Morgunblaðið - 25.10.1987, Side 14

14 C
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. OKTÓBER 1987
Séra Kristján Valur Ingólfsson
Biblíulestur vikunnar
Sunnudagur: II. Pét. 1.3—4, Möguleikar okkar.
Mánudagur: II. Pét. 1.5—9, Vinnum að framförum okkar.
Þriðjudagur: II. Pét. 1.10—11, Köllun okkar og útvalning.
Miðvikudagur: II. Pét. 1.19—21, Hið spámannlega orð.
Fimmtudagur: II. Pét. 2.1—2, Vörumst falsspámenn.
Föstudagur: II. Pét. 3.8—10, Langlyndi Drottins.
Laugardagur: II. Pét. 17—18, Vöxum í náð og þekkingu.
Þessa viku iesum við Annað Pétursbréf. Það er talið yngsta bréf
Nýja testamentisins. Pétur talar um endurkomu Krists, en fólk var
farið að efast um að hún yrði nokkum tfma enda sögðu sumir það,
falskennendumir. En dagur Drottins kemur, öllum að óvömm, og
Pétur hvetur til vöku í trúnni.
Organistar og kórfólk fylla Skálholtskirkju hljómlist og starfsgleði og bera áhugann heim í söfnuðina.
LISTIN ER VINNA
Helga Gísladóttir seg-
ir frá organistanám-
skeiði í Skálholti
Dagana 19. til 28. júní var ég
á organistanámskeiðinu í Skál-
holti. í fýrstu lagðist það nú ekki
vel í mig að eyða þama 10 dögum
af sumrinu. Ég sá heldur ekki
hvað hægt væri að gera við allan
þennan tfma en það átti eftir að
breytast. Svo hafði ég keypt mér
nýjan bíl og vildi fara út að keyra
en ekki loka mig inni. Þetta
gleymdist þó fljótt í hita og þunga
dagsins og frábæmm móttökum.
Dagamir urðu hver öðmm betri.
Fyrstu 7 dagana vom eingöngu
organistar og einsöngvarar, um
40 manns, en sfðustu dagana kom
kórfólkið og þá höfum við líklega
verið um 300 talsins.
Náttúran, tónlistin og
við
Við hlustuðum ekki á útvarp,
horfðum ekki á sjónvarp, lásum
ekki blöðin en vomm í samfelldri
dagskrá frá morgni til kvölds.
Einungis náttúran, tónlistin og
við. Það var yndislegt. Það skap-
aðist strax sterk samkennd meðal
okkar og allir jákvæðir að vinna
að sameiginlegu áhugamáli, tón-
listinni. A jörðinni Skálholti er
sérstaklega góður andi og ekki
hægt annað en láta sér líða vel
þar. Ég bjó í sumarbúðum
skammt frá staðnum og gekk ailt-
af á milli. Þá sá ég kirkjuna og
húsin f Qarlægð og hversu tíguleg
og reisuleg kirkjan er og bæjar-
stæðið fallegt.
Kórstjórn uppi á stól
Dagskráin hófst kl. 9 með því
að okkur var skipt í hópa, kór-
stjóm, raddþjálfun, raddæfíngar,
einkatíma og æfíngar. Kennar-
amir vom allir mjög góðir og
reyndi ég að nýta þá vel. Beáta
Joó kenndi kórsfjóm og var það
sá þáttur sem ég var ákveðin í
að taka vel fyrir. Ég hafði ekki
þorað að lyfta hendi fyrir framan
10 manna kór en þama var mér
stillt upp með 250 manna kór í
höndunum. Ég þurfti að standa
upp á stól svo að til mín sæist
aftast í kirkjunni en það dugði
ekki til og vildu sumir fá mig í
prédikunarstólinn en úr því varð
nú ekki. í messunni sunnudaginn
28. júní áttu allir að gera eitthvað
og var ég til í að gera allt nema
stjóma kómum. Auðvitað var ég
sett í að stjóma einu sálmalagi
og það var að sjálfsögðu það besta
fyrir mig. Þetta var eldraun sem
hafðist með hjálp og uppörvun
góðra manna. Eftir þetta fínnst
mér ég fær í flestan sjó.
Kennararnir
Ingibjörg Þorsteinsdóttir tók
okkur í gegn í raddþjálfun o.fl.
með sinni skörulegu framkomu
og lærði ég mikið þar. Jón Heim-
ir Sigurbjömsson mætti með
þverflautuna sína og var ljúft að
spreyta sig á undirleik með hon-
um. Fríða Lárusdóttir sá um
orgelkennsluna með sfnu rólega
fasi, að ógleymdum Bimi Steinari
Sólbergssjmi sem kenndi mér af
stakri þolinmæði og umhyggju að
stíga fyrstu skrefín á pedal á org-
elinu. Um söngkennsluna sáu
Guðrún Tómasdóttir og Halldór
Vilhelmsson.
Kvöldbænir og
kyrrð í huga
Hver dagur endaði með kvöld-
bæn og tónlist úti í kirkju með
sr. Guðmundi Óla og var það góð-
ur endir á góðum degi. Þessi
sérlega góða stemmning sem ríkti
á námskeiðinu tel ég að sé ekki
hvað sfst að þakka Hauki Guð-
laugssyni, sem stjómaði þessu
öllu af stakri natni og æðruleysi.
Sá ég hann aldrei skipta skapi,
sama hvaða vitleysur við gerðum.
Man ég sérstaklega eftir einum
morgni þegar við áttum að vera
löngu byijuð í tíma en kennarinn
Helga Gísladóttir organisti og
tónlistarkennari á BUdudal.
hafði sofíð vegna misskilnings á
stundaskrá. Þá kom Haukur inn
og sagði: „Já, hún sefur víst,
blessuð dúfan," og settist sjálfur
við píanóið. Ekkert stress eða
læti út af smámunum.
Við fengum dýrðlegt veður og
það kom fyrir að við sungum
undir bemm himni. Ég fékk það
oft á tilfinninguna að allt væri svo
hreint og tært og á svona stundum
skilur maður ekki að það skuli
vera til mannvonska í heiminum.
Kórar í heimsókn
Það var einhver uppákoma á
hveiju einasta kvöldi. Blandaður
sænskur kór hélt tónleika f kirkj-
unni og í lok tónleikanna tókum
við lagið með þeim og sungum
„Fögur er foldin" á íslensku og
þau sungu sama iag á sænsku.
Og þetta hljómaði ótrúlega vel.
Einnig kom þýskur drengjakór
„Hamburger Knabenchor St. Ni-
kolai" til okkar á leið sinni um
landið. Þeir gistu í Skálholti og
fórum við á tvenna tónleika með
þeim. Þeir fyrri voru haldnir í
Eyrarbakkakirkju sem er Iítil og
falleg kirkja. Tókum við rútu
þangað og fengum sérlega góðan
leiðsögumann þar sem Haukur
Guðlaugsson er fæddur þar og
uppalinn. Drengjakórinn tók
íslenskt lag „Smávinir fagrir" eft-
ir Jónas Hallgrímsson og söng það
svo vel að tárin tóku að streyma
niður kinnamar. Glæsilegar veit-
ingar voru eftir tónleikana og
kunnu drengimir svo sannarlega
að meta það. Seinni tónleikamir
vom svo í Skálholtskirkju og tók-
ust einnig mjög vel. Er kirkjan
góð til tónleikahalds þar sem
hljómburður er alveg sérstaklega
góður.
Eitt kvöldið fómm við og sung-
um í Selfosskirkju. Þar vom lög
með textum þýddum af Helga
Hálfdanarsyni og Kristjáni Áma-
syni sem báðir vom viðstaddir.
Vom kaffiveitingar á eftir og var
þetta góð kvöldstund.
Erindi og kvöldvaka
Ævar Kjartansson kom og hélt
erindi um Amnesty Intemational
og var fróðlegt að hlusta á það.
laugardagskvöldinu var svo
kvöldvaka í Aratungu. Kynnir var
Tómas Jónsson frá Þingeyri og
komu fram m.a. 18 einsöngvarar
ásamt fleimm. Allir lögðu sitt af
mörkum og þama ríkti engin hörð
samkeppni, aðeins góður andi.
Það var allt í lagi þótt sumir
gleymdu texta, fæm út af laginu
eða næðu ekki dýpstu eða hæstu
tónunum, það var bara heimilis-
legt. Þetta endaði svo með dansi
við undirleik heimatilbúinnar
hljómsveitar á staðnum sem stóð
til kl. 1.
Hvatning til allra
organista
Mér finnst námskeið sem þetta
ómissandi þáttur f starfínu og
hvet alla organista til að sjá sér
fært að nýta tækifærið. Þama
kynntist ég mörgum og eignaðist
vini um land allt. Mér fannst gott
að hitta fleiri frá Vestfjörðum sem
em að kljást við það sama. Ég
hitti organista frá Þingeyri,
Hnífsdal og ísafírði og þar sem
við emm allar ungar og hressar
stelpur ræddum við um að gaman
væri að æfa kórana sitt í hvom
lagi og halda síðan kóramót á
ísafirði með þátttöku allra staða
á Vestfjörðum. Allt er þetta hvetj-
andi og styrkjandi.
Ég sé ekki eftir að hafa átt
þessa daga í Skálholti og ætla að
nýta mér þessa reynslu sem ég á
eftir að búa að lengi. Námskeiðið
var vel skipulagt og mappan sem
við fengum var sérstaklega vegleg
og gimileg. Þetta var mikil vinna
og góð enda einkunnarorð nám-
skeiðsins „listin er vinna". Ég get
alltaf keyrt nýja bílinn minn en
það er ekki á hveijum degi sem
slík námskeið sem þetta em hald-
in.
Þakkir til Hauks
og hinna
Vil ég nota tækifærið og þakka
öllu því góða fólki sem ég kynnt-
ist gott samstarf og ánægjulegar
stundir. Sérstaklega vil ég þakka
Hauki Guðlaugssyni fyrir að gera
þetta mögulegt og gera námskeið-
ið að vemleika. Eldhúsfólkinu,
Marensu og Herði, vil ég líka
þakka fyrir þeirra þátt í að gera
þetta hlýlegt og gott. Að lokum
hvet ég alla þá er starfa í kirkju-
kómm um land allt að mæta á
námskeiðið næsta sumar. Ég er
strax farin að hlakka til.
AÐ UTAN
Samræður LH við lút-
erskar kirkjur utan
sambandsins
í heiminum em 58,6 milljónir
lúterskra manna. 93% þeirra em
í Lúterska heimssambandinu.
Stærstur hluti þeirra 7%, sem
ekki tilheyra LH em Lúterska
Missouri synodan í Ameríku og
kirlqur í tengslum við hana í Asíu
og Suður-Ameríku og 112.000
mánna lútersk kirkja f Ástralíu.
Efnt hefur verið til ráðstefna með
þessum lútersku kirkjum og LH.
Hin fyrsta verður í desember nk.
og síðan verða ráðstefnur 1988
og 1989.
Kvenprestum fjölgar
í Danmörku
Kvenprestum fjölgar í dönsku
þjóðkirkjunni. Þær em nú fímmti
hluti prestastéttarinnar og munu
skipa stærri hluta þar sem meira
en helmingur guðfræðistúdenta
era konur. Forseti guðfræðideild-
arinnar við Árósaháskóla, Kirsten
Nielsen, telur það rpjög eðlilegt
að prestsembættin verði skipuð
konum. „Konur hafa alltaf haft
sérstakan áhuga á trúmálum. Þær
hafa löngum annazt kristna upp-
fræðslu f skólum og á heimilum.
Það er því eðlilegt að konur fari
til guðfræðináms," segir Kirsten.