Skírnir - 01.01.1832, Qupperneq 24

24
eignuð, og þykir þa5 gánga mjög aS makligleiknm,
Kona hans, furstinna af Lieugnitz, Iifði skamma
stund mann sinu, og andaðist hún í Petrsborg
síðla sumars; var hún elskuð og virðt af öllum,
er þekktu liana, og lözt hún söknuð og harmdauða.
Keisarinn hefir á þessu ári gefið aðalstett
ríkisins augljóst vitni sinnar velþóknunar, er
hann hefir aukið forretti liennar og gömul rett-
indi, er þó voru áðr vel við unandi, og fór þetta
fram, meðan önnur ríki í Norðrálfunni leitast við
að takmarka hefðtekin forretti og jafna inanna-
mun þann, er sprettr af kynferði og ósjálfráðura
kringumstæðum; en þeir, sem fyrir urðu, vissu
ei betr með að fara, enn svo , að keisarinn litlu
síðarvarð að gjöra þeim áminníngu, og brýna fyrir
þeim, að láta ei náð hans fara að forgörðum.
Mælt er, aÖ keisarinn ætli að ferðast með vorinu
til Berlínar, ásamt drotníngu sinni, og er svo sagt,
þar muni nokkrir konúngar enna minni þýzku
ríkja og fleira stórmenni koma til funda við keis-
arann, og muni þar verða auk annars ráðið hvör
verða skuli kjör og stjórnarform Pólskra eptir-
leiðis. Að öðru leiti þykjast menn hafa tekið eptir
því, að Rússakeisari se farinn að láta til sín taka
í þjóðar-málefnuin Norðrálfunnar yfirhöfuð, og
það einkum síðan uppreistinni í Pólen var lokið;
má því og eigi ímóti mæla, að þetta mikla ríki
makliga getr farið slíku fram, einsog það að öðru
leiti er bæði óskandi og tilætlandi, að það láti í
vísdómi sínum tillögur sínar koma niðr þar, sem
bezt gegnir fyrir almennt frjálsræði og rósemi álfu
vorrar yfirhöfuð.