar. Sagði Þorsteinn að gert væri ráð fyrir að framkvæmdir við hið nýja farfuglaheimili gætu hafist í haust, en það verður reist í fjórum áföngum. Hann sagði ennfremur að rætt hefði verið um að auka mjög samvinnu farfuglaheimilisins og tjaldstæðisins í Laugardal, en bygging hins nýja farfuglaheim- ilis gerði kleift að auka mjög þjónustu við erlenda ferðamenn. í leit að sjálfum sér. Winfried Arndt frá Kiel i Þýskalandi. „Vonast til að finna sjálfan mig á íslandi44 Rabbað við Winfried Arndt frá Kiel Hann kúnr sig niður yfir bók, milli þess sem hann sýpur á nýmjólkurfernu og nartar í þurrt hrökkbrauð. Hann gefur sér þó tima til þess að lita upp og spjalla er okkur ber að garði, en aðspurður kveðst hann heita Winfried Arndt og koma frá Kiel i Þýskalandi. „Eg kom til landsins með flugvél í gær og ætla að nota fríið mitt til að ferðast um. Gömlu íslendingasögurnar vöktu áhuga minn fyrir landinu, sem ég held að sé mjög áhuga- vert. Þetta er jú land elds og ísa og fólkið sem hér býr hefur merkilega sögu að baki. Ég veit að landið fellur mér að skapi, enda held ég að það líkist eðli mínu. Það má eiginlega segja, að tilgangur ferðar minnar til ís- lands, sé að leita að sjálfum mér. Þótt ég finni mig ekki þá er ég fullviss um að ég kynnist mér betur,“ sagði Arndt og bætti því við að til þess að ná þessu markmiði sínu væri nauðsynlegt að ferðast einn. Arndt kvaðst vera áhugamálari og ætlunin væri að mála myndir af náttúru lands- ins. „Helst langar mig að mála fjöllin og svo hef ég líka hug á að fara til Ákureyrar og mála húsin þar. Heima í Þýzkalandi vinn ég við að selja bækur." Að sögn Arndt er dýrt fyrir Þjóðverja að komast til íslands, en um landið ætlar hann að ferðast í rútum og á puttanum. „Farangur minn vegur sautján kíló og getur því verið þreytandi að ganga mikið með slíka byrði á bakinu. Hins vegar hef ég áður ferðast á þennan hátt og slíkur ferðamáti á vel við mig,“ sagði Arndt, og er nú farinn að líta í áttina til bókarinnar, sem hann var að lesa. Hún virðist spenn- andi og ekki viljum við tefja hann um of frá bókarlestrinum. - AK

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.