Lanztíðindi - 10.01.1851, Blaðsíða 1

LANZTÍÐmDI.
1851*
ð. Ár IO. Janúar. 36. og 37.
F r u m v a r p
til ‘pingskapa á pjóðfundinum, er halda á í
Reijkjavík sumarið lSol.
(eptir amtmann P. Melsted).
(Framh.). 13. gr.Wb aðra umræðuna, erei
má byrja áður jirír sólarhríngar eru liðnir frá því
er fyrstuumræðu var lokið, skal ræða hinar ein-
stöku greinir lagafrumvarpsins, hverja sjer í
lagi, eða fleiri saman í svo laungum köblum,
sem forseta þykir henta. 5á skalog ræða breit-
íngar atkvæði þau, sem gjörð hafaverið við
hverja grein, og skulu þau vera fengin forseta
tveim sólarhríngum, en útbítt meðal þíiigmanna
einum sólarhríngi áður en önnur umræöa hefst.
Strax og umræðu sjerhverrar greinar eða
kabla frumvarpsins er lokið, skal gánga til
atkvæða þar um og um breitíngaratkvæði j>au,
er þar eiga við, og að lokum skal þíngið með
atkvæðum ákveða, hvort frumvarpið með því
lagi, sem nú er orðið á því, skuli koma til
priðju umræðu.
14. gr. Við priðju umrœðu, er ei má hefju
fyrr en þremur sólarhringum eptir lok annar-
ar umræðu, má ei taka breitingaratkvæði eða
uppástúngur um breitingar í orðaskipun frum-
varpsins til greina nema sliktkomi fránefnd-
inni eða 5 þíngmönnum í sameiníngu. Jossi
nýu breitíngaratkvæði skal ræða um leið og
greinir þær, er þau viðvíkja og bera hvort-
tveggja 'aman við frumvarpið allt; og skulu
þíngmenn síðan gánga til atkvæða þar um.
Jegar nefndin þar eptir, eða skrifarar þíngs-
ins, hafi engin nefnd verið kosin í málinu,
hafa lagað orðaskipun frumvarpsins eptir því
sem atkvæði hafa fallið, þá skal að lyktum
greiða atkvæðí um lagafrumvarpið í einu lagi
án nokkurrar umræðu.
15. gr. Enginn nema konungsfulltrúi og
framsögumaður má við þessar umræður tala
optar en tvisvar um lagafrumvarpið eða hvern
minni kabla þess, sem tekiun er til umræðu
sjer í lagi, nema þíngið gefi þar leyfi til.
16. gr. Enga aðra uppástúngu en lagafrum-
vörp, nje nokkurt annað málefni, sem lagt
er fyrir þíngið, má taka til umræðu fyrren að
minnsta kosti sólarhríngur er liðinn frá því
þeim hefur verið lýst á undanfarandi fúndi;
þíngið ályktar þá, hvort ræða skuli slíkar
uppástúngur og málefni og stíngur forseti
upp á, hvernig það skuli ræða, en þíngið sker
úr, þó má ei þingið leiða nokkra uppástúngu
eða nokkurt málefni til lykta á þeim fundi,
sem það kom fyrst til umræðu á. Hafinefnd
verið kosin, skal hún semja ályktanir þíngs-
ins um slík málefni, en að öðruin kosti skulu
skrifararnir gjöra það, og leggur þíngið sain-
þykki þar á.
17. gr. Taka má aptur stjórnarfrumvörp
Athugas." við frumv. eptir höf. fframhald).
Við J1—14. gr. í þessum greinum er tyrirskipað, að sjerhvert lagafrumvarp skuli ræða þrisvar og er þetta
öldúngis nauðsynlegt til að koma í veg fyrir, að ei sje offljótlega eða lauslega yfir þau farið, eða úrskurður á
þau lagður eða eitthvert atriði þeirra, ellegar breitíngaratkvæði þau, er koma annaðhvort af hálfu nefndanna eða
þíngmanna. Etnnig er það nauðsynlegt, að atkvæði sjeu greidd um sjerhvert atriði frumvarpanna við aðra um-
ræðu, svo þingmenn hafi nokkuð að festa sig á og þeir fái sjeð, hvað laga þarf eða hverju breita við síðustu
umræðu. Jtessi aðferð að ræða málin þrisyar mun og að Englands dæmi vera höfð á ilestum af ei ölluin þjóð-
þíngtim.
Við 16. gr. Eins og grein þessi lýsir j>ví, að ei þurfi að raeða j>ær uppástúngur, sem hún hljóðar um, optar
en tvisvar, eins virðast ákvarðauir hennar vera nægar til að koma í veg tyrir, að slikuui uppástúugum verði o
tljótlega eða lauslega ráðið til lyk’ta.