Alþýðublaðið - 27.08.1959, Síða 7

mwwmmam
m.
Taylor.
■si.
ster.
Lk.
: vinsæl-
Svararnir
svo:
latra.
iley.
ÍTaughan.
teele.
iza.
iathis.
iye.
sem sið-
if sér, er
[að hana.
Jones.
lGA er
dfæri til
nleikann
ilfan sig.
nedalla.

Jafnréfíí
karla og
NÝLEGA mættust tveir
sköllóttir, miðaldra menn í
lyftu í Hótel Lancaster í
París.
Þeir voru báðir ítalir.
■— Nú, þú ert þá líka land
flótta, sagði annar. Hvernig
líður þér?
■—- Bölvanlega, svaraði
hinn.
— Ég sakna föðuriands
míns mjög mikið, sagði sá
fyrsti.
— Ætli við fáum nokkurn
tíma að sjá það aftur, svar-
aði sá síðarnefndi og hristi
höfuðið þunglyndislega.
Annar var hinn landflótta
konungur Ítalíu, Umberto.
Hinn var maður Sophiu Lo-
ren, — kvikmyndastjórinn
Carlo Ponti, sem ekki þorir
fyrir sitt litla líf að snúa
aftur til ftalíu af ótta við
að verða handtekinn og sett-
ur í fangelsi fyrir tvíkvæni.

tid
Margrét prinsessa.
ÞEGAR Elisabet Englands-
drottning og Margrét systir
hennar voru litlar dvaldist
konungsfjölskyldan eitt sinn
í Balmoral í Skotlandi í
sumarleyfi.
Á hverjum sunnudegi
voru litlu prinsessurnar látn
ar hlýða á guðsþjónustu í
lítilli þorpskirkju í nágrenn
inu.
Eitt sinn, er fjölskyldan
var á leið úr kirkju, gekk
Margrét Rósa, sem þá var
fimrn ára, á undan öllum og
virtist mjög þungt hugsi.
— Um hvað ertu að hugsa
svona mikið, spurði móðir
hennar.
Litla prinsessan snéri sér
við og sagði:
— Mamma, mér fannst
dálítið undarlegt, að prest-
urinn skyldi biðja bæði fyr-
ir þér og pabba og Elísabetu,
— en ekki fyrir mér. Og þó
er ég ekkert betri en þið.
ÞAÐ ER ALLTAF verið að
tala um jafnrétti karla og
kvenna, ekki sízt hvað launa
greiðslum viðkemur — og
er ekkert sjálfsagðara en
halda þeim umræðum á-
fram, unz árangur næst. —
Samt sem áður getum við
ekki stillt okkur um, að
segja frá bezta svarinu, sem
við höfum heyrt við rang-
lætinu, sem konur telja s>g
beittar í kaupgreiðslum.
í þriðja skipti á þremur
mánuðum hældi forstjórinn
eina kvenmanninum, sem
hann hafði í þjónustu sinni
fyrir vel og dyggilega unnin
störf, en minntist hins veg-
ar ekki einu orði á kaup-
hækkun. Konan brosti út
undir eyru og lét sér vel
líka skjallið, en þegar hún
kom til vinnufélaga sinna,
skaut gremjan upp kollin-
um og hún hreytti út úr sér:
— Hvílíkt himinhrópandi
ranglæti. að kona, sem vinn
ur meira en allir karlmenn
til samans, skuli ekki fá
jafnhátt kaup og þeir.
Þá svaraði einn lágt og
skrækróma:
— Ég get nú huggað þig
' við það. að á mínu heimili
er það kona, sem fær kaupið
mitt.

"fe, -

Umljerto.
LÖGREGLUMAÐUR, er
var á næturvakt og gekk
framhjá þinghúsinu í Lond-
on, stanzaði snögglega og
nuggaði á sér augun. Hann
sá mann, sem valhoppaði á
gangstéttinni og var ekki í
einni einusu spjör. Þegar
hann hafði jafnað sig eftir
undrunina veitti hann mann
inum eftirför og irandtók
liann. Maðurinn brást hinn
versti við c\_svaraði:
— Hvað er þetta eigin-
lega! Ég er ósýnilegur!
Maðurinn hafði sýnilega
misst fleira en fötin sín.
nokkra
iþjófa. En
a þér frá
I London
Fillipus,
a stofnað
í sameiningu dálítið fyrir-
tæki — flugfélag, sem flýg-
ur hvert sem er á hnettin-
um og flytur hvaða varning
sem er. Og við tókumst á
hendur flutninga hingað og
þannig stendur á því, að ég
er hér“. — „Jájá“, svaraði
prófessorinn, en áttaði sig
þó ekki fyllilega á þessu.
,,En þig langar sjálfsagt að
vita, hvernig stendur á.þvi,
að ég er hér. Komdu með
mér inn í vinnustofu mína
og þá skal ég segja þér allt
um það.“ Þeir fylgjast að
inn í stofuna, sem er prýdd
einkenpilegum teikningurn.
Dragfir
m. a. frá Crayson — Cojana, London made.
RKAÐURIHN
Langaveg 89.
mislitir
Borðdú kar
1,30 x 1,30 m.
fyrirliggjandi.
Helldverzlun
Ólafsson &. Lorange
Klapparstíg 10 — Sími 17223.
t . . ’•. • ' »;>
Finnsku
k o m i n.
Gardínubúðin
Laugavegi 28.
rr
er fólk, sem óskar eftir skoðun í Leitar-
stöð Krabbameinsfélags íslands, beðið að
snúa sér til skrifstofu félagsins í Blóðbank-
anum, sími 16947, en ekki til Heilsuvernd-
arstöðvarinnar.
Leitarstöð Krabbameinsfélags íslands'4.
Auglýsingasíml blaðsins er 14906
Alþýðublaðið — 27. ágúst 1959 J