Morgunblaðið - 27.06.1984, Qupperneq 14

' 1 MORGUNBLADlÐ, MIÐVlttUPAGUft 27i jQNÍ'1984
i
14
Kristinn Björnsson, forstjóri Nóa-Síríusar og Hreins
í viðtali við Morgunblaðið en í vetur voru gerðar umfangsmiklar breytingar
á rekstri fyrirtækisins og meðal annars fjárfest í stórvirkri steypivél
fyrir súkkulaði, sem eykur framleiðslugetuna til muna
íslenskt sælgæti hik-
laust samkeppnisfært
og reynslan sýnir, og í mörgum til-
fellum miklu betri og ódýrari vara.
Stærsti parturinn af framleiðslu
Nóa — Síríusar er súkkulaði, og við
notum aðeins besta fáanlega hrá-
efnið, sem er hreint kakósmjör og
kakómassi. Margt af því erlenda
súkkulaði sem er hér á markaðinum
er unnið úr margfalt ódýrara en að
sama skapi lélegra hráefni, sem er
harðfeiti blandað með kakódufti.
Kakóduftið er sú afurð kakóbaun-
arinnar, sem eftir verður þegar bú-
ið er að vinna úr bauninni verð-
„Það er óhætt að fullyrða að nýja steypivélin okkar fyrir
súkkulaði er einhver sú fullkomnasta sem til er í heiminum í
dag. Hún er tölvustýrð og býður upp á möguleika til að framleiða
margar ólíkar tegundir súkkulaðis, til dæmis fyllt súkkulaði,
sem er nokkuð flókið í framleiðslu. Þá er hún fljótvirk, getur
framleitt þrjú og hálft tonn, hvort heldur af fylltu eða ófylltu
súkkulaði, á sjö tímum,“ sagði Kristinn Björnsson,
framkvæmdastjóri sælgætisverksmiðjunnar Nóa — Síríusar hf.
og kerta- og sápuverksmiðjunnar Hreins hf. í samtali við Morg-
unblaðið. Kristinn tók við störfum framkvæmdastjóra fyrirtækis-
ins um áramótin 1981—82 af Hallgrími Björnssyni efnaverk-
fræðingi, sem lét af störfum fyrir aldurs sakir.
Síðastliðinn vetur voru gerðar
umfangsmiklar breytingar á rekstri
Nóa og Síríusar og var lagt út í 30
milljón króna fjárfestingu, meðal
annars f nýrri súkkulaðisteypivél,
eins og Kristinn minntist á hér í
upphafi. Nói og Síríus er stærsta
sælgætisverksmiðja landsins og
starfa þar að jafnaði 110 til 120
manns. Á síðastliðnu ári seldust
600 tonn af sælgæti frá Nóa —
Sírfus, sem er aukning um liðlega
30% frá árinu 1981. Nói — Sírfus
lagði því til 25% af þvf sælgæti sem
íslendingar neyttu á árinu 1983, en
heildarneyslan var 2.400 tonn.
NÓI, SÍRÍUS
OG HREINN
Blaðamaður Morgunblaðsins
ræddi nýlega við Kristinn Björns-
son um fyrirtækið eða fyrirtækin
Nóa — Sfrfus og Hrein hf., og
fyrsta spurningin var einmitt,
hvort um væri að ræða eitt, tvö eða
þrjú fyrirtæki.
„Brjóstsykursgerðin Nói hf. var
stofnuð í Reykjavík árið 1921, en
tólf árum síðar keypti Nói hf.
súkkulaðiverksmiðjuna Sfríus frá
Kaupmannahöfn. Síríus er þvf 50
ára um þessar mundir," sagði
Kristinn. „Þessi tvö fyrirtæki voru
síðan sameinuð í eitt fyrirtæki, Nói
— Sfríus hf. 1. janúar 1977. Kerta-
og sápuverksmiðjan Hreinn hf.,
sem stofnuð var 1922, er hins vegar
rekin í nánu samstarfi við og undir
sömu stjórn og Nói — Síríus hf.“
Ingibergur Grímsson verkstjóri stendur við stjórnstöð nýju súkkulaðisteypi-
vélarinnar.
AUKIN FRAM-
LEIÐSLUGETA
BRÝNASTA
VERKEFNIÐ
— Hvaða áhrif kemur nýja
steypivélin til með að hafa á fram-
leiðslu og markaðsmöguleika Nóa
— Síríusar? Á að hefja útflutning
eða verður fyrst og fremst framleitt
fyrir innanlandsmarkað eins og áð-
ur?
„Framleiðslugetan eykst töluvert
og jafnframt opnast möguleikar á
nýrri framleiðslu. Hins vegar höf-
um við haft nóg með það undanfar-
ið að anna eftirspurn innanlands og
munum leggja megináherslu á inn-
anlandsmarkaðinn alveg á næst-
unni. En því er ekki að leyna, að við
beinum sjónum okkar til útlanda og
stefnum að því að reyna að koma
okkar vöru á markað erlendis. Því
það er alveg ljóst, að við erum með
mjög frambærilega vöru, sem er
samkeppnisfær víðast hvar f heim-
inum. Þess má reyndar geta að f
tengslum við iðnsýninguna síðast-
liðið sumar pöntuðu Færeyingar
hjá okkur prufur, sem við sendum
út fyrir síðustu jól. Eins höfum við
fengið mikið af fyrirspurnum víða
erlendis frá, meðal annars frá
Bandaríkjunum, Norðurlöndunum,
Þýskalandi og Englandi."
— Það er þá fyrst og fremst
framleiðslugetan sem stendur út-
flutningi fyrir þrifum?
„Það er rétt, við höfum unnið á
tvöföldum vöktum undanfarin ár
bara til að anna eftirspurn innan-
lands. Þess vegna er stækkun og
aukning á framleiðslugetu eitt
brýnasta verkefni okkar þessa
stundina."
— Markaðshlutdeild Nóa — Sfr-
íusar hefur aukist mikið undanfar-
in þrjú ár. Hverju þakkar þú það?
„Við höfum haldið uppi virkri
vöruþróun og komið með ýmsar
nýjungar á markaðinn, til viðbótar
við okkar gamalgrónu tegundir.
Þetta hefur skilað sér vel, til dæmis
Nóa-kroppið, sem er mjög vinsælt
og Baronbitarnir."
ÁHRIF FRJÁLS
INNFLUTNINGS
— Nú var innflutningur á sæl-
gæti gefinn frjáls 1. apríl 1980. Var
það skynsamleg ákvörðun að þfnu
mati? Og ennfremur, hvernig hefur
þessi ráðstöfun komið við sælgætis-
framleiðendur á íslandi?
„Ég held að það hafi verið vitur-
leg ákvörðun að gefa innflutning á
sælgæti frjálsan, það þýðir ekkert
fyrir okkur íslendinga að ætla að
búa f þessu landi vfggirtu til að
stemma stigu við innflutningi.
Fljótlega eftir að innflutningur var
gefinn frjáls datt markaðshlutdeild
lslendinga úr tæplega 70% f 30%,
en smám saman höfum við sótt f
okkur veðrið og nú er svo komið að
fslenskir og erlendir sælgætis-
framleiðendur skipta með sér
markaðinum nokkurn veginn til
helminga.
Þetta sýnir okkur svart á hvítu
hvað samkeppnin er nauðsynleg.
Hún hvetur fyrirtæki til að leggja
sig virkilega vel fram eða verða
undir í baráttunni ella. Ef fyrirtæki
eins og okkar hefði ekki sinnt
neinni vöruþróun undanfarin þrjú
eða fjögur ár, værum við vafalaust í
sömu sporum, eða verr settir. En
staðreyndin er sú, að aðeins á
þremur árum höfum við aukið
markaðshlutdeild okkar um 30%.“
ÍSLENDINGAR VEL
SAMKEPPNISFÆRIR
— Hvernig er fslenskt sælgæti í
samanburði við erlent?
„Það er vel samkeppnisfært, eins
mætustu afurðirnar, kakósmjör og
kakómassa. Slíkt gervisúkkulaði er
stundum mjög ódýrt, en jafnframt
ekki eins gott.“
FRJÁLS
VERÐLAGNING
— Nú var verðlagning á sælgæti
gefin frjáls í fyrra. Hefur það haft í
för með sér hærra vöruverð?
„Nei, þrátt fyrir kvfða manna
hafa allar verðhækkanir á sælgæti
verið mjög skaplegar."
— Mörgum finnst þó sælgæti
nokkuð dýrt, eigi að síður.
„Það er þá ekki vegna óhóflegrar
álagningar islenskra framleiðenda.
En við verðum að gæta að því að
ríkið tekur sinn toll af hverjum
súkkulaðimola sem menn stinga
upp í sig, og við það hækkar verðið
auðvitað. Á sælgæti er lagt tvenns
konar vörugjald. Það er annars veg-
ar það sem við getum kallað „venju-
legt vörugjald", sem er 7% og kom í
stað þyngdargjaldsins, sem áður
var við lýði. Hins vegar er það svo-
kallað „sérstakt tímabundið vöru-
gjald", sem er 24%. Okkur er gert
sem framleiðendum að innheimta
þetta fyrir ríkið, en auk þess leggj-
ast þessi gjöld á innflutt sælgæti
samkvæmt samkomulagi við
EFTA.“
— Kristinn, hvernig fmyndarðu
þér að það fyrirtæki sem þú ert
Unnið að pökkun i Pipp-súkkulaði.