Morgunblaðið - 20.09.1987, Qupperneq 55

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. SEPTEMBER 1987
B 55
'Si
VELVAKANDI
SVARAR i SÍMA
691100 KL. 13-14
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
1 /WWf UJtt/’Ull
psm t 'íH' Ú W k v i
Hvar er sú þjóð stödd?
Til Velvakanda.
Einn morgun seint í ágúst var
ég stödd í sumarbústað mínum í
Vatnsendalandi við Elliðavatn. Ég
þurfti að fara í vinnu yst út í Selja-
hverfi í Breiðholti. Þar sem vinnu-
veitandinn er sjúklingur hafði hann
lánað mér lykil að híbýlum sínum
og þótti mér vænt um að geta byrj-
að mín störf án þess að valda
ónæði. Ég stakk í vasa minn buddu
og ávísanahefti til vara, því ég
ætlaði að versla í bakaleiðinni. Nú
gekk ég yfir móinn út í Fellahverf-
ið, en það er um 10 mínútna gangur.
Ég var svo óheppin að misstíga
mig og fékk verk í hné, sem aðgerð
var gerð á fyrir nokkrum árum en
það er svolítið vangæft síðan. Ég
ákvað því að taka mér leigubíl og
fór inn í verslunina Iðufell, sem ég
held að SS reki núna. Þar fékk ég
að hringja hjá tveimur elskulegum
ungum mönnum og fékk ekki að
borga símtalið (þökk sé þeim).
Þegar ég hafði farið smáspöl í
leigubílnum uppgötvaði ég að að-
eins var einn hundraðkall í budd-
unni og að ég hafði tekið ávísana-
lausa heftið í stað þess nýja. Ég
bar þessi vandræði mín strax upp
við bílstjórann, sem var ungur og
efnilegur maður að sjá. Ekki gat
ég farið að láta hann aka mér upp
í sumarbústað aftur, því það er
nokkuð löng leið, þótt hægt sé að
stytta sér leið gangandi, og ekki
vildi ég gera vinnuveitandanum
ónæði. Mér varð því á að spyija í
mesta sakleysi hvort ég mætti ekki
borga það sem uppá vantaði á stöð-
inni seinna. Við því fékk ég blákalt
nei og sagði sá góði maður að bíllinn
væri kominn langt yfir hundrað
krónur nú þegar og það væri ekki
sitt mál þótt fólk hefði ekki fýrir bíl.
Nú er ég ekki að áfellast blessað-
an manninn, hann hefur ugglaust
haft sínar ástæður og var í fullum
rétti. Sjálfsagt er fullt af fólki sem
reynir að plata bílstjórana — svo
getur hann líka hafa verið að harka
alla nóttina og verið ósofinn.
Hvað um það, ég fékk honum
hundraðkallinn og haltraði minn
veg gegnum allt Seljahverfið en á
leiðinni fór ég að hugsa um að ég
hafði hvorki nafn né stöðvamúmer
bílstjórans. Og nú langar mig til
að biðja hann að hringja í síma
42258 svo ég geti borgað honum
það sem uppá vantaði, því ég hef
aldrei viljað skulda neinum neitt.
Kæri Velvakandi.
I 3.500 ára gömlu indversku
riti sem í eru fjölmörg vers um
uppruna heimsins og sögu hans
kemur fram að ógurlegur hlutur
af himni hafi eytt miklu lífi. Jörð-
in titraði, loftið fylltist eimyiju og
stór hluti alls lífs stiknaði í hitan-
um. Allur matur varð eitraður,
fólkið sem eftir lifði missti hár og
neglur og hljóp út í vatnið. Allt
einkenni geislavirkni.
I 67. vísu Völuspár, sem kunnug
er flestum íslendingum, er t.d.
talað um dimman dreka sem kem-
ur fljúgandi eins og gljáandi naðra
og er hann fyrirboði Ragnaraka
eða heimsendis.
Á öðrum stað í hinu indverska
riti er talað um eirfugla, fljúgandi
orma og eiturslöngur, og að menn-
imir hafi lagt vegi upp í himininn
— samanber sagnir Hopí-indján-
anna í Norður-Ameríku. Virðist
mega dæma af þessum sögum að
mennirnir hafi tortímt sér og
tæknimenningu sinni mörgum
sinnum í fymdinni og eru þeir á
góðri leið með það einu sinni enn.
Klettamyndir af mönnum sem
Daniken telur bera geimfara-
hjálma, risavaxin mannvirki sem
byggð eiga að hafa verið með ber-
Síðan þetta gerðist hef ég verið
að velta því fyrir mér hvar sú þjóð
er á vegi stödd, ef mórall hennar
er slíkur, að ekki sé hægt að treysta
ódrukknum sextugum ömmum til
að borga nokkurra króna skuld,
þótt þær séu vinnuklæddar. Já, og
jafnvel þótt þær komi í bílinn í
Breiðholtinu.
Húsmóðir í Kópavogi
um höndum og járnsúla sem ekki
getur ryðgað, hafa varðveist í
þúsundir ára og bera fornri tækni-
menningu vitni og þeim voðafyrir-
burðum sem eyddu henni.
Það er ekki fyrr en menn fóru
að tæknivæðast á ný að þeir fóru
að trúa sögunum um eldvagnana,
þrumufleygina, örvar meðvitund-
arieysisins, vegi upp til himna og
jámfugla sem báru ógn og dauða.
Við könnumst einkar vel við hið
gljáandi skeyti sem fellur af himn-
um ofan og byijar síðan að loga
skærar en þúsund sólir uppi á
himninum. Fyrir menn sem uppi
voru var slíkt fjarstæða, þegar
vélbyssan átti að tryggja friðinn
og binda endi á allt stríð.
Þó kjarnorkuvopn hafi sýnt
mátt sinn og verið notuð til að
eyða lífi vígbúast menn af kappi
jöfnutn höndum. Sagt er að sagan
endurtaki sig. Verðum við kannski
innan skamms byijuð að ferðast
á hestum og seglskipum eins og
forðum daga, eða hvað? Megi Guð
forða öllu friðelskandi fólki um
heim allan frá þeirri hörmungartíð
sem kjamorkustríð gæti leitt yfír
okkur sem byggjum þessa plánetu.
Einar Ingvi Magnússon
Hugleiðing um
kjarnorkustríð
Um löggæslu á vegum
- nokkrar tillögnr
Til Velvakanda.
Oft hefír verið þörf en nú er
nauðsyn strangrar löggæslu á veg-
um landsins, þó einkanlega hér í
þéttbýlinu. Hér eru tillögur mínar
í nokkrum liðum:
1. Umferðargæsla verði fram-
kvæmd af lögreglumönnum í
ómerktum bílum.
2. Settir verði óeinkennisklæddir
lögreglumenn í hæfílega fjar-
lægð frá umferðarljósum, til
þess að hafa hendur í hári þeirra
ijölmörgu sem aka yfir gatna-
mót á rauðu ljósi.
3. Gerð verði sérstök könnun á
tillitsleysi ökumanna gagnvart
óbrotinni gulri línu sem sárafáir
virða og einnig hve margir nema
staðar við STOP-merki. Ekki
veitir af að þetta sé kannað og
þijótarnir látnir sæta ábyrgð.
4. Verulega verði hert eftirlit með
framúrakstri sem er að verða
geðveikislegur á nær öllum göt-
um Reykjavíkur og nágrennis.
5. Verulega verði hert eftirlit með
þeim mönnum sem aka utan
þrengsta hluta Reykjavíkur á
hjólböruhraða. Þessir menn
skapa meiri hættu en margan
grunar. Á Keflavíkurvegi, Vest-
urlandsvegi og fleiri svokölluð-
um hraðbrautum, verði þeim
gefín alvarleg áminning sem aka
undir 60 km hraða.
6. Gert verði átak hið allra fyrsta
að lýsa Vesturlandsveg að Mos-
fellsbæ. Sú leið er stórhættuleg
í myrkri. Einmitt á þeim vegi
ætti hámarkshraði að vera 60
km um vetrarmánuðina. Meiri
hraði er til þess að bjóða hætt-
unni heim þegar hálka og
vatnsveður hausts og vetrar
koma.
7. Löggæslumenn verði staðsettir
á hættulegustu vegunum til þess
að ná lögbijótunum. Að geysast
áfram í merktum bílum er til-
gangslaust.
Bílstjóri
er búi'na að týncx lyklinum ab>
búbinu minu . öeb 'eg búiÖ hernót ?"
í nafni lýðræðisins býð ég
þig velkominn. Hingað til
hefur hér verið einsflokks
kerfi...
Með
morgunkaffiriu
Sástu hvert kötturinn fór?
HÖGNI HREKKVlSI
/,HAWN HLÝTOR AD HAFA RIFIST HEIFTARLE6A
VJE> SONJU."