Morgunblaðið - 05.09.2000, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 5. SEPTEMBER 2000 47

;
I
;

Ég naut þess að sitja og horfa á þig
við verkin og spjalla um heima og
geima. Stundum fannst þér ég tala
heldur mikið og baðst mig endilega
að venja mig af því, þvi að fólk sem
talaði mikið væri svo leiðinlegt að það
þyldi það enginn. Síðan sagðir þú
sanna sögu máli þínu til stuðnings.
Gaman var að hlusta á alvöru sög-
ur af alvöru fólki, sigrum þess og
ósigrum.
Þú hafðir ríka samkennd með lítil-
magnanum og þeim sem þér fannst
órétti beittir. Þú naust þess að segja
frá gamla tímanum, uppvaxtarárun-
um, samferðafólkinu og ekki má nú
gleyma stjómmálunum. Þú fylgdist
vel með þjóðmálum og hafðir
ákveðnar skoðanir bæði á mönnum
og málefnum. En umfram allt þá not-
aðir þú hvert tækifæri sem gafst til
þess að kenna manni um mannleg
samskipti, heilbrigt lífemi, mikilvægi
menntunar og að geta bjargað sér í
daglega lífinu, fara vel með og síðast
en ekki síst að vera duglegur að
vinna og hugsa vel um sína nánustu.
Frá seinni ámm minnist ég sér-
staklega nokkurra daga ferðalags í
Skaftafell.
Það sem við skemmtum okkur vel
og auðvitað var sól þessa þrjá daga
eins og alltaf þegar þú lagðir land
undir fót. Einnig man ég öll þau
skipti sem þú komst í eldhúsið til mín
á haustin í sláturgerðina og tókst við
stjóminni á heimilinu. Krafturinn og
fjörið í þér smitaði alla í kringum þig.
Eitt af því sem einkenndi þig var
hversu mikinn áhuga þú sýndir því
sem fólkið þitt tók sér fyrir hendur.
Með áhuga þínum hvattir þú mig til
dáða og það hefur alltaf skipt mig
miklu máli að geta glatt þig.
Eftir því sem árin h'ða geri ég mér
betur og betur grein fyrir hversu
ráðagóð þú varst og hversu sannur
boðskapur þinn var. Einnig hvað
hvatning þín og umhyggja hafði
mikla þýðingu fyrir mig. Þú varst svo
sterkur persónuleiki og hafðir svo
mikil áhrif að afkomendur þínir
munu segja frá þér og vitna í heim-
speki þína um ókomna tíð. Dýrmæt
lífssannindin sem reynslan færði þér
verður okkar veganesti.
Blessuð sé minning þín elsku
amma.
Þín
Ama.
Elsku amma mín.
Núna þegar þú ert farin frá okkur
yfir í annan heim til afa og barnanna
þinna, sem eru dáin, þá langar mig að
þakka þér fyrir að hafa verið amma
mín. Það var svo gaman að koma í
heimsókn til þín á Suðurgötuna. Þú
varst alltaf svo hlý og góð við mig. Ég
hlakkaði alltaf svo mikið til jólanna
en þá komstu til okkar og varst hjá
okkur á aðfangadagskvöld. Þá sátum
við við arininn í stofunni og þú sagðir
mér frá jólunum eins og þau voru
þegar þú varst lítil stelpa.
Það verða skrítin jól á Heiðar-
bakkanum þegar þú verður ekki með
okkur lengur. Pabbi segir að þú verð-
ir örugglega hjá okkur í anda.
Amma mín, ég mun ætíð vera
hreykin og stolt af því að vera bama-
barnið þitt og bera nafnið þitt.
Þín
Kristín Guðrún.
Jæja amma mín, nú er komið að
kveðjustundinni. Upp á síðkastið hef-
ur þú oft talað um að brátt kæmi að
þessari stundu. Það var þó víðs fjarri
að hjá þér gætti einhvers uppgjafar-
tóns því þú varst baráttukona og ekki
til í þínum huga að gefast upp, það
var eitthvað sem þú þekktir ekki. Frá
því ég man eftir mér varst þú fastur
punktur í tilverunni. Ég hef ekki tölu
yfir þær stundir sem ég dvaldi hjá
þér á Vallargötunni því oftar en ekki
var þetta áningarstaður minn eftir
skóla og þær voru ófáar nætumar
sem ég svaf hjá þér. Eitt er víst að
fyrir mér, eins og öllum ættingjum
þínum og vinum, stóðu dyrnar hjá
þér ávallt opnar. Það em á vissan
hátt mikil viðbrigði þegar maður átt-
ar sig á að þín nýtur ekki lengur við
svo stór var hlutur þinn í lífi mínu
eins og annarra í ijölskyldunni. Það
verður mér ávallt minnisstætt er ég
heimsótti þig á Suðurgötuna íyrir
rúmum mánuði síðan. Það hafði liðið
of langur tími frá því ég hitti þig síð-
ast og við ræddum saman um heima
og geima. Eitt af því sem við ræddum
vom æskuár þín í Dölunum og síðar í
Keflavík. Þú sagðir mér frá ferðinni
til Keflavíkur þegar þú fluttir þangað
ásamt foreldrum þínum og systkin-
um fimm ára gömul. Þú mundir eftir
skipsferðinni frá Akranesi til
Reykjavíkur eins og hún hefði verið
farin deginum áður. Þú sagðir mér
einnig frá því þegar þið afi stofnuðuð
fjölskyldu og frá lífsbaráttunni sem
þú og þín kynslóð háðuð á íslandi á
öndverðri öldinni. Þú varst og ert af-
komendum þínum mikil fyrirmynd.
Eljusemi og dugnaður, en um leið
samúð með öllum þeim er minna
máttu sín, voru allt sterkir þættir í
manngerð þinni. Þetta eru þættii-
sem við hin, sem yngri erum, megum
svo sannarlega taka okkur til fyrir-
myndar. í skólunum í dag er okkur
kennt að á tuttugustu öldinni hafi ís-
lendingar breytt lifnaðarháttum sín-
um, flutt úr sveitunum og á mölina,
þannig hafi borgar- og bæjarlíf tekið
við af sveitalífi fyrri alda. I setningu
sem þessari má skilja að forfeður
okkar hafi tekið eitt létt skref inn í
nútímann og sagt skilið við fyrri lífs-
hætti.
Þetta segir okkur hins vegar ekk-
ert um þá lífsbaráttu sem þú, amma
mín, og þínir líkar háðu. Þú sagðir
mér oft frá þessum tímum, bæði frá
sigrum og ósigrum. Það sem þú
kenndir mér með þessu var að heyja
hveija baráttu og hvert stríð í lífinu á
heiðarlegan hátt en með trú og festu.
Elsku amma mín, þeir eru fáir sem
geta hallað augunum aftur að loknu
ævistarfi með jafnhreina samvisku
ogþú.
Ég þakka almættinu fyrir að hafa
fengið að alast upp með þér.
Þinn sonarsonur,
Gestur Páll.
Elskuleg amma mín varð 93 ára
gömul, hún var þakklát Drottni fyrir
að hafa gefið sér gott líf og þráði
hvíldina. 27.8.00. Bæn fyrir ömmu.
„Drottinn minn, hún amma mín er
orðin gömul kona og þráir að fá til þín
að koma. Hún þakkar þér sitt góða líf
þú ætíð varst hennar hlíf. Drottinn,
þetta er hún amma mín í Jesú nafni
þetta er bæn til þín að hún fái í faðm
þinn að koma. Verði þinn vilji, í Jesú
nafni, amen“. Amma dó 28.8.00.
Elsku amma, ég kveð þig nú því frið-
inn fengið hefur þú. Minningar um
hugann streyma þær ætla ég að
geyma. Ég elska þig amma og bið
Jesú þig að faðma. Þú ert komin
heim.
Ég bið Drottin að blessa systkmi
ömmu, bömin hennar og alla hennar
afkomendur og vini. Einnig bið ég
Drottin að hugga bamaböm og ætt-
ingja á erlendri gmndu. I Jesú nafni,
amen.
Brynja, Guðmundur og börn.
Nú er hún amma á Valló dáin. Hún
er komin á betri stað þar sem hefur
öragglega verið vel tekið á móti
henni.
Við munum eftir því þegar við
komum í heimsókn á Vallargötuna og
langamma sat í litla eldhúsinu sínu,
gaf okkur saltpillur og spjallaði við
okkur. Hún strauk hendumar okkar
með sínum hlýju og reyndu höndum
og sagðir okkur sögumar af honum
afa og systkinum hans. Það hefur ef-
laust oft verið glatt á hjalla í stóram
systkinahópnum. Svo spurði hún
okkur frétta að vestan og þrátt fyrir
að afkomendurnir væra orðnir ótal
margir hafði hún alltaf á hreinu hvað
á daga þeirra dreif. Þegar mamma
fór að heimsækja hana nokkram dög-
um áður en hún kvaddi spurðum við
hana hvort langamma hefði þekkt
hana og mamma sagði að hún hefði
sagt: „Hvað segirðu, Lára mín. Era
stelpumar þínar byijaðar í skólan-
um?“
Hún hafði mjög gaman af því þeg-
ai- við sendum henni bréf og gjafir og
alltaf fékk maðui’ svar og jafnvel
vettlinga eða sokka með. Og oft
minntist hún á það hvað hún var
montin þegar hún var eitt sinn á
ferðalagi með eldri borguram og Ing-
ólfur, þá unglingur, sá hana sitjandi í
rútunni og stökk inn og kyssti hana
og faðmaði. Já, hún gat sko verið
stolt þegar hún sat á fjölskyldusam-
komum, t.d. á jólaböllum í Stapanum,
og horfði á alla afkomendurna saman
komna. Hún var dugleg að ferðast og
þá sérstaklega um ísland og sagði
alltaf við okkur frænkumar þegar við
létum okkur dreyma um sólarstrend-
ur að við ættum alls ekki að byrja að
ferðast erlendis fyrr en við væram
búnar að kynnast okkar eigin landi.
Langamma hafði svo sannarlega
upplifað sorgina alltof oft og misst
marga. Því vitum við að það era
margir sem bíða hennar og taka vel á
móti henni. Elsku langamma, hvíldu í
friði og takk fyrir allt.
Ingólfur, Ásgerður, Ösp
og Ama, Bolungarvík.
Nú ert þú farin elsku lang-
amma okkar, við kveðjum þig með
hlýjum huga og þakklæti fyrir allt.
Við elskum þig. Við sendum þér bæn-
ina sem mamma kenndi okkur í
æsku:
Leiddu mína litlu hendi
ljúfi Jesú þér ég sendi
bæn frá mínu bijósti sjáðu
blíðiJesúaðmérgáðu.
Legg ég nú bæði líf og önd,
Ijúfi jesú, í þína hönd,
Síðast þegar ég sofna fer
sitji guðs englar yfir mér.
Þínar
Guðrún Katn'n
og Helga Margrét.
Qranít
HELLUHRAUN 14
220 HAFNARFJÖRÐUR
SÍMI: 565 2707 FAX: 565 2629
HEEMASÍÐA: www.granit.is
Vesturhlíð 2
Fossvogi
Sími 551 1266
www.utfor.is
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Við Útfararstofu kirkjugarð- Kistulagning
anna starfa nú 14 manns Kirkja
með áratuga reynslu við Legstaður
, . ., _ Kistur og krossar
utfaraþjonustu. Stærsta sálmaskrá
útfararþjónusta landsins
með þjónustu allan
sólarhringinn.
Val á tónlistafólki
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja
UTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA EHF.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi, langafi og bróðir,
KONRÁÐ GUNNARSSON,
Ólafsbraut 50,
Ólafsvík,
verður jarðsunginn frá Ólafsvikurkirkju mið-
vikudaginn 6. september kl. 14.00.
Saetaferðir verða frá BSÍ kl. 9.00.
Jarðsett verður á Hellnum.
Guðrún Tryggvadóttir,
Sigurlaug Konráðsdóttir, Haraldur Ingvason,
Tryggvi Konráðsson,
Sölvi Konráðsson,
Jóna Konráðsdóttir,
Kári Konráðsson,
Agnes Konráðsdóttir,
barnabörn, langafabarn
og systkini.
Sigrún Reynisdóttir,
Erla Höskuldsdóttir,
Jóhann Jónsson,
Eiín Hanna Sigurðardóttir,
+
Ástkær móðir, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GYÐA ÞORBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
frá Kleifárvöllum,
Vesturgötu 22,
Reykjavík,
lést á Hrafnistu, Reykjavík, sunnudaginn
3. september.
Jarðarförin verður tilkynnt síðar.
Björg Sæberg Hilmarsdóttir, Roberto Garza,
Júlían Hilmar Garza,
Victoría Gyða Garza,
Antonio Björn Garza,
Adríana Þór Garza
og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir mín og sambýliskona,
STEFANÍA SIGURVEIG
SIGURÐARDÓTTIR,
Háaleitisbraut 115,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum föstudaginn
1. september.
Sigurður Ragnarsson,
Guðmundur Ólason.
+
Vinur okkar og ættingi,
STEFÁN SIGURJÓNSSON
klæðskerameistari,
Hringbraut 111,
Reykjavfk,
lést á St. Jósefsspítala í Hafnarfirði, miðviku-
daginn 30. ágúst síðastliðinn.
Fyrir hönd skyldmenna,
Þórir Björnsson.
+
Innilegar þakkir til allra er sýndu okkur hlut-
tekningu í djúpri sorg fjölskyldunnar við andlát
og útför indæls sonar okkar, bróður, barna-
barns, mágs og frænda,
VILHJÁLMS VILHJÁLMSSONAR,
Háholti 19,
Keflavík.
Bænastund í kirkjunni okkar, minningargjafir,
samúðarkortin, skeytin, blómin og bréfin ykkar hafa yljað hjartaræturnar
og sefað sárin. Heimsóknir ykkar, huggunarorð, fyrirbænir og faðmlög
hafa gefið okkur styrk i raunum.
Guð blessi ykkur öll.
Vilhjálmur Ketilsson,
Garðar Ketill Vilhjálmsson,
Margeir Vilhjálmsson,
Svanur Vilhjálmsson,
Vala Rún Vilhjálmsdóttir,
Ólafur Björnsson,
Ketill Vilhjálmsson,
Ásgeir Elvar, Viktor Thulin,
Brynjar Freyr og Katla Rún.
Sigrún Ólafsdóttir,
Kristín Jóna Hilmarsdóttir,
Guðmundur K. Steinsson,
Hrefna Ólafsdóttir,
Valgerður Sigurgísladóttir,