Morgunblaðið - 31.10.1993, Blaðsíða 19

Morgunblaðið - 31.10.1993, Blaðsíða 19
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 31. OKTÓBER 1993 19 höfum farið ofan í kjölinn á nýju kennslufræðinni, að námsgreinarn- ar sjálfar eiga að þoka í annað sæti en atferlis- og viðhorfamótun að vera í fyrsta sæti. í samræmi við þetta var hafið stríð gegn hefðbundnum náms- greinum, sérstaklega sögu. Samfé- lagsfræði á að ná yfir þessar náms- greinar en gerir það ekki. Það átti að gera sjö ára börn að litlum þjóð- félagsfræðingum á kostnað hefð- bundinna greina eins og sögu og landafræði. Atburðir í sögu voru ekki í réttri tímaröð, heldur voru teknir út bútar hér og þar, unnin svonefnd þemavinna, þar sem alla tengingu vantaði. Ég tel að þetta sé búið að stórskemma fyrir tugum ef ekki hundruðum ungmenna. Ég veit að sonur minn sem nú er 24 ára gamall hefur ekki haft yfirlit yfir Islandssöguna og er að bæta sér það upp núna. Hann lærði eitthvað um landnám, eitthvað um móðuharðindin og eitthvað um Jón Sigurðsson, allt í bútum og í lausu iofti. Það hefur verið stunduð tilrauna- starfsemi á hópum barna sem hefur haft mikil áhrif á þroska þeirra. Ég tel að þau hafi verið vanmetin sem vitsmunaverur." Íslenskur veruleiki Helga segir að skólar hafi verið skoðaðir út frá einhvetju sem er afbrigðilegt, einhverju sjúklegu. „Sálfræðin tengist læknisfræðinni, þar sem menn fást meðal annars við taugaveiklun, og mér finnst hafa borið mikið á því að menn hafi yfirfært þetta á skólana. Þeir hafa gert því skóna fyrirfram að þriðja til íjórða hvert bam sé illa haldið, foreldrar þess vafasamir og að skólinn þyrfti að koma þarna til bjargar. Ef litið er á skilgreiningu Wolf- gangs Edelstein á íslensku samfé- lagi, en Wolfgang hefur verið hátt skrifaður í þessum hópi, þá er skil- greining hans á íslenskum veruleika röng og hugmyndir hans um menn- ingarlega stéttaskiptingu á íslandi eru vafasamar. Sem dæmi um það má nefna fullyrðingar hans um lé- legt málfar svokallaðra lágstéttar- barna. Hann heimfærir einhverjar gamlar, erlendar rannsóknarniður- stöður upp á íslenskan veruleika. Margir hafa gleypt við þessu. - Voru sálfræðingar þá einungis að leita sér að starfsvettvangi þeg- ar þeir streymdu inn í skólana á sjöunda áratugnum? „Nýjar stéttir þurfa að hasla sér völl, þær þurfa rými. í grunnskóla- lögunum eru ákvæði um sálfræði- þjónustu, þannig að þeir fá svigrúm í skólunum árið 1974. Nú vil ég alls ekki segja að sálfræðingar al- mennt séu að gera ógagn. Ég er að tala um sálfræðina sem stofnun, ekki sálfræðinga sem persónur. Sálfræði sem stofnun tók að gera tilkall til uppeldis og menntunar fyrir 100 árum og hefur orðið nær einráð í Bandaríkjunum. Hún er núna að leggja undir sig Evrópu. Féllu fyrir sérf ræöingum „Sálfræðin er bæði úr tengslum við foreldra og almenning, jafnvel við kennara sjálfa. Þarna bætast aðilar inn í kerfið sem voru ekki fyrir, þeir virðast hafa náð miklum völdum yfir þessu sviði og um leið hafa kennarar ýst í burtu. I Háskól- anum eru það sálfræðingar sem ráða ferðinni í kennslufræðum. Þeir hafa ekki kennt í framhaldsskólum og þekkja þá afskaplega lítið. Þeir eru samt alltaf kallaðir til þegar ræða á um framhaldsskólann. Kennarar eru komnir í faglegt aukahlutverk og meira að segja skólameistarar líka.“ - Hvernig stendur á því að kennarar láta þetta viðgangast? Bera þeir enga virðingu fyrir starfi sínu og menntun? „Uppeldis- og sálfræðingar hafa frá gamalli tíð kennt kennurum, en svið þeirra sem kenndu hér áður fyrr var ekki eins víðtækt og afger- andi og nú er. Ásókn sálfræðinnar í skólann er þó ekki ný af nálinni, hún hefur verið fyrir hendi síðan snemma á þessari öld. Sálfræðinni tekst hins vegar ekki að hasla sér þar völl fyrr en um það leyti sem konur eru að fylla skólann." - Eru kennslukonur þá svona leiðitamar? „í fyrsta lagi tóku konur þessum fræðum sem húmanisma, mannúð- arstefnu. Þær héldu að þær væru að gera þetta fyrir börnin. í öðru lagi voru margar þessara kvenna menntunarþyrstar. Þær flykktust með glöðu geði á nám- skeiðin þar sem nýja kennslufræðin var kennd. Margar þessara kvenna höfðu ekki getað haldið áfram háskóla- námi, þær voru að vinna fyrir mönn- um sínum. íslenskar skólastúlkur tóku við hlutverki systranna sem höfðu menntað bræður sína kynslóð áður. í þriðja lagi voru konur svo ánægðar að komast út að vinna, sumar hveijar með ekkert of mikla menntun, og féllu því fyrir sérfræð- ingaveldinu. En þær gleymdu að spyija hvers vegna í ósköpunum kennarastéttin þurfti endurmennt- un eða endurhæfingu en ekki aðrar stéttir í landinu. Það verður þarna bylting, en konurnar gera byltingu á allt öðrum forsendum en sérfræðingarnir. Þær Námsgreinar áttu ad þoka i annaó sæti, en atferlis- og vió- horfamótun aó vera i fyrsta sæti. Sálfræóinni tekst ekki aó hasla sér þar völl fyrr en um þaó leyti sem konur eru aó fylla skólann. Þaó átti aó gera sjö ára börn aó litlum þjóófé- lagsfræóingum á kostnaó hefó- bundinna náms- greina. gerðu byltingu til að bæta hag lítil- magnans.“ Áhrifslausir kennarar Húmanísk bylting kemur hins vegar aldrei frá sérfræðingunum. Þeir maka krókinn, nota þennan vettvang sem framabraut fyrir sjálfa sig. Áætlun sem gerð er of- anfrá, hátimbruð hugmyndasmíð eins og nýskólastefnan, missir marks, því þróunin kemur ætíð neð- an frá. Mannúðin í skólunum er auk þess alls ekki komin frá þessum hugmyndafræðingum. Hún kemur frá fólkinu sem starfar þarna, kon- um jafnt sem körlum, og er líka að fínna á sjúkrastofnunum til dæmis. Ég er sannfærð um að það eru konurnar sem hafa skapað þessa mýkt í kringum sig. Sálfræð- in kemur þessu ekkert við, hún á ekkert að eigna sér það sem hún á ekki. Það sem hefur fylgt í kjölfar þessara breytinga er að kennarinn hefur misst það áhrifavald sem hann hafði sem kennari, að geta sett reglurnar og ráðið ferðinni. Fyrir bragðið hefur kennarinn orðið mjög óviss um stöðu sína. Hann þorir til dæmis ekki að taka á aga- vandamálum. Orðið agi var bannorð og er það ennþá. Wolfgang Edel- stein skilgreinir vald þannig að það þýði að ráða yfir öðrum. En for- eldravald og kennaravald er allt annars eðlis því það er jákvætt og uppbyggjandi. Það er algjörlega gagnstætt eðli kennarastarfsins að vera í stöðu þess sem notfærir sér aðra. Hlutverk hans er að eyða mismuninum á sér og á nemandan- um, því hann reynir áð lyfta honum upp á sama plan og hann er á sjálf- ur. En þegar sérfræðingar sjá að sér og við blasir agaleysi og vandræði í skólunum, er blaðinu snúið við, þeir þykjast vita þetta allt best og varpa nú sökinni yfir á forddra sem búið er að rugla í ríminu. Markviss óróöur Ég held að markviss áróður gegn kennurum eigi sér einnig pólitískar rætur. Sósíalistar og marxistar settu strax spurningarmerki við skólana, vildu ná tökum á þeim. í mörgum ritum sósíalista er skólinn hart dæmdur, kannski fyrst og fremst af því hann er borgaraleg- ur, styður borgarastéttina. Þetta má glöggt sjá í ritum Þórbergs Þórðarsonar. Hins vegar dæma þessir menn ekki leikskólana. Hvers vegna ekki? Ef borgaralegt samfé- lag er vont, gildir það þá ek'ki einn- ig um leikskólann og fóstrurnar? Þeir réðust ekki á barnaheimilin því þau voru ekki samþykkt af borgur- unum. Það voru sósíalistar sem börðust fyrir barnaheimilum. Það er hörmulegt fyrir kennara- stéttina að standa frammi fyrir því að hafa vegna misskilnings átt þátt í að koma sjálfum sér á kné og ekki séð fyrir markvissum áróðri sósíalista. Sósíalistar réðust til að mynda ekki á heilbrigðisstéttina, ég kann- ast ekki við svona markvissan áróð- ur gegn læknum og sjúkrahúsum eins og hefur viðgengist gagnvart skólum.“ - Og þetta segir þú, fyrrverandi bæjarfulltrúi fyrir Alþýðubandalag- ið í Kópavogi? „Já þetta segi ég. Ég stóð þar stutt við. Ég hélt að Aþýðubanda- lagið væri lýðræðislegur flokkur." Bein kennsla - Þú segir að fjórða hvert barn falli á grunnskólaprófi. Segir það okkur ekki að eitthvað sé meira en lítið að í skólakerfinu? Hefur þú skýringu á þessu háa falli? „Ég get ekki svarað því með fyllri vissu. Ég hef haldið fyrirlestra og erindi um þessi mál frá 1986, á lágum og kurteislegum nótum. Spurt hvort ekki væri réttast að setjast niður og athuga málin. Það var eins og að tala við vindinn. En ég hélt áfram því við fornámskenn- arar í MK vorum að vinna með þessum hópi allan tímann og það stappaði í okkur stálinu. Það hafa ýmsar fullyrðingar verið í gangi um „þetta fólk“ eins þau börn voru nefnd sem féllu. Ég held að lang- flestir sérfræðingar trúi því innst inni að þessir nemendur geti ekki lært og því sé þetta starf unnið fyrir gýg. Þegar við svo förum að kenna þessum heilbrigðu og yndislegu unglingum kemur í ljós að þeir geta svo sannarlega lært. Jónas Halldórsson sálfræðingur hefur greindarprófað mörg þessi börn, ekki eitt einasta þeirra hefur verið að marki fyrir neðan það sem kall- ast meðalgreind, sum hafa verið þar langt fyrir ofan. En samt eru þau álitin svo illa af guði gerð að þeim sé ekki ætlandi venjulegt barnaskólanám. Nú er búið að kanna fornámshóp- inn okkar í MK. í úrtakinu voru 163 börn í átta árgöngum, og af þeim náðum við í 147, eða 90%. Mjög stór hluti, eða 70% nemenda gefur fornáminu háa einkunn, helmingur þeirra er ýmist í námi núna eða er búinn að ljúka námi. Einn þeirra er með stúdentspróf en flestir hafa lokið iðnnámi eða öðru sérnámi. Þetta fólk vinnur ýmis störf og er farsælt í starfi. í hópnum eru bankamenn, iðnaðarmenn, verkamenn og sölumenn. Nokkrir eru í stjórnunarstörfum, aðrir með eigin rekstur. - Eru of litlar kröfur gerðar til nemenda í grunnskólum? „Það er misjafnt. Þegar á heild- ina er litið virðast þau þurfa lítið að læra heima, en einnig hefur það gerst að það er farið of hratt yfir námsefnið. Sum þurfa einfaldlega lengri tíma en eru ágætlega greind eftir sem áður. Veikleiki margra barna er að þau eiga erfitt með að muna, það þarf að endurtaka náms- efnið svo oft. Með þessum nýju kennsluaðferðum sem gengu út á það að bömin meðtækju námsefnið ósjálfrátt en ekki með beinni kennslu eða þjálfun, hafa mörg börn orðið undir í námi. Þau þurfa einmitt þessa beinu kennslu, endur- tekningu og upprifjun á því náms- efni sem búið var að fara yfir og læra hlutina utanbókar. Þetta er nú að sannast víðar en í fornámi MK. Ætli þá þurfi ekki að endurhæfa kennara aftur til að ná burt öllu gamla nýjungaruglinu? Skólinn af stallinum - Hvað er til úrbóta að þínu mati í skólamálum? Það þarf að setjast niður og skoða málið án þess að vera með fyrirfram skoðanir eða læti. Nú er verið að móta nýja menntastefnu þar sem gert er ráð fyrir tveggja ára námi að loknu grunnskólaprófi, og það er mjög til bóta. Þar hefur einnig fornámshugmyndin verið skoðuð sem betur fer. Það er mikil vinna framundan að flokka það sem hefur farið vel í ríkjandi stefnu og það sem hefur mistekist. Menn eiga ekki að hika við að taka upp svo- kallaðar gamaldags kennsluaðferð- ir ef þær hafa reynst vel. Ég vil að þorri nemenda nái að ljúka grunnskólaprófi með reisn. Til þess að það geti orðið þarf margt að gera. Fyrst og fremst þarf að fara inn á heimilin og styrkja fjölskylduna. Skólinn verður að stíga niður af stallinum og koma til foreldranna. Hluti þjálfunar, til dæmis í lestri og skrift, verður að gerast heima. Ég held að mörg lítil börn geti ekki almennilega lært nema hjá foreldrum sínum. Eitt af því skynsamlegasta sem ég hef gert um ævina var að fara þessa leið, fara til foreldranna. Margir foreldrar eru illa brenndir, og bitrir í garð skólans. Sálfræðingar gera lítið annað en að greina, úrræðin eru ekki fyrir hendi. Kennarar skapa ævinlega sjálfir úrræðin. Það eru kennarar í framhaldsskólum einmitt að gera. Miklu fleiri en við í MK. Okkar leið er fomámsleiðin, markvissar og samstilltar kennsluaðferðir fyrir kennarana og mjög náið samstarf við foreldra. Framhaldsskólakennurum var nóg boðið þegar það átti að keyra þessa grunnskólastefnu yfir fram- haldsskólana árið 1988. Það varð hins vegar lítið úr því vegna and- stöðu okkar. Hefði sú stefna hins vegar náð fram að ganga hefði það þýtt verðfall á stúdentsprófi. Við kennarar teljum okkur vera útverði menntunar í landinu. Stór hluti okkar vill halda uppi klass- ískri menntun sem er undirstaðan vestrænnar menningar. Það eru áhöld um hvort núverandi stefna í grunnskólum er í þeim anda. En fyrst og síðast þurfa kennar- ar að endurheimta sjálfstæði sitt og frelsi. Frelsi frá faglegum yfír- gangi sálfræðinnar sem hefur söls- að undir sig kennslu og uppeldi á fölskum forsendum. VIKUTILBOÐ I Bjóðum10% afslátt ! þrátt fyrir lágt verð, sem ! bónus fyrir þig. Miðinn gildir í öllum sölubásum. Gildir: 1.-7. nóv. '93. I Bjóðum10% afslátt ! þrátt fyrir lágt verð, sem ! bónus fyrir þig. Miðinn gildir í öllum sölubásum. Gildir: 1.-7. nóv. '93. X Bjóðum10% afslátt ! þrátt fyrir lágt verð, sem ! bónus fyrir þig. Miðinn gildir í öllum sölubásum. Gildir: 1.-7. nóv. '93. STÓRMARKAÐURINN, FAXAFEN110 lurifafrffe Metsölubladá hverjum degi!

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.