Morgunblaðið - 30.12.1994, Qupperneq 33

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 30. DESEMBER 1994 33
við fengum alltaf meira efni frá
honum en okkur tókst að birta,
bæði frumsamið og þýtt. Hann tók
aldrei eyri fyrir alla sína fyrirhöfn.
Greinarnar samdi sr. Jón oftast
á sinni ófullkomnu íslenzku, en
fékk góða menn til að yfírfara
þær, t.d. Ragnar Brynjólfsson rit-
stjóra okkar. En það er til marks
um, hve ljúflega sr. Jón kom sér
við alla sem honum kynntust, að
hann fekk lútherska kollega til að
þýða sumar greinarnar, t.d. sr.
Valdimar Hreiðarsson, en einkum
séra Gísla Kolbeins í Stykkishólmi.
Sá landskunni maður, Arni Helga-
son, vinur sr. Jóns og kirkjugest-
ur, yfírfór málfarið á mörgum
greina hans. Sjálfur þýddi ég tvær
erfíðar greinar hans, en ánægju-
legt var það verk.
Heimsóknir mínar og fjölskyldu
minnar í Stykkishólm skilja eftir
fallega minningu um sanna vináttu
og andlega strauma. Systurnar eru
einhveijir beztu gestgjafar, sem
við höfum kynnzt, en lengst dvaldi
ég jafnan með séra Jóni og kom
ríkari af þeim fundum, ekki aðeins
vegna umræðu um guðfræði og
skylda hluti, heldur vegna nálægð-
arinnar við þennan elskulega mann
sjálfan. Sr. Jón var greindarlegur,
skarpleitur, með bjartan ennissvip,
vingjamlegur svo að af bar, rödd
hans hlý og alltaf stutt í einlægan,
heillandi hlátur, en klæðaburður
hans fábrotinn og líkamleg um-
hirða ekki efst á blaði. Að eiga
með honum stund var eins og kom-
ast inn á aðdráttarsvið þess guð-
lega, því að hann laðaði alla menn
til góðs með sjálfri persónu sinni,
í barnslega einlægu trausti á Guði.
Það var því sannkölluð gleði að fá
hann í heimsókn á suðurferðum
'hans.
Börn mín og fyrrverandi eigin-
kona sakna hér vinar í stað. Sr.
Jón talaði til bama með virðingu,
sem maður við mann, og örvaði
þau til dáða. Það sýndi sig í kapell-
unni, þar sem fjöldi barna og ungl-
inga hefur fengið að þjóna að altar-
inu. Má gjarnan koma fram, að
hann var brautryðjandi í því að
leyfa stúlkum ekki síður en piltum
að aðstoða sem messuþjónar. Hjá
honum hafði það tíðkazt í fjölda
ára, þegar það nýlega var leyft í
öðrum kaþólskum kirkjum hér-
lendis.
Kapellan er fyrst og fremst sótt
af St. Franziskussystrum, einnig
af fáeinum kaþólskum leikmönn-
um, aðallega ferðamönnum og
fólki af Snæfellsnesi, auk nokkurra
trúrækinna þjóðkirkjumanna í
Stykkishólmi, sem hafa uppgötvað,
hve andlega gefandi kaþólsk messa
getur verið. Allt andrúmsloft í
kringum söng og bænagjörð er
hreint og tært. Þar þjónaði sr. Jón
sínum fámenna söfnuði af stakri
trúmennsku með daglegri messu,
sem er eins og rammi utan um
sitt höfuðinnihald: altarissakra-
mentið.
Mér þótti gott að geta bent lúth-
erskum kollegum mínum úr guð-
fræðideild á þá staðreynd, að í
Stykkishólmi tíðkaðist útdeiling
sakramentisins í báðum myndum
(brauðs og víns), en allt frá tímum
Hússíta hefur það verið um-
kvörtunarefni mótmælenda, að
kaþólska kirkjan útdeili leikmönn-
um sakramentinu aðeins i annarri
myndinni. Forsendan er reyndar
sú staðreynd, að fjöldi dæma eru
um þetta í fornkirkjunni, og sú trú
kirkjunnar, að Kristur sé nálægur,
þótt aðeins önnur myndin sé notuð
(oft af efnislegri nauðsyn);- hins
vegar er ekkert í trúarkenningu
kirkjunnar, sem bannar leikmönn-
um meðtöku sakramentisins af
bikarnum. í þessu málefni hygg
ég að sr. Jón Habets hafi sýnt
samkirkjulega viðleitni sína, en
samkirkjuhreyfíngin var eitt af
því, sem hann skrifaði um, bæði
af raunsæi og velvilja.
Sr. Jón var mér sannur sálusorg-
ari, ekki af því að ég hafi gengið
svo oft til skrifta hjá honum, held-
MINNINGAR
ur sem sannur bróðir í því, sem
snertir samband manns við guð-
dóminn, og lagði sig þar allan
fram. Hann var einlægur og óhvik-
ull í þeirri boðun sinni, að okkur
beri að lúta vilja Guðs, sem birtist
í boðorðum hans, en um leið fullur
umhyggju og laðandi kærleika,
sem fær okkur (þessa þverbresta-
menn sem við erum) til að langa
til að afneita vilja holdsins og
fylgja Guðs vilja. Það er spuming,
hvort lífsstefna manns væri ekki
frábrugðin því, sem nú er, hefði
hann verið manni nærtækari.
Ég hef rakið það, hvílíkur hug-
sjónamaður sr. Jón var um erindi
trúarinnar, en eins var hann
áhugasamur um velferðarmál, sem
snerta virðinguna fyrir mannrétt-
indum, fyrir manneskjunni sem
slíkri. Hann var eindreginn bar-
áttumaður fyrir rétti ófæddra
barna til lífs og frá upphafi virkur
stuðningsmaður Lífsvonar, sam-
taka til vemdar ófæddum bömum.
Hann sýndi það oft, að málefnið
vék honum ekki úr sinni, s.s. með
því að senda mér greinar um efnið
eða með því að skrifa um það í
Kaþólska kirkjublaðið.
Hann var einn þeirra presta, sem
hafa sett bænir fyrir ófæddum
börnum á sínar messuskrár. Þá
má geta þess, að þegar ég með
fímm öðram kom á fót hjálpar-
stofnuninni Móður og bami, studdi
hann þá hugsjón af ráðum og dáð
og færði stofnuninni allríflegar
peningagjafir af sínum takmörk-
uðu efnum.
Það er hjartaskerandi að sjá á
bak vinum sínum. Séra Jón var
alltaf til staðar með sína fram-
boðnu velvild, sinn virka kærleika.
Það er eins og maður hafi ætlazt
til þess, að hann yrði það alltaf.
Fyrir níu mánuðum varð kaþólski
söfnuðurinn að sjá á bak sínum
hæfileikamikla, elskuríka biskupi,
dr. Alfreð Jolson, og nú kveðjum
við þennan sístarfandi bróður í
garði Drottins, séra Jón Habets.
Eg bið Guð að blessa minningu
þeirra beggja og velfamað allan.
Hann blessi og næri ávöxtinn, sem
þeir skildu eftir með lífi sínu.
Jón Valur Jensson.
+
ELÍN DANÍELSDÓTTIR
frá Bjargshóli,
Miðfirði,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 26. desember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Systkini hinnar iátnu.
t
Faðir minn, tengdafaðir og afi,
HREINN GUNNARSSON,
Halldórsstöðum,
Eyjafjarðarsveit,
lést í Borgarspítalanum 27. desember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Rósa Hreinsdóttir, Guðbjörn Elfarsson
og barnabarn.
Móðir okkar, + BJÖRG INGÞÓRSDÓTTIR,
er látin.
Bálför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Ingþór H. Guðnason Margrét S. Guðnadóttir.
+
Elskulegur eiginmaður minn,
GUÐJÓN GUÐLAUGSSON,
Víðihlíð,
Grindavík,
andaðist að kvöldi 28. desember.
Eyrún Steindórsdóttir.
+
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar og amma,
STEINUNN LIUA BJARNADÓTTIR CUMINE,
andaðist á Charing Cross sjúkrahúsinu í Lundúnum 26. desem-
ber sl. Útförin verður auglýst síðar.
Douglas Cumine,
Bjarni Geir Alfreðsson, Herdfs Björnsdóttir,
Kristinn Halldór Alfreðsson
og barnabörn.
+
Hjartkær móðir okkar,
MARGRÉT TÓMASDÓTTIR
frá Litlu-Heiði,
andaðist í Hjallatúni, dvalarheimili aldr-
aðra í Vík, þann 28. desember.
Börnin.
+
Ástkær litla dóttir okkar og systir,
SVANDÍS UNNUR SIGURÐARDÓTTIR,
Foldahrauni 40,
Vestmannaeyjum,
lést af slysförum þann 28. desember.
Sólrún Helgadóttir, Sigurður Friðrik Karlsson,
Sylvía Dögg Sigurðardóttir.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
JÓN GUÐMUNDS.SON
bifreiðastjóri
frá Málmey,
Vestmannaeyjum,
Engjavegi 9, Selfossi,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans
26. desember.
Útförin verður auglýst síðar.
Brúnhild Pálsdóttir,
Guðmundur Paul Jónsson, Heiga Jóhannesdóttir,
Kolbrún Jónsdóttir Petersen, Anton Heinsen,
Olgeir Jónsson, Bára Gísladóttir,
Birgir Jónsson
og barnabörn.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okk-
ar, tengdafaðir, afi og
langafi,
PÁLL GUÐJÓNSSON
húsasmiður,
Laugateigi 10,
sem lést í Landspítalanum 23. desem-
ber, verður jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju þriðjudaginn 3. janúar kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á líknarstofnanir.
Jónfna Guðjónsdóttir,
Helga Pálsdóttir, Erling Þ. Ólafsson,
Sólveig Pálsdóttir, Birgir G. Ottósson,
Elfnborg Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og vináttu við
andlát og útför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður og afa,
ÓLAFS JÓNSSONAR
húsasmiðs,
Digranesvegi 42,
Kópavogi.
Þórhanna Guðmundsdóttir,
Ásdfs H. Ólafsdóttir, Kim Leunbach,
Jóhann B. Ólafsson, Aðalheiður B. Kristinsdóttir
og barnabörn.
+
Þökkum innilega samúð og vinarhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
EINARS JÓNSSONAR
bakarameistara,
Furulundi 3b,
Akureyri.
Guð gefi ykkur farsæld á nýju ári.
Hólmfrfður Sigurðardóttir,
Þórdis Einarsdóttir, Ástvaldur Guðmundsson,
Margrét Einarsdóttir, Davfð Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð og vinarhug
við andlát og útför eiginkonu minnar,
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
KARÓLÍNU JÚLÍUSDÓTTUR.
Árni Júlíusson,
Júlfus Rafnsson,
Pétur Rafnsson,
Kjartan Rafnsson,
Auður Rafnsdóttir,
Dröfn Rafnsdóttir,
Rafn A. Pétursson,
Sólveig Jónsdóttir,
Gúðrún Gístadóttir,
Guðríður Friðriksdóttir,
Sólveig Einarsdóttir,
Júlíus Bjarnason,
Sigurður Sævarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.