Skírnir - 01.01.1834, Blaðsíða 42

42
eru í sambandinu, eigi liafa gjört ser far af a5
Jirýsta Villijáimi koniingi til bráörar úrlaiisnar og
eptirlætis viö Beigi; er ínálefni Jieirra og öli upp-
reist í raun réttri finnr litla heimild í sanngirni og
þjóÖar réttinduin. KronprinsHollendfnga feröaðist
meÖ syni si'niim í vetr til Pétrsborgar og Eerlínar,
lialda menn aö eyrindi Iians lúti nokkuð að mál-
efnuin Beigja, og muni hann eiga að afreka IIol-
iendingiiin lijá þessum voldugu konúngum, málsbót
nokkra og liðsvrði lijá þeim öörum sambandsrfk-
jum, en aörir sögÖu, hann ætlaÖi að biðja dóttur keis-
arans fvri hönd sonar sins, og ináské livörutveggja.
Ilollendingar hafa enn, sem fjrri, lið sitt vigbúið
bæði til sjós oglands, og er það með ærnum tilkostn-
aði, en þjóðiu leggr fúsliga til allt það er konúngr
mælist til, þó heldr skipti nokkru frá því er var
að iindanförnu, er þjóðinni leiðist nokkuð útgjörð
þessi, er starf og fékos’tnaðr er mikill orðinn af
en eigi gagn; var nokkuð rædt hérum og lieldr
skorinordt, þegar stjórnarráðið (Geiieral-Staterne)
kom saman í liaust, en sú er bót í máli þar, að
fjárliagr ríkisius er mjög að óskuin og llestra ri'kja
fremr á vorum dögum.
I Noregt var árferö mjög lik þeirri, er um
er gétið næstliðið ár, og varð þar cigi margt til
tiðiuda, er hér verði frásagt. Norskir settu stór-
þíng sitt í vetur, sem ieið, og stóð þaö yfir allt á
sumar fram, gjörðistþar, einsogað uiidaníornii inargt
merkiligt, og urðu að nýu þess Ijós mcrki, að
Norskum fer mjög fram í andliguni þroska, og
þekkiugii á landstjórninni, og varð þetla eu Ijós-
ara af þvi atviki, að inargir stórþingsinenu voni