Morgunblaðið - 08.09.1989, Qupperneq 15

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 8. SEPTEMBER 1989
15
stundar, er sjálfur dauðinn var orð-
inn henni þráð líkn eftir áralangan
og erfiðan sjúkdóm.
Jóhanna heitin var Norður-Þing-
eyingur, fædd á Þórshöfn á Langa-
nesi 29. maí 1921. Foreldrar henn-
ar voru hjónin Jónína Kristjáns-
dóttir og Jóhann Tryggvason, er rak
lengi helztu verzlun þar um slóðir.
Þar ólst hún upp ásamt eldri systur
sinni á góðu og glæsilegu heimili,
sem hún minntist ævinlega með
hrifningu sem og allrar æskubyggð-
ar sinnar. Það urðu þó örlög hennar
sem svo margra annarra íslendinga
að ala mestallan aldur sinn á öðru
landshorni. Hálfþrítug fluttist hún
með Ijölskyldu sinni suður hingað,
en hafði raunar áður dvalizt hér
um alinokkurt skeið við nám og
störf. Og hér kynntist hún manns-
efni sínu, frænda mínum, Ragnari
Kristjánssyni, sem þá hafði nýlega
hafið störf hjá tollgæzlunni í
Reykjavík. Ragnar var hinn mesti
dugnaðarmaður. Hann hafði á upp-
vaxtarárum vanizt hvers konar
líkamlegu erfiði sem svo margir
jafnaldrar hans á þeirri tíð, en jafn-
framt notað svo vel stopular tóm-
stundir, að hann gat boðið hinni
ungu og glæsilegu brúði sinni inn
í nýreist hús, sem hann var þá langt
kominn með að ljúka við að fullu.
Attu ýmsir erfitt með að skilja,
hvernig honum mátti takast þetta
mikla verk, ungum manni með lítil
efni og án þeirra byggingarlána er
nú tíðkast. Það mun þó í fyrstu
hafa hvatt hann til dáða, að auð lóð
í eigu foreldra hans beið hans fyrir
sunnan, hið gamla heimili þeirra
að Miðseli, er þá taldist til Framnes-
vegar, en síðar hjálpaði það mikið,
að móðurbróðir hans keypti af hon-
um neðri hæð hins nýja húss. Er
það númer 21 við Seljaveg, en gamli
Miðselsbærinn er nú löngu horfinn,
varð síðar að rýma fyrir nýrri stór-
byggingu.
Kom nú til kasta hinnar ungu
húsfreyju að breyta auðum her-
bergjununr á efri hæð hússins og
síðar rishæðinni í viðbót í vistlegt
heimili og gæða það þeim þokka,
sem beztur má verða. Reyndist
brátt svo,>að þar mundi engin hvers-
dagsmanneskja að verki. En auðvit-
að tók þetta sinn tíma, enda fjár-
munir af skornum skammti, a.m.k.
að því er nú mundi talið, og ekkert
kappsmál að gína yfir öllu í senn.
Sígandi lukka er bezt. En á
skemmri tíma þó en ætla mætti var
heimili þeirra hjóna orðið eitt hið
fegursta og smekklegasta sem ég
hef séð. Sannaðist þar sem oftar,
að góð húsfreyja er sál hvers heimil-
0DEXION
IMPEX
hillukerfi
an
boltunar
LANDSSMIÐJAN HF.
Verslun: Sölvhólsgötu 13
Simi (91)20680
is. Þá birtist og frábær smekkvísi
hennar ekki síður í fatabúnaði, sem
var í senn vandaður og fór sérlega
vel.
Liðu nú árin við góðan hag og
að ég hygg batnandi þrátt fyrir
sístækkandi Ijölskyldu — eða
kannski einmitt þess vegna. Sex
börn eignuðust þau hjón, fjóra syni
og tvær dætur, og bera þau öll
æskuheimili sínu og góðu uppeldi
fagurt vitni. Elztur er Jóhann
Kristján stýrimaður, kvæntur
Guðnýju Þorleifsdóttur, þá Nína
Björg, gift Halldóri Jóhannssyni
rafmagnsverkfræðingi, þriðji Gunn-
ar fulltrúi, kvæntur Margréti Ingv-
arsdóttur, fjórða Auður hjúkrunar-
fræðingur, deildarstjóri á barna-
deild Landakotsspítala, fimmti
Ragnar verkstjóri, kvæntur Ragn-
heiði Jónasdóttur og yngstur Jón
verzlunarstjóri, kvæntur Guðrúnu
Guðmundsdóttur. Eru þrír elztu
bræðurnir allir starfsmenn sama
fyrirtækis, sjálfs óskabarns þjóðar-
innar, Eimskipafélags íslands, hver
á sínu sviði, og munu slíks ekki
mörg dæmi hér á landi. En þó að
börnin væru að heiman farin rofn-
uðu ekki ijölskyldubönd og fyrri
samheldni. Urðu nú heimsóknir
þeirra og síðar barnabarnanna, sem
orðin eru tíu, ævinlega miklir fagn-
aðarfundir.
En Guð það hentast heimi fann
það hið blíða blanda stríðu. Fyrir
þeim boðskap höfum við, dauðlegir
menn, löngum mátt beygja okkur,
hvort sem okkur líkar betur eða
verr. Nú, er njóta skyldi elliáranna
eftir mikið og giftudtjúgt ævistarf,
dró ský fyrir sólu. Fyrir nokkrum
árum fór Jóhanna heitin að kenna
þess skæða sjúkdóms, sem varð að
lokum banamein hennar. Og ekki
er ein báran stök. Þá er að því dró,
að Ragnar, maður hennar, skyldi
láta af störfum fyrir aldurs sakir
reyndist einnig hann helsjúkur mað-
ur. Fór sú sótt svo geyst að á rúmu
ári dró hún til dauða þennan
hrausta mann, sem aldrei hafði
kennt sér nokkurs meins. Hann lézt
fyrir hálfu öðru ári. Sýndi nú Jó-
hanna í andstreymi sínu og von-
lausri sjúkdómsbaráttu nýjan þátt
í eðli sínu, sem lítið hafði reynt á
í meðbyr fyrri ára. Var aðdáanlegt,
með hvílíkri andans ró og æðru-
leysi hún tók nú mótlæti sínu.
Ræddi hún um það kvíðalaust og
af fullkominni rósemi, að brátt
mundi líða að lokum og hún fara
til fundar við „Ragnar minn“. Fær
enginn sá, sem heill er heilsu, sett
sig í spor fólks í slíkum þrautum,
er mannlegur máttur getur engu
um breytt, hversu góðviljaður og
hjálpsamur hann kann að vera. Einn
hlýtur hver maður að heyja sitt
stríð, þegar nóg er lifað.
Að lokum fjaraði út líf hinnar
þjáðu konu að morgni 30. ágúst
síðastliðinn. Ég kveð hana með
söknuði, en umfram allt einlægu
þakklæti fyrir löng og góð kynni.
Sárastur er þó harmur ástvina
hennar, en mikil huggun má þeim
þó vera, að aldrei verður það um
hana sagt — né þau hjón — að lifað
hafi þau til einskis.
Jón S. Guðniundsson
Lífið er seigt
lífið græðir djúp
sár
og góð er græn jörðin.
Þessum orðum Snorra Hjartar-
sonar verðum við að trúa.
En orð eru svo sannarlega fánýt
og fátækleg þegar ástvinur er
kvaddur hinstu kveðju. Það eru
fremur tárin og tilfinningarnar sem
tala sínu máli og kalla fram í hug-
ann dýrmætar minningar um elsku-
lega vinkonu og litríkum myndum
bregður fyrir eins og leiftri af fögru
ljósi, sem nú hefur slokknað.
Við Bíbí vorum samferða um
lífsins veg allt frá barnæsku og
deildum reynslu og innstu hugsun-
um. Aldrei bar skugga á vináttu
okkar.
Nú er langvinnu og erfiðu sjúk-
dómsstríði hennar lokið. í því sem
öðru stóð hún sig eins og sönn hetja.
Þegar sárasti söknuðurinn er hjá
liðinn, er mest um vert að eiga og
varðveita minninguna um yndislega
vinkonu.
Ég votta börnum hennar, mökum
þeirra, barnabörnum og Rósu, syst-
ur hennar, mína dýpstu samúð.
Nú skiljast leiðir um sinn. En
eins og við ræddum svo oft saman
um, þá hittumst við í landinu þang-
að sem fuglasöngurinn fer þegar
hann hljóðnar hér.
Blessuð sé minning hennar.
Oddný Ingimarsdóttir
5 dyra Fastback
3NYIR
MAZDA
323!!
ALLIR MEÐ 16 VENTLA
VÉL OG VÖKVASTÝRI!
„Allt er þegar þrennt er“ segir
máltækiö og má þaö til sanns
vegar færa, því við kynnum 3
mismunandi geröir af MAZDA
323: COUPE, SALOON og
FASTBACK, nýjar frá grunni!
SÝNINGARBÍLAR ÁSTAÐNUM
Opið laugardag frá kl. 1—5
4 dyra Saloon 3 dyra Coupe
• Fyrsta sending er á ieiðinni til landsins — SVO ÞAÐ MARG-
BORGAR SIG AÐ BÍÐA EFTIR MAZDA ÞVÍ NÚ BÝÐUR ENG-
INN BETURI!
«7 BÍLABORG HF.
FOSSHÁLSI 1, S. 68 12 99
Það óvenjulega er, að gerðirnar eru nú misstórar og hafa gjörólíkt yfir-
bragð, útlit og eiginleikaog er nánast ekki eitt einasta stykki í yfirbygging-
um þeirra eins.
• Helstu nýjungar eru:
Stærri og rúmbetri en áður — 16 ventla vélar: 77, 90 eða 140 hestöfl —
ALLAR gerðir með vökvastýri — GLX gerðir með rafmagnsrúðum og
læsingum.
Vegna hagstæðra samninga verður MAZDA 323 á einstaklega góðu verði.
• Dæmi:
3 dyra COUPE 4 dyra SALOON 1.6L 16 5 dyra FASTBACK 1.6L 16
1.3L 16 ventla ventla90hö5gíram/vökva- ventla90hö.5g(ram/vökva-
77hö.5gíram/ stýri, rafmagnsrúðum, raf- stýri, rafmagnsrúðum, raf-
vökvastýri magnslæsingum og fl. magnslæsingum og fl.
Kr. 698.000 Kr. 849.000 Kr. 862.000