Morgunblaðið - 23.06.1987, Side 12
12
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. JÚNÍ 1987
PÍANÓTÓNLEIKAR
Tónlist
Jón Ásgeirsson
Öm Magnússon hélt tónleika í
Norræna húsinu sl. sunnudag og
flutti tónverk eftir J.S. Bach, Beet-
hoven, Chopin og Debussy. Fyrsta
verkið á efnisskránni var ítalski
konsertinn eftir Bach. Þetta fallega
verk var hæglátlega flutt og farið
eftir forskriftum barokkmanna, svo
sem hægt er á píanó. Ekki eru sér-
fræðingar sammála um það hvort
rétt sé að taka verulega tillit til
sérkenna cembalsins þegar leikið
er á píanó, sem hefur allt aðra
hljóman og miklu meiri möguleika
til tónmótunar en barokkmenn
þekktu. Þessu er hins vegar snúið
við þegar Beethoven á í hlut, þvf
hann notaði píanóið sem miðil, þó
það væri ekki jafn fullkomið orðið
á hans dögum og það er nú. Annað
viðfangsefnið á tónleikunum var
Beethoven-sónatan op. 27, nr. 1.
Leikur Amar var klassískur og yflr-
vegaður en helst til of hægferðugur
og fyrir bragðið urðu andstæður
verksins ekki eins skarpar og hugs-
anlegt er að Beethoven, svo
skapstór sem hann var, muni hafa
ætlast til. Þetta sérkennilega verk
á að leika, samkvæmt forskrift
höfundar, án kaflaskila enda er
verkið í sama ópus og Tunglskins-
sónatan, þar sem sónötuformið er
sveigt að fantasíunni. Margt var
fallega leikið hjá Emi en ekki hætt
á neitt í hraða og spennu.
Sama má segja um næstu verk
sem vom eftir Chopin og Debussy.
Öm leikur með falleg blæbrigði en
sparar sig og leikur af gætni þar
Örn Magnússon
sem þungfærara er. Hæglátir þætt-
ir Chopin-verkanna vom fallega
leiknir en það vantaði á að honum
tækist að reisa sig að fullu upp í
þeim erflðu. Sama má segja um
blæbrigðamótunina í Debussy sem
oft hljómaði mjög fallega þó við
hægferðugri mörkin væri leikið.
í „Flugeldaprelúdíunni" eftir
Debussy vantaði t.d. nokkuð á að
tónflæðið næði að túlka þann „þjót-
anda“ sem höfundurinn hefur
líklega ætlað sér í þessu glæsilega
píanóverki.
Öm Magnússon er gætinn píanó-
leikari, vipnur vel úr þvf sem hann
hefur full tök á og gætir sín á flng-
urbijótum með því að stefna sér
ekki í hættu með of miklum hraða.
Þetta átti ekki iíla við í Bach og
að hluta'til í Beethoven en gerði
Chopin og Debussy bragðdaufa,
sérstaklega þar sem skapgerðar-
andstæður em skýrastar hjá
Beethoven og Chopin og Debussy
leika með ýmsar leiktæknibrellur.
RYÐFRÍTT STÁL
EROKKARMÁL!
Fyriríiggjandi í birgóastöð:
Ryðfrítt stangastál
Stálgæði: AISI 304 (Wst. 4301) a
. Vinklar Profílar Flatt 1
LlLL □[=:□[=□
Sívalt Pípur Fjölbreyttar
o O 0 stærðir og þykktir
Ryðfríar stálplötur
Stálgæði: AISI 304 (Wst. 4301) Plötuþykktir: 0,8 - 6,0 mm
Stálgæði: AISI 430 (Wst. 4016) Plötustærðir: 1250 x 2500 mm
SINDRA ZfcmSTALHF
Pósthólf 881, Borgartúni 31, 105 Reykjavík, sími: 27222.
Hrafnar
Hrafns í
strangri
gæslu
Selfossi.
HRAFNAR Hrafns Gunnlaugs-
sonar, sem hann hyggst nota í
nýjustu kvikmynd sina, eru í
srangri gæslu að Sperðli í V -
Landeyjum og fær þá enginn
augum að líta hvað þá að mynda-
tökur seú leyfðar af þeim.
Gæslufólk hrafnanna vísar ljós-
myndurum frá strangt á svip
og gefur ekkert færi á hröfnun-
nm.
Hrafnamir eru geymdir í
skemmu á Sperðli og krunka hátt
og stundum í frekjulegum tón enda
vanari frelsinu. Hrafnamir í
skemmunni nálgast nú það að
verða 50 talsins en Sigurður Ás-
geirsson refaskytta á Rangárvöllu
og félagar hans hafa það verkefni
að ná 70 hröfnum.
Hrafnamir em fóðraðír í
skemmunni og em í ágætu yflr-
læti en neglt er fyrir allar glufur
svo þeir smjúgi ekki út. Að öllum
líkindum verða hrafnamir frelsinu
fegnir þegar þeir takast á við hlut-
verk sín í kvikmynd Hrafns
Gunnlaugssonar, „í skugga
hrafnsins". Sig. Jóns.
Reykjanesskóli
við Djúp:
Mun alls
ekki segja
af mér
- segir Skarp-
héðinn Olafsson,
skólastjóri.
„ÉG TEL mig vera ráðinn frá
ráðuneyti og tek því ekki tilmæl-
um skólanefndarmanna, það er
öruggt mál. Þar af leiðandi mun
ég alls ekki segja af mér að svo
stöddu„“ sagði Skarphéðinn Ól-
afsson, skólastjóri i Reykjanes-
skóla við Djúp. Hann var
spurður hvort hann hygðist fara
að tilmælum meirihluta skóla-
nefndar staðarins sem farið
hefur fram á að hann segi af
sér nú þegar, eins og fram kom
í frétt Morgunblaðsins á sunnu-
dag.
Agreiningur er milli meirihluta
skólanefndarinnar og skólastjór-
ans um stjóm skólans, að sögn
Jóns Guðjónssonar, formanns
skólanefndarinnar. Skarphéðinn
sagði að hann hefði verið sakaður
um stjómleysi af óánægðum kenn-
urum sem hættu við skólann um
miðjan síðasta vetur. í Ijós hefði
komið að það fólk hafði mikið sam-
band við formann skólanefndar og
sagði Skarphéðinn að hann teldi
að á þeirra kvörtunum byggði
skólanefndin afstöðu sína. „Nú er
svo komið að róið er að því öllum
ámm að koma mér frá á þeirri
forsendu að ég sé óhæfur í starfí.
Á það get ég engan veginn fallist.
Ég er búinn að bjóða skólanefnd
sættir og lýst mig fúsan til að vinna
að skólastarfínu heilum hug, en
undir það hefur ekki verið tekið.
Mér fínnst þetta orðið mjög per-
sónulegt, en óttast samt að það
geti um leið bitnað illilega á skólan-
um héma. Það hefur engin kvörtun
borist frá skólanefndinni, hvorki
til fræðslustjóra né ráðuneytis, en
ég bíð eftir að ráðuneytið úrskurði
hvert framhaldið verður. Ég hef
fullan vilja á að starfa áfram heils
hugar við skólann héma ,“ sagði
Skarphéðinn Ólafsson, skólastjóri.