Alþýðublaðið - 21.04.1959, Blaðsíða 11

FÍUgvélarrBar
Flugfélag íslamls.
Millilandaflug: Millilanda-
flugvélin Gullfaxi fer til
Glasgow og Kaupmannahaín
ar kl. 9.30 í da-g. Væntanleg
aftur til Reykjavíkur kl.
23.45 í dag. Flugvélin fer til
Glasgow og Kaupmanna-hafn
ar kl. 9.30 í fyrramálið. Inn-
anlandsflug: í dag er áætlað
að fljúga til Akureyrar,
Blönduóss, Egilsstaða, Flat-
eyrar, ísafjarðar, Sauðár-
króks, Vestmannaeyja og
Þingeyrar. Á morgun er áætl
að að fljúga til Akureyrar,
Húsavíkur, ísaf jarðar og Vest
mannaeyja.
Pan American flugvél
kom til Keflavíkur í morg-
un frá New York og hélt á-
leiðis til Norðurlanda. Fiug-
vélin er væntanleg aftur ann
að kvöld og fer þá til New
Yor-k.
Skiptes
Ríkisskip.
Hekla fór frá Reykjavík í
gær austur um land til Akur-
eyrar. Esja fór frá Akureyri
í gær vestur um land til Rvík
ur. Herðubreið fór frá Rrvík í
gær austur um land til Fá-
skrúðsfjarðar. Skjaldbreið
kom til Reykjavíkur í gær frá
Breiðafjarðarhöfnum. Þyrill
kom.til Reykjavíkur í nótt frá
Norðurlandshöfnum. Helgi
Helgasori fer frá Reykjavík í
dag til Vestmannaeyja.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell fór 19. þ. m. frá
Reykjavík áleiðis til Antwer-
pen. Arriarfell fór 17. þ. m.
frá Reykjavík álciðis til Rott
erdam. Jökulfell er í Amster
dam. Dísarfell fór 18. þ. m.
frá Keflavík áleiðis til Gauta
borgar og Rostock. Litlafell
er í olíuflutningum í Faxa-
flóa. Helgafell er í Þorláks-
höfn. Hamrafell fór 17. þ. m.
frá Reykjavík áleiðis ’til Ba-
tum.
Eimskip.
Deltifoss kom til Helsing-
fors 18/3, fer þaðan til Vent-
spils og Kaupmannahafnar.
Fjallfoss kom til London
19/4, fer þaðan til Hamborg-
ar og Rotterdam. Goðafoss fer
frá Reykjavík í kvöld til Húsa
víkur og Akureyrar. Gullfoss
er í Kaupmannahofn. Lagar-
foss fer frá New York á morg
un til' Reykjavíkur. Reykja-
foss fer frá Hamborg í dag til
Hull og Reykjavíkur. Selfoss
fór frá Vestmannaeyjum í
gærkvöjdi til Akraness ög
Hafnarfjarðar. Tröllafoss fór
frá Leith 19/4 til Reykjavík-
ur, Tungufoss fór frá Vestm,-
eyjum 19/4 til Lysekil, Gauta
borgar, Kaupmannahafnar og
Rostoek.

Hugulsamur fsjófur
Framhald af 12, síðu.
in væri nokkru nær um hver
hann væri.
Eiginmaðu)r frúarinnar þafði
farið burt úr bænu-m. Hafði hún
því samlband við lögregluna og
bað hana að rannsaka málið.
Stóð öll frósögn mannsiris
heima- Bifreiðin var á Tjarnar-
götunni og var spmmgið • eitt
dekkið, G-ek-k lögreglan frá 'bif-
reiðinni þar. Verður faún því
að bíða þar heimkomu hús-
bóndans.
Frúin hafð-i enga hugmynd
um að b-úið- var að stela bifreið-
inni fyrr -en maðurinn 'hringdi.
„Ásakið þér mig um lygi?“
kallaði bróði-r Felipe.
„Menn mínir þurfa eitthvað
að gera og þeir geta eins gert
það og hvað annað. Hafið þér
ekkert, sem þér viljið leyna?“
„Jú, þar sem ég sé hverjir
-eru komnir, vil ég fela vín-
krúsirnar*1, sagði bróðir Fel-
ipe.
Gazales liðsforingi böivaði
og s-té af baki. Hinir gerðu
slíkt hið sama og hestur liðs
foringjans var leiddur niðmr
tröppurnar og að hesthúsifiu.
Þá dró Gonzates af áér
-hanzkana og slíðraðl sverð
sitt, síðan tróðst hann inn um
dyrnar ásamt mönnum sínum,
-en bróðir Feliipe gekk á eftir
þei-m og mótmælti -innrásinni.
Það s-tóð maður upp af sófa
í horninu, hann gekk fram í
birtuna af kertaljósinu.
„Hvað -er það sem ég sé?
Minn kæri vinur!“ hrópaði
hann.
„Don Diego? Eruð þér hér?“
stundf Gonzales.
„Ég v-ar á búgarði mínum
til að líta eftir búskapnum og
mér datt í hug að fara hirig&ð
-og vera yfir nótt hjá bróður
Filipe, sem hefur verið vinur
minn frá bernsku. En þeir
óratímar! Ég hélt að ég væri
öruggur fyrir ofbeldi og blóðs
úthellingu-m hér á búgarðin-
um, sem bæði er afskekktur
og undir stjórn munks. En
mér virðist hafa skjátlast. Er
'le-kki til neinn staður í þess-
um heimi, þar sem friðsamur
maður getur hugsað og hlýtt
á hljómlist og góðan skáld-
skap?“
„Kjötkássa og geitar-
mjólk!“ kallaði Gonzales.
„Don Digeo, þér -eruð vinur
njinn og sannur caballero^
(Segið mér — hafið þér séð
Senor Zorro í nótt?“
„Það hef ég ekki gert, liðs
foringi“.
„Heyrðuð þér hann ekki
ríða hér-na fram-hjá?“
„Nei, en það er mögulegt
að það heyrðist ekki hingað
inn þó að maður riði fram-
hjá. Við bróðir Felipe vorum
að tala saman og ætluðum ein
mitt að fara að hátta, þegar
þið ko-muð“.
„Þá hefur þorparinn farið
til virkisins!" kallaði liðsfor-
inginn.
„Sáuð þið hann?“ spurði
Don Diego.
„Ha! Við vorum á hælum
hans, caballero! En við -beygju
á þjóðbrautinni hitti hann um
það bil tuttugu menn af ræn
ingjaflokkinum. Þeir riðu
gegnum okkur og reyndu að
tvístra okkur, en við ýttum
þeim til hliðar og héldum á-
fram að elta- Senor Zorro. Við
gátum skilið þá -að og elt
hann“.
„Sögðuð þér að hann hefði
haft tuttugu menn imeð sér?“
„Minnsta kosti það eins og
liðþjálfinn getur borið vitni
um, Hann -er þymir í auga
okkai*, en við -skulum ná hon
um brott! Og þegar við hitt-
umst aftur —“
„Þá segið þér -mér frá því?“
Don Diego néri saman hönd-
unum, „Þér segiö mér, hvern
ig þér hædduð hann meðan
þið börðust, hvernig þér lék
uð yður að honum, neydduð
hann til að hör-fa og stunguð
hann í gegn —“.
„í nafni dýrlinganna! Hæð
ist þér að mér, caballeró?"
„Ég er að gera að gamni
mínu, liðsforingi. Kannske
bróðir Filipe vilji gefa yður
og mönnum yðar .ví.n. - að
dr-ekka. Þér hliótið"*SfP^-era
þreyttur eftir -slíkan eltinga-
leik“.
í þessu kom liðþjálfinn til
að tilkynna að leitað hefði ver
ið í öllum útihúsum og eng
inn ummerki hefðu fundist
um Senor Zorro né hest hans.
Bróðir Felipe kom með vín
íð, en hann gerði það ekki fús
leg-a og það kom greinilega í
ljós að hann kom aðeins með
það viegna Diego.
„Og hvað ætlist þér nú fyr
ir, Iiðsforingi?“ spurði Don
Diego, þega-r vínið var fram
borið. „Ætlið þér að halda á-
fram að þeytast um landið og
koma látum af stað?“
„Það er greinilegt að þonp
23
eftir
Johnsfon McCuiley
arinn er farinn aftur til Reina
de Los Angeles. caballero“,
svaraði liðsforinginn. „Ég ef-
ast ekki um að hann haldi að
hann sé slunginn, en ég sé við
honum.“
„Ha! Hvað er nú?“
„Hann fer til Reina de Los
Angeles og þaðan til SanLuis
Rey. Þar hvílir hann sig um
stund til að koma í veg fyrir
að við eltum hann og svo fer
hann til San Juan Capistrano.
Þar byrjaði hann á glæpaferli
sínum og því er hann kallaður
Bölvun Capistrano. Já, hann
fer til Capistrano."
„Og hermennirnir?" spurði
Don Diego.
„Við eltum hann. Okkur
liggur ekkert á. Við förum
þangað sem hann er og þegar
hann fremur næsta glæpaverk
sitt, erum vi'ð nálægir en ekki
í virkinu. Við getum rakið
slóðina strax og elt hann. Við
munum ekki hvílast fyrr en
við höfum annaðhvort drepið
þrælinn eða handsamað hann.“
„Og þér fáið verðlaunin,“
bætti Don Diego við.
„Rétt er það, caballero. Ég
get komið verðlaununum í
lóg. En ég þarf að hefna mín
líka. Þrællinn afvopnaði mig
einu sinni.“
„ Ah! En það var þegar hann
hótaði yður með byssunni og
kom í veg fyrir að þér gætuð
lagt yður alian fram.“
„Já, það var þá, kæri vinur.
Ó, það er margt, sem ég þarf
að borga honum,“
„Hvílí-kir óróatímar," and-
varpaði Don Diego. „Ég vildi
þeir væru á enda. Það er eng-
inn tími til að hugsa. Stund-
um er ég að hugsa um að fara
til fjalla, þar sem enginn er
nema refir og snákar og vera
þar í nokkra daga. Á þann hátt
er hægt að hugsa.“
„Til hvers á maður að
hugsa?“ kallaði Gonzales.
„Því ekki hætta að hugsa og
hefjast handa? Hvílíkur mað-
ur gæti orðið úr yður, caball-
ero, ef augu yðar leiftruðu af
og til og þér rifust ögn og sýnd
uð tennur við og við. Þér þyrff
uð að eignast nokkra svarna
óvini.“
„Dýrðlingarnir verndi mig
frá því,“ veinaði Don Deigo.
„Þetta er satt, caballero!
Berjizt ögn — elskið ein-
hverja senoritu, farið á fyllirí!
Vaknið og verðið að manni!“
„Guð minn góður! Það ligg-
ur við að þér sannfærið mig,
liðsforingi. En — nei. Ég
mundi aldrei þola áreynsl-
una.“
Gonzales tautaði eitthvað
í skeggið og stóð upp frá borð-
inu.
„Mér er ekkert sérlega vel
við yður, munkur, en ég þakka
yður fyrir vínið, það var á-
gætt,“ sagði hann. ,.Við verð-
um að halda áfram. Skyldur
hermanns vara unz hann er
dauður.“
„Talið ekki um ferðalag!“
Don Diego kallaði Unn yfir
sig, „Ég þarf að fara f ferða-
lag á morgun. Éff hr>f tekið því,
sem ég þarf að gera á búgarð-
inum og nú fer és til virkis-
ins.“
„Ég vona að bér þolið ferða-
volkið kæri vinur,“ sagði Gon-
zales liðsforingi.
18.
Senorita Lohta nevddist til
að segja foreldrnm sínum frá
því sem skeð hafði f fiarveru
þeirra, því desnensproinn vissi
um það og hann mvndi segja
Don Diego frá hví Kofjar Don
Diego komi og senontan var
of gáfuð til að revna að halda
þessu leyndu.
Despenseroinn hafði verið
sendur eftir vím'nn og vissi
því ekkert um ástawwftín, sem
þeim Senor Zorr0 hafði farið
á milli, hún hafði srcf+ honum
að Senor Zorro hefði hraðað
sér brott. Það var líka það
eðlilegasta, þar sn-m hermenn
voru á hælum hans.
Því sagði s+úlkan foreldrum
sínum að Hamon kapteinn
hefði komið í hmmoðkn ^ með
an þau voru fiarverandi og
hann hefði ruð«t inn í setu-
stofuna þrátt fvrir mótmæli
þiónsins. Það-htent pri vera að
hann hefði verið dmkkinn og
ekki með siálfum sér vegna
sára, svo frekur hsfði hann
verið og hann ásótti hana með
ógeðslegum tileancfí og heimt
aði að hún kvss+i bann.
Og bá, sagði senoi*itan, kom
þessi Senor Zorro n-m — hún
nöldra og rífast, n» óska þess
að hann væri tuttugu árum
yngri eða hann væri aftur
allt m-ögutegt fyrir hárið
Hái'krem
Hár-Lanólin
Hárlakk
Hárlagningarvökvi
Háralitur
Hárspennur
Hárclips
Hárnet
Hárgreiður ’
Hárspangir
Hárilmvötn
Rúllur í hár
Shampoo — mikið úrval
ma. Bandbox krem
og Bandbox shampoo
fyrir feitt og þurrt hár
Poly Colour
öll númer
Höfum mikið úrval af
varalit.
Einnig ekta varalit
Day Dew mak up.
SnirllfiruliúSin ‘
Laugavegi 76
Sími 12275.
Boðsmiðar að Reykjavíkur-
móti -meistaraflokks óskast,
sóttir á íþróttavöllimi fyrir
miðvikudagskvöld.
fer gönguferð á Esju á sumar
daginn fyrsta. Lagt af. stað kl.
9 um morguninn frá Austur-
velli og ekið að Mógilsá geng
ið þaðan á fjallið.
Farmiðar seldir við bílana.
Esja
vestur um land til Akureyrar
hinn 24. þ. m.
Tekið á móti fiutningi til Pat
reksfjarðar, Bíldudals, Þing-
teyrar, Flateyrar, Súganda-
fjarðar, ísafjarðar, Siglufjarð
ar, Dalvíkur og Akureyrar f
da,g.
Fai’seðlar seldir á miðviku-
dag.
GHJlf!IIJlÍt!lfS; vissum ekki, hvenær þú kæmÍH
heim, svo að við fengum okkur sjálf al
borða“.
& Félaaslíf *&
--O-
Frá íbröltav illinum
iaféíag
slands
4
SfitlPftUTGCRB RítfejfSlf^iN
Alþýðuhlaðið — 21. apríl 1959