Morgunblaðið - 30.06.1985, Síða 30

30 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. JÚNl 1986
„Pantaði mér Leica-vél
en lét ísskápinn bíða“
Hann málar, semur lög, spilar,
safnar t.d. frímerkjum, mynt
og ýmsum gömlum munum, mess-
ar yfir sveitungum sínum og ef
aðstæður ieyfðu færi hann líklega
að eigin sögn að safna pennum að
auki.
En við ætlum að láta það bíða
bctri tíma að spjalla við hann um
þetta allt og fá hann til að segja
okkur örlítið frá myndavélasafn-
inu sínu sem verður að teljast dá-
lítið merkilegt.
Séra Örn Friðriksson prestur á
Skútustöðum var staddur á
prestastefnunni hér fyrir helgina
og gaf sér tíma til að segja okkur
lítillega frá þessu tómstunda-
gamni sínu.
— Það eru líklega fjögur til
fimm ár síðan ég byrjaði að viða
að mér fyrir alvöru myndavélum. í
dag eru þær orðnar um 170 talsins
hugsa ég. Þessi söfnunarárátta
hefur fylgt mér siðan í barnæsku.
Þegar ég var átta ára gamall
gaf afi minn mér frímerki sem
hann hafði safnað saman og ég
var þarmeð orðinn frímerkjasafn-
ari. Þetta hefur fylgt rner um árin
og ég viðað að mér ýmsu og m.a.
síðustu árin myndavélum. Eg hef
Sr. Örn Friðriks-
son á líklega um
170 myndavélar
núna
alltaf haft óskaplega gaman af
gömlum munum og minjum og
einnig tekið myndir í gríð og erg í
fjölda ára þannig að þetta kom
eiginlega af sjálfu sér. Eg leit ein-
hvern tima í erlent tímarit þar
sem dönskum ljósmyndurum voru
fengnar gamlar myndavélar í
hendur og athugað hvað þeir gætu
gert við þær.
Myndirnar voru frábærar og
sönnuðu að maðurinn á bak við
vélina skiptir hvað mestu. Þetta
kveikti í mér og ég ákvað að fara á
stúfana og prófa nokkrar eldri
tegundir véla. Aftur á móti hafði
ég átt nýlegar góðar myndavélar
um skeið.
Það atvikaðist þannig að ein-
hvern tíma var ég að hugsa um að
það væri gaman að fá sér almenni-
íega myndavél en þá vantaði
heimilið ísskáp eða eitthvert ann-
að heimilistæki sem venju sam-
kvæmt hefði átt að ganga fyrir.
Það rann upp fyrir mér allt í
einu að þetta væri alröng stefna
því við gætu alltaf keypt slík
heimilistæki en ekki tekið góðar
myndir af börnunum okkar litlum
þegar þau væru orðin fullorðin.
Eg pantaði mér strax góða
Leica-vél og nokkrar aðrar ágætis
vélar með tíð og tíma en lét ís-
skápinn bíða.
— Kaupirðu allar vélar núna
eða færðu einhverjar gefins?
Ég er afskaplega iðinn við að
segja fólki að ég safni hinu og
þessu án þess að biðja beint um
hlutinn. Það er líklega hægt að
líkja mér við strákinn sem ekki
mátti sníkja sælgæti og sagði að
sér finndist súkkulaði afskaplega
gott!
En auðvitað kaupi ég vélar líka
en aðstaðan er erfið hérlendis því
vélar eru óheyrilega dýrar. I
Þýskalandi á ég vin sem hefur út-
vegað mér nokkra góða gripi. Ég
var nú fyrir nokkru á ferð í Þýska-
landi og það var að vísu hápunkt-
félk í
fréttum
ANDREW LLOYD
WEBBER TÓNSMIÐUR
Höfundur tónlistar
í Cats, Starlight
Express, Requiem
Andrew Lloyd Webber á heið-
urinn af tónlistinni í t.d. Ev-
itu, Cats, Starlight Express og
Requiem Pie Jesu, en segir að all-
ar sinar hugmyndir um hvað geti
orðið vinsælt hjá fólki hafi farið
út um þúfur með sálumessunni
(Requiem).
„Þegar ég samdi Starlight Ex-
press þá einblíndi ég mikið á aö
gera lögin þannig úr garði að þau
yrðu ðll vinsæl dægurlög en mér
mistókst hrapallega. Aftur á móti
iög úr sálumessunni urðu á 10 dög-
um það vinsæl að þau komust á
vinsældalista. Ég átta mig ekki
lengur á því hvað fólk viU.“
Faðir hans, William, var einnig
tónsmiöur og um tíma skólastjóri
„London College of Music“. Sam-
band þeirra var mjög náið og þeg-
ar faðir hans dó árið 1982 ákvað
Andrew að semja messu og til-
einka minningu föður síns.

Ja hérna, þú segir
aldeilis fréttir
Þeir sveitungarnir Jón Ólafsson í Eystra-
Geldingaholti og Ásólfur Pálsson á Ásólfs-
stöðum í Gnúpverjahreppi standa hér við dyr
sögualdarbæjarins í Þjórsárdal, en sá síðar-
nefndi sem er t.h. er einmitt „húsbóndi“ þar í
sumar, þ.e. annast gestamóttöku á þeim ágæta
stað. Hvort þeir félagar eru að kankast á um
pólitík eða ræða um íbúa í slíkum bæjum til
forna skal ósagt látið, en oft hafa þeir félagar
spaugað saman. Ásólfur sagði við ljósmyndarann
sem tók þessa mynd á dögunum að margir út-
lendingar kæmu til að skoða bæinn, íslendingar
færri, en þeir væru líklega svo margir búnir að
líta þar inn.
fært á þeim tíma. Nú aftur á móti
þegar Starlight Express var úr
sögunni ákvað hann að taka sér
árs leyfi og vinna að messunni.
„Það tók mig rúmt ár að ljúka
við sálumessuna.“ Þrátt fyrir al-
varlegt innihald segir hann hana
eiga margt sameiginlegt með fyrri
verkum sinum.
Andrew hefur lengi haft áhuga
á óperum og segir að þær eigi hvað
mesta framtíð fyrir sér og bendir
máli sínu til stuðnings á að aðsókn
að þeim hafi aukist um helming
síðasta ár.
Honum var boðið að semja tón-
listina í Óskarsverðlaunamyndina
Amadeus Mozart en komst ekki til
þess. Honum finnst það samt alls
ekki fráleitt verkefni og gæti vel
hugsað sér að vinna að tónlist í
kvikmynd seinna meir. En þá vill
hann helst hafa textann tilbúinn
til að semja við.
Fór vel
á með þeim
Það fór vel á með þeim hjónunum
Ronald og Nancy Reagan og Mick-
ey og Minnie mús, er forsetahjónin
heiðruðu Walt Disney-safnið á
Flórída nú fyrir nokkru.
Upphaflega kom þó hugmyndin Það er óákveðið hvaða verkefni
öðruvísi í kollinn á honum. Hann Andrew ætlar að taka sér fyrir
var beðinn fyrir sjö árum að hendur núna. Hann segist hafa
semja sálumessu fyrir aðila á um 20 hugmyndir i kollinum sem
Norður-írlandi en sá sér það ekki hann sé að vinna úr.