Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1868, Síða 15

15
6.
Gef mér að sigra girndatál,
glæð þú þitt ljós í minni sál
eilííi Guð ! og andarfrið,
sem enga þjáning raskast við,
og lát þú von um eilíft hnoss
inndælann gjöra sérhvern kross.
7.
Mín æfi líður áfram skjótt,
óðfluga nálgast dauðans nótt;
veit mér að biðja’ og vaka hér,
og vinna meðan dagur er,
uns friðarlandi fögru á
fæ eg minn Guð! þitt auglit sjá.
8.
lleyr þú ó Guð! mitt hjartans mál,
hátt lofi þig mín auðmjúk sál,
þig loíi himnar, haf og jörð
heilagri meður þakkargjörð!
þín dýrð og veldi eilíft er,
öll kné sig beygi fyrir þér!
G. G. S.
VERS.
Lag: Hjarta þankar hugur siimi.
Ilvað er timans hverful mæða
himins móti sæluvist?
Ó, það bnossið æðstu gæða
önd mín þráir líknarþyrsl;
mildi Jesú! nn'g tilbú,