Lanztíðindi - 24.12.1850, Blaðsíða 6

146
bættur á seinni tímum og haldið, að hann kæmi
sjer með því í mjúkinn hjá alþýðu, ef hann
gæti gjört embættismennina tortryggilega í
augum hennar og einkanlega háyfirvöldin; en
allir skynsamir menn hljóta að sjá, hve hættu-
legt þetta er fyrir land og líð. En það sem
jeg sjerílagi tel Djóðólfi til gyldis, er, aðjeg
af grein hans urn neituiiarvaldið þykist sjá,
að hann vill hafa samband Islands og Dan-
merkur sem nánast og innilegast og sem
flest mál sameiginleg. Jeg er fyrir mitt leyti
5jóð. öldúngis samdóma um, að þetta sje
okkar fátæka landi bezt og hollast og að við
svoleiðis eigum minnst á hættunni, hvernig
sem fer. En því miður eru svo margir hjá oss
annarar meiníngar og vilja — að jeg held marg-
ir hverjirhugsunarlítið — losa Islandsemmest
við Danmörku, bæði hvað löggjöf, fjárhag
og verzlun snertír. Sje það því einlæg mein-
íng "þjóðólfs, sem hann hefur látið í ljósi í á-
niinstri grein, lýsir það einurð hans og væri
óskandi, að hann hjeldi sömu stefnu áfram í
fleiri greinum hjer á eptir, því jeg teldi það
landinu mikið hagræði, ef hann fengi alþýðu
á sitt mál.
Embaíttismaður,
(Aðsent.)
(eptir amtmann P. Melsted).
Öllum þjóðþíngum hefur þókt það mik-
ils umvarðandi að laga vel þíngsköp sín; því
án þessa verður góðri reglu ei á komið á
þíngum; án þess verða málefnin hvorki skipu-
lega nje til hlýtar rædd, og offljótur úrskurð-
ur yrði annars, ef til vill, optsinnis á þau
lagður. Öll þess konar þíng hafa því, eink-
um í fyrstunni, varið laungum tíma til að
selnja þíngsköp sín; en þegar gott lag var
á þau komið, og reynslan var búin að sýna,
að þau voru orðin hentug og áttu vel við,
var þeim næstum því óbreittum fylgt afhverju
þíngi eptir annað.
Jíngsköp alþingis voru samin af stjórn-
inni, einsog alkunnugt er, og tekin inní til-
skipun þá, sem alþingí var stofnað með, og
eins var þessu liáttað með fulltrúaþíngin í
Danmörku; þarámóti eptirljet stjómin rikis-
fundinum, er ræddí grundvallarlögin dönsku,
sjálfum að semja þíngsköp sín, og eins rík-
isþínginu, er í fyrsta sinni kom saman í vetri
er var. 3>a& má því ætla, að stjórnin einnig
muni leyfa, að þjóðfundur Islendínga, er koma
á saman í sumar er kemur, semji sjálfur
þíngreglur sínar, og til að greíða fyrir þeim
starfa, hefi jeg samið frumvarp það, sem á
eptir kemuij, og ætlast til, að það verði lagt
fyrir almennings sjónir, svo að fundarmenn og
aðrir þeir, er skynbragð bera á þessháttar
hluti, geti íhugað það og hugsað upp þær
breitingar, er þeim þykja betur fara. Frum-
varp þetta er að miklu leyti lagað eptir þíng-
reglugjörð þeirri, er Danir sömdu og sam-
þyktu á ríkisþínginu í fyrra vetur, því sú
reglugjörð virðist í mörgu tilliti hentuglega
löguð handa oss og vel frá lienni gengið.
Jeg hefi tekið það burt úr þíngsköpum
f)ana, er ekki á hjer við, en lagað hitt að
háttum vorum, er mjer þókti breitingar við
þurfa.
Frnmvarp
til píngskapa á pjóðfundinum, er liulda á í
Reykjavík sumarið 1851.
1. gr. Embættismenn þíngsins eru þessir: for-
seti, varaforseti, og tveir skrifarar. Enginn
ináán samþykkis afþínginu skorast undan að
taka á móti kosníngu til þessara embætta.
2. gr. Til forsetakosníngarþarf meir en helm-
íngatkvæða; fái enginn svo mörg atkvæði þá
fyrst er kosið, skal óbundin kosníng aptur
fram fara; fái þá enginn heldur hinn ákveðna
atkvæðafjölda, skal velja milli þeirra tveggja
þíngmanna, er fengið hafa flest atkvæði, við
aðra kosníngu. Hafi þeir þá jafnmörg at-
kvæði, skal aldur ráða. Á sama hátt skal
kjósa varaforseta og skrifara.
Athugasemdir við frumyarpið eptir höfundmn.
Við 1. gr. Á þíngum Dana eru þíngskrifararnir 4 og skiptast þeir um tveir og tveir að skrifa í þíngbúk-
ina sína vikuna hverjir.
Við 2. gr. Til að velja skrifarana á þjóðþingi Dana þarf ei »ema einfaldan atkvæða fjölda (relativ Stemme-
flerhed), svo að þeir eru rjett kosnir, sem fengið hafa fleiri atkvæði en aðrir, þótt ekki hafi þeir meir en helmíng
atkvæða (ahsolut Sterameflerhed). Á lanzþíngi Dana er fyrirskipað um skrifara kosníngar einsog hjer í greininni.