Hirðir - 12.11.1857, Blaðsíða 15

55
lækningatilraunir eigi vib ab liafa; en þá verSur vandlega aí>
gæta þess, ab hinu sjúka fje veríii lialdife öldungis a&skildu frá hinu
heilbrigía, þangab til þa¥> er albata. þetta verbur rábherrann ab
fela yíiur á hendur í þeirri von, af> þab fái allrahæsta samþykki konungs,
mef> því þaf> er svo skammt síban, ab lagafrumvarp alþingis kom til
rábherrans, ab ekki hefur verib tœkifœri til, af> bera mál þetta undir
hans hátign konunginn; því ab hann er, sem stendur, á ferb á Jótlandi.
Um leif) og ráSherrann þar ab auki fellst á ákvarbanir þær, sem
herra stiptamtmaíiurinn meb samþykki alþingis heílr gefiS út til
brábabyrgba um hreinsun fjárhúsanna og endurbyggíngu, og sömu-
leibis ýmsar aSrar rábstafanir, er miba til þess, af> ryma burtu sýk-
inni, í þeirri von, ab þab fái allrahæsta samþykki konungs, þá skal
því vio bœtt, ab í þessum ráSstöfunum skal taka þab skýrar fram,
af> sýslunefndir og hreppanefndir eigi af> ganga ríkt eptir því, af)
þeim reglum sje nákvæmlega fylgt, sem settar eru um mebferf sýk-
innar, og sjá til þess, af> lyfþau, er á þarf abhalda, sjeu fyrirhendi.
Sömuleibis skal bjóba hreppanefndunum, af> rannsaka ibulega og eptir
tiltekinn tíma, hvernig ástatt er, og senda sýslunefndunum skýrslur
um þaf), líkt og ákvebib er í 13. gr. í frumvarpi alþingis; og þar
eb þab eflaust hlýtur af> virfeast svo, sem vanhirfeing og fófeurskortur
stufeli mefe fram afe miklu leyti til sýkinnar, skal afe lokunum hreppa-
nefndunum bofeife, afe láta einnig í Ijósi í skýrslum þeim, sem þær
eiga eptir 6. gr. afe semja um búnafearástand bœnda, áætlun sína um
þafe, hversu margt fje hver bóndi geti haldife veturinn út, eptir heyja-
byrgfeum, mannafla og fjárhúsum, þannig afe þafe verfei óafefinnan-
lega fóferafe og hirt; því næst skulu sýslunefndirnar skera úr mál-
um, líkt og alþingi hefir stungife upp á í 11. gr. frumvarps síns, og
skulu hreppanefndirnar halda eigendum til, afe fylgja úrskurfei sýslu-
nefndarinnar, og skýra frá því, afe hve miklu Ieyti honum er hlýtt.
þar efe þafe afe öferu leyti er engan veginn nóg, afe þær ráfestaf-
anir, sem bofenar yerfea til afe út rýma sýkinni, eigi vel vife,
en þafe rífeur ekki sífeur á því, afe þeim sje rœkilega fram fylgt, treysíir
ráfeherrann því, afe landsmenn muni gjöra sjerallt farum, afe styrkja
þá vifeleitni yfirvaidanna, afe koma vandamáli þessu í þafe horf, sem
óskandi væri afe þafe kæmist í; enda hljóta þeir afe vifeurkenna þaö,
afe mál þetta varfear heill þeirra sjálfra oglandsins alls; og mætti
þafe því álíta vel til fallife, afe landsbúar stofnufeu fjelög sín á milli
til þess afe ná því mifei, er lijer rœfeir um, eins og herra stiptamt-
mafeurinn hefur bent til.