Alþýðublaðið - 20.05.1959, Blaðsíða 10

Biskupskiör
r
Framliald af 5. síöu.
arlega kemur einnig fyrir
sjónir hvers vegna bréfið var
ekki sent til allra presta inn-
an Bræðralags, sem kosning-
arrétt höfðu, en hins vegar til
manna utan félagsins.
Þessi árás á prófessor Sig-
urbjörn Einarsson var fyrir-
fram dæmd til þess að mistak-
ast. Við prófkjör kom í ljós,
að slík eining var um hann
sem biskupsefni, að hán yrði
ekki rofin. En sur|ir menn
gátu ekki unnt honum þess að
taka við æðsta embætti krist-
innar kirkju á íslandi og því
fóru þeir að leita einhvers,
sem ryðja mætti honum úr
vegi.
Á það verður enginn dómur
lagður, hvort séra Einar hefði
ekki reynst hæfur biskup. Af
okkar litlu kynnum er mér
nær að halda, að svo hefði
orðið. En að honum ólöstuð-
um, efast ekki nema örfáir
mienh um, að prófessor Sigur-
björn Einarsson beri höfuð og
herðar yfir aðra kirkjunnar
menn á íslandi í dag. Því var
framboð hvaða prests sem var
á móti honum fyrirfram
dauðadæmt.
í upphafi greinar séra Guð-
mundar eru einkum tvö at-
riði, sem hafa vakið hneyksl-
un manna og gremju. Hvaða
presta telur hann vera skoð-
analeysihgja? Það er vitað, að
innan prestastéttarinnar eru
ýmsir, sem hvorugu kristilega
stúdentafélaginu hafa bund-
izt, en hafa reynt að fara bi.1
beggja eða fylgzt rnseð þeirri
þróun, sem orðið hefur á trú-
málasviðinu erlendis. Þessir
menn eru yfirleitt hógværir
í skoðunum og litlir æsinga-
menn. Það mætti því segja, að
þeir hefðu sjál fstæðar skoðan-
ir. Einnig mun vera hópur
presta, sem er félagsbundinn,
en hefur ekki sjálfstæðari
skoðanir en svo, að þeir taka
viðbragð og láta af skoðun,
sem þeir hafa myndað sér,
komi boð um það frá frammá-
mönnum félagsins. Þá menn
mætti kalla skoðanaleysingja,
þótt félagsbundnir séu. Hvorn
hópinn á séra Guðmundur við
og hvorn hópinn fyllir hann?
Hitt atriðið í upphafi grein-
arinnar er öllu torráðnara, en
reynt hefur þó verið að fara
eftir líkum. Hann segir að
forsjónin hafi vikið til hliðar
tveim af líklegustu biskups-
efnum frjálslyndra. Þeir sem
nokkuð hafa fylgzt með því,
sem gerzt hefur í sambandi
við kirkjuna og kirkjunnar
menn á undanförnu ári,
þykjast geta farið nærrl um,
hver annar maðurinn sé. En
að séía Guðmundur Sveins-
son ætli forsjóninni að hafa
tekið þar í taumana, þykir
meira en lítið óprestlegt og
ódrengilega mælt. Mín skoðun
er sú, að forsjónin hafi aldrei
ætlað öðrum en prófessor Sig-
urbirnf biskupsembættið í
þetta sinn og því séu allar að-
dróttanir í hennar garð og á-
kveðinna manna út í hött. —
Hver hinn maðurinn er, virð-
ist öllu vandséðara, en nokk-
uð almennt mun þó talið, að
greinarhöfundur eigi þar við
sjálfan sig, og . því verður
vissulega ekki neitað, að hann
hafi einhverja þá kosti, sem
góðan biskup megi prýða.
ísíendingar hafa nú eign-
azt nýjan biskup, sem miklar
vonir eru tengdar við. Eftir
því sem bezt verður vitað, var
hann kosinn með tilliti til
eigin verðleika. Fjöldi allra
yngri presta landsins hefur
hjá honum numið og hefur
kynnzt honum af eigin raun
og hæfileikum hans. Munu
jafnt hafa kosið hann prestar
úr Bræðralagi og Kristilegu
stúdentafélagi. „Frjálslynd-
um“ guðfræðingum tókst ekki
að koma sínu biskupsefnj að.
Úr því sem komið er, er því
ekki um annað fyrir þá að
gera en að sætta sig við orð-
inn hlut, og ég hef þó það
mikið álit á þeim, að ég hygg
þá munu gera það.
Matthías Frímannsson,
cansl. theol.,
fyrrverandi formaður og fé-
lagi í Bræðralagi, kristilegu
félagj stúdenta.
Framhald al 4. síðu.
sölu í húsum. Sölvi vildi reyna
þessa atvinnugrein, og bráitf
kom í ljós, að 'hann var ágætur
sölumaður og eignaðist hann
brátt mikinn, fjölda viðskipta-
vina, sem. keyptu eingöngu af
honum; — og vildu ekki kaupa
af öðrum. Hér kom til greina
glaðlyndi Sölva og Ijúfmennska,
enda staðnæmdist hann í hverju
eldíhúsi, þáði kaffiSopfi hjá hús-
freyjunni, sem sá um innkaup
þessa lestrarefnis, rabbaði um
heim’a og geima — og tók jafn-
vel aif mifclum skilningi þátt í
áhyggjum, gleði og sorgum'fjöl-
skyldunnar. Og þessa atvinnu
stundaði Sölvi til dauðadags.
Margt hafði breytzt, útgáfur
höfðu tekið miklum stakka-
skiptum, bókahúðir risu upp á
hverju götúhorni og sjoppur,
sem seldu blöð, miklu víðar, en
Sölvi hélt velli. Það byggðist á
gamalli vináttu. Þegar móðirin
hætti að kaupa tó’k dóttirin við
og þannig áfram.
Árið 1929 missti Sölvi konu
sína og var þá m'ikill harmur
kveðinn að þessum: lífsglaða
manni. Þá lét hann á sjá. En
hann varð svo hamingjusamur
að eignast brátt annan lífsföru-
naut: Lilju Matthíasdóttur og
voru þau frá fyrstu kynnum allt
áf eins og þau væru nýtrúlofuð.
Var smitandi og upplífgandi að
sjá og finna hamingju þéirra.
Maðurinn minn,
VALDIMAR ÞÓRÐARSON verkstjóri,
frá Brekkuholti, sem andaðist hinn 14. þessa mánaðar, verður'
jarðsunginn frá Fríkirkjunni fimmtudaginn 21. maí kl. 14.
Athöfninni verður útvarpað.
Fyrir hönd barna og annarra aðstandenda
Sigríður Þorgrímsdóttir.
Þau Jónína Qg Sölvi eignuð-
ust níu böm, og eru sex á lífi,
Þau höfðu bamaián, o ghygg ég
að fáar fjölskyldur hafi verið
hamingjusamari en fjölskylda
Sölva. Við d/viða sinn á-tti Sölvi
tuttugu og sex bamatoörn og
fjörufcíu og sex barnabarnabörn.
Sölvi Jónsson var, eins og ég
hef áður sagt, hvers manns hug
ljúífi. Hann gekk teinréttur um
göturnar þar til hanni Íag&ist
banaleguna fyrir nokkrum mán
uðumi, alltaf mjög' léttuir á sér,
broshýr og glaður. Ég sagði við
hann í haust þegar hann heim-
sóttj mig síðast, að hann væri
einn þeirra, semi yrðu hundirað
ára. Þá virtist mér hann enn
vera í fullu fjöri. Nú er hann
hoiifinn af sjónairsviðinu, bros
hans stirðnað, en sarnt, faros
manna eins og SölV’a Jónssonar,
glaðlyndi þei-rra og ljúfmennska
hafa áhrif inn í framtíðina og
lífga upp stundir okkar, sem
höldurn áfram að ganga um
þessa borg. Það er því ekki að
undra þó að við söknum svip-
drátta slíkra manna í ásjónu
hennar.
VSV.
íþróStir
Framihald af 9. síðu.
Má gera ráð fyrir tvísýnni og
skemmtilegri keppni.
Samhliða fer fram keppni í
frjálsum íþróttum milli B-liðs
Reykjavíkur og frjálsíþrótta-
manna utan af landi. Er nú
unnið að frekari undirbúningi
þeirrar keppni af hálfu nefnd-
ar frá F. R. í. og F. í. R. R.
Þá verður einnig keppt í
handknattleik, bæði karla- og
kvennaflokki, milli úrvalsliða
úr Reykjavík og liða utan af
landinu. Þá fer fram knatt-
spyrnukappleikur milli Reykja
víkur og úrvalsliðs utanbæjar-
manna og verður það fyrsti
leikur þeirrar tegundar hér. í
körfuknattleik verður leikur
milli íslandsmeistaranna og úr-
valsliðs annarra félaga. Enn-
fremur verður efnt til sýninga
í glímu og fimleikum, bæði
hópsýningar og einstakir flokk-
ar.
í tilefni vígslu leikvangsins
verður útbúinn sérstakur minn
ispeningur, sem Halldór Pét-
ursson listmálari hefur teikn-
að. Mun hann veittur öllum,
sem þátt taka í mótinu og
koma þar fram í sýningum.
Standa vonir til að mótið
verði fjölmennasta íþróttamót,
sem hér hefur verið haldið og
að það marki eftirminnileg
tímamót í íþróttasögu landsins.
Minningarspjöld
D. A. S.
'ást hjá Happdrætti DAS, Vest-
ixveri, sími 17757 — Veiðarfæra
zerzl. Verðanda, sími 13786 —
ijómannafélagi Reykjavlkur,
ffaii 11915 — Guðm, Andrés-
iyni gullsmið, Laugavegi 50,
tími 13769. —- í Hafnarfirði f
’ósthúsinu, skni 50267.
Guðný Guðvarðard.
Framhald af 5. síðu.
' í Hafnarfirði og í stjórn þess,
einnig sat hún Alþýðusam-
bandsþing og starfaði í kven-
féiagi Alþýðuflokksins.
Féiagsmálin. leysti hún af
hendi með dyggð og dreng-
skap, eins og allt annað, sem
hún tók sér fyrir hendur,
þótt oft væri tími naumur þar
sem hún vann þá utan heim-
ilis, eins og flestar konur hér
í bæ gerðu • í þá daga. Svo
kröfðust einnig skyldurnar
sem eiginkona og móðir,
krafta hennar, og hún brást
þeim aldrei.
Kærleikur hennar og um-
hyggj a fyrir fjölskyldu sinni
og samtíðarfólki, var óbil-
andi. Þótt hún ætti við van-
heilsu að stríða í mörg ár, þá
var starfsviljinn svo mikill,
að henni féll aldrei verk úr
hendi svo fremi að hún gæti
fylgt fötum.
Guðný var gáfukona mikil
og listfeng. Hún unni öllu
sem fagurt var, hún var
trygglynd og vinföst, ein af
þeim manneskjum, sem strá í
kring um sig birtu og yl hvar
sem þær fara.
Við fráfall hennar er þung-
ur harmur kveðinn að okkur,
sem þekktum hana bezt, en
þó þyngstur að manni henn-
ar og börnum. — Ég, sem
þessar línur rita, hef svo
margs að minnast og margt
að þakka eftir 23ja ára kynn-
ingu. Minningarnar þjóta um
huga minn þegar ég kveð
hana í síðasta sinn.
Við höfðum drjúpum hrygg
í dag
er hinztu kveðju sendi,
því nú er.breytt um búsins
hag
burt er móður hendi,
sem var svo ástrík, undur hlý
ýms að lækna sárin,
og láta gleðiljós á ný
Ijóma í gegnum tárin.
Þú kveiktir von í hvers
manns sál
kærleikans með eldi,
þú varnarlausra varðir mál
svo vel að hinzta kveldi.
Þú áttir trúaryl og ljós
og andans göfgi sanna
í hjörtum græddir rós við rós
— rósir minninganna.
Nú ert þú horfin héðan frá
að heilsa nýjum degi,
og guð er leiðarljós þitt á
landsins nýja vegi.
Eilífðin el aðeins stund
þar óðar tíminn líður,
unz við eigum endurfund
þú eftir okkur bíður.
S.K.
. . . &
LSKIPAUT(itRB RtKISiNS
Herðubreið
austur um land í hringferð
hinn 23. þ. m. Tekið á móti
flutningi til Hornafjarðar, —-
Dj.úpavogs, Breiðdalsvíkur, —-
S töðvarfjarðarj Mj óaf j arðar,
Borgarfarðar, Vopnafjarðar,
Bakkafjarðar og Þórshafnar í
dag. Farseðlay seldir á föstu-
dag.
Dunnarskvöld
í Þjóðleikhúsinu fimmtudaginn 21. maí kl. 8,30.
Ávarþ: Bjarni Benediktssos
Inngangsorð: íSteingrimur J. Þorsteinsson.
*
Uipplestrar:
Úr Borgarættinni — Asdrés Björnsson
Úr Fjallkirkjunni — Lárus Pálsson
Úr Sálumessu — Þorsteinn Ö. Stephensen
★
Samlestur úr Svartfugli — persónur: Séra Eyjólfurt:
Helgi Skúlason, Bjarni; Róbert Arnfinnsson,
Steinunn: Helga Valtýsdóttir, Seheving sýslumaður:
Ævar Kvaran.
★
Reiðarslag: leikrit í einum þætti
Leikstjóri Lárus Pálsson, þýðasdi Þorsteinn Ö.
Stephensen.
Leikurinn fer fram í stofu á íslenzku prestssetri.
Hlutverkaskrá: Presturinn: Gxsli Halldórsson,
Frúin: Guðbjörg Þorbjarnafdóttir, Vinurinn: Jón
Aðlls. Læknirinn: Þorsteinn Ö. Stephensen.
Aðgöngumiðar seldir í Þjóðleikhúsinu.
Bandalag ísl. listamanna '
Almenna bókafélagið
Helgafell, Landnóma.
Innfökupróf í Samvinnuskólann Bifrðsl
fara fram í Reykjavík síðara hluta september. Umsóknir berist skólanum
eða fræðsludeild SÍS fyrir lok ágústmánaðar.
Samvlnnuskóljnn Bifröst
20. maí 1959 — Alþýðublaðið