Morgunblaðið - 17.09.1985, Page 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR17. SEPTEMBER1985
© 1985 Umversal Press Syndicate
Ce-21
, jTJatt mér ekJci í hu0.
... að muna eftir
brúðkaupsdegin-
TM B«g. U.S. Pat. Off.—all rights reserved
»1985 Los Angeles Tlmes Syndlcate
w
Augnablik, augnablik. Þeir
eru að rsða viðkvaemt mál
hinumegin við veginn!
Blessaður. Langt síðan við
sáumst síðast!
HÖGNI HREKKVÍSI
/Qr*-
„EN SÆTT/...HANN NÁOI \ pAU ÓLi-
$A£A FyRiRSOHJOÍ"
Siðleysi stjórn
málamanna
Þeir sem eiga ketti eru ákaflega
hrifnir af þeim og ekki sáttir við að
faríð sé illa með þá.
Ætli þess-
um manni
líði vel?
Dýravinur skrifar:
Mánudaginn 9. september varð
ég vitni að svo ljótu athæfi að ég
get ekki orða bundist. Ég sá hvar
bíll keyrði eftir götu, nánar tiltekið
Suðurfelli, og sá ég hvar bílstjór-
inn stöðvaði bifreiðina á miðri
götunni (sem snýr að Elliðaárdal,
opna skottið á bílnum og taka upp
kettling um tveggja mánaða gaml-
an og henda honum þar út á gras-
eyju og aka svo á braut.
Mér er spurn hvað þessi maður
hafi eiginlega verið að hugsa, ef
hann þá hugsar yfirleitt nokkurn
skapaðan hlut. Þar sem maðurinn
stóð og framdi þetta andstyggilega
athæfi, blasti við honum dýraspít-
ali hinum megin við Elliðaárdal-
inn. Þangað hefði honum verið nær
að fara með kettlinginn. Hefði það
verið mannúðlegt og jafnvel gert
það að verkum að einhver hefði
tekið köttinn að sér og hlúð að
honum.
Ætli þessum manni Uði vel sem
framdi ódæðisverkið? Það efa ég,
og því er náttúrlega ósvarað ennþá
hvað þeir kettlingar voru margir
sem þetta fúlmenni kastaði út á
leið sinni.
Sjálfstæðismaður skrifar:
Nýjasta dæmið um óprúttni
stjórnmálamanna er umsókn
Sauðkrækinga um 10 milljón
króna framlag (á að heita lán)
Framkvæmdastofnunar ríkisins
til þeirra, svo þeir geti greitt hluta-
fjárframlag sitt í steinullargælu-
verkið.
Menn beri þessar staðreyndir
saman við loforð og heitstrenging-
ar þessara manna, þegar þeir voru
að blekkja Alþingi til þess að
samþykkja að steinullarverk-
smiðjan færi til Sauðárkróks, en
þá sagði einn aðalforvígismaður
Sauðkrækinga:
„Mér og fleirum sem sitja á
Alþingi finnst talsverður ávinn-
ingur að stofnsett séu fyrirtæki á
borð við þetta þar sem heimaaðilar
bjóðast til að leggja fram jafn-
mikið eigið fé í atvinnureksturinn
eins og áætlað er að gera i þessu
fyrirtæki eða 60%.“
Ef við víkjum til hliðar fallegum
áætlunum og heitstrengingum
þessara manna og kíkjum á stað-
reyndir, þá kemur annað í ljós:
Þeir hafa ekki lagt fram 60%
af heildarkostnaði við gæluverk-
Hermann Dan skrifar:
Kæri Velvakandi.
Það eru trúlega fáir, sem lesa
svo Morgunblaðið, að þeir líti ekki
í Velvakanda, enda er þar oft
margt vel sagt, bæði af ungum og
öldnum. En eitt er það, sem ekki
er of oft sagt frá, það er hið já-
kvæða, það sem vel er gert.
í sumar komum við hjónin í
verzlunina Litaver, okkur vantaði
teppi 1 bilinn okkar, hittum við þar
frábæran afgreiðslumann, sem
flest vildi fyrir okkur gera, hann
snaraðist óðar með okkur út í bíl,
tók mál af öllum gólfum, teiknaði,
mældi og reiknaði, sneið síðan og
raðaði öllu á sinn stað, þar með
var því lokið, fyrir þetta skal
þakka, þetta er geymt en ekki
gleymt.
efnið, ekki einu sinni 60% af hluta-
fénu, langt í frá.
Það kemur sem sé í ljós, eins
og margan mátti gruna, að aðrir
eiga að fjármagna gæluverkið. Það
er langáhættuminnst.
Spurningin er, eru engin tak-
mörk fyrir því, hvað hægt er að
bjóða Alþingi sem heild og skatt-
borgurum i þessu landi?
Og til hvers 6000 tonna árleg
steiullarframleiðsla? Heildareftir-
spurn íslendinga á ári síðustu 3 ár
af steinull voru aðeins 635 tonn,
eða rétt rúm 10% af því, sem áætl-
anir steinullarmanna gera ráð
fyrir.
Sverrir Hermannsson, iðnaðar-
ráðherra, sagði nýlega, að orku-
veizlunni væri lokið, og gott, ef
saltveizlunni væri ekki líka lokið.
Bruðlið búið. Þá hefst næsta veizla
stjórnmálamanna: steinullarveisl-
an.
Það verða víst engar vöflur á
stjórn Framkvæmdastofnunar að
veita heimamönnum peningafram-
lag úr nægtabrunnum sínum.
Hæg eru heimatökin, loforða-
maðurinn er nefnilega sjálfur for-
maður stjórnar spillingarstofnun-
arinnar.
Annað dæmi úr búð Sambands-
ins við Suðurlandsbraut, þar hitt-
um við hjónin frábæran ungan
afgreiðslumann, við vorum að
kaupa nokkra smá hluti, þar á
meðal vantaði okkur hentuga fest-
ingu á vegg til að hengja á tröppu
í geymslunni. Ungi maðurinn fann
nokkur hengi, sem ef til vill kæmu
til greina og bar þau við tröppu í
búðinni, en engin þeirra virtist
passa, en þessi ungi maður taldi
að hægt væri að nota eitt þeirra
með smá breytingu, nóg væri af
skrúfstykkjum í verzluninni,
bauðst hann til að gera þessa til-
raun og tókst það með prýði.
Geri aðrir betur.
Með fyrirfram þakklæti ef þú
kæri Velvakandi vilt svo vel gera
að birta ofanritað.
Mætti segja oftar frá
því sem jákvætt er
Fatlaðir notfæra sér sundlaugar eftir þvf sem þeir framast geta og þurfa
því að geta komist að þeim á sem auðveldastan hátt.
Þessir hringdu . . .
Mikilvægt
fyrir fatlaða
aö geta lagt
bflum sem næst
inngangi
Guðný Jónsdóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja:
Mig langar að koma dálítilli
klausu á framfæri til þeirra sem
hafa með sundlaugarnar í Laugar-
dal að gera.
Ég er fötluð og því er mjög
mikilvægt fyrir mig að geta lagt
bílnum mínum sem næst sund-
laugunum. Það var búið að koma
fyrir tveimur skiltum á bílastæð-
um nálægt inngöngudyrunum, en
þessi skilti eru svo neðariega að
þeir sem koma brunandi inn á
bílastæðin sjá þau ekki, eða þá að
þeir hugsa hreinlega ekkert um
okkur, þessi fötluðu.
Hins vegar hefur þetta mjög
mikið að segja fyrir okkur og því
vil ég mælast til þess að skiltin
verði hækkuð upp svo þeir sem
leggja I stæðin geti séð þau þó
þeir séu komnir inn í stæðin,
þannig að þau þurfa lika að snúa
gegn umferðinni.
Þá langar mig líka að þakka
fyrir alla þá aðstoð og þjónustu
sem fólki er veitt í sundlaugunum.
Ég er búinn að fara í flestar laug-
arnar hér í borginni og þjónustan
verður vart betri. Þó er maður
svolítið kvíðinn fyrir veturinn
þegar ekki verður eins hægt um
vik að komast leiðar sinnar.