Skírnir - 01.01.1836, Side 97

!)7
Sæt er von, og sorgum létta kann,
eg mun fá þig, elsku bróSir! lita,
Aldrei þurfa samfundina’ aií slita;
Min spor fækka munu heims um rann.
Hvörr fær metiö harma-þúngbær-kjör
Elskuríkrar ekta-frúar þinnar,
cr unaösemöar styttu misti sinnar,
og ást þig vaföi’ uns allt var horfiö fjör?
Herrann lífsins harma reiknar tár;
Allra er hann fööurlausra faöir;
og fram úr hörmum leiöir oss, svo glaöir
prisaö fáum hann um eylíf ár.
* f>. B.
t
Leiö sál
til ljóss-fööurs,
e« mold
i móöur-skaut
Jóns Einarssonar,
bónda á Horni,
fædd. áriö 1775,
gift. 9da sept. 1801,
dáins 26ta sept. 1834;
særöist brjóst
syrgjandi ekkju
viö missir merkismanns;
trega börn
trúfastann fööur
veslum veiklast von!
gráta hjú
góöann húsfööur,
og grannar virkta vin;
Fagrt var líf
af fögrum dygöum,
dauöi rór, í dýrö sál hafin.
Soföu nú sæll i ró
sofnuöum vinum hji