Morgunblaðið - 19.09.1993, Page 27

MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 19. SEFTEMBER 1993
B 27
Morgunblaðið/Ól. K. M.
Skógræktarmenn höfðu fund í Almannagjá þar sem afhjúpuð var
áletrun í tilefni þess að aldarfjórðungur var liðinn frá stofnun
Skógræktarfélags íslands. H.J. Hólmjárn, ritari félagsins frá
upphafi stýrði fundinum.
Guðmundur Marteinsson formað-
ur Skógræktarfélags Reykjavíkur
afhenti áletrunina sem félagið Iét
gera í Almannagjá.
SÍMTALID...
ER VIÐ SILJUDÖGG KRISTJÁNSDÓTTUR
SKAR TGRJPASMIÐ
ÍSLENSKIR
SKARTGRIPIR
675749
Halló
- Góðan dag, þetta er á Morg-
unblaðinu, gæti ég fengið að tala
við Silju Dögg Kristjánsdóttur?
Það er Silja.
- Jú komdu sæl. Ég var að
heyra að þú byggir til skartgripi,
fallega og vandaða, sem ungar
stúlkur væru mjög hrifnar af?
Já, ég og samstarfskona mín,
Kolbrún Þyri Bragadóttir.
- Hvernig er það, eruð þið með
verkstæði?
Nei við vinnum við þetta heima
í frístundum.
- Nú eru þetta mjög frumlegir
skartgripir og vel unnir, eruð þið
búnar að gera þetta lengi?
Við höfum verið að dútla við
skartgripasmíði í tvö ár, en fórum
að vinna að þessu af alvöru fyrir
tveimur árum.
- Bíddu nú við, hvað ertu göm-
ul með leyfi og hvað starfar þú
að öðru leyti?
Ég er tvítug og er í öldunga-
deild MH núna. Hef líka verið að
vinna á Landspítalanum.
- Hvernig byijaði þetta með
skartgripina?
Ég var í sveit í fyrra þar sem
rekinn var reiðskóli fyrir börn og
sá þá svo mikið af
hrossatönnum. Ég
hugsaði með mér að
það hlyti að vera hægt
að nota þær í eitthvað,
til dæmis skartgripi.
Kolbrún var þá ný-
komin að utan með
hugmyndir og skart-
gripi úr leðri sem hún
hafði verið að gera, og
þar sem við höfðum
báðar ánægju af að
skapa og með ógrynni
af hugmyndum,
ákváðum við að vinna
saman. Síðan hefur
1 i .
samstarfið þróast, bæði vinnu-
brögð og hugmyndir. Ég held mér
sé óhætt að segja að frágangurinn
hjá okkur núna sé hundrað pró-
sent. Það er stefna okkar að hafa
skartgripina vandaða og vel unna.
- Hvaðan fáið þið hugmyndirn-
ar?
Ja, við getum tekið sem dæmi
þessi indíánamen sem eru í tísku.
Okkur fannst þau bæði plastleg
og óvönduð, þannig að við ákváð-
um að hanna og búa til hálsmen
þar sem hugmyndir væru bæði
sóttar til indíána og úr goðafræð-
inni. Þótt við notum að hluta til
gamlar hugmyndir utan úr heimi,
eru skartgripirnir íslenskir.
- Hvaða efni notið þið?
Við erum nú ekkert áíjáðar í
að upplýsa það, en sem dæmi get
ég nefnt að við notum leir, grá-
gæsafjaðrir og hrossatennur.
- Sem sagt alíslenskt hráefni?
Já, og þótt við notum tennur
úr dýrum eru það aðeins tennur
sem við hirðum á víðavangi.
- Ætlið þið að leggja þetta fyr-
ir ykkur?
Já, Kolbrún ætlar í gullsmíði
og ég ætla að læra hönnun, en
er ekki alveg búin að ákveða hvers
konar hönnun. En draumur okkar
beggja er að geta
unnið við skartgripi
eingöngu og einnig
við að hanna föt. Við
stefnum að því að
halda tískusýningu
núna í vetur.
- Og hver saumar
fótin?
Við gerum það líka.
- Ég skal segja
ykkur það. Hér eru
greinilegar ungar
hæfileikakonur á ferð.
En ég þakka spjallið
og óska ykkur góðs
gengis.
MEISTARAKOKKURINN
ER STEFÁN HILMARSSON
Gratinemð
grísakjöt
Stefán Hilmarsson söngvari
leggur meistarakokkunum
Óskari Finnssyni og Ingvari
Sigurðssyni lið að þessu sinni.
Gratinerað grísakjöt fyrir
fjóra
800 g grísafille eða grísainnlæri
8 sneiðar reykt flesk
200 g sveppir
2,5 dl rjómi
lósneiðar ostur
salt, pipor, kjötkraftur
Aðferð:
Grísakjötið skorið í fjórar
sneiðar, steikt á pönnu, 4-5
mínútur á hvorri hlið. Kryddað
með salti og pipar, síðan eru
sneiðarnar settar í eldfast mót.
Fleskið steikt á pönnu. Sveppim-
ir settir saman við fleskið þegar
það er að verða tilbúið og látnir
brúnast með því. Þá er rjómanum
hellt á pönnuna og soðið niður í
2-3 mínútur, kryddað með smá
kjötkrafti. Þegar ijóminn er far-
Stefán Hilmarsson
inn að þykkna örlítið er öllu hellt
yfir grísasneiðarnar. Að lokum
er osturinn settur yfir. Þetta er
síðan gratinerað í u.þ.b. þijár
mínútur eða þar til osturinn hef-
ur tekið á sig fallegan lit.
Meðlæti: Salat og bakaðar
kartöflur.
FRÉTTALfÓS
ÚR
FORTÍÐ
Keðjubréf
í Reykjavík
„Hef fengið 440 þúsund kr.,“
er fyrirsögn á rammafrétt á bak-
síðu Morgunblaðsins þann 18.
september 1970. í undirfyrirsögn
segir að gróðavon unga mannsins
sem fyrr er vitnað í sé 1.440.400
krónur og að hann hafi áhyggjur
af kvittanaeyðublaðaskorti. Fyrir
ofan umræddan ramma er aðal-
fréttin: Þrjú keðjubréf ganga í
Reykjavík - Réttarrannsókn hafin
í málinu - sögur fara af ofsagróða
manna. Síðan segir: Keðjubréfa-
faraldur tröllríður nú Reykjavík
og nágrenni. Um nokkurn tíma
hefur verið í gangi sænskt keðju-
bréf, Investo og síðastliðinn föstu-
dag tóku um 50 manns sig saman
og stofnuðu til innlends keðju-
bréfs. Þar er upphæð allmiklu
hærri en í hinu sænskaeða 1000
krónur á 440 krónum. í gær frétt-
ist svo af þriðju keðjunni, sem er
innlend að uppruna og kostar þar
miðinn 500 krónur.
Gangur keðjunnar mun hafa verið
á þessa leið: „Sá sem tekur þátt í
henni kaupir af einhveijum jniða á
1000, 500 eða 440 krónur, eftir því
hver keðjan er. Seljandinn er neðstur
á hinum keypta seðli, en síðan greið-
ir kaupandinn þeim þremur sem fyrir
ofan eru á seðlinum hveijum sömu
upphæð. Hann móttekur slðan kvitt-
anir fynr greiðslum og sendir þær
ásamt miðanum á skrifstofu keðjunn-
ar, sem gefiir út fjóra miða, þar sem
Gróðavon
Þróun keðjunnar er síðan sú, að í
fyrsta umgangi, þ.e. þegar viðkom-
andi selur fyrstu miðana, fær hann
inn þá upphæð sem hann hefur lagt
í fyrirtækið. Næst fær hann 16.000
krónur, þá 64.000 krónur og loks
áður en hann fellur út af seðlinum
256.000 krónur eða samtals 340.000
krónur. Keðjubréf þessi hafa farið
sem eldur í sinu um Reykjavík og
nágrannabyggðir. Heyrst hefur um
svimandi upphæðir, sem menn hafa
hlotið og sumir hveijir hafa lítið ann-
að aðhafst en gefa út kvittanir og
taka á móti þúsundkrónaseðlum. Er
nú svo komið að illmögulegt er að
fá kvittanaeyðublöð í verslunum, þar
eð j>au eru uppseld víða.“
í umræddri frétt er sagt frá því
að Morgunblaðið hafi leitað til ráðu-
neytisstjóra dómsmálaráðuneytisins,
Baldurs Möller, og spurst fyrir um
lögmæti þessara keðjubréfa. Hann
sagði að saksóknari hefði, nú að feng-
inni bendingu frá bæjarfógetanum í
Hafnarfirði um keðjubréfastofu, sem
stofnsett hefði verið á eyðibýlinu
Stekk sunnan Hafnarfjarðar og hefði
með höndum peningakeðjubréf, farið
fram á að stofan yrði tekin til réttar-
rannsóknar, til þess að unnt yrði að
kanna, hvort starfsemi hennar varð-
aði við lög.
Sunnudaginn 20. september 1970
er á baksíðu Morgunblaðsins frétt
með fyrirsögninni Keðjan enn. Þar
segir Bjami Linnet póstmeistari í
Hafnarfirði að straumur bréfa til
keðjubréfaskrifstofunnar við Stekk
hafi minnkað að mun og sé hann nú
sáralítill miðað við hinn mikla flaum
fáum dögum áður. Tveimur dögum
seinna segir í frétt Morgunblaðsins
að rannsókn ljúki brátt í keðjubréfa-
málinu. Þar er þess ennfremur getið
að verið sé að athuga hvort fyrir-
brigði þessi séu ólögmæt og bar lög-
fróðum mönnum ekki saman um
hvort svo væri.