Hirðir - 23.07.1858, Qupperneq 6

182
tómar lijegiljur og ósannindi. fyrrft böbin hafa eigi verifi höffi áfnir
lijer á landi, og svo fjarskalcg og því nær óvinnandi fyrirhöfn, og
ekki til neins, nema til af) tefja menn frá ööru, og þjóöólfur, sem
þykist haltra á undan bœndum á vegi frainfaranna, og ætla ab vísa
þeim leibina, þa& befur nú sjest, af) hann eigi hvetur til slíkra verka-
tafa. En úr því svona er ástatt, auk ýmislegs annars, seni afi því
stybur, þá er þaf), eins og vjer sögfmin, liifj skynsamlegasta fyrir
bœndur á Suburlandi og Vesturlandi, af) lialda geldfje sínu hélma
vií> í sumar. En amtmafiurinn fyrir riorfan verfmr sjálfur aí) á-
byrgjast, livert vald Iiann hefur til, aíi láta drcpa annara ijenafi,
hvort heldur heilbrigfan eba sjúkan, á móti vilja þeirra og vitund.
Vjer vissum reyndar eigi fyr, af) hann væri hinn eiginlegi eigandi
saubfjárins, eigi ab eins í sínu umdœmi, heldur og í hinum um-
dœmunum, og hann því mætti fara mef þaíi eptir sinni vild, hvort
þeim, sem eigendur cru kallabir, líkabi betur eíia ver. En þab fer
svo margt undarlega fram á Norourlandi um þessar mundir, af) oss
þykir þab eigi orfmar neinar nyjungar, þótt amtmaf urinn bjóbi annaí)
eins og þetta. En hitt er cptir af) vita, hvort Sunnlendingar og
vesturamtsbúar eru þeir aukvisar, af þola þaf) mef) öllu þegjandi,
af) kláblaust fje þeirra sje bótalaust nifiur drepif), ef þaf) slyppi yfir
þau takmiirk á fjöllum uppi, sem varfunenn amtmanns Ilavsteins
teldu landamerki milli norfmrumdœmisins og hinna uindœmanna.
Frjettlr.
þab er næsta iila farifi, ab sífan síbasta blaf Ilirbis kom út,
hafa alls engar skýrslur komif) frá sýsiumönnum eba hreppsnefndmn
um heilbrigbisástœbur fjárins hjer í suburumdœminu, og getum vjer
því eigi skýrt nákvæmlega frá því nú, en bæbi dýralæknunum, og
öllum þeim bœndum, sem vjer liöfum átt tal vib, og eigi drápu allt
saubfje sitt í fásinninu í liaust, segist svo frá, ab klábans verbi nú
mjög lítt vart bæbi í Arnessýslu og Gullbringu- og Kjósarsýslu, og
eigi nema á stöku bœjum, og þar þó ab eins á kind og kind, og
eru þó böbin enn eigi búin ab sýna álirif sín. Ilinn eini hreppur,
þar sern klábi er teljandi í þessum sýslum, er Ilafnarhreppur í Gull-
bringusýslu; þar var klábi talsverbur í mibjum júnímánubi, enda
liafbi fje gengib þar úti allan veturinn, og lítillar hjúkrunar getab
notib sökurn heyleysis, og var því sármagurt orbib. í Borgarfjarb-
arsýslu ber og ölluni saman um, ab ijenu sje í apturbata; víst er