Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1868, Blaðsíða 12

12
að það sé frjáls gjöf, scm vér eigum að þyggja án
nokkurs endurgjalds.
Hvorutveggju er lýst í sögu þessari. Vesliugs
Suðurálfumaðurinn yfirgaf ættjörðu sína og vini, til að
finna «Guð liinna krislnu, sem hafði borgað skuldina».
Hefði hann ekki verið fús til þessa, þá gat svo farið
að hann hefði aldrei fundið Jesúm; en hann frelsað-
ist ekki fyrir það eitt, sem hann lagði í sölurnar. Það
var ekki hin langa ferð, er hann tókst á hendur,
sem frelsaði hann; öli hin mikla áhyggja hans gat ekki
gjört það. Sála hans varð frelsuð af því, að hann tók
Jesúm Iírist í hjarta sitt, eins og frjálsa gjöf.
Jesús einn og enginn annar,
oss af synda leysir nauð.
Þessi maður varð sannfærður um, að Jesús Iíristur,
Guð hinna kristnu, hefði borgað skuldina fyrir hann,
og liann fól sálu sína alveg Jesú á hendur, og fann í
honum frið og gleði.
Ef þér viljið verða hólpnir, þá farið og gjörið eins
og þessi maður gjörði. í’ér hljótið að sleppa öllu,
sem heldur hjörtum yðar frá Kristi, hvað mikið sem
þér haldið upp á það, og fela sálir yðar Jesú Kristi
einum, sem með sínu dýrmæta blóði hefir borgað
skuld yðar.
VERS.
Lag: Kær Jesú Kristi.
Ilreint skapa hjarta,
herra Guð, í mér;
lát Ijós þitt bjarta