Kristileg smárit handa Íslendingum - 03.01.1867, Blaðsíða 11

11
gátu þjóðir jarðarinnar eigi allt í einu orðið hæfar til
að taka á móti ljósi evangelii, að sumarið kemur á eptir
vorinu, haustið á eptir sumrinu, en umfram allt gæti hann
að því, að Guðs speki lælur hiðgóða fá viðgang á hinum
hentugasta tíma. Yér vitum að kristin trú smátt og smátt
breiðist út yfir allar heimsálfur. En með því að láta oss
fæðast og uppalast í kristinni trú, hefir Guð geflð oss
tækifæri til þess, að ná mftiri þekkingu, verða fullkomn-
ari i dyggðinni og njóta meiri sælu en margar millíón-
ir manna, sem enn þá þann dag í dag ekkert vita um
Iírist og hans dýrmæta lærdóm. Leitum þvi með al-
vöru og áhuga þekkingarinnar, sem til Guðs leiðir,
keppum áfram á dyggðanna vegi, látum sælunnar eilífa
takmark vera vort mark og mið, syo að heiðingjarnir
gjöri oss eigi kinnroða á degi dómsins, Eg veit að
enginn af oss vill verða fyrir þeirri smán, heldur vilj-
um vér kannast við hamingju vora, og reyna til þess,
að verða hennar æ verðugri með því að nota hana með
þakklátsemi í þeim tilgangi, er Guð hafði með því að
láta hana falla oss í skaut. Því lengra sem vér hér á
jörðunni komumst á fram i hinu góða, því sælli mun-
um vér síðar meir verða í eilífðinni, og geta eilíflega
lofað Guð hinn algóða föður fyrir það, að hann auð-
sýndi oss þá náð, að láta oss fæðast meðal kristinna
manna.
l.Iíor. 15, 57. EN GUf)I SÉU ÞaKIÍIR, SEM OSS
EEFIR SIGURINN GEFIÐ FYRIR DllOTTINN YORN
JESÚM KRIST.
Látum oss, kæru bræður, íhuga þessi liuggunar-