Kristileg smárit handa Íslendingum - 03.01.1867, Blaðsíða 10

10
ur yðar, sem er á himnum, því hann lætur sína sól upp
renna yfir vonda og góða og rigna yfir ráðvanda og
óráðvanda. I’ví þótt þér elskið þá, sem yður elska,
hver laun eigið þér skilið fyrir það? Gjöra ekki toll-
heimtumenn hið sama? Og þóttþér látið að eins kært
við landa yðar, livað gjörið þér lofsvert með því? Gjöra
ekki heiðnir menn hið sama? Verið þar fyrir fullkomnir
eins og yðar faðir á himnum er fullkominnU Afhlýðni,
þakklátsemi og kærleika til Guðs eigum vér að gjöra
svo mikið gott, sem oss er unnt eptir kröptum vorum
og öðrum atvikum, það er kristileg dyggð, það er ráð-
vendni, og það er sér í lagi vor skylda að æfa oss í
þessari dyggð, af því að Guð hefir auðsýnt oss þann
velgjörning að láta oss fæðast, nppalast og lifa meðal
kristinna manna.
En ef vér metum lítils þessa velgjörð Gnðs, þá er-
um vér sekari og hegningarverðari en heiðingjar, því
»sá þjón sem veit vilja húsbónda sins og hirðir ekki
um að hlýða honum, mun sæta mikilli refsingu; en sá,
sem ekki veit hann, en gjörir það sem hegningar er
vert, mun sæta vægari hegningu; en hverjum sem mik-
ið er geftð, af honum mun og mikils krafizt verða; og
þeim sem mikið er í hendur selt, af honum verður og
meira heimtað<'. Guð mun efalaust dæma heiðingjana
eptir þekkingu þeirri, sem þeir áttu kost á að öðlast,
og höfðu aflað sér, og ef nú þeir, upplýstir .af lögmáli
því, sem Guð hefir ritað í hjarta sérhvers manns, hafa
af alvöru lagt slund á dyggðina, þá mun Guð siðarmeir
eigi útiloka þá frá sinni náð. En ef nokkurn skyldi
furða á því, að Guð hefir ei enn þá látið Ijós evangelii
upplýsa allar þjóðir, sá liinn sami gæti að því, að eins
og maðurinn verður eigi allt í einu fullkominn, þannig