Alþýðublaðið - 29.04.1959, Blaðsíða 6

:
Fyrir þreytta
ÞREYTTIR Ameríku-
menn hafa fundið upp á
nýju og hentugu uppátæki,
•— að hengja upp ólar. •—
Þetta er orðinn útbreiddur
siður, bæði á heimilum og
ppinberum vinnustöð.vum.
Sérstakar ólar hentugar
til þess arna eru komnar á
markaðinn og renna út. —
Þær eru málaðar í öllum
regnbogans litum, en þó
kröÆtugar til notkunar.
Gteorge Reinoehl, sem er
einn stærsti framleiðandi
þessara nýstárlegu vöru, —
lætur eftirfarandi notkunar-
regiur fylgja:
Á heimilunum skal
hengja ólar:
* í stofuna til notkunar á
gesti, sem „ætla ekkert
að stanza“, en þiggja
icaffi, síðan mat og vilja
feelzt gista fyrir rest!
Við útidyrnar til notk-
-unar á rukkara og sölu-
menn!
ifí Pyrir utan salernið til
notkunar á kvenfólkið,
•þegar það hefur verið að
snyrta sig í fleiri klukku
fíma.
IÞetta eru aðeins þrjú sýn-
iáhom, segir hinn hug-
kvaemni framleiðandi. Að
öðru leyti er eiginmmönn-
um faeimilt að nota ólar sín-
ar -eftir þörfum.
Syngur fyrir 6
ára stúíku
„Jæja, Helena mín, þá er gæsin komin.“
Dæmigerð-
ur Brefi
EITT sterkasta einkennið
í fari Breta er að láta ná-
. ungann algerlega í friði. —
Þetta er að sjálfsogðu ekki
einhlítt, en útlendingur, sem
hefur dvalizt skamma hríð
í London, heldur því hins
vegar fram og segir eftir-
farandi sögu máli sínu til
sönnunar:
Hann sat í járnbrautar-
klefa ásamt tveimur öðrum
farþegum. Annar las í
blaði, eins og Englendingar
gera gjarnan í lestum. Hinn-
virtist eitthvað órólegur og
langaði augsjáanlega til þess
að hefja samræður við þann
sem las í blaðinu. Loks herti
hann sig upp, hnippti í
hann og sagði:
— Nafn mitt er Harri-
son.
Maðurinn leit andartak
upp úr blaðinu sínu, en fór
síðan aftur að lesa og taut-
aði:
— Hm, — en ekki mitt!
☆
TVEIR litlir blökku-
drengir, 8 og 10 ára
gamlir, hafa verið sendir á
vandræðaheimili í Monroe,
North Carölina. Ástæðan:
Þeir gerðust svo djarfir að
kyssa sex ára gamla hvíta
telpu í saklausum leik!
TENÓRSÖNGVARINN
Mario Lanza hefur
skrifað bréf til sex ára gam
allar bæklaðrar stúlku, —
Dóru Friedman frá Johann-
esarborg og boðizt til þess
að syngja inn á plötu sér-
staklega fyrir hana.
Ástæðan til þess, að Mar-
io Lanza sýnir þessari litlu
stúlku slíkan heiður er
þessi:
Hún fékk lömunarveiki,
þegar hún var aðeins fjögra
ára og lamaðist svo í fótUm,
að undanfarin tvö ár hefur
hún orðið að vera í hjóla-
stól. Eitt sinn fékk hún að
fara í kvikmyndahús til
þess að sjá og heyra Mario
Lanza syngja. Hún varð svo
hrifin af honum, að þegar
kvikmyndinni lauk, gat hún
gengið óstudd heim til sín og
hefur verið alheilbrigð síð-
an.
Mario Lanza hafði í
hyggju að fara söngför til
Suður-Afríku, en hefur nú
hætt við það. Dóra litla
hafði ráðgert að hitta söngv
arann. og þakka honum af
hjartans einlægni fyrir
lækninguna,. en varð svo
eyðilögð, þegar hún frétti,
að förin frestaðist, að hún
skrifaði honum bréf og
sagði honum sögu sína.
Eins og að likum . lætur
varð Mario Lanza hrærður
ýfir foréfi þessarar litlu
stúlku, og ætlar sem. fyrr
segir að syngja inn á plötu
aðeins fyrir hana.
☆
Leitað að
„kisu'
íí
Nýit og gamalt í ka rlmannaf ízkunni
Á HVERJU VORI færist
tízkan; í aukana með alls
konar : furðulegum uppá-
tækjum. Myndirnar hér að
ofan eru teknar í London
og New York, og sýna örlít-
ið brot af undarlegheitun-
um L karlmannatízkunni í
ár. Lengst til vinstri eru
karlmannaföt frá brezkri
fataverksmiðju. Það er að-
eins einn hnappur á jakkan-
um og aðeins einn vasi, —
brjóstvasinn. Á myndinni í
miðjunni er nútíma nátt-
serkur fyrir karlmenn. Þeir
hafa hingað til sofið í nátt-
fötum, en því skyldi það
vera ófrávíkjanleg regla
frekar en annað. Þriðja
myndin er tekin í New
York og er af barón að
nafni Davide Andre Ostrel.
Hann gekk í þessum klæðn-
aði um götur New York og
vegfarendur störðu í for-
undran á eftir honum. Hann
er reyndar ekki að upp-
hefja nýja tísku. Baróninn
er af skozkum ættum og
þetta er þjóðbúningur hans.
unnið fyrir Breta og aðstoð-
að við að byggja upp and-
þýzkan njósnahring. Þá er
hún sögð hafa skipt yfir, er
hún gerðist frilla þýzks
njósnara, Bleichers að nafni.
Á hann að hafa fengið hana
til að svíkja brezka njósn-
ara, en látizt þó halda á-
fram; störfum fyrir banda-
menn.
fæðinga
Fjérburar
Seinna á „kisa“ að hafa
játað fyrir Vomecourt, að
hún væri starfandi fyrir
Þjóðverja og beðið um hjálp
hans til að snúa aftur til
bandamanna. Segir í bók-
inni, að hann hafi gerzt elsk
hugi hennar og þau hafi far-
ið saman til Bretlands með
kafbáti. De Vomecourt, sem
nú er orðinn grár fyrir hær-
um kveðst hafa verið elsk-
hugi konunnar og ekki hafa
svikið neina njósnara.
Vestur-Þýzkur dómstóll
leitar um þessar mundir að
fögrum, frönskum kven-
njósnara frá síðasta stríði,
er gekk undir nafninu
,,kisa“, til þess að spyrja
hana um hið heitfenga- ásta-
líf hennar. Eru þær upplýs-
ingar nauðsynlegar til þess
að hægt sé að kveða upp
dóm í meiðyrðamáli, er
Pierre de Vomecourt, fyrr-
verandi majór í franska
hernum, hefur höfðað gegn
vestur-þýzka . rithöfundin- .
um Micþáél .Graf Soltikov.
Hélt Soltikov því fram í
bók um fyrrnefnda konu, að
de Vomecourt hafi gerzt
elskhugi hennar, þegar hún
starfaði fyrir þýzku leyni-
þjónustuna.' Þá'segir Solti-
kov, að dé Vomecourt hafi
komið upp um aðra með-
limi neðanjarðarhreyfingar-
innar til þess að bjarga lífi
sjálfs sín. — Brezkir, fransk
ir og þýzkir njósnarar hafa
þegar verið yfirheyrðir í
máli þessu.
,,Kisa“ mun heita Mái-
hilde Carre réttu nafni. Var
hún dæmd til dauða sem
þýzkur njósnari 1949, en
dóminum breytt og hún náð
uð nokkrum árum síðar. Er
talið, að hún Sbúi nú í París.
í bók sinni segir Solti-
kov, að ,,kisa“ hafi byrjað
njósnaferil sinn sem frilla
pólsks liðsforingja snemma
í stríðinu. Síðan hafi hún
24 ÁRA gör
Birmingham
fyrir nokkrum dö
bura, og voru það
ir. Móðurinni og
fjórum líður prj
sögn ýfirlæknisin
arnir fæddust sex
ir tímann, og fæi
aðeins hálfan tín
barnanna er frá
upp í 1,8. Móðir
eins 158 cm. á hæ
er fyrsta fæðing
GINA LOLLOBRIGIDA kom til Hollyw
skömmu til þess að leifea í nýrri mynd, „Nevei
Meðleikari hennar er Frank iSinatra. Myndin «
henni á flugvellinum skömmu eftir komuna.
athygli hversu frúarleg Gina var í útliti. O;
ekki ein. Með þenni var hæplega tveggja ára s
ar, Milko iSkofic, jr. — og sá litli brosti fran
myndarann eins og mamman.

LEYNDARDÓMUR
MONT EVEREST
r <Í,A: A
i r
m
:Á ' •
VARÐMAÐURINN skýr-
ir frá því, sem gerzt hefur,
og ábótinn, sem venjulega
getur haldið stillingu sinni,
missir alveg stjórn á sér,
þegar hann heyrir þetta.
Philip notfærir sér ringul-
reiðina, sem verður, tekur
undir handlegg Grace og
leiðir hana ut t
„Fylgdu mér“, Ivv
„Þetta er tækifa
— nú skulum vi
komast undan.“
bæði burt, en va
IíMhhb
0 29. apríl 1959 — Alþýðublaðið