Alþýðublaðið - 31.05.1959, Blaðsíða 6
Apósthúsinu
eru 2000 ósklla-
bréf frá síðasfa
ári, þar á meða!
ábyrgðarbréf og
dýrmætir pakkar
sér bréf,
STUN’DUM hafa verið
luppi raddir um það, að
ibréf tíndust hjá Pósthúsinu
hér í Reykiavík, og má vel
vera, að bað hafi borið við.
í slí'ku tilfelli hafa sendend
ur að s.iálfsögðu rokið upp
á nef sér og hundskammiað
pósthúsið fyrir slælega
bjónustu.
Við brugðum okkur í
póstihúsið fyrir skemmstu
til bess að rannsaka betta
mái og hittum að máli
Svein Björnsson, fulltrúa.
— Já, sagði hann. Þeir
segja að við tínum öEu, en
ég held, að það sé sanni
nær. að við tínum engu.
Að bví búnu leiddi hann
okkur inn í hliðarherbergi
óg dró út brjár skúffur
fleytifuiiar af bréfumi.
— Hér er örlítið sýnis-
horn af því, hvernig þjón-
usta almennings er gagn-
vart okkur. í þessumi skúff
um eru óskilabréf frá s. 1.
ári, — ætli þau séu ekki á
að gizika 2000.
Þetta voru bréf tii út-
landa og frá. Undantekn-
ingarlaust voru heimdlis-
föngin á þeirn röng, ef þau
voru þá nokkur. Við grip-
um niður í kassana og sá-
um áletranir eins og þess-
ar: Til mömmu og pábba,
— Til Jóku, 7 ára C. Ög
þarna var bréf til kvenper-
sónu, sem var sögð dveljast
á Eililheimilinu. - Það var
strikað yfir það og skrif/að:
Skálatún, og aftur strikað
yfir það og skrifað: —
Ek'ki þar. Og svo rákumst
við á tvö bréf. sem bókstaf-
lega ekkert var skrifað á.
Hins vegar var frímerki
límt á réttan stað, í efra
horni hægra megin!
— Það er kannski ekki
veður gerandi út af bessum
bréfum. sagði Sveinn og
dró úr hillu veglega möppu
Myndir:
Oddur Ólafsson.
Texti:
Gylfi Gröndal.
— En hérna er skrá yfir
ábyrgðarbréf, sem eru
hvorki meirg né minna en
200 talsins. I mörgum þess
ara bréfa eru mikil verð-
mæti: peningar bækur,
filmur og fleira. Og hér
inni geymum við böggul
frá Ameríku, sem enginn
kannast við. í honum eru
silfurskeiðar og fleira verð-
miætt. Við erurn satt að
segja í standandi vandræð-
um með þetta.
— Hafið þiö í hyggju að
gera nokkrar ráðstafanir
þessu varðandi?
— Já, innan skamms
munum við flokka öll ó-
skilabréf og böggla í rétta
stafrófsröð og hafa bau tú
sýnis almenningi, Við mun
um þá taka með þakklæti
hverjum þeim, sem vill
gæta að. bvort hann á ekki
eitthvað af þessu.
— Hefur það borið við,
að fólki neiti að taka við
bréfum, sem hafa Þó rétt
heimilisföng?
— Jú, jú. það kemur oft
fyrir. Það sendir sjálfu sér
bréf og kannast svo ekkert
við það. Og svo eru bréf,
sem fólk veit hvaðan eru og
kærir sig ekkert umi, ásta-
bréf. ' húsáleiguuppsagnir
og þess háttar. Ég get sagt
ykkur eiria litla sögú af ást
föngnum manní, sem virð-
ist sannarlega ekki ætlg að
gefast upp fyrr en í lengstu
lög. Hann skrifar þykk og
mikil bréf minnst einu
sinni í viku til stúlku út á
landi. Stúlkan þekkir alltaf
þessar sendingar og nei1
flð taka við þeim, Þetta var
orðinn heiU poki fyrir rest
svo að við opnuðum eitt
bréfanna og sáum á því
hver sendandinn var. Við
sendum honum pokann, en
hann neitaði harðlegai að
taka við honum. Hann held.
ur áfram iðju sinni. Og nú
er farið að safnast í annan
poka!
— En fáið þið persónu-
lega ekki stundum einkenni
leg bréf ?
— Jú, það eru nokkrir
misskildir rithöfundar, sem
þurfa öðru hverju að svala
skáldgáfu sinni á okkur. —
Og, þetta eru engar smáveg-
is ritsmlíðar, — margar stór
ar, þéttskrifaðar síður með
þessari dómadags vitleysu.
— Þið hendið ekki óskila
bréfum.
Á Pósthúsinu £ Reykjavík eru 1440 pósthólf fyrir fyrirtæki og einstaklinga. Á mynd-
innli sést starfsmaður flokka bréf í hólfin.
Sveinn Björnsson fulltrúi
stendur hjá hluta af óskila-
bréfunum. Þau eru bæði
innlend og erlend, — og
auk þess eru ábyrgðarbréf
og verðmætir bögglar. Inn-
an skamms mun almenningi
gefast kostur á að skoða ó-
skilabréfin og taka þau, ef
þeir geta sannað eignarrétt
sinn á þeim.
* Látið ekki I
bréf í póstkas:
^ Skrifið nafn <
ilisfang sendai
á bréfin.
* Frímerkið i s
yðar (í efra ha
ntanáskriftarn
Og bað veitti
ekki af að bæta
reglu við: Skrifi?
bréfin!
□
— Nei. við viljum bað
ekki fyrr en.í lengstu lög.
Þið getið séð ef þið viljið ó-
skilabréfin frá 1957. Það er
annað eins og þetta eða
meira.
Við höfurn fengið nóg af
óskilabréfum í bili. í stað-
inn finnst okkúr sannarlega
ekki vanþörf á að birta eftir
farandi leiðbeiningar til al-
mennngs:
^ Skrifið greinilega utan
á allar sendingar.
* Gleymið ekki að til-
greina .yétt húsnúmer.
'A' Peninga má eikki senda
í almennum bréfum.
Sveinn Björnss
með okkur um pós
sýndi okkur hið ht
þar er að sjá. V
pósthússins hefur
muna í seinni tí<
sem kunnugt er
greiðslusalnum f
fyrir sköramu til ói
ra bóta, Má. segja,
aður pósthússlns s
inn hinn bezti. St
eru 120.
Af starfseXni p<
er þetta nýjasta i
Á næstunni verðe
notkun nýir póstl
tvær tegundir, s1
minni, — sú minn
Nýju póstkassarnir eru mjög frábrugðnir þei
Þeir eru rauðir á lit með hvítmáluðu merki j
arinnar á. Framan á þeim eru prentaðar leiðbe
viðskiþtamanna.
FRANZ
TÝNDI
GIMSTEINNINN
FRANS talar fáein orð
við Dekker í kurteisisskyni,
en gengúr síðan burt í
snatri. En um leið og hann aftur lendir har
gengur niður tröppurnar, — fanginu á herra ]
sér hann herra Koster fylgj „Yður virðist ligg
ast í kíki með lystibátnum, hann. „Er nokki
sem hvað eftir annað hefur um að vera?“ —
virzt hafa óeðlilegan áhuga svarar Frans di
á „Sækettinum“. Frans geng sjáið þér til“, helc
ur aftur upp tröppurnar og fram lágmæltur.
g 31. maí 1959 —
Alþýðublaðið