Morgunblaðið - 25.04.1995, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 25. APRÍL 1995 B 5
20. AIMDRÉSAR ANDAR-LEIKARIMIR
Alhgekkeins
ogísögu
- sagði Gísli Kr. Lórenzson, mótstjóri og
„yfirönd‘‘ Andrésar andar-leikanna
GÍSLI Kr. Lórenzson var mótstjóri eins og undanfarin ár en hann
gengur undir nafninu „yfirönd". Hann hefur starfað við leikana
öll árin eða 120 ár. „Ég er mjög ánægur með afmælisleikana.
Við lögðum allt undir, fegnum gott veður og alit gekk eins og í
sögu. Við höfum undirbúið þessa afmælisleika í eitt ár og höfum
eytt miklum tíma, en við erum með svo vel þjálfað lið sem hefur
margt starfað með okkur í tuttugu ár — frá fyrstu leikum er við
vorum með 148 keppendur og nú 870 og framkvæmdin gengur
því vel,“ sagði Gísli.
Gísli segir að það hafi ekki verið
vandamál að koma öllum
þessum keppendum fyrir í bænum
og þvi jafnvel hægt
að bæta enn við.
Jónatansson »Við fengum reynd-
skrifar ar bréf frá fræðslu-
fulltrúa bæjarins
þar sem okkur var tilkynnt að við
fengjum ekki Lundarskóla oftar, en
þar hafa gist um 400 keppendur.
Ég vona að bæjarstjóm Akureyrar
kippi í spottana og leysi málið, ef
við fáum ekki afnot af skólanum á
þessum tíma gæti það þýtt það
sama og að leggja leikana niður.
En ég hef ekki miklar áhyggjur af
þessu.“
Gísli segist alltaf hafa jafn gam-
an af því að vinna fyrir börnin.
„Þetta er eina skíðamótið sem ég
vinn við yfír veturinn. Það hefur
hvarflað að manni að best væri að
hætta núna eftir þessi tuttugu ár.
Er ekki best að hætta á toppnum?
Ég veit að það er fullt af fólki sem
getur tekið við af mér,“ sagði Gísli
Kr.
Morgunblaðið/Valur B. Jónatansson
HRESSIR Slglflrðingar. Efrl röð frá vlnstri: Sævar Elnarsson,
Þðrey Bragadóttlr, Sandra Slgurðardóttir og Sturlaugur
Fannar Þorstelnsson. Neðri röð f.v.: Ester Judidt Torfadótt-
Ir, Guðbrandur E. Sverrisson og Katrfn Slgmundsdóttir.
Draugasögur
á kvöldin
Siglfirsku keppendurnir bjuggu
á Skíðastöðum í Hlíðarfjalli
meðan á leikunum stóð. Nokkrir
þeirra voru að leika sér í fjallinu
þegar blaðamaður Morgunblaðsins
hitti þá að máli. Þeir voru sammála
um að skemmtilegast væri að
keppa, en það væri líka gaman fyr-
ir utan keppnina.
„Þegar við erum ekki að keppa
förum við í sund, leikum okkur og
rennum okkur. Við vorum áðan að
prófa að fara í stólalyftuna án þess
að vera á skíðum. Við löbbuðum svo
bara niður. Á kvöldin spilum við og
förum í leiki. Svo segir Mark Duffi-
eld okkur alltaf draugasögur áður
en við förum að sofa. En aðal málið
er að vera með. Góð íþrótt er gulli
betri,“ sögðu þau í einum kór.
í brunstöðu
Morgunblaðið/Rúnar Þór
ÞESSI7 ára skíðakona heltlr Ástdís Maren og er frá Nes-
kaupstað. Hún er hér að keppa í stórsvlgi og
elnbeitlngin leynlr sér ekkl.
Lítið um meiðsli
KRISTINN Eyjólfsson var
læknir Andrésar andar-leik-
anna. Hann sagði að mjög lítið
hafi verið um meiðsli hjá börn-
unum. „Þetta gekk mjög vel og
það er ótrúlegt miðað við allan
þennan fjölda að ekki skuli vera
fleiri óhöpp. Þetta voru ein-
staka mar og smá tognanir. Það
var aðeins eitt brot og var það
lítil stúlka sem handleggsbrotn-
aði er hún féll út úr kojunni
sinni. En það var mjög gott
brot. Skiðaútbúnaðurinn er orð-
inn það góður að minna er um
fótbrot en áður. Eins eru allir
með hjálma og það er mikið
öryggisatriði,“ sagði Kristinn.
„Þetta er búið að vera mjög
gaman, gott að vera svona úti
í góða veðrinu og fylgjast með
keppninni. Þó svo að mikil sól
hafi verið eru krakkarnir ekki
sólbrenndir. Þeir hafa greini-
lega verið mikið á skiðum í vet-
ur og eru yfirleitt brún og því
vel undirbúin í andlitinu," sagði
læknirinn.
SKÍ fær 700
þúsund krónur
SKÍÐASAMBAND íslands fær
um 700 þúsund krónur í sinn
hlut fyrir keppnisgjald krakk-
anna á Andrésar andar-leikun-
um. Hver keppandi greiðir
1.600 krónur í mótsgjald og fær
SKÍ helming af því, eða 800
krónur. „Ætli þetta sé ekki
einna besta tekjulind Skíða-
sambandsins. Við erum stoltir
af því að skaffa þetta til SKÍ,
en okkur finnst kannski að
þessum peningum væri betur
varið hér heimavið. En þetta
eru reglur og við förum eftir
þeim,“ sagði Gísli Kr. Lórenz-
son, mótstjóri.
Ólympíufararnir með dæturnar
TÓMAS Leifsson og Steinunn Sæmundsdóttir kepptu bæöi á Vetrarleikunum í Innsbruck 1976.
Hér heldur Tómas á dóttur slnni, Ragnhelði Tinnu og Stelnunn á dóttur sinni, Sæunnl.
Tinna og Sæunn í fótspor foreldranna
Ragnheiður Tinna Tómasdóttir
frá Akureyri og Sæunn Birg-
isdóttir úr Ármanni voru að keppa
á Andrésar andar- Ieikunum í síð-
asta sinn og fögnuðu sigri, Sæunn
í stórsviginu og Ragnheiður Tinna
í svigi og risasvigi. Þær eru komnar
af miklu skíðafólki því Tómas Leifs-
son er faðir Ragnheiðar Tinnu og
Steinunn Sæmundsdóttir móðir
Sæunnar. Tómas og Steinunn
kepptu einmitt bæði á Olympíuleik-
unum í Innsbruck 1976.
Skíðakonurnar ungu sögðust
staðráðnar í að feta í fótspor for-
eldra sinna og vonuðust eftir að fá
tækifæri til að keppa á Ólympíuleik-
um eins og þeir. „Vonandi kom-
umst við báðar á sömu Ólympíu-
leika því við erum svo góðar vinkon-
ur,“ sagði Sæunn og Tinna tók í
sama streng. „Við höfum verið að
keppa síðan við vorum sjö ára og
alltaf skipst á að vinna. Ég hef
verið betri í stórsvigi en Tinna í
svigi. Ég gerði smá mistök í braut-
inni í risasviginu og hún var líka
orðin erfíð því ég startaði svo aftar-
lega. Mamma kenndi mér og þjálf-
aði mig þar til ég var átta ára,“
sagði Sæunn, sem tók þátt í norska
meistaramótinu í sínum aldurs-
flokki fyrir hálfum mánuði og hafn-
aði í fjórða sæti í stórsvigi.
Tinna, sem hefur unnið svigið á
leikunum fjögur ár i röð, byijaði
að æfa þriggja ára og segir að pabbi
sinn hafí kennt sér fyrstu árin. „Nú
förum við næst í unglingaflokk og
þá verður þetta erfiðara, alla vega
fyrsta árið. Það er leiðinlegt að fá
ekki að keppa aftur á leikunum því
þetta hefur verið svo mikið ævin-
týri. Þetta eru ár sem ég gleymi
aldrei. Ég fer kannski til Austurrík-
is næsta vetur og hlaka til þess,“
sagði Tinna.
Steinunn, móðir Sæunnar, sagð-
ist vera stolt af dóttur sinni. „Þetta
hefur gengið mjög vel hjá henni og
það er ekki hægt annað en gleðjast
með henni. Vonandi hef ég kennt
henni eitthvað, en eftir að hún
komst upp úr átta ára flokknum
hafa aðrir þjálfara séð um hana.
Ég fylgist þó alltaf vel með henni
og reyni að gefa góð ráð.“
Tómas, faðir Tinnu, tók í sama
streng. „Maður fær stundum fiðring
þegar hún rennir sér niður brautina
— ég á erfítt með að horfa á. Ég
fékk sjálfur mjög mikið út úr því
að æfa skíði og vonandi fær hún
það líka,“ sagði Tómas.